Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Ze keek ook verlegen maar knikte. Ze zou zich, proberen, nergens wat van aan te trekken. Dus klom ze bij Seff in bed en nestelde zich met haar rug tegen zijn borst en zuchtte tevreden. Dit voelde net zo goed als samen als wolf liggen. Zijn arm om haar heen voelde fijn, alsof hij haar beschermde tegen wat dan ook. Haar vingers streelden hem zacht.

[varden]

Een reactie van zijn kant kon natuurlijk niet lang uitblijven, waardoor Seff iets verschoof zodat ze zich daar niet te erg bewust van zou zijn. Maar hij kon niet ontkennen haar opwindend te vinden. Hij deed echter niets, alleen zijn armen om haar heen houden en haar rug tegen zijn borst houden. Zacht kuste hij haar nek. "Ik hou van je Lea", fluisterde hij tegen haar huid. Hij was zo dol op dit meisje! En zo liggen voelde werkelijk fantastisch! Haar fijne lichaam tegen het zijne, haar rustige ademhaling zo dicht tegen hem aan. Dat ze bovendien met hem in één bed wilde liggen, was een hele stap voor haar dat besefte Seff zich ook wel.

[Ravief]

Lea humde tevreden en lag heerlijk zo. Soms had het ook wel een voordeel om een beetje klein te zijn. Ze paste precies tegen hem aan zo, lichtjes opgekruld met zijn knieën ongeveer in haar knieholtes. Hmm, fijn. Ze draaide zich half om, zodat ze hem een kus kon geven. Warm keek ze Seff aan. "Ik houd ook van jou." Waarna ze weer lekker ging liggen en al snel sliep.

Tamira was lichtjes nerveus voor haar les en had niet veel voorbereid. Ze sprak dan ook maar kort over waar zij had gestaan toen het begon en hoe het ging, al hadden ze dat riedeltje nu natuurlijk al wel gehoord. Om het wat echter te maken had ze de leren borstbeschermer mee die ze toen aan had gehad. Ze vertelde wat over de inkepingen die er te zien waren en liet het ding rondgaan.

[varden]

In slaap vallen met Lea in zijn armen was al heerlijk geweest. Wakker worden was nog tien keer zo geweldig! De volgende ochtend kon hij alleen maar smoorverliefd naar haar glimlachen, terwijl elke weerwolf en vampier kon ruiken hoe erg hij naar haar rook. Alleen doordat de geur van seks ontbrak, hoefde men geen rare dingen te gaan denken.

Hoewel de leerling van eerder enigszins bang was, stelde ze de vraag opnieuw. "Mevrouw, denkt u echt dat mevrouw Thahira-Olissinger niets te maken heeft gehad met de aanval?"

[Ravief]

Tamira trok haar 'jij kunt maar beter een goed excuus voor je gedrag hebben' gezicht. Maar ze moest een beetje vriendelijk blijven, en dus antwoordde ze rustig maar kordaat en beslist: "Net zo min als jij ermee te maken hebt." Waar haalde het kind het lef vandaan? Hoewel... die vragen waren er ook geweest toen de aanval net was geweest. Tamira beantwoordde rustig de vragen, maar kreeg het redelijk makkelijk gezien ze het gros van de kinderen hier wel eens straf had gekregen. Ze waren duidelijk een tikje bang voor haar.

[varden]

Er zat echter iemand achterin de les die die vraag maar beter niet had kunnen horen... Cyra's ogen vlamden en ze wist een grauw echt maar net te verbijten. Haar aura werd echter wel een stuk donkerder en dreigender, waardoor de leerlingen bij haar in de buurt daar bijna de volle dosis van mee kregen.
En het meisje was niet tevreden gesteld met het antwoord. "Maar mevrouw, hoe kan iemand van zo'n hoge vampierfamilie nou zomaar een slachtoffer zijn? Dat is toch raar!" Waarna een ander ook erop insprong. "Mevrouw, wat is er met de wachters gebeurd? Hoe kon het dat ze de aanval niet af konden slaan?"

[Ravief]

Ze haalde een hand door haar lokken, die ze voor de verandering eens los had hangen. Ze was zelfs niet in uniform om niet te afstandelijk over te komen. "Waarom is dat raar? Dat je met een hoge naam bent geboren zegt niet dat je beter bent dan iemand die dat niet is. Dat betekent ook niet dat je overal maar contacten hebt en er alles van weet. Dat weet jij toch ook niet?"
Daarna keek Tamira naar de ander en haar blik was donker. "Ik weet niet of je hebt opgelet, maar de aanval begon klein en met een list. Een ex-leerlinge die deed alsof we nodig waren en daar was ik al vier van mijn beste mannen aan kwijt. Daarna stond de poort open en kwamen ze al binnen. Niet iedereen is overleden, maar ik heb veel goede vrienden moeten begraven. Om je een antwoord te geven op de vraag waarom we de aanval niet konden afslaan..." Haar blik gleed naar Sevas. "Sevastyan wil vast wel een demonstratie geven."
Waarop ze met de hele klas naar buiten gingen en in een kring om Sevas heenstonden. Hij glimlachte rustig en gaf een knikje aan de leerling. "Ik zal voorzichtig zijn, kom maar op."
Amiel legde even zijn hand op Cyra's schouder, om haar eraan te herinneren dat ze rustig moest blijven.

[varden]

Iets waar Cyra op dit moment serieus even problemen mee had. Ze gromde zacht, haar hoektanden zaten gevaarlijk dichtbij het punt van getoond worden. Ze liet zich niet zomaar beledigen, of beschuldigen! Ook niet na dal die jaren!
De leerlingen doken iets in elkaar onder die blik en toen ze buiten stonden wisten velen niet zo goed wat ze moesten doen. Het was uiteindelijk een jonge weerwolf die als eerste een aanval op Sevas ondernam. Hij was ietwat overmoedig, en had duidelijk geen ervaring met echte gevechten. Maar het idee van een vampier neerhalen, dat leek hem wel wat! Mogelijk zag hij voor zichzelf wel wat meer gebeuren dan alleen maar Sevas tegen de grond krijgen, gezien hij midden in zijn aanval transformeerde.

[Ravief]

Amiel trok haar zachtjes bij de groep weg. "Hé. Genoeg. Die kids zijn onwetend. Hebben niet gezien wat je allemaal hebt gedaan."

Met een sprong was Sevas aan de kant en stond toen alweer naast de wolf en hield hem tegen de grond. Hij deed hem geen pijn en gebruikte zelfs niet de snelheid die hij kon halen, ook in kleine stukjes, maar zorgde gewoon dat de jongen hem geen pijn deed en ook zichzelf niet. Tamira stuurde het joch weg om weer op twee benen terug te komen.
Anderen behandelde Sevas net zo. Hij had hen op de grond, vast gepind of al zo vast dat hij met gemak kon drinken. Na tien kinderen bleef hij staan. "En ik gebruik nog geen kracht nu. Ik gebruik mijn snelheid nog niet en heb ook geen motief om te doden. Wat het Hoofd van de Wacht zegt, is niet zomaar iets. We zijn snel en dodelijk. Ik heb er geen reden toe om jullie wat aan te doen, maar de aanvallers hielden nergens rekening mee en hen kon het weinig schelen wat er met degenen gebeurde die in de weg stonden. Wanhopige Shanea zijn gevaarlijk."

[varden]

Cyra zuchtte en streek door haar witte lokken, die in de loop der jaren wel weer waren gegroeid maar zodoende ook alweer een paar keer bijgeknipt. "Ik weet het, het is alleen... Niemand heeft het me ooit verteld, maar ik weet dat er vergaderingen zijn geweest met de vraag of ik wel op Eldon kon blijven destijds. Niet zozeer vanwege mij, maar omdat ik een vampier was. Een permanente herinnering van de verloren levens en de vele gewonden..." Dus vragen die haar in twijfel trokken, deden nog altijd pijn. De aanval had haar bijna haar thuis gekost, gezien Eldon op dat moment het enige thuis was dat ze had.

Duidelijk onder de indruk knikten de leerlingen, maar niemand durfde nog iets te zeggen. Toen Sevas uit was gepraat klonk er dan ook geen enkel geluid, zelfs niet het gebruikelijke geroezemoes dat je in een klas wel hoorde.