Taloc&Gaëlla

[varden]

Maar hij liet haar niet zo snel en makkelijk gaan en al snel ving hij haar weer in zijn armen om haar vurig te zoenen, een zoen die al snel teder werd. "Dank je dat je me hiermee naar toe nam lieverd." Zonder haar toestemming kon hij immers niet eens hun huis verlaten! Isild haalde hem meestal al in voor hij het einde van het bospad had bereikt! Ze had hem al een keer mee terug gesleept... "Hoe ging het werk?"

[Ravief]

Ze lachte en tikte tegen zijn neus. "Magieles. Voor training moet je nog echt even wat geduld hebben." Maar Gaëlla kuste hem nog eens teder en besloot dat het wel genoeg was voor vandaag. Ze nam drie dossiers mee naar huis en de rest had maar te wachten tot later. Hand in hand gingen ze weer op weg naar huis. "Langzaam. Er is veel wat moet gebeuren, maar volgens mij hebben de meeste dingen niet echt hoge nood. Dus ik heb in de lessen gekeken en notities gemaakt tijdens trainingen en Estelle heeft me bijgepraat."

[varden]

Taloc bromde verongelijkt, maar hij snapte wel waarom hij nog niet naar trainingen kon. Hij durfde zijn magie niet eens ten volle te gebruiken bij de lessen vandaag. Hoewel hij Jefta ook met het gebruik van 75% van zijn potentie had kunnen vermaken, was al snel gebleken. "Waarom zegt de naam Estelle me iets?" Sommige herinneringen waren wat vaag. Zo ook die van de twee vrouwelijke soldaten die hem wekenlang hadden lopen pesten en zijn autoriteit in twijfel lopen trekken nadat Gaëlla hem de hele dag met een stijve had rond laten paraderen, in haar eerste jaar in zijn stam.

[Ravief]

"Eeeeh," ze lachte. "Zij heeft je ooit een keer geprobeerd te verleiden, heb je me verteld. En verder.. Zij is een van de twee die je de hele week aan het plagen was toen ik je de hele dag met een stijve rond liet lopen." Gaëlla grijnsde. Dat was lang geleden! Vaag vroeg ze zich af of Taloc met haar had geslapen (gezien hij veel meer ervaring had dan zij in bed) maar liet het snel weer varen. Ook als het wel zo zou zijn, het was in het verleden. Taloc hoorde bij haar nu.
Ze waren aan het lachen en aan het plagen en aan het koken toen er gebons op de deur was en Baraz en Torec voor hun deur stonden. Ze hadden Cenek net gehad, wat nogal uit de hand was gelopen en langer had geduurd dan gedacht waardoor ze nu inderdaad mogelijk het eten onderbraken. Gaëlla kwam opendoen en keek wat verbaasd van de één naar de ander en werd toen heel serieus en stilletjes liet ze hen binnen.

[varden]

Taloc keek verbaasd op toen hij zijn vader en oom binnen zag komen, met vrij serieuze gezichten. Wat was er aan de hand? Ze kwamen toch niet zeggen dat... De Raad had zijn besluit genomen? Een seconde later klonk het geluid van de pollepel die op de grond viel, en Taloc greep een stoel terwijl hij zichzelf weer in de hand moest krijgen. Het machtsvertoon dat onbewust van zijn vader en oom tegelijk kwam, was iets teveel van het goede voor hem.

[Ravief]

Het was Gaëlla die gebaarde dat ze aan de eettafel konden gaan zitten. Ze vroeg Taloc om drinken in te schenken en zelf zorgde ze ervoor dat het eten van het vuur werd gehaald voor het helemaal zou verpieteren. Handenwringend dirigeerde ze haar vent naar de tafel en kwam bij hen zitten. "Dus.. eh... gaat dit.. gaat dit over het gevecht?" vroeg ze tenslotte nerveus. Ze had nog niets vernomen over straf en nam aan dat dat kwam omdat ze eerst een besluit over Taloc wilden nemen.

[varden]

Torec en Baraz keken elkaar kort aan, in het begin zou Baraz echter het woord voeren. Dus keek hij het stel weer aan. "Ja, en nee. Het gevecht heeft een paar dingen duidelijk gemaakt voor ons. Taloc kan in de stam blijven, en hij krijgt de tijd om te herstellen en zich weer aan te passen." Maar ondanks dat dit blij nieuws was, werd Baraz' gezicht niet minder serieus. Taloc was blij met het nieuws, maar nog niet helemaal ontspannen. Er zat iets achter...

[Ravief]

Ze lachte opgelucht maar had ook wel door dat dat nieuws was wat ook wel anders rondgebracht kon worden. Haar hand gleed naar Taloc's been onder de tafel en keek van de een naar de ander. "Wat heeft het duidelijk gemaakt?" Behalve dan dat ze een vreselijk kort lontje had af en toe en erg goed was in iemand in elkaar slaan... haar stem was kleintjes en honderden zorgen spookten door haar hoofd.

[varden]

Baraz zuchtte, en kon alleen maar hopen dat dit beter ging dan zonet met Cenek. Die had hen nog net niet iets naar het hoofd gesmeten! "Het heeft mij de ogen geopend dat Cenek niet de beste keuze is om mij op te volgen, mocht het daar tijd voor zijn. Daarom heb ik besloten dat hij niet langer het volgende stamhoofd zal zijn, maar dat Taloc daarvoor in aanmerking komt. Met jou aan zijn zijde, als generaal." Rustig keek hij van Gaëlla naar Taloc, en terug. "Torec heeft aangeboden je op te leiden om die functie permanent te vervullen, zoals hij ook bij Taloc heeft gedaan." Taloc, die met iets openhangende mond, stomverbaasd aan tafel zat.

[Ravief]

Het eerste wat Gaëlla dacht was dat Baraz eindelijk verstand had gekregen en het tweede was dat Sigrid vast ongelooflijk blij moest zijn. Al was zij niet van plan om kinderen te krijgen, wat betekende dat Yered kansmaakte op leiderschap als Taloc oud was.
Ze slikte en haar blik gleed naar Torec. Ze mocht de man, ze waren nogal passend in karakter wat hielp bij alle dingen die ze al had moeten overwinnen op het gebied van generaalschap. Gaëlla wreef over haar voorhoofd en bleef stil. Ze had altijd gedacht dat Taloc weer zijn functie zou overnemen als hij terug zou komen. Kon ze dit wel aan? Kon Taloc het aan? Ze blikte even naar haar man en toen weer naar Baraz en Torec die uiteraard iets van een reactie of antwoord wilden. Was dit het beste voor de stam? Kon ze überhaupt weigeren?
"Dat is vast niet heel goed gevallen bij Cenek," zei ze tenslotte, nog altijd wat nerveus.