Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Ze snapte het wel, of nou ja, had zo het vermoeden dat hij een meisje thuis had. Maar ze vermoedde ook dat het uit was en dat dit wel kon. Zacht streken haar vingers door zijn haar en ze ging gewillig in op zijn kus en zoende lang terug. "Hmm," mompelde ze, terwijl haar andere hand over zijn rug streek en ze tegen hem aan schurkte.

Lorenzo trok een wenkbrauw op. Wacht wat.. dit meisje.. wilde..? Hij keek haar een poosje verbouwereerd aan. Ze zag eruit alsof ze zijn dochter had kunnen zijn. "Hoe oud ben je?" vroeg hij terug, in plaats van een antwoord te geven. Zijn vraag was echter al wel een antwoord op zich natuurlijk.
______

Met haar arm om haar vaders middel en zijn arm om haar schouders liepen ze naar huis. Lea vertelde dat ze haar moeders kamer had nu en vertelde alles. Ze had heus wel door hoe haar vader erin stond en keek met een warme glimlach naar hem op. "Pap, ik ga u vreselijk missen hoor. En ik kom zo vaak thuis als kan, eerlijk."

[varden]

Seff kon het niet helpen, toen Asra weer tegen hem aan schurkte ontsnapte een zachte kreun aan zijn lippen. Hij was maar een man! En dit voelde fijn. Ietwat hijgend verbrak hij uiteindelijk de kus. Hij leek... verward. Ja, het was officieel gezien uit met Lea. Maar dat betekende niet dat hij niet meer van haar hield. En nu stond hij met een ander te zoenen? Dat was... was dat fout?

Dat was wel haar intentie ja. Zij wilde ook eens een avondje plezier! "28!" Oftewel, ze kon haar eigen beslissingen wel nemen, ook wat mannen betreft.
______

Mano glimlachte naar zijn dochter, die hem toch meestal altijd wel door had. "Dat weet ik meisje. Maar je moet als oude vader je toch altijd zorgen maken om je kinderen." En zonder Lea rennen... Het was destijds al vreemd om zonder Seff te gaan rennen! Von was nog steeds niet helemaal als voor Seff's vertrek als ze tijdens volle maan op pad gingen...

[Ravief]

Okay, dat was absoluut oud genoeg. Lorenzo grijnsde, trok haar helemaal tegen zich aan en zoende haar. Dus als ze wat wilde, dan kon ze het krijgen.

Asra keek hem aan en liet haar handen over zijn rug glijden en ze bleven op zijn heupen leunen. "Gaat het?" Het was fijn toch? Wilde hij soms niet? Ze keek zowaar wat teleurgesteld, of een beetje gekwetst. Wat was er mis met haar dat hij niet wilde? Voor een keer gedroeg ze zich zowaar want dit was een roedelgenoot. Als dit niet goed liep, dan zou dat in alles te merken zijn en daar had ze niet zoveel zin in.

[varden]

Kijk, dat was wat ze wilde! En mogelijk ook nog wel meer, want het meisje drukte zich meteen tegen hem aan. En na een tijdje keek ze hem met een ondeugende grijns aan, waarna ze zijn hand pakte en hem mee naar buiten loodste. Oliver joelde hem nog na, maar zij zou Lorenzo tot de volgende ochtend niet laten gaan.

Ieks! Die gekwetste blik deed hem schrikken en hij keek even naar zijn schoenen. Die hij niet zo goed kon zien gezien Asra nog steeds dicht tegen hem aan stond. "Heel fijn. Maar... maar het is verwarrend. Thuis heb.. ik bedoel, had ik een vriendinnetje. Maar.. het is uit, en.. ze zit wel nog in mijn hoofd. Dus dit is wat verwarrend voor.. voor mij." Lea was niet uit zijn hart, bij lange na niet zelfs. Met Asra was zeker niets mis. Als Lea er niet was, en als Seff iets brutaler was, dan was hij hier zeker gretig op ingegaan. Maar nu werkte zijn hoofd maar half mee daarin. Hij droomde nog vaak over Lea, en schreef haar ook bijna dagelijks. Haar brieven over Wenen deden hem pijn, terwijl hij tegelijk blij voor haar was dat ze die droom kon gaan waarmaken. Wenen was een geweldige kans voor Lea! Maar het was een wereld waarin ze heel wat jongens zou gaan ontmoeten, terwijl hij ver weg was, en in die wereld ook mogelijk helemaal niet thuis zou horen.

[Ravief]

Waar Lorenzo helemaal geen moeite mee had. Het was voor hem al even geleden en 28 was een leeftijd waar hij wel voor zwichtte. Hij zou het dan ook niet erg vinden om haar wat vaker te treffen ergens..
Hij was de volgende ochtend nog steeds wat verdwaasd toen hij naar zijn werk ging.

Asra glimlachte en knikte. "Het is gewoon genieten Seff. Als je het niet wil is het goed." Nou ja, goed? Niet helemaal maar ze zou het begrijpen als Seff er nog niet klaar voor was. Toch nam ze geen afstand van hem en hield hem nog altijd vast. Af en toe bewogen haar vingers een beetje om hem te blijven strelen. Ze wilde niet zo snel opgeven nu ze hem had, maar nou ja.. ze kon hem ook niet gaan dwingen, dat had ze ook wel door.

[varden]

En hij zou die avond ongenadig gepest worden door Oliver! Maar dat was diens taak als beste vriend. Het meisje zou nog wel eens van zich laten horen, mochten ze elkaar weer in een club of bar tegenkomen.

Seff glimlachte nu toch weer ietwat verlegen. Dat Asra zei dat als hij niet wilde, het ook goed was, betekende best veel voor hem. "Wil je misschien ergens gewoon wat gaan drinken?" Niet de druk van de rest van de roedel erbij? Niet die springende massa om hen heen? Hij kon zich voorstellen dat Asra hier wilde blijven, desnoods op zoek naar iemand die wel op haar inging. Dan zou Seff alleen gaan, want dat zou hij begrijpen. Maar hij wist gewoon niet zo goed wat hij met zijn hoofd aanmoest nu. Het was al druk door de massa en het geluid constant om hen heen, maar nu was het ook nog eens verward. En dan kwam er al snel helemaal niets nuttigs meer uit zijn mond of handen. Hij hield er niet van als zijn hoofd zo werd. En hij hield er ook niet van dat hij niet wist of hij wel of niet op Asra in kon gaan. Het was toch uit met Lea? Misschien had ze inmiddels wel een andere interessante jongen ontmoet in Wenen! Maar toch knaagde het aan hem.

[Ravief]

En gezien ze samen werkten, hoorde Lorenzo het inderdaad de hele dag aan. Maar hij kon het voor een keer wel hebben want ze was echt heel fijn geweest...

Asra glimlachte en knikte. "Tuurlijk." Ze leidde hem de kroeg uit en eenmaal in de frisse buitenlucht bleef ze even staan. Ze nam hem op en begreep dat het veel te druk was voor hem. Cerise was niet de enige die had gemerkt dat het Seff soms wat teveel werd. "Ik weet niet of er nog iets rustigs open is, maar we kunnen ook naar de zee lopen en gewoon een wandeling maken?" Hij wilde in elk geval wel met haar samen zijn? Dat was al heel wat en ze hoopte van harte dat er nog een paar zoenen in zaten. Het was voor haar immers gewoon ontspanning en gezelligheid. Goed, ze was dan wel aan het kijken naar mogelijkheden om uit de roedel te stappen en een toekomst te gaan bouwen, ze begreep heel goed dat dat hem uiteindelijk niet ging worden met Seff. En ze vond het prima om nog een paar maanden aan te rommelen met wie dan ook tot ze iemand ontmoette bij wie het goed voelde.

[varden]

Dat gevoel was wederzijds.

Seff glimlachte dankbaar en bij het voorstel van de zee begonnen zijn ogen meteen te glimmen. Hij was dol op de zee! Ook al was de bootreis naar Marokko minder fijn geweest... Bij een kroeg stopten ze en bestelden een paar biertjes die ze mee konden nemen terwijl ze wandelden. "Hoe ben je ooit hier terecht gekomen?" Bij deze roedel, waar ze duidelijk net niet helemaal op haar plek was gezien ze vaak genoeg aanvaringen had met Adán en zelfs met Han.
Ondanks dat het zomer was, was Casablanca ook een stad die aan één kant werd omringd door de woestijn en daarom waren de nachten nog best fris. Om te voorkomen dat Asra het koud kreeg, trok Seff haar dicht tegen hem aan met zijn arm om hem heen om een beetje lichaamswarmte te delen. Beiden hadden ze een biertje in hun hand. Het strand was uitgestorven, ook al waren de kroegen en clubs die ertegen aan lagen propvol waren. Muziek schalde dus alsnog over het zand, maar al een stuk zachter dan in de club en dat vonden Seff's oren behoorlijk prettig.

[Ravief]

Asra deed nu wat rustiger aan met de drank en paste zich aan aan het tempo van Seff. Ze wandelden rustig en zijn warme arm om haar heen was meer dan welkom. Haar kledingkeuze was niet direct heel handig voor een lange wandeling en lichaamswarmte delen was wel verstandig. Behalve dat, voelde het ook heel fijn. Seff mocht dan jong zijn, hij wist wel hoe hij een meisje zich fijn kon laten voelen.
"Ik ben de dochter van een Alfa die een leuke nacht had met zijn Bèta. Hij had echter al een partner.. Dus ik was niet zo heel gewenst. Mijn moeder mocht me opvoeden en blijven als ik maar de roedel uit zou gaan als ik redelijk op eigen benen kon staan. Dus ik ben een poosje een omega geweest tot ik Han en de rest tegen kwam. Ik begon op Cerise's positie, maar kon dat natuurlijk niet volhouden en heb me vrij snel opgewerkt. Lorenzo en Oliver zagen in dat nieuw bloed goed was voor de roedel en die lieten me zonder moeilijk doen voorbij gaan. Met Iven heb ik natuurlijk wel moeten vechten." Asra vertelde nonchalant. Waar een ander mogelijk ten gronde zou zijn gegaan, had zij haar hele leven getraind om zelfstandig te zijn en daar had ze baat van gehad.

[varden]

Aah! Dat klonk ingewikkeld ja... Vooral als er al een Alfa-partner was. Die deelden hun mannen niet bepaald graag... "Hoe was het leven als omega?" Een roedelloze wolf. De enige die Seff kende was Kaspar en hij had het idee dat dat ook niet altijd zo makkelijk ging als de man wilde laten doorschemeren. Vaak genoeg ging Mano nog met Kas rennen, en de man had natuurlijk een hele school vol leerlingen onder zijn hoede die als een soort plaatsvervangende verantwoordelijkheid diende. "Ik kan me voorstellen dat Iven niet blij is dat een vrouw boven hem staat. En Adán ook niet." Alfa-pup of niet, alleen de echte Alfa stond boven de Bèta, zo waren de regels. Ook Seff had thuis als wolf gewoon te luisteren naar Mano, en dat was misschien ook maar beter zo. Een hiërarchie zorgde dat er geen chaos was, en daarom was het voor de andere wolven hier misschien lastig te begrijpen hoe het bij Eldon werkte. Daar waren Alfa's en Bèta's alleen actief in absolute noodgevallen. Of om steun en raad te geven.