Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Ze schonk Seff een beverig glimlachje maar richtte zich op haar eten binnen houden en wennen aan weer aan land te zijn. Ze blikte naar Han en Adán en Asra die leken te overleggen over waar ze heen zouden gaan. Zouden hier ook vrienden zijn? Zouden ze weer van plek naar plek reizen en wel zien wat het leven hen bracht? Cerise begreep niet goed hoe ze het volhielden. Natuurlijk was het fijn om wat van de wereld te zien.. maar als zij kon kiezen, ging ze liever voor een stabiel leven.

Lea was die week na het nieuws wel weer behoorlijk aangeslagen en had een poosje nodig om dat te verwerken. Het waren dagen waarin ze zich terugtrok en niet veel met anderen sprak, tot haar vriendinnen haar er weer uit trokken en zeiden dat het heus wel goed zou komen.

[varden]

Ook Seff vond dit leven van constant reizen tot nu toe eigenlijk niets. Voor een tijdje zou het leuk zijn, maar werden deze wolven er nou nooit moe van? Nooit zekerheid, altijd het risico op te weinig eten, of slapen in de kou. Seff snapte dat niet. Samen met Cerise bleef hij op een afstandje staan.

Han bromde. Ze waren aangekomen in Tangier, een stad die misschien wel handel en dergelijke bedreef maar hem teveel rook naar Jagers. En dan niet eens perse in Shanea. Tangier was een handelsstad, waar werkelijk alles op de markt belandde. Ook slaven. En de roedel had net iets teveel jonge wolven, die een makkelijk doel zouden zijn voor ronselaars die hen zouden proberen te verkopen voor goed geld. "We reizen door naar Marrakesh, en in de zomer gaan we naar Casablanca." Marrakesh was een grote stad, ze zouden er een tijd terecht kunnen en zelfs iets stabielere baantjes te pakken kunnen krijgen om zo de kas iets te spekken voor toekomstige trektochten. Casablanca was in de hete woestijnzomer aangenaam omdat het aan de kust lag en daardoor koeler was. "In Marrakesh maken we wel verdere plannen." Want wie wist hoe het tegen die tijd zou gaan? Ook met hun nieuwste leden. "Ik wil dat iedereen dicht bij elkaar blijft, geen achterblijvers dit keer! Deze streek zit vol rovers en ik ga niemand van een slavenmarkt bevrijden. Begrepen?" Streng keek hij Adán en Asra aan.

[Ravief]

Asra knikte direct. "Ik zal Seven bij Oliver en Lorenzo plaatsen en houd zelf wel een oogje op Seff. Als ik het idee heb dat er iets niet klopt, geef ik direct een seintje." Nu de plannen duidelijk waren en dat was afgesproken, liep ze weg van het gesprek. Ze kwam bij Seven en Seff te staan. "Oké, goed luisteren." Eventjes een blik naar Seff. "Er zitten veel handelaren hier en niet alleen in etenswaar of kleding, maar ook in mensen." Dat liet Asra even doordringen en vervolgde: "Seven, je blijft bij Oliver en Lorenzo. Zij zullen je beschermen. Seff, blijf bij mij in de buurt. Dicht bij elkaar blijven en dan kunnen we zo snel mogelijk door naar een veiligere stad. Helder?"
Cerise had even met haar ogen gerold om het 'beschermen', maar knikte en gaf Seff speels een por en liep toen naar haar oppassers.

[varden]

Seff stak nog net zijn tong niet uit naar Asra, en dan werkelijk alleen omdat hij vermoedde dan ongenadig onderuit gehaald te worden. Dus luisterde hij, zonder iets te zeggen. Hij grijnsde nog naar Cerise, die meteen een flirtende Oliver over zich heen kreeg, wat werd afgestraft toen hij een klap tegen zijn achterhoofd van Lorenzo kreeg. Ruim in de 40 of niet, de vent wist zich nog steeds niet te gedragen! Seff verdween, net als de andere roedelleden, in de struiken om te transformeren en kwam als wolf met zijn tas op zijn rug weer tevoorschijn. Ongeïnteresseerd krabde hij kort achter zijn oor en keek toen verveeld naar Asra. Konden ze al gaan? Of wilde ze zijn pootje vasthouden? Hij nam haar duidelijk niet echt serieus vandaag.

[Ravief]

Asra moest een beetje grinniken om zijn gedrag. Ik haal je sneller onderuit dan Adán, dus probeer me niet teveel uit. Maar al snel was iedereen klaar om te reizen. De stad zo snel mogelijk achter zich laten leek goed te lukken en dat was best een verademing voor een keer. Ze bleef bij Seff in de buurt, maar was duidelijk niet zo opdringerig en 'ik sta boven je dus je hebt maar nederig te zijn' als Han en Adán. Ze was zelfs redelijk rustig nu ze gewoon met z'n tweeën de achterhoede namen.
Marrakesh zou wel een goede plek zijn voor hem om te wennen. Een vaste woonplek, een vast baantje, vaste gezichten.. Asra had er wel vertrouwen in. Misschien dat zelfs Seven wat zou ontdooien...

[varden]

Seff snoof verontwaardigd! Echt niet!, leek hij te willen zeggen maar hij zweeg maar. Ergens wist hij dat het waar was. Dat hij niemand in deze roedel aan zou kunnen, en daarmee fijn aan de bodem van de voedselketen bleef hangen. Zwijgend, in een regelmatig tempo, rende hij mee. Maar het was te merken dat hij niet gewend was aan lange trektochten en halverwege de nacht hing zijn tong hijgend uit zijn bek en brandden zijn spieren. Tangier-Marrakesh was bijna 600 kilometer. Dat wilden ze toch niet in één nacht afleggen? Dan zouden zijn poten eraf vallen!

[Ravief]

Han! Tijd voor een pauze. Tenzij je wilt dat Von je vermoord. Ze lachte over de band, maar een paar minuten later stopte de roedel inderdaad. Tijd voor een goede plek vinden om te overnachten en zo vroeg mogelijk weer door zodat ze zo snel mogelijk op zoek konden gaan naar vast onderdak.
De hele roedel kroop zich tegen elkaar aan, zelfs Cerise lag met haar flank tegen Lorenzo, de andere kant was onbeschermd.

Zo bleef het tot ze dichterbij de stad kwamen. Toen werd het tijd om terug te veranderen, nog steeds bij elkaar in de buurt blijven tot duidelijk werd dat ze ergens een paar kamers konden huren. Cerise bromde lichtjes. Zou dit betekenen dat ze een kamer met Asra moest delen? Dan sliep ze nog liever in één ruimte! Ze kon de bèta duidelijk niet uitstaan, wat mogelijk wel te maken had met diens zelfvertrouwen en hoeveel aandacht ze wel niet kreeg van iedereen.

[varden]

Het was maar goed, voor Seff's eigenwaarde dan, dat de jongen dat niet hoorde. Maar toen ze eindelijk stopten plofte hij inderdaad behoorlijk uitgeput op de grond. Als enige kroop hij niet tegen de rest aan voor warmte en veiligheid, ook al lag hij wel in de buurt van Cerise's onbeschermde flank. Zoveel had hij gewoon nog niet met deze roedel...

Het zou dat inderdaad betekenen. Zoveel mogelijk mensen op één kamer, zodat ze een zo klein en goedkoop mogelijk appartement konden huren. Vrouwen kregen wel een aparte ruimte, net zoals stelletjes gehad zouden hebben als de roedel die had gehad. Natuurlijk gebruikte Adán dat even om te proberen Asra weer te verleiden, maar hij leek bot te vangen. Dat was niet zo goed voor het ego van de jongen, gezien hij afging waar de rest bij stond, en het maakte hem humeurig. Wat nooit echt veel goeds betekende voor degenen die zijn pad zouden kruizen.
De eerste dag in de stad was chaos, ten eerste omdat ze een appartement moesten vinden dat ze zonder borg konden krijgen omdat ze niet genoeg geld hadden (zelfs niet als iedereen z'n eigen spaarpot in zou leveren) om zo'n bedrag neer te leggen, en ten tweede omdat iedereen op zoek moest naar een baantje. Voor de dag, of voor langere tijd. Iven, Oliver, en Adán gingen voor het snelle geld van de dagloners, die meteen uitbetaald kregen. Seff voelde daar iets minder voor en liep nieuwsgierig rondkijkend door deze drukke stad, die zo vreemd rook. De markt vermeed hij een beetje, de kruiden die daar uitgestald werden deden pijn aan zijn neus. Voor een werkplaats bleef hij nieuwsgierig staan kijken. Bouwen kon hij, tenminste in theorie gezien Emil hem zo nu en dan had laten helpen en wat bij had gebracht. Maar dit zag er heel anders uit. Het houtsnijwerk dat hier verkocht was, was duur, en delicaat. Heel anders dan de dingen die Imre maakte, die vaak grof waren, en nog veel mooier afgewerkt en gelakt dan het werk van Sevas. Het fascineerde de wolf om al die vormpjes te zien, en hij stond er dan ongeveer met zijn neus tegenaan om het te bewonderen.

[Ravief]

Uiteindelijk ging Asra achter een appartement aan met Han. Ze wilden het liefst iets aan de rand van de stad. Langer lopen om naar hun werk te gaan was beter dan er lang over doen om de stad uit te kunnen als de wolven het nodig hadden. Bovendien waren de kamers duurder daar. Ze huurden wat kleins: een woonkamer en drie slaapkamers, maar het zou wel voldoen. Als ze meer geld hadden konden ze altijd nog voor een extra kamer gaan. Het was namelijk een wat gure buurt en waarschijnlijk zou hier niet snel iets verhuurd worden. Vervolgens werd Cerise daar alleen gelaten zodat ze alles in orde kon maken en de kamers kon schoonmaken en indelen en wat meer naar 'thuis' laten voelen.

Seff werd naar binnen gewenkt door een man en die stuurde zijn knecht daarna naar buiten om het glas schoon te poetsen. Hij nam diens postuur fronsend op. Hij zag er meer uit alsof hij thuis zou zijn in de smidse, of in de bouw, niet voor dit fijne werk. Met een vragende hoofdknik gebaarde hij de jongen te spreken. Wilde hij werken? Leren? Kopen?

[varden]

Als je dacht dat Seff's Spaans al roestig was, dan was zijn Arabisch nog duizend keer slechter! De hoofdbeweging was echter wel duidelijk en Seff werd zowaar een beetje schuchter. Welke taal sprak hij, die de man mogelijk nog kon verstaan? Hij had een mondje Engels en Frans geleerd van Nova. Misschien kon hij zich daarmee redden? Hij koos voor Frans, een taal die hij al in Tangier gesproken had horen worden. "Wil... leren? Maar nodig werk?" Ja, hij wilde het leren, ook al zou zijn bouw hem meer geschikt maken om de blokken hout en potten lak voor de man te dragen in plaats van dit verfijnde werk uit te voeren. Maar betekende leren ook een loon? Want hij kon niet zonder loon bij de roedel terugkomen...

Lorenzo was het eerste terug. Hij had een baantje voor een paar dagen kunnen regelen bij de smidse. Hij zou wagenwielen repareren. Het was een baantje dat hij eerder had gedaan en dat hij dus kon. Het betaalde goed voor de uren die hij zou draaien. En daarom had hij van zijn geld wat lekkers gekocht, wat hij glimlachend aan Cerise aanbood. Het waren een soort gebakjes, gevuld met fruit.