Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Lea kreeg plaatsvervangend een kleur. Ze kon zo wel ruiken wat haar ouders hadden uitgespookt en waarom haar vader in zo'n goed humeur was. Haar ouders roken zozeer naar elkaar dat ze niet meer te onderscheiden waren. Haar wolf vond dat altijd maar verwarrend en stom.
Ze stelde voor om die middag naar de dierentuin te gaan. Ze wandelde vooral met oma en wees haar op dieren en had haar schetsboek mee en tekende er lustig op los. Ze haalde haar vader over om te trakteren op ijsjes en discussieerde met haar moeder over wie het meeste aanzien genoot in de rijke klasse van Wenen.
's Avonds was Lea een poosje weg. Ze had een belangrijke ontmoeting met Jakob Du Tomás. Het was de eerste keer dat ze met hem en Mattias om tafel ging en het over de zaken ging hebben en ze was nerveus. Ergens vreesde ze toch een beetje voor zijn inbreng en hoeveel hij zijn zin wilde doordrijven, of dat ze de zaken niet zo goed op orde had als dat ze dacht. Maar ze wilde vooral eens zien waar hij stond en wat hij erover dacht. Zakelijke Lea was weer een ander facet. Ze groette Mattias met een glimlachje, maar het was duidelijk dat ze hier kwam met een reden en er werd niet gebabbeld en beleefd gedaan. Ze zei waar het op stond en hoe ze ergens over dacht en liet zich niet anders behandelen.

[varden]

Mano kon er niets aan doen. Hun relatie was na al die jaren nog heel gezond, met alles wat dat betekende. Hoewel zijn dochters nooit hoefden te weten dat Avyanna nog steeds elke week bloed dronk van Mano om zelf in leven te blijven.

Jakob Du Tomás had al lang met zijn zoon gepraat over hoe deze meeting zou gaan, en hij hield zich dan ook een beetje op de vlakte en stond erg open voor Lea's ideeën. Haar plannen waren goed, solide, maar ze miste het overwicht om ze door te voeren, en daar kwam Jakob dan bij kijken. Maar na een paar uur stuurde hij Mattias weg om wat papieren te halen die ze nog moesten behandelen. Het wegsturen van zijn zoon had echter twee bedoelingen. Toen Mattias de kamer uitwas keek Jakob Lea serieus aan. "Eleanora, ik denk dat er nog iets is waar we het over moeten hebben." Waarop Jakob net als Lea gewoon met de deur in huis viel, en haar uitlegde hoe er over haar gepraat werd inmiddels onder de andere zakenpartners. Toen ze de steun van haar opa had gehad, hadden ze haar inzet gewaardeerd, maar nu Lusio was overleden en zij alsnog alle touwtjes in handen hield in plaats van het aan de partners over te laten begon het te steken. "Je ouders en wij hebben al gepraat, en ik respecteer hun beslissing om die jouwe te respecteren. Maar ik wil dat je weet dat je situatie nu nog te doen is, maar dat zal niet lang duren. Een vrouw alleen, zonder echtgenoot of mannelijk familielid dat haar steunt, dat is vragen om problemen. En die problemen kunnen resulteren in gedwongen machtovernamen in takken van je bedrijf." 'Haar bedrijf', want Jakob maakte zich er geen illusie over dat Lea de drijvende kracht achter Lusio's concern was, maar ze moest zich er ook bewust van zijn dat die positie niet onaantastbaar was.

[Ravief]

Hoewel ze zich eerst groot hield, blonk er even paniek in haar lichte ogen toen dat laatste zo duidelijk werd gezegd. De dood van haar opa deed nog altijd erg veel met haar. "Maar.. dat kan niet. Ze kunnen niet zomaar de zaak overnemen! Ze hebben daar nooit voor gewerkt!" Ze fronste, zowel boos als ontdaan en bleef een poosje stil. Ze zuchtte en wreef over haar voorhoofd. "Zijn er al concrete ideeën van bepaalde zakenpartners?" vroeg Lea toen zacht. Ze wist dat meneer Du Tomás hoog in aanzien stond bij de andere zakenpartners. Als ze de Zeresh handel wilden overnemen, dan moest hij daar weet van hebben, dat kon haast niet anders. Het was een antwoord wat ze eigenlijk niet wilde horen.
Hoe er over haar gepraat werd, deed haar pijn. Ook al had haar moeder haar hier al eerder voor gewaarschuwd. Een huwelijk kon beschermend zijn, had ze gezegd. Haar blik gleed naar de deur waar Mattias even geleden achter was verdwenen en keek de man tegenover haar recht aan. "Kunt u me eerlijk antwoord geven hierop? Als ik trouw... is het dan mogelijk dat ik een leidend figuur blijf in het bedrijf?"

[varden]

Jakob schudde zijn hoofd maar streek daarna met een zucht door zijn haar. "Geen concrete, maar ik weet genoeg partners die het met liefde uit je handen zouden nemen. En dat zou ik verschrikkelijk vinden Lea. Wat jij doet voor dit bedrijf is bewonderenswaardig." Maar daarna kwam dat andere probleem... Een mogelijk huwelijk. Jakob moest daar heel lang over nadenken, omdat hij Lea een eerlijk antwoord wilde geven. Maar uiteindelijk knikte hij. "Het ligt natuurlijk aan de partner die je kiest, maar in principe zou ik niet zien waarom niet. Je hebt op je eigen kracht genoeg respect afgedwongen om niet opzij geschoven te worden, en als je de steun van een man en een familie hebt dan zul je zonder enig probleem verder kunnen werken. Ervan uitgaande natuurlijk dat je een man hebt die je daarin respecteert." Er waren immers genoeg (jonge) mannen die vonden dat vrouwen geen plaats hadden in handel en zaken doen.

[Ravief]

Het was nogal een klap in haar gezicht. Tegelijk waardeerde ze zijn zorgen en zijn eerlijkheid ontzettend. Lea had wat moeite om haar aandacht er daarna weer bij te krijgen en zei dan ook al snel dat ze het wel welletjes vond voor een eerste ontmoeting en ze naar huis ging. Weer kreeg Mattias een glimlachje en een knikje, maar Lea ging naar huis voor er gesproken kon worden.
Afhankelijk van je partner... zakenpartners die takken uit handen willen nemen... trouwen.. zonder steun van een man... Het draaide rondjes in haar hoofd en eigenlijk kwam het maar op één ding neer: als ze inspraak wilde houden in de zaak van opa en het houden zoals het was, dan moest ze trouwen. Ze kwam dan ook stil thuis. Lea had er een hekel aan als iemand haar zei wat ze moest doen, terwijl ze het geen geldige reden vond. Dit was net zoiets. Misschien moest ze dan toch..?

[varden]

Mattias keek haar een beetje verbouwereerd na. Wat was er gebeurd toen hij weg was?
Mano keek bezorgd naar zijn dochter, die er bij de lunch duidelijk niet bij was met haar hoofd. "Lieverd? Alles oké?" Even keek hij naar Avyanna. Wist zij wat er gaande was?

_____

Ondertussen ging het in München ook niet zo lekker...

[Ravief]

"Nee." Lea schoof haar bord van zich af en keek naar haar ouders. Nozomi was een dutje aan het doen en dat was voor dit moment wel zo prettig. "Als ik opa's zaak wil houden zoals hij is... dan kan ik dat niet alleen. Dan moet ik trouwen." Ze draaide haar vork om en om en keek boos fronsend naar het smetteloze linnen op de tafel. "Het is het enige van hem wat nog.. echt voelt. Wat er nog is." Het was iets wat hen had verbonden. Het idee dat haar inspraak en dat zijn hele bedrijf anders zou gaan en uiteindelijk uit elkaar zou vallen en niet meer bestaan onder de naam 'Zeresh', deed haar bijna in tranen uitbarsten.
_________

Cerise had besloten om eindelijk toch wat te zeggen van haar gevoelens. Het feit dat er nu van Seff's kant ook heel veel naar boven kwam, deed pijn. Waarschijnlijk aan beide kanten. Ze wreef over haar voorhoofd en keek naar haar handen die ze in haar schoot legde.
"Ik weet het niet, Seff. Het voelt gewoon niet goed. Als we dat niet eerlijk tegen elkaar kunnen zeggen... wat hebben we dan? Misschien.. misschien hebben we een poosje nodig om te ontdekken wat we willen?" Ze wilde haar werk liever niet opzeggen, maar ze gunde Seff zijn kansen hier. Ze zou zelf wel vertrekken, als dat was wat er nodig was.

[varden]

Mano legde zijn bestek neer, zijn gezicht ernstig. Hij wist dat Lea het haatte als ze tot een beslissing gedwongen werd, en dat was nou net de situatie waar ze in zat. "Is er iets dat wij voor je kunnen doen lieverd?" Hij wist hoe belangrijk het voor haar was om die laatste band tussen haar opa en haarzelf te houden, en daar wilde Mano zich dan ook voor inzetten, maar als puntje bij paaltje kwam wist hij niets van zakendoen en was Mano geen factor die Lea's positie stabieler zou maken.
Ook Avyanna keek bezorgd, en pakte zacht Lea's hand vast. "Lieverd, in deze wereld geeft een huwelijk meer stabiliteit dan alleen de zaak, daar ben je inmiddels ook wel achter volgens mij. Maar als dat iets is waar je echt niet voor openstaat, dan respecteren wij dat. Anders.. anders moet je het misschien toch eens serieus overwegen." Want tot nu toe zei Lea het wel in overweging te nemen, maar eigenlijk wilde ze het er voornamelijk niet over hebben.
_________

Seff zat ook dichter bij tranen dan hij zou willen toegeven, maar hij vond de situatie verschrikkelijk want hij hield wel van Cerise. Aan liefde ontbrak het hen niet, maar ze wisten duidelijk niet wat ze moesten doen om het verder te laten groeien. Dus knikte hij met op elkaar geklemde kaken. "M.. misschien is.. is dat beter," zei hij zacht. Hij wilde echter niet dat ze haar werk op zou zeggen en daarom bood hij aan om te vertrekken. Zijn leerplek had een zolder waar de leerlingen die geen eigen huis hadden sliepen, en daar kon hij vast nog wel terecht. Bovendien kon hij de huur van het appartement niet betalen in zijn eentje. Pas als ze wisten wat ze wilden zouden ze een beslissing maken over wie waar zou blijven.
Hij schreef Lea en Von er wel over, over de laatste had hij het ook gehad met Cerise. Naast zijn moeder was ze ook zijn Alfa en hij hoopte toch wel dat de roedel ook als een thuis had gevoeld voor Cerise dus vond hij dat ze moest weten van de situatie, mocht één van hen voortijdig ineens naar huis komen.

[Ravief]

Ze veegde hardnekkig de tranen weg die weer kwamen opzetten en knikte uiteindelijk naar haar moeder. Het overwegen. Ja. Dat moest nu. Ze excuseerde zich en dwaalde de halve dag rond in de tuinen. Was er echt geen tussenweg? Waren er geen mazen in de wet? Lea wist heel goed dat zonder de zakenpartners de zaak alsnog zou doodbloeden en dat er zonder haar niets overbleef van het bedrijf zoals haar opa het had bedoeld. Ze kreeg er hoofdpijn van.

Ze was een paar dagen later er nog niet echt uit, maar zocht haar moeder op. Ietwat hangend kwam ze tegen haar aan zitten. "Denk je dat ik het kan laten werken met Mattias?"
______

Ze vond het niet fijn in het appartement zonder Seff. Dat was het eerste wat ze merkte. Het tweede was dat het vreselijk pijn deed, maar dat het haar ook meer opluchtte dan ze ooit had kunnen vermoeden. Al met al waren ze een half jaar in München toen Cerise aangaf dat ze terug zou gaan naar Eldon. Ze had ontzettend veel geleerd, maar wilde weer een roedel om zich heen. Ze gaf Seff de helft van het geld wat ze samen hadden gespaard en gaf hem een dikke knuffel. "We komen er wel uit, wat we ook doen. Pas goed op jezelf." Waarna Cerise hem alsnog een hele tijd zoende, voordat ze terug naar 'huis' ging.

Von schreef terug dat hij de tijd moest nemen. Cerise was altijd welkom en hij moest hartzaken niet overhaasten. Ze zou haar opvangen en helpen met haar plek vinden. Daarnaast stond ze er ook op dat hij moest blijven. Deze plek bemachtigen in München was iets waar hij had voor had gewerkt en iets wat hij niet zomaar moest opgeven.
Lea schreef hem dat ze het jammer vond om te horen en zei dat hij altijd welkom was om een keertje langs te komen.

[varden]

Avyanna legde het boek weg dat ze aan het lezen was en sloot haar dochter in haar armen. Even bleef het stil, terwijl de vrouw nadacht, maar toen glimlachte ze naar Lea. "Ja, dat denk ik wel," zei ze zacht, rustig. "Hij is een rustige jongeman, hij zal je respecteren en je de ruimte geven die je nodig hebt." En hoewel een verloving verbreken een behoorlijk schandaal zou zijn, was het niet onmogelijk. Als zou blijken dat Mattias echt niet de man was die hij voordeed te zijn, dan zou dat in theorie nog kunnen. "De vraag is eerder of jij denkt dat hij je gelukkig kan maken."
______

Themis en Edmond boden Cerise de logeerkamer aan toen het meisje aankwam op Eldon, zodat ze even rustig de tijd en ruimte kreeg om zich weer aan te passen aan het leven hier. Er was in het half jaar ook op Eldon wel wat veranderd, er was wat nieuw personeel, een paar nieuwe leerlingen, maar verder was er ook gewoon heel erg veel hetzelfde gebleven. De roedel was op dit moment wat uitgebreider, met Caspian en Eline, een wachter en een nieuwe lerares die als wolven af en toe met hen meegingen tijdens de volle maan. De twee hadden wat moeite gehad om zich aan te passen, wat ook kwam omdat ze halverwege de twintig waren en daarmee in een soort 'gat' vielen in de roedel. De meeste wolven waren ouder met een eigen familie, of juist veel jonger. Vooral Caspian had er een beetje moeite mee, zijn wolf voelde zich eenzaam zonder maatje.

Seff en Cerise hadden het appartement leeggehaald, en wat ze niet mee konden nemen of per se wilden houden aan meubels verkocht. Seff had haar met pijn in zijn hart zien vertrekken, en de dagen erna sprak hij nauwelijks met zijn collega's op werk. Nu had hij daar echt niets meer buiten. Zijn familie en vrienden waren ver weg, hij sliep boven zijn werk, en verder waren zijn dagen lang en gevuld met allerhande klusjes. Zijn moeder pushte wel dat hij zijn tijd hier af zou maken, maar Seff had even moeite met zien hoe hij het zou gaan volhouden nu hij echt alleen was in de grote stad.