Taloc&Gaëlla

[varden]

Het was weer een stoofpot, maar dit keer van allemaal lokale kruiden en planten. Veel tomaat dit keer. Met haas als vlees erin. De Dwerg hoopte dat het beviel.

Taloc zat dicht bij Gaëlla, en tijdens het eten streken zijn vingers af en toe over de hare. Ze zat, zoals altijd, aan zijn blinde kant en de aanrakingen waren bijna alsof hij er zeker van wilde zijn dat ze er nog zat. Hoewel hij inmiddels redelijk goed weer diepte en afstand in kon schatten, was de blinde kant nog steeds een zwakke plek voor hem. Verontschuldigend glimlachte hij naar haar.
Caron wist, na een tijdje, te ontspannen toen Mattias en hij het over dieren hadden. Caron was duidelijk geïnteresseerd in dieren, hield ook echt van ze, en zou dus graag hun geit en kippen eens zien. Hij glimlachte naar Myra, zoals hij de hele avond eigenlijk al deed. Mattias grijnsde kort naar Isild en drukte een kus op haar wang, om daarna Bryssa weer haar groenten op te laten eten (of een poging daartoe).

[Ravief]

Het was een fantastische avond en Lyov kreeg zelfs complimenten van Isild op het eten, dus dat zei voldoende. Myra glimlachte naar Caron bij het afscheid en zei dat ze morgen had vrij genomen en dat ze zin had in samen paardrijden en eropuit.
Toch was ze nog wel een beetje onzeker hierover en kroop 's avonds op de bank nog even tegen haar moeder aan. "Mam? Wat vind je van Caron?"

Morgen werd ook publiek bekend gemaakt dat Taloc de functie van zijn vader zou overnemen wanneer de tijd daar was en dat was nog wel even spannend, met zoveel mensen. Maar het ging goed en daarna nam Gaëlla afscheid om weer aan het werk te gaan. Ze zou vandaag trainingen bijwonen en misschien wel ook wat les geven. Daarna de magieles inspecteren en in de namiddag weer trainen met Torec op strategie en wat al niet meer.

[varden]

Taloc had met zijn vader afgesproken dat hij zelf niets zou zeggen. Nu was het moment om een goede indruk te maken op de stam, en Taloc wist nog niet zeker dat spreken voor zo'n menigte goed zou gaan. Er was duidelijke verbazing dat er was besloten om de jongste zoon opvolger te maken, maar er was weinig weerstand. Cenek was geen goede leider, dat wisten heel veel mensen al een hele lange tijd. Maar over Taloc heersten ook nog twijfels, de jongste zoon was immers niet helemaal stabiel sinds hij terug was.
Torec zat Gaëlla al op te wachten en gilmlachte toen ze binnenkwam. "Hoe gaat het met je meisje?"

Isild trok Myra tegen zich aan op de bank en glimlachte bij de vraag. "Hij lijkt me aardig, en beleefd. En volgens mij is hij dol op je." Caron leek haar een goede man voor iemand als Myra. Zachtaardig, respectvol, en hij was geen soldaat. Hij zou Myra niet aan nog meer pijn en lijden blootstellen dan ze in het ziekenhuis al deed.

[Ravief]

"Ik ben blauw!" Maar ze lachte. Van trainen kreeg ze altijd energie en er was nog altijd veel te leren voor haar. Haar manschappen waren trots op hun generaal en vonden het tof dat ze tegen haar mochten sparren of haar mochten helpen met een nieuwe beweging leren. En stiekem vonden ze het leuk als ze haar op de grond kregen, al wisten ze dat ze terug gepakt zouden worden. Gaëlla gespte haar uniform los en legde het leren harnas opzij zodat ze weer wat beter kon bewegen. "Zo, wat gaan we doen vandaag?" Ja, ze had het spannend gevonden met het publieke gedoe, voornamelijk om Taloc. Het ging stukken beter met hem, maar het volk had gelijk, hij was nog niet altijd even stabiel.

Myra glimlachte en knuffelde haar moeder. "We gaan morgen paardrijden." Daarna giechelde ze. "Ik ben benieuwd of hij eindelijk ophoudt met verlegen zijn!" Ze had er zin in en de dag erna was ze dan ook al vroeg wakker. Ze trok een strakke broek aan en een dikke trui was wat ongeduldig aan het wachten op Caron.

[varden]

Torec grinnikte zacht, en legde toen een kaart uit voor Gaëlla. "Dit is ons grondgebied, met de omringende stammen. Vandaag gaan we de zwakke plekken in ons eigen terrein leren kennen." Vooral omdat hij ook wist dat de Raèll's die zouden gaan gebruiken tegen hen. De stam was bedreven in hinderlagen, schijnaanvallen, en andere trucage.
Taloc klopte ondertussen aan bij zijn vaders, voor zijn eerste les in het leiderschap over de stam. Hij kon het niet helpen, hij was nerveus. Hij zat in een situatie dat hij niet wist wat men van hem verwachtte, wat zijn vader van hem verwachtte. Hij had als kind een goede band gehad met de man, maar vanaf het moment dat Cenek getraind werd, ging de meeste aandacht uit naar Cenek en was Taloc steeds meer naar zijn oom toegegroeid.

Isild glimlachte zacht. "Wie weet lieverd. Ik denk gewoon dat hij verlegen is omdat een meisje als jij, aandacht aan hem besteed. Ik heb niet echt het idee, dat er veel vrouwen zijn die hem interessant vinden." Caron had immers geen hoge positie in de stam.
Caron was stipt op tijd, met twee paarden en zadeltassen vol lekkers voor onderweg. Hij glimlachte stralend naar haar toen hij haar buiten al zag wachten. "Heb je er zin in?" Normaal werden paarden wat nerveus van Gorgonen en hun slangen, maar bij Caron voelden de dieren zich duidelijk op hun gemak.

[Ravief]

Dit was een 'spelletje' waar Gaëlla bijzonder goed in was. Ze wist heel goed in te schatten waar de vijand gebruik van zou maken en waar ze extra op zouden moeten letten. Het dorp zelf was goed te verdedigen, maar ze hadden veel landgebied. De Raèlls zouden van de ene kant kunnen komen en de Zaramana van de andere kant. Met de Laureth's hadden ze een verdrag, maar die handelsroute was ook gevaarlijk. Toch beviel haar dit soort lessen het beste. Ze had een hele week rust genomen na het... incident maar had ook nu wel door dat ze nog steeds rustig aan moest doen. Dus zitten en nadenken waren best goede uren.

Baraz keek even naar zijn zoon en wenkte hem verder. Voor hem stonden er soortgelijke lessen te wachten. Testjes over meningsverschillen en hoe het op te lossen, wat je aanmoest met mensen die klaagden over loon, bij wie konden knechten en Gorgonen in opleiding voor een vak terecht met klachten.. Het was veel nadenkwerk maar weinig agressieve prikkel, dus hij ging er vanuit dat het in elk geval voor een paar dagen wel goed zou gaan tussen hen.

Myra knikte en hoopte een lange tijd weg te zijn. "Wacht even." Ze ging weer naar binnen en gaf haar moeder een snelle kus en wees haar naar een flesje met kruiden wat nog op tafel stond. "Wilt u dat aan Gaëlla geven als ze thuiskomt? Ze moet deze een poosje slikken, gezien.." daarna verschoot ze van kleur. Had Gaëlla het mam wel verteld? Zat ze nu dingen te zeggen die ze niet mocht zeggen?

[varden]

Natuurlijk zou Torec Torec niet zijn als hij het haar steeds lastiger maakte door nieuwe situaties toe te voegen aan scenario's. Verraders, stormen, sneeuw, magie, alles gebruikte hij om haar te prikkelen en steeds nieuwe ideeën aan te boren. Het was een oefening die hij Taloc wel miljoenen keren had laten doen om te zorgen dat hij met originele en creatieve oplossingen kwam. En Gaëlla's training als generaal was niet anders.
Toen ze daarmee klaar waren gingen ze naar het trainingsveld. Gaëlla's vermogen om verschillende soorten magie te gebruiken zorgde ervoor dat haar soldaten haar met respect bekeken en tegelijk een beetje bang voor haar waren. Dat was een goede combinatie en dus liet hij haar hier ook hard trainen. Hij speelde al een tijdje met het idee om haar en Taloc in een dubbelgevecht neer te zetten, tegen twee andere tegenstanders. Om de stamleden te laten zien dat hun toekomstig leider en hun huidig generaal een goed team vormden samen. Maar misschien moest dat nog maar even wachten tot later.

Het waren problemen die Taloc duidelijk interessant en zelfs een beetje leuk vond. Het oplossen van dit soort dingen was iets waar hij altijd al goed in was geweest. Veel beter dan bruut op anderen inhakken, hoewel hij ook op het slagveld zijn waarde al had getoond. Toch knaagde het een beetje aan hem, want sommige problemen gingen over contact met andere stammen. Zou Azel zijn woede en haat laten liggen? Of was het een kwestie van tijd voordat iedereen weer het slagveld op moest?

Isild keek meteen op. "Gezien wat?" Haar stem was meteen bezorgd, en tegelijk streng. Aan Myra's gezicht zag ze wel dat ze dit eigenlijk niet wilde zeggen, maar Isild ging het sowieso uit haar dochter krijgen. Wat was er met Gaëlla?

[Ravief]

Gaëlla vond het heerlijk. Ze was niet dom, maar veel vakken op Eldon hadden haar gewoon niet geboeid. Nu ze werd uitgedaagd op een goed vlak, wilde ze er ook zoveel mogelijk uithalen.
Het trainen was een stuk lastiger. Torec was een kei in drillen en hoewel Gaëlla haar steken en pijn negeerde, moest ze op den duur toch een pauze aanvragen. Met haar arm om haar middel geslagen ging ze zitten om wat te drinken, al zou ze mogelijk eerst naar de wc moeten om te kijken of alles nog heel was en haar bewegingen niet een nieuwe bloeding hadden opgewekt. Myra had haar gewaarschuwd dat het wel even gevoelig kon blijven en ze sowieso twee weken geen seks moest hebben.

Zijn vader voelde het moeiteloos aan en riep Taloc's aandacht er weer bij. "Daarom ben je een team. Gaëlla zal alles weten over de dreigingen en hoe deze het beste aan te pakken zijn. Bovendien sta je er nooit alleen voor, Taloc. Er zijn raadgevers genoeg, al moet je oppassen met hen. Soms hebben ze eigenbelangen met de raad die ze geven." Dan was het goed dat hij in zijn vrouw een vertrouwelinge had. Gaëlla was goed in wat ze deed en had er ook een handje van om mensen te doorzien. Niet dat Baraz dat snel zou toegeven.

"Eehm.." Myra trok een gezicht en wierp een blik naar buiten, waar haar date stond te wachten. "Dat kan ik niet zeggen mam." Het was duidelijk dat haar grote zus niets had gezegd en zij had bijna haar taak als dokter verzaakt! "Beroepsgeheim.. Ik eh.. ik ga. Tot vanavond ergens." Bij de goden, waar had ze zich nu weer in gewerkt?!
maar eenmaal buiten lachte ze Caron toe en kwam zonder problemen op het paard. "Laten we gaan."

[varden]

Torec keek bezorgd naar Gaëlla en ging naast haar zitten. Het was niet voor de zilverharige Gorgoon om halverwege een pauze te nemen, of zo snel uitgeput te zijn. "Gaat het wel meisje?", vroeg hij dan ook bezorgd, even was er niets van de strenge leraar in hem te bekennen.

Met een zucht streek Taloc langs zijn slangen. Zijn vader had gelijk. Hij had in zijn vrouw niet alleen zijn partner als generaal zijnde, maar ook als zijn vertrouwelingen op wie hij altijd kon bouwen. "Ik had het zelf moeten oplossen", zei hij zacht. Hij had niets van dat dorp moeten laten staan toen hij vluchtte, dan waren al deze problemen er niet geweest. Maar in die periode was hij zo afwezig geweest dat het eigenlijk nog een wonder was dat hij dat dorp überhaupt was uitgekomen. Taloc kon zich niet herinneren of zijn vader ooit gevangen was genomen, maar Baraz had de functie als stamleider al op zich genomen toen Taloc geboren werd en hij had zijn vader dus nooit als soldaat meegemaakt. Baraz vocht soms mee, maar meestal was het Torec die de lange tochten naar het slagveld maakte en Baraz die achterbleef om de stam in goede banen te leiden. Hoe had zijn vader het slagveld ervaren? En had hij die ervaringen wel met Cenek gedeeld?

Isild liet haar gaan zonder nog een woord te zeggen, maar aan haar blik was duidelijk te merken dat als Myra die avond thuis zou komen dit niet zou blijven rusten. Tenzij Gaëlla eerder terug was.
Caron glimlachte naar haar en rustig reden ze verder het dorp uit. "Vond je moeder het niet goed dat je meeging?" Ze was in verhouding nog lang binnen geweest en leek haast te hebben toen ze naar buiten was gekomen. Caron had niet het idee dat Isild hem afkeurde, maar misschien zag hij dat fout?

[Ravief]

Ze maakte een vaag gebaar en wilde er niets over loslaten. Want als ze iets ging vertellen dan zou nu het hele verhaal eruit komen en ongetwijfeld zou er toevallig iemand wat van opvangen en voor je het wist maakten er wat soldaten jacht op Cenek omdat hij haar zwangerschap had beëindigd. "Ik wil het er niet over hebben," zei ze dan ook koppig en kwam langzaam op adem. Waarschijnlijk zou haar zusje haar vierkant uitfoeteren als ze wist dat ze alweer was gaan trainen.

"Dat is onzin en dat weet je." Baraz keek hem streng, maar tegelijk ook rustig en vaderlijk aan. Hij schonk wat drinken -zonder alcohol- voor hen beiden in en kwam naast zijn zoon zitten. "Dat je, na zo'n lange tijd in gevangenschap, hebt weten ontsnappen en je weg naar huis hebt gevonden is wonderbaarlijk, Taloc. Er zijn maar heel weinig die je dat kunnen nazeggen." Hun vader-zoon band was slecht en die zou langzaam moeten sterken, dus er kwamen nog niet echt persoonlijke verhalen uit de man. "Neem jezelf niet kwalijk voor wat er misschien komt. Als er oorlog komt, dan is dat niet jouw schuld. Ze hebben de kans gehad op vrede.. twee keer nu. De eerste keer namen ze jou gevangen en de tweede keer wezen ze die af. Dat is niet iets waar jij persoonlijk wat aan kan veranderen."

Verbaasd blikte ze naar Caron. "Ze is alleen maar blij dat ik een date heb. Ik was iets vergeten te zeggen en.." ze schudde haar hoofd. "Het is niets, het heeft met Gaëlla te maken," vertrouwde ze hem toe maar zei er verder niets over. "Waar gaan we heen?"