Nou ja, ze had ook niet hoeven te vertellen dat ze dacht ze hem had vermoord.. Maar ze had helemaal niets verteld en Anná was nou eenmaal Anná en moest daar wat over mokken en nukkig over doen. Het was gewoon wie ze was. Dol op jongens, kleren, en wat al niet meer en daar moest ook altijd uitgesproken over worden. Daarna begon ze echt over hoe zijn ogen hadden getwinkeld en zijn gezicht was opgelicht toen hij het over Moyra had gehad en zwijmelde ze verder dat als iemand ooit zo naar haar zou kijken, ze het wel zou weten. Iriza rolde haar ogen om het dramatische gedoe van Anná en glimlachte warm naar haar. Ze lagen veel meer op dezelfde lijn als het ging om dingen wel of niet bespreken en wat meer nadenken over gevoelens en wat al niet meer.
_____
"Ze stelde het zelf voor." Nish was nog steeds wat verbaasd erover, maar tegelijk was het een opluchting. Hij zou het vreselijk vinden als ze hem niet wilde zien en tijd nodig had, ook al had hij bezworen dat hij haar die ruimte zou geven als het zo moest lopen. Haar volgende vraag was wat lastiger en Nish schoof een beetje heen en weer. "Een heleboel verschillende dingen," zei hij tenslotte en keek Mira even aan. "Vooral opluchting en het is een heerlijk vooruitzicht. Tegelijk was het echt zoeken naar hoe we met elkaar om moesten gaan en ben ik wat bang dat het gewoon heel ongemakkelijk wordt. Dat we elkaar niets meer hebben te zeggen en dat ze deze kans die we hebben, wil laten gaan." Ja, daar kreeg hij het wel benauwd van. Hij wilde haar zo graag in zijn leven dat het best wel eng was. Want wat als zij hem niet wilde? Wat als een half jaar genoeg was om alles wat er was gebeurd teniet te doen?
We find our own way
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: We find our own way
Ook Moyra rolde met haar ogen en moest zacht grinniken toen ze Iriza hetzelfde zag doen.
Ze kroop die avond vroeg in bed, nadat ze de Argos had afgesloten bleef ze meestal nog wel even lezen maar die avond had ze er geen puf voor. Voor Moyra haar ogen sloot keek ze nog even naar de mechanische kraai en ze kon het niet helpen om zowaar iets te glimlachen. Goed, het was niet allemaal op magische wijze weer goed, maar Nish was weer een beetje terug.
Die avond droomde ze vreemd, over kometen, over vliegen, over uitgestrekte zeeen onder zich. Ze woelde, ze vocht een halve bokswedstrijd met haar kussen, en de dromen werden er niet rustiger op. De volgende ochtend zat ze dus ook nog half slapend aan een tafeltje in de Argos te werken aan haar essay, met kop koffie nummer drie al achter haar kiezen. En dat was nogal wat voor iemand die normaal eerder thee dronk.
___
"Heb je al bedacht wat je tegen haar wilt zeggen? Of wat je wilt doen als zij aan zou geven dat ze niet verder wilt?" Mira keek peilend naar Nish. Focuste hij zich enkel op die hoop, en dat goede, of bleef hij hier reeel in staan? Ze wilde hem uiteraard niet richting een paniekaanval duwen, maar ze moest wel weten hoe hij dit aan bleef zien. Want er was zoiets als hoopvol, en er was zoiets als manisch.
Ze kroop die avond vroeg in bed, nadat ze de Argos had afgesloten bleef ze meestal nog wel even lezen maar die avond had ze er geen puf voor. Voor Moyra haar ogen sloot keek ze nog even naar de mechanische kraai en ze kon het niet helpen om zowaar iets te glimlachen. Goed, het was niet allemaal op magische wijze weer goed, maar Nish was weer een beetje terug.
Die avond droomde ze vreemd, over kometen, over vliegen, over uitgestrekte zeeen onder zich. Ze woelde, ze vocht een halve bokswedstrijd met haar kussen, en de dromen werden er niet rustiger op. De volgende ochtend zat ze dus ook nog half slapend aan een tafeltje in de Argos te werken aan haar essay, met kop koffie nummer drie al achter haar kiezen. En dat was nogal wat voor iemand die normaal eerder thee dronk.
___
"Heb je al bedacht wat je tegen haar wilt zeggen? Of wat je wilt doen als zij aan zou geven dat ze niet verder wilt?" Mira keek peilend naar Nish. Focuste hij zich enkel op die hoop, en dat goede, of bleef hij hier reeel in staan? Ze wilde hem uiteraard niet richting een paniekaanval duwen, maar ze moest wel weten hoe hij dit aan bleef zien. Want er was zoiets als hoopvol, en er was zoiets als manisch.
Re: We find our own way
Weer twee lastige vragen. Hij streek voorzichtig zijn haar naar achteren en moest er even over nadenken en pakte zijn thee op. "De waarheid denk ik?" Hij haalde zijn schouders op en nam een tweetal slokjes voordat hij daar verder op inging. "Volgens mij heeft ze aardig wat vragen, dus als ze daarmee komt, dan zal ik die beantwoorden. Tegelijk wil ik graag weten wat er is gebeurd in de afgelopen maanden. Het zal zoeken zijn naar een balans tussen een beetje ontspanning en elkaar bijpraten. Ik heb nog altijd niet gehoord wat er met haar broertje is gebeurd, maar ik heb het vermoeden dat hij nog leeft, anders had ze wel anders gekeken." Verlies was altijd in de ogen te zien.
De andere vraag overdenken, deed hem grimassen. Het deed pijn om daar over na te denken. "Ik wil haar nergens toe dwingen. Dan zou het geen relatie zijn. Als ze.. als ze het echt niet wil, zal ik haar laten gaan." Maar de blik in zijn zilveren ogen was duidelijk. Als Moyra echt niets meer met hem te maken wilde hebben, zou hij het daar ontzettend moeilijk mee krijgen. "Ik.. ik weet het niet. Ik wil graag hopen, maar het is gewoon niet meer hetzelfde. We zijn beiden niet meer dezelfde." Hoe lastig het ook was, het was gewoon niet meer zoals wat ze hadden. Nish fronste zorgelijk. Ja, hij keek ontzettend naar haar uit, maar tegelijk was het eng.
De andere vraag overdenken, deed hem grimassen. Het deed pijn om daar over na te denken. "Ik wil haar nergens toe dwingen. Dan zou het geen relatie zijn. Als ze.. als ze het echt niet wil, zal ik haar laten gaan." Maar de blik in zijn zilveren ogen was duidelijk. Als Moyra echt niets meer met hem te maken wilde hebben, zou hij het daar ontzettend moeilijk mee krijgen. "Ik.. ik weet het niet. Ik wil graag hopen, maar het is gewoon niet meer hetzelfde. We zijn beiden niet meer dezelfde." Hoe lastig het ook was, het was gewoon niet meer zoals wat ze hadden. Nish fronste zorgelijk. Ja, hij keek ontzettend naar haar uit, maar tegelijk was het eng.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: We find our own way
"Hoe bedoel je dat Nish? In welk opzicht ben jij veranderd door wat er is gebeurd?" Het was natuurlijk nogal een klap om bijna te sterven, maar dit klonk serieuzer dan dat. Alsof hij dacht dat er iets essentieels aan hem was veranderd, iets dat hem tot een ander persoon maakte dan vroeger. "Hebben anderen dat rond je ook? Dat ze denken dat jij iemand anders bent geworden?"
_____
Moyra wist niet dat Nish' sessie met zijn therapeut nu was, maar er was heel veel dat ze niet over Nish' wist, hoewel er ook heel veel was wat hij haar wel had verteld. De meeste vragen die ze had gehouden omdat hij er nooit over had verteld, en zij er nooit naar had gevraagd, waren omtrent zijn gaven en Catha. Hij had haar wel eens verteld dat de wind tegen hem sprak, dat hij zich daarin kon verliezen, maar Moyra had geen idee wat er verder nog was dat mensen in Vexgarde hem met zodanig respect aankeken. Nog wist ze precies wat voor persoon zijn zusje was geweest dat hij zich zo vreselijk schuldig bleef voelen over haar ongeluk, en haar dood. Dat het echter aan hem knaagde wist ze, ook al was ze daar op dit moment niet bepaald bewust mee bezig. Voor nu zat ze te schetsen, te rekenen, en werd dat enkel onderbroken door de shifts die ze in de Argos draaide. Ook Moyra dacht na over het weekend dat ze naar Nish zou gaan, en over wat zij nodig had om hem weer toe te laten, om te kunnen accepteren dat hij er weer was en dat ze hem toch echt gewoon ook wel weer terug wilde.
_____
Moyra wist niet dat Nish' sessie met zijn therapeut nu was, maar er was heel veel dat ze niet over Nish' wist, hoewel er ook heel veel was wat hij haar wel had verteld. De meeste vragen die ze had gehouden omdat hij er nooit over had verteld, en zij er nooit naar had gevraagd, waren omtrent zijn gaven en Catha. Hij had haar wel eens verteld dat de wind tegen hem sprak, dat hij zich daarin kon verliezen, maar Moyra had geen idee wat er verder nog was dat mensen in Vexgarde hem met zodanig respect aankeken. Nog wist ze precies wat voor persoon zijn zusje was geweest dat hij zich zo vreselijk schuldig bleef voelen over haar ongeluk, en haar dood. Dat het echter aan hem knaagde wist ze, ook al was ze daar op dit moment niet bepaald bewust mee bezig. Voor nu zat ze te schetsen, te rekenen, en werd dat enkel onderbroken door de shifts die ze in de Argos draaide. Ook Moyra dacht na over het weekend dat ze naar Nish zou gaan, en over wat zij nodig had om hem weer toe te laten, om te kunnen accepteren dat hij er weer was en dat ze hem toch echt gewoon ook wel weer terug wilde.
Re: We find our own way
Nish fronste lichtjes. "Ik weet het niet precies. Het voelt een beetje alsof ik een voor en een na ben. Voor bijna-doodgaan en na de periode uit het ziekenhuis. Alsof ik nog steeds bezig ben om die personen met elkaar te verbinden." Hij haalde weer zijn schouders op. "Ik ben dingen wel anders gaan bekijken. Sommige dingen voelen nu echt als tijdverspilling. Ik wil graag weer terug naar het luchtige, ontspannende wat ik had. Mijn beste vriend had me niet eens verteld over zijn relatie en ik weet niet of dat komt omdat ik in de kreukels lag, of omdat hij me anders vindt." Hij was meer gaan nadenken over dingen en het leven leek altijd zo onbeperkt, maar dat was het niet. "Maar Moyra is ook niet hetzelfde en daarin herken ik me wel. Meer alsof we een gigantische klap moeten verwerken en alles een plekje moeten geven. In sommige dingen vind ik dat lastig, mis ik mijn avontuurlijke instelling van 'we zien het wel'. Maar ik had het gisteren gewoon heel gezellig met Gennat en kon ik herinneringen ophalen van hem, Catha en mij. Zonder me schuldig of verdrietig te voelen. Dat was nieuw." Net zoals het nieuw was dat hij uit zichzelf Catha's naam noemde in het gesprek met Mira. Tot nu toe had hij daar haast angstvallig over gezwegen.
_______
Aan het einde van de dag kwam Iriza bij haar zitten. "Het leek erop dat jij en Peros een goed gesprek hadden laatst. Heeft hij je kunnen helpen met iets?" vriendelijk nam ze haar vriendin op. "Hoe lijkt het met de storm in je hoofd? Hoe kijk je tegen het weekend aan?"
_______
Aan het einde van de dag kwam Iriza bij haar zitten. "Het leek erop dat jij en Peros een goed gesprek hadden laatst. Heeft hij je kunnen helpen met iets?" vriendelijk nam ze haar vriendin op. "Hoe lijkt het met de storm in je hoofd? Hoe kijk je tegen het weekend aan?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: We find our own way
Mira keek inderdaad verbaasd op bij het horen van Catha's naam. Het tragische lot van het meisje was bekend in Vexgarde, hoewel niemand wist dat dat de prijs was die Nish' ouders hadden moeten betalen voor hem. Maar dat de jongen het zwaar was gevallen was ook niet onbekend. Dat hij zomaar die naam zei, zonder de sombere houding die daar normaal bij te pas kwam was op zijn minst opmerkelijk te noemen. "Heb je Moyra ooit over Catha verteld? Heb je dat soort herinneringen wel eens met iemand anders gedeeld, met iemand die haar niet kende?" Ondertussen maakte ze zo nu en dan een kleine aantekening. Catha had niet op het programma van vandaag gestaan, maar een dergelijke opening kreeg ze mogelijk niet weer.
______
Goede vragen, maar Moyra knikte. "Hij heeft wat tips gegeven om ermee om te leren gaan dat Nish nog leeft, en niet... nou ja, dat ik hem niet heb.. achtergelaten." Het kostte haar nog steeds moeite om die gedachtes uit te spreken. "En.. en ik zit erover te denken om hem voor te stellen dat we.. we onze relatie," een veel te zwaar woord voor wat ze hadden gehad, maar Moyra wist even niets beters, "dat we die even laten voor wat het is. Ik wil het weer opbouwen met hem, rustig kijken wat er nog over is van.. van "ons"." En er begon, mede dankzij haar dromen van die nacht, een heel klein plannetje te vormen waarmee dat opbouwen misschien kon. Waarmee ze een kant van Nish zou kunnen ontdekken die zij nog niet kende. Het was iets waar ze al een keertje over na had gedacht voor alle ellende, tijdens hun avonden waarop ze gepraat hadden over zijn projecten, en haar dromen. Over alles wat ze wel niet wilden bouwen, als zij naar de universiteit had gekund (wat nu kon) en als hij meer tijd had gehad voor eigen dingen in plaats van werk.
______
Goede vragen, maar Moyra knikte. "Hij heeft wat tips gegeven om ermee om te leren gaan dat Nish nog leeft, en niet... nou ja, dat ik hem niet heb.. achtergelaten." Het kostte haar nog steeds moeite om die gedachtes uit te spreken. "En.. en ik zit erover te denken om hem voor te stellen dat we.. we onze relatie," een veel te zwaar woord voor wat ze hadden gehad, maar Moyra wist even niets beters, "dat we die even laten voor wat het is. Ik wil het weer opbouwen met hem, rustig kijken wat er nog over is van.. van "ons"." En er begon, mede dankzij haar dromen van die nacht, een heel klein plannetje te vormen waarmee dat opbouwen misschien kon. Waarmee ze een kant van Nish zou kunnen ontdekken die zij nog niet kende. Het was iets waar ze al een keertje over na had gedacht voor alle ellende, tijdens hun avonden waarop ze gepraat hadden over zijn projecten, en haar dromen. Over alles wat ze wel niet wilden bouwen, als zij naar de universiteit had gekund (wat nu kon) en als hij meer tijd had gehad voor eigen dingen in plaats van werk.
Re: We find our own way
Hij schudde vrijwel direct zijn hoofd. "De herinneringen zijn niet echt aan bod gekomen bij wie dan ook. Maar.. in Grimmere heb ik haar verteld over Catha. Rode lijnen vooral en over haar dood.. Moyra wist het niet, ze dacht waarschijnlijk dat Catha een liefje was." Er kwam een trage glimlach om zijn lippen en de blik in zijn ogen werd wat afwezig. Het was een zware avond geweest, maar het had hem opgelucht om het over zijn zusje te hebben tegenover iemand die haar nooit had gekend. Alsof hij eventjes de last af kon leggen, maar ook om haar toch een beetje in leven te houden. "Het is nog steeds lastig dat ze er niet meer is. En dat zal het ook wel blijven, verwacht ik. Maar het was.. ik weet niet.. het was goed om even aan haar te denken op die manier, zonder direct het heftige verdriet te ervaren, of om daar zelfs maar bij stil te moeten staan."
________
Rustig luisterde ze en liet haar hakkelen tot ze haar woorden wist te kiezen. Iriza knikte. "Dat klinkt wel goed, Mo. En redelijk. Tenslotte heb je een gigantische klap gehad. Wees niet bang om je grenzen aan te geven." Waarna ze verzachtte en even in Moyra's hang kneep. "Maar wees ook niet bang om te genieten, lieverd. Nish is een goede man. Kijk hoe het loopt en hoe je je erbij voelt. Jullie zijn wel heel vreemd begonnen, maar ik hoop dat je.. nou ja.. ik hoop dat je wat vindt waardoor je inderdaad met hem wat kunt opbouwen. Op de normale manier.. door te daten ofzo." Ze grinnikte bij die bizarre gedachte. Die luxe hadden Nish en Moyra immers nog niet gehad.
________
Rustig luisterde ze en liet haar hakkelen tot ze haar woorden wist te kiezen. Iriza knikte. "Dat klinkt wel goed, Mo. En redelijk. Tenslotte heb je een gigantische klap gehad. Wees niet bang om je grenzen aan te geven." Waarna ze verzachtte en even in Moyra's hang kneep. "Maar wees ook niet bang om te genieten, lieverd. Nish is een goede man. Kijk hoe het loopt en hoe je je erbij voelt. Jullie zijn wel heel vreemd begonnen, maar ik hoop dat je.. nou ja.. ik hoop dat je wat vindt waardoor je inderdaad met hem wat kunt opbouwen. Op de normale manier.. door te daten ofzo." Ze grinnikte bij die bizarre gedachte. Die luxe hadden Nish en Moyra immers nog niet gehad.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: We find our own way
Dat had Moyra inderdaad gedacht, voor een hele lange tijd en ze was er nogal ondersteboven van geweest toen ze hem hoorde zeggen dat het zijn zusje was geweest.
Mira knikte en schreef iets op. "Zijn er misschien andere dingen waar Moyra niets van weet, die je nog niet hebt gedeeld? Dingen die voor jullie allebei nieuw zijn, zeg maar." Er zou straks immers heel erg veel zijn die ze al samen hadden gedaan of meegemaakt voor het afscheid, maar gezien Nish zelf al aangaf zichzelf inmiddels als een ander persoon te zien was het misschien niet verstandig om heel krampachtig aan dat "oude" vast te houden. Had hij daar wel eens over nagedacht? "Is er een reden dat je haar nooit meer over Catha hebt verteld?" Was er iets dat ervoor zorgde dat hij die werelden schijnbaar uit elkaar wilde houden?
________
Daten? Wacht... wat? Moyra keek zowaar iets verbaasd op. Ze had er helemaal niet over nagedacht dat dat nu kon, dat dat nu wel een mogelijkheid zou zijn terwijl dat eerst niet ging omdat ze niet meer dan 15 meter bij elkaar vandaan konden zijn. Zou.. zou Nish dat willen? Moyra had al niet meer sinds Indra echt gedate, en het idee dat met Nish te doen klonk haar vreemd in de oren. Maar tegelijk voelde ze heel erg vaag ook wel kriebels, heel diep weggestopt gezien ze nog steeds moeite had alles weer toe te laten. "Eh... ja, ik heb niet echt het idee dat daten iets voor mij is," bromde ze dan ook kort, heel erg Moyra-achtig.
Mira knikte en schreef iets op. "Zijn er misschien andere dingen waar Moyra niets van weet, die je nog niet hebt gedeeld? Dingen die voor jullie allebei nieuw zijn, zeg maar." Er zou straks immers heel erg veel zijn die ze al samen hadden gedaan of meegemaakt voor het afscheid, maar gezien Nish zelf al aangaf zichzelf inmiddels als een ander persoon te zien was het misschien niet verstandig om heel krampachtig aan dat "oude" vast te houden. Had hij daar wel eens over nagedacht? "Is er een reden dat je haar nooit meer over Catha hebt verteld?" Was er iets dat ervoor zorgde dat hij die werelden schijnbaar uit elkaar wilde houden?
________
Daten? Wacht... wat? Moyra keek zowaar iets verbaasd op. Ze had er helemaal niet over nagedacht dat dat nu kon, dat dat nu wel een mogelijkheid zou zijn terwijl dat eerst niet ging omdat ze niet meer dan 15 meter bij elkaar vandaan konden zijn. Zou.. zou Nish dat willen? Moyra had al niet meer sinds Indra echt gedate, en het idee dat met Nish te doen klonk haar vreemd in de oren. Maar tegelijk voelde ze heel erg vaag ook wel kriebels, heel diep weggestopt gezien ze nog steeds moeite had alles weer toe te laten. "Eh... ja, ik heb niet echt het idee dat daten iets voor mij is," bromde ze dan ook kort, heel erg Moyra-achtig.
Re: We find our own way
Wat verbaasd keek hij haar aan. "Er zijn heel veel dingen die ze niet weet en er is genoeg wat ik niet van haar weet. We zaten aan elkaar vast en we hebben het een en ander gedeeld, maar het is niet alsof we elkaar ontzettend goed kennen." Maar Nish dacht even hierover na. Hij kreeg hierdoor wel een idee om haar eens wat meer te vertellen over zijn werk. Al zou ze het misschien iets teveel als een date kunnen zien en hij wist niet hoe ze daar tegenover zou staan. Eerst maar eens het weekend aftasten en zien hoe dat ging.
En weer terug naar Catha. Nish moest stiekem een beetje glimlachen. Natuurlijk zou Mira het onderwerp niet zomaar laten gaan, zeker niet omdat hij er zelf over was begonnen. "Ik denk.. omdat ik niet klaar was om dat met iemand te delen. Dat ik haar voor mezelf wilde houden." En ook vanwege het schuldgevoel dat hij had. Wat onlosmakelijk aan Catha verbonden was. Het was lastig om het over mooie dingen te hebben als hij op de meeste dagen alleen maar kon denken 'als ik maar... dan leefde ze nog'.
_________
Iriza schoot in de lach en haalde haar schouders op. "Kijk maar joh. Ik denk dat het wel goed komt. En goed van je dat je het weekend weer heen gaat." Hopelijk gaf het haar ruimte en rust en de gelegenheid om het verdriet af te sluiten en zich weer te richten op wat er kon zijn tussen haar en Nish.
En weer terug naar Catha. Nish moest stiekem een beetje glimlachen. Natuurlijk zou Mira het onderwerp niet zomaar laten gaan, zeker niet omdat hij er zelf over was begonnen. "Ik denk.. omdat ik niet klaar was om dat met iemand te delen. Dat ik haar voor mezelf wilde houden." En ook vanwege het schuldgevoel dat hij had. Wat onlosmakelijk aan Catha verbonden was. Het was lastig om het over mooie dingen te hebben als hij op de meeste dagen alleen maar kon denken 'als ik maar... dan leefde ze nog'.
_________
Iriza schoot in de lach en haalde haar schouders op. "Kijk maar joh. Ik denk dat het wel goed komt. En goed van je dat je het weekend weer heen gaat." Hopelijk gaf het haar ruimte en rust en de gelegenheid om het verdriet af te sluiten en zich weer te richten op wat er kon zijn tussen haar en Nish.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: We find our own way
Ja, nu was hij de klos. "Vertel eens Nish, waarom voel je je verantwoordelijk voor zoveel dingen? Voor zoveel mensen?" Hij had Catha willen helpen, had Moyra willen beschermen tegen pijn, voelde zich schuldig over Catha's dood en Moyra's pijn. Waar kwam dat enorme verantwoordelijkheidsgevoel vandaan? Want op deze manier bleef er maar weinig van Nish over, om op hemzelf te letten en voor hemzelf te zorgen had Mira het idee. Natuurlijk zou ze dit onderwerp nog niet laten gaan, want het gebeurde maar zelden dat Nish uit zichzelf over Catha begon.
____
Moyra glimlachte een tikje vermoeid naar haar vriendin. Ze zouden maar moeten zien hoe het ging tussen hen twee, of er nog iets was en of dat te redden viel. De dagen erna stortte ze zich in ieder geval op haar werk, zowel voor de universiteit als in de Argos, en daarnaast krabbelde ze zo nu en dan nog iets neer over het plan dat zich steeds meer in haar hoofd begon te vormen. Ze moest eens weten wat voor onafgemaakte plannen Nish nog allemaal had, eigen projecten waar hij haar nooit over had verteld.
____
Moyra glimlachte een tikje vermoeid naar haar vriendin. Ze zouden maar moeten zien hoe het ging tussen hen twee, of er nog iets was en of dat te redden viel. De dagen erna stortte ze zich in ieder geval op haar werk, zowel voor de universiteit als in de Argos, en daarnaast krabbelde ze zo nu en dan nog iets neer over het plan dat zich steeds meer in haar hoofd begon te vormen. Ze moest eens weten wat voor onafgemaakte plannen Nish nog allemaal had, eigen projecten waar hij haar nooit over had verteld.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten