Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Waarop Lea voorstelde dat het als een soort beloning kon dienen. Ze wist heus wel dat Seff er niet best voorstond en ze wilde niet dat hij zou blijven zitten. Dus goede cijfers, betekende samen jagen, rennen en dollen. Maar voor nu haastte ze zich naar binnen omdat het kouder werd en ze had zin in samen schaken met een kop warme chocolademelk!

Ze wist niet wat haar overkwam! Nadiya's lippen waren heerlijk zacht, maar voor ze ook maar een beetje kon nadenken om ook terug te kussen, was ze al weer weg. Verbaasd keek ze het meisje aan. "Hè? Echt?" want voor haar was het een beetje verwarrend dat ze dit voor haar voelde waardoor ze nooit had verwacht dat Nadiya dat ook zou hebben. Rosa wreef wat dommig over haar lippen, duidelijk niet helemaal beseffend wat er allemaal gebeurde, maar hield nog altijd diens hand vast.

[varden]

Seff was één van de weinige jongens, mogelijk zelfs de enige, die dit huis binnen kon komen zonder een argwanende blik te krijgen van Mano. Hij grijnsde de jongen toe terwijl hij twee mokken met warme chocomelk voor de kinderen maakte. Seff zwaaide vrolijk terug, groette Avyanna een stuk beleefder en rustiger, en verdween toen naar het schaakbord. Mano keek de twee grinnikend na en keek toen naar Avyanna. "Hoe lang zou het nog duren voor ze samen zijn?" De hele roedel had er ongeveer weddenschappen op staan hoe lang het zou duren voor Lea en Seff iets zouden krijgen.

Nadiya glimlachte naar Rosa en knikte. Ja, ze vond het meisje echt heel leuk. En voor Nadiya was dat helemaal niet zo verwarrend, gezien ze al jaren wist dat ze op vrouwen viel. Dat was immers niet vreemd voor Sirenen.

[Ravief]

En al helemaal de enige jongen die probleemloos haar kamer in kon komen. Lea keek glimlachend op toen haar vader de chocolademelk kwam brengen, maar richtte zich toen weer op hun spel, wat waarschijnlijk nog wel een uurtje of twee zou duren.
Avyanna schudde haar hoofd. "Die twee hebben het niet door. De wolven hebben het amper door. Laat ze maar gewoon verkennen, maar ik kan je wel vertellen dat Lea er moeite mee gaat hebben." Zelfs als ze Seff leuk ging vinden op de diepere manier.

Rosa was aardig ondersteboven en keek haar verlegen aan. Maar daarna trok ze haar mee naar een donker plekje tussen twee grote kasten vol boeken. Zachtjes, en heel verlegen en voorzichtig, streelden haar vingers Nadiya's wangen en kaken. Maar ze was nieuwsgierig en wilde absoluut nog een kus. Langzaam boog ze dan ook naar haar toe en kuste haar zacht en warm en een tikje beverig. Met een zucht liet ze Nadiya weer los en liet haar voorhoofd tegen de hare leunen. "Wauw."

[varden]

Mano knikte. Ja, Lea was het type die graag alle puzzelstukjes op z'n plek wilde hebben voor ze iets deed. En daardoor ging het meestal langzaam en zeer behoedzaam. Michael had daar niet echt mee om weten gaan, en andere jongens ook niet. "Als iemand met haar om kan gaan, en haar op haar gemak kan laten voelen, is het Seff wel." De jongen kende Lea duidelijk door en door, en wist bijna altijd precies het juiste te doen voor het meisje.

Zacht kuste Nadiya terug, en liet haar vingers door Rosa's lokken gaan. Toen Rosa zich terugtrok sloeg ze een arm om haar heen en trok haar iets meer tegen zich aan. "Je bent zo leuk Rosa", zei ze zacht.

[Ravief]

Daar was Avyanna het dan wel weer mee eens. Het voordeel van die twee aan het schaken was dat zij ook mooi een avond samen hadden. Iets waar ze natuurlijk dankbaar gebruik van maakten.

Warm hield ze Nadiya vast en knuffelde haar vriendin(netje) terug. Huiswerk kon haar eventjes helemaal gestolen worden. Rosa had het er nog warm van, maar was erg blij dat ze niet was afgewezen. "Ik.. ik wist helemaal niet dat jij.. en ik..." stamelde ze.

[varden]

Nadiya glimlachte naar Rosa. "Ik ben een Sirene, bij ons is het eigenlijk heel normaal om op vrouwen te vallen. Maar tot jij zo begon te blozen en verlegen werd, wist ik ook niet dat jij op vrouwen valt." Ze streek nog altijd door Rosa's zwarte lokken.

Het spel duurde tot ver na middernacht, waarna Seff het zich gemakkelijk maakte op een matras in Lea's kamer. Hij was één keer hier in Rosa's kamer blijven slapen, maar nu die kortstondige relatie over was sliep hij gewoon weer hier, wat hij altijd deed. "Lea?"

[Ravief]

Waarop Rosa natuurlijk prompt weer een blos kreeg. "Ik wist het ook niet. Maar met Seff was nooit serieus. En.. en dit.." ze zuchtte lichtjes toen Nadiya, bewust of onbewust, net een fijne aanraking deed. Ze glimlachte licht, maar fronste daarna. "Oh man.. mijn moeder gaat een beroerte krijgen." na de tatoeage had Rosa wel begrepen dat het niet goed was om geheimen te hebben voor haar ouders, maar ze dacht niet dat dit goed ging komen.

Lea zat rustig op haar bed haar lange blonde lokken in te vlechten zodat ze er morgen niet zoveel klitten in zou hebben. "Hmm?" ze keek met een glimlachje naar Seff. "Wat is er?"

[varden]

Seff draaide zich op zijn rug, en vouwde zijn armen onder zijn hoofd waardoor hij naar het plafond staarde. "Denk je echt dat ik nog kan overgaan dit jaar?" Lea kende zijn resultaten, wist hoe slecht hij ervoor stond. Kon hij het niet gewoon beter opgeven en blijven zitten?

Oei... Ja... Avyanna Torrez, docent etiquette en duidelijk een dame van adel.. Nadiya trok ook even een gezicht. Hoe ging die in godesnaam op reageren dat haar dochter op een vrouw verliefd was geworden? "Het komt wel goed joh."

[Ravief]

Waarop ze snel haar vlecht afmaakte en naar hem keek. "Als je het wil wel." Ze ging op haar zij liggen en keek op hem neer, gezien haar bed iets hoger stond dan het matras op de grond. "Het zal nooit makkelijker worden, Seff. Voor mij zitten er ook moeilijke dingen bij, maar ik vind leren leuk, dat is het verschil." Lea glimlachte warm naar hem. "Ik wil je wel helpen en je trucjes leren om dingen te onthouden voor toetsen. Het betekent wel dat we heel hard moeten werken." sinds wanneer was opgeven een oplossing geworden? Maar dat sprak ze maar niet uit.

Rosa schoof de gedachte aan dit opbiechten dus ook maar weer weg en genoot gewoon van de vlinders en het warme gevoel dat Nadiya haar bezorgde. En ze wist zowaar met een voldoende voor Geschiedenis terug te komen, een paar dagen later. Met een grijns gaf ze die aan haar vader, die op dit moment thuis was gezien moeders les aan het geven was.

[varden]

Een les die Nadiya volgde. De gemeenschap waar ze uit kwam, uit Madagascar, bestond volledig uit vrouwen die goed voor zichzelf konden zorgen maar wel gebrand waren op correct gedrag. Maar gezien Rosa nu haar vriendinnetje was (toch?), was Nadiya wel iets nerveuzer in de les dan normaal.
Mano grijnsde bij het zien van de voldoende en gooide Rosa's haar door de war. "Zie je wel dat je het kan? Goed gedaan meisje."

Seff glimlachte dankbaar. En haar glimlach zien, was ook fijn. Hij knikte. "Oké, dan gaan we hard werken." Hij wilde het ook niet opgeven, wetende dat hij daarmee zijn moeder weer teleur zou stellen. Maar soms vroeg hij zich wel eens af of hij wel gemaakt was voor school...