Taloc&Gaëlla

[varden]

Dus vroeg Torec er niet naar, hoewel hij daarna enkel nog oefeningen gaf op het gebied van magiebeheersing. Ze leken erg op de oefeningen die Isild Taloc had gegeven toen die net terug was in het dorp, om hem uit te putten zodat hij geen schade kon aanrichten met zijn vuur of aardemagie. Het zorgde in ieder geval voor een dagvulling gezien Gaëlla zelf ook nog een les had te geven vandaag, en Torec vergaderingen met de Raad had.

Taloc nam toch een flinke slok, ook al zat er geen alcohol in en moest hij bovendien nog altijd voorzichtig zijn met drank. Als hij teveel dronk kon hij agressief worden omdat hij niet altijd meer het heden en verleden van elkaar kon scheiden op die momenten. Zijn vader en hij spraken nooit veel, dus advies van de man krijgen voelde ergens een beetje onwennig. Het gevolg was dat hij enkel knikte en weer aan het werk ging.
Die avond kwam hij Gaëlla van de Academie ophalen, met een tas boodschappen al aan zijn arm. Het deed de dorpelingen goed om Taloc meer in het dorp te zien, ook al was hij soms nog kortaf of ronduit afwezig met zijn gedachten. Lyov plaagde hem voorzichtig dat als hij zo weinig in de slijterij bleef komen, de Dwerg de deuren wel kon sluiten en vaak genoeg was Taloc in de verleiding om een goede fles whisky te kopen. Het was dat hij bang was voor de reactie van Isild en Gaëlla. Tijdens Gaëlla's afwezigheid was al gebleken dat Taloc tijdens een zwak moment behoorlijk naar de drank kon grijpen.

Aah, dan ging Caron er niet verder naar vragen. Om heel eerlijk te zijn maakten Gaëlla en Taloc, zeker als ze samen waren, hem een beetje bang. Iets dat veel jonge stamleden zouden hebben, ook de soldaten. Hij grinnikte bij haar vraag. "Dat zul je wel zien." Het was een behoorlijk eindje rijden. Maar diep in het bos lag een meer tegen de bergen waar een prachtige waterval was. Er kwamen zeer weinig mensen zo diep in het bos dus het was er rustig en onverstoord. De waterval was één van de bronnen die vanuit het binnenland naar de zee stroomden, hoewel die rivier hier nog klein en rustig was. Terwijl ze reden hadden ze het over luchtige zaken. Caron was bezig met zoeken naar een beter huis, want hoewel hij het heerlijk vond om bij de stallen in de buurt te wonen was het één van de slechte buurten van de stam. De straat waar Nathara, haar zusjes, en haar moeder oorspronkelijk hadden gewoond was er vlakbij. Het was niet echt een buurt waar Caron nou heel gelukkig werd.

[Ravief]

Gaëlla was dankbaar dat de man niets zei. Ze had het er zelf nog best moeilijk mee. Ze zag zichzelf niet als moeder, maar het was wel een emotionele klap, boven op alles wat ze nu samen met Taloc meemaakte. Ze was ontzettend blij dat hij thuis was en ze zag steeds meer dat hij 'terug' kwam qua persoon, maar ze was gesloopt, ondanks de week die ze vrij had genomen.
Dat weerhield haar er natuurlijk niet van om een stevige les te geven aan een wat hogere groep en met hen mee te trainen. Haar magie was op door de lessen van Torec, maar het was wel te merken dat Gaëlla een geduchte tegenstander was geworden in een jaar tijd. Het deed haar goed om haar manschappen te zien genieten van haar gezag en haar kunnen en met haar te kunnen trainen. Ja, ze was hier toch wel op haar plek.
Ze zat onder het zand en zweet toen Taloc haar kwam halen. Dat laatste uurtje was iets te pittig geweest naar haar zin, maar ze had niet van opgeven geweten, ook al had ze de slag uiteindelijk wel verloren. Lachend knuffelde ze haar man en zoende hem en het kon haar niet schelen dat de rekruten aan het joelen waren. "Laten we naar huis gaan, lieverd."

Verbaasd keek Myra om zich heen. Wauw wat een schitterende plek! Ze had hem beloofd dat ze mee zou denken over een geschikte woning en haar zus eens zou vragen of ze wist of er nog wat leegstond. Maar verder had ze alleen maar oog voor Caron.
Ze maakte het zich gemakkelijk op het picknickkleed en keek naar alles wat hij uitpakte en streek af en toe langs zijn been of lachte verleidelijk naar hem. "Waarom ben je nooit gaan studeren voor dierenarts?" Goed, het was wat persoonlijk, maar ze was nieuwsgierig. Het was iets wat hij duidelijk zou kunnen en waar zijn hart lag.

[varden]

Taloc grinnikte zacht toen ze hem zo om de hals viel en zoende haar vurig terug. Dat hij dat weer kon doen, in het openbaar, zonder het risico te lopen dat hij iemand kwaad deed, deed de Gorgoon duidelijk goed. Hij negeerde de joelende rekruten dan ook en grijnsde naar haar. "Ik heb allemaal lekkers gekocht, dus ik hoop maar dat je honger hebt." Koken was een hobby van hem geworden nadat hij terug kwam, omdat het hem afleidde en het iets was waarbij hij aan niets anders kon denken. Bovendien vond hij het leuk om Gaëlla's gezicht te zien als hij iets lekkers had gemaakt. Hij sloeg zijn arm om haar middel en liep samen met haar richting huis. Torec stond vanaf het raam in Gaëlla's kantoor hen na te kijken, hoewel ze door zijn beschadigde zicht maar een vage vlek waren zo in de verte, en glimlachte.

Haar lichte verleiding ging heus niet ongemerkt en de glimlachjes die ze hem toewierp deden Caron af en toe verlegen blozen terwijl hij zacht en vriendelijk terug lachte. De jongeman was duidelijk smoorverliefd op deze jonge vrouw en uiteindelijk ging hij naast haar zitten. Bij haar vraag haalde hij zijn schouders op. "Geen geld voornamelijk", bekende hij. De opleiding tot dierenarts was prijzig, en zijn ouders hadden maar weinig geld als lokale boertjes. "En ik wilde mijn ouders niet tot last zijn." Dus was hij ook niet naar de academie gegaan en al jong gaan werken.

[Ravief]

Gaëlla was bekaf van het trainen en geestelijk ook moe door alle opdrachten met Torec. Toch had de man haar wel wat moed weten te geven en had ze haar werk daar kunnen laten. Rustig liep ze met Taloc naar huis en was blij dat hij het eten ging regelen, want zij kon wel een hete douche gebruiken en misschien moest ze maar wat zalf op een paar zeer pijnlijke plekken smeren.
Ze was dan ook totaal niet voorbereid op haar moeder, die hen opwachtte en zowel boos als bezorgd keek. "Wat is er aan de hand? Myra nog niet terug van haar date?" grapte ze voorzichtig, gezien ze geen idee had dat die blik voor haar bedoeld was.

Myra had haar moeder duidelijk gemaakt dat ze echt niet op de tijd ging letten en dat Caron een man was bij wie ze in veilige handen was en hij haar heus wel netjes zou afleveren thuis. Dus genoot ze van de middag en had ze het naar haar zin. "En het leger was niets voor jou?" raadde ze, hoewel ze glimlachte. Tenslotte was de dienst vrijwillig en kreeg je redelijk loon, al stond daar wel tegenover dat je nooit wist of je weer thuis kwam.
Ze kletsten veel, zelfs over hoe zij het vroeger had gehad. Over haar vader en de Laureth's en hoe het nu wat met Mattias. Myra dacht er liever niet aan terug. Ze had het dan ook niet over de oorlog -of meer; de afslachting- en hoe het was geweest om hier te komen. Dat vergat ze liever allemaal. Maar over Mattias was ze heel eerlijk. Het was een goede man en haar moeder was weer gelukkig, meer kon ze niet wensen. Hoewel Gaëlla het er een stuk moeilijker mee had gehad, vooral ook omdat haar oudere zus een heel sterke band met haar vader had gehad. Daarna hadden ze het over hem en hoe het was om op te groeien op een boerderij. Ondertussen werd er wat gegeten en gedronken en op den duur gaf Myra aan dat ze haar benen wel even wilde strekken en gingen ze samen een klein rondje lopen.

[varden]

Taloc kende die blik van Isild wel, zo had ze hem aangekeken als hij dronken thuis was gekomen tijdens Gaëlla's laatste jaar op Eldon, en de Gorgoon dook nog net niet angstig onder de tafel. Maar hij had snel genoeg door dat de blik niet voor hem bedoeld was en schoot dus snel door naar de keuken. Isild's blik boorde zich in de ogen van haar oudste dochter. "Wat is er gebeurd dat Myra medicijnen voor je achterlaat?" Ze hield het flesje dat haar eerder was gegeven omhoog, op ooghoogte van Gaëlla. Haar stem maakte duidelijk genoeg dat ze geen smoesjes zou tolereren.

Caron moest grinniken en schudde zijn hoofd. "Ik ben niet gemaakt voor bloedvergieten, of voor dagenlang door de bossen struinen op zoek naar spookachtige vijanden." Hij werkte liever op het land of met dieren. Het voelde veilig, vertrouwd om zo met Myra te kletsen en naarmate ze meer aten, en er uiteindelijk ook een flesje wijn openging, werd de houding tussen hen ook ontspannender. Hoewel de jonge vrouw hem vaak genoeg aan het blozen kreeg, begon hij zelfs voorzichtig terug te plagen en terug te flirten en toen ze een rondje gingen lopen bewonderde hij haar af en toe openlijk en zacht glimlachend. "Je bent echt heel leuk Myra," ontsnapte er ondoordacht aan zijn lippen.

[Ravief]

Haar ogen werden groot toen ze de medicijnen zag. Jep, Myra ging haar wat aan doen als ze wist dat ze weer aan het trainen was. Ze keek weg van haar moeder en blikte even naar Taloc. Hier wilde Gaëlla even niet mee geconfronteerd worden. Ze had net een leuke namiddag gehad en bovenal.. ze wist niet hoe ze er mee om moest gaan en wat ze precies voelde. "Kunnen we het daar later over hebben?" Die kans was gigantisch klein bij haar moeder, maar ze probeerde het toch maar.

Myra lachte tevreden en sprankelend naar hem. "Het is maar goed dat je het zegt, anders zou ik er maar naar moeten raden." Het was iets te leuk om Caron te plagen, maar ze pakte zacht zijn hand en verstrengelde haar vingers met de zijne. Ze keek hem aan met een glimlach en kneep even in zijn hand. "Ik heb het erg naar mijn zin." Het was lang geleden dat ze een vrije dag had gehad. Na de dood van Jotham eigenlijk amper meer, hoewel ze in het weekend geen hele dagen werkte maar gewoon een dienst nam van een paar uur. Het was fijn om er nu tussenuit te zijn, te ontspannen en te kunnen lachen en Caron vond ze ontzettend fijn gezelschap. Al was het nog steeds de vraag of hij haar zou vragen voor een volgende date.

[varden]

Isild's ogen vernauwden, Taloc wierp kort een wat hulpeloze blik naar zijn vrouw maar ging toen wel naast Gaëlla staan. Hij legde zijn arm om diens schouders. "Wat dachten jullie ervan als ik voor ons allemaal kook vanavond? Dan kunnen de zware onderwerpen morgen weer," probeerde hij voorzichtig. Zou het helpen om zijn schoonmoeder's vragenvuur en toorn voor even af te wenden? Isild's gezicht vertoonde echter weinig medeleven op dat gebied.

Daarop begon Caron ook breed te glimlachen en dat werd alleen maar erger toen Myra hun vingers verstrengelden. Toen ze na het wandelen terugkwamen bij het kleed begon het al te schemeren en dus pakten ze in om heel erg langzaam terug richting het huis te gaan. Het avondeten was inmiddels allang geweest en Caron had een hele leuke dag gehad. "Heb je zin om volgende week bij me te komen eten?" Zijn huis was misschien klein, maar Caron kon goed koken. Het zou echt een tweede date zijn.

[Ravief]

Gaëlla vond dat best, maar deed haar best om haar moeder te ontlopen. Ze nam de kruiden in met wat water en dekte daarna de tafel. Gezien het eten nog niet klaar was tegen die tijd, pakte ze er maar wat werk bij en deed hard haar best om niet alleen te zijn met haar moeder. Ze hield heus wel van haar, maar dit onderwerp wilde ze echt niet aansnijden. Daardoor hing er echter niet zo'n heel gezellige sfeer in huis...

Hij was niet de enige die het leuk had gehad en ze glimlachte blij naar hem. "Lijkt me leuk! Ik moet nog kijken naar mijn rooster, maar we zorgen gewoon dat het kan."
Waarna ze opsteeg en ze samen heel rustig aan naar huis reden. Myra was niet zo heftig verliefd als ze eerder wel eens had gehad, maar ze vond Caron absoluut leuk. Ze had niet het vlindergevoel. Vooral warm en blij werd ze als ze aan hem dacht en aan hun volgende date.
Onderweg kletsten ze nog over van alles en Myra gaf aan dat ze wel weer een keertje langs zou komen voor lunch. Uiteindelijk moesten ze toch hun wegen scheiden en ze gaf hem een kus op de wang en keek hem na tot ze hem niet meer zag.

[varden]

Maar Isild liet zich niet makkelijk ontlopen en toen Taloc naar buiten ging om wat verse kruiden uit de tuin te halen, stond de vrouw weer voor haar dochter. "Gaëlla Katalin Lora Laureth, je vertelt me nu wat er aan de hand is." Als ze het niet uit Gaëlla zou krijgen, zou ze Myra of Taloc maar eens de duimschroeven aan moeten draaien.

Caron bedankte Myra nog eens voor een hele fijne middag en de kus, ook al was hij nog zo onschuldig, deed bij hem zeker wel een storm aan vlinders loskomen. Maar hij begreep ook dat nu voor een echte zoen gaan te vroeg zou zijn, dat maakte de kus op zijn wang wel duidelijk. Dus vertrok hij voordat het vreemd kon worden.
De volgende dag had hij weinig concentratie op zijn werk en keek hij rond lunchtijd enorm uit naar of Myra zou komen of niet. Tegelijk kon hij zichzelf wel voor zijn hoofd slaan. Wat als zij nou helemaal niet hetzelfde voelde voor hem? Of in ieder geval niet in dezelfde mate? Hoe kon hij immers weten wat er in haar hoofd omging, hun tweede date stond niet eens echt vast.

[Ravief]

"Mam!" Haar zilveren ogen glinsterden en kregen een wat boze glans. "Laat me met rust." Haar blik was zowaar opstandig te noemen. Gaëlla wist niet wat ze moest denken van het gevecht en wat daaruit voortgekomen was. Ze slikte trouw haar kruiden weer, had geen seks met Taloc tot het kon (nog drie dagen) en dacht er verder niet aan. Het wegstoppen en er niet over praten was wellicht niet de beste manier om er mee om te gaan, maar het was wel het enige wat ze trok op dit moment.

Verbaasd keek Myra naar Mattias die alleen op de bank zat. Waar was mam? Automatisch ging haar blik naar het huis een paar meter verderop, waar ze inderdaad licht zag branden. "Alles oké hier?"