Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Uiteindelijk ging het weer beter en kon ze ook weer gezellig doen. Ook Lea had nog niet al haar toetsen terug en ze wachtte daar gespannen op, al wist ze wel dat het voldoendes waren. Ze hoopte op goede voldoendes, zodat ze haar gemiddelde zou behalen. Ze zat nietsvermoedend in de bieb te werken aan een tekening voor haar verslag van Magische Wezens toen ze rennende voetstappen hoorde. Verbaasd keek ze op.

Rosa had het heerlijk met Nadiya en ook voor hen werd het na een paar dagen beter omdat iedereen nu wel zijn of haar mond hield. Rosa was namelijk niet bang voor strafwerk en timmerde iedereen op zn bek als ze hen uitscholden.

[varden]

Voor Lea ook maar de kans had om iets te zeggen, vloog ze al door de lucht. Seff was uitbundig! Hij had voor het eerst ooit al zijn examens gehaald, met ruime voldoendes zelfs! En dus zwierde hij Lea nu, met zijn armen om haar middel, vrolijk door de lucht terwijl zijn lach door de bibliotheek klonk.
Meegesleept in het moment, en zijn totale euforie, drukte hij zijn lippen op de hare. Waarop hij verstijfde omdat hij besefte wat hij deed. Toen hij de kus, die maar kort had geduurd maar tegelijk net zo fantastisch had gevoeld als hij zich voelde, verbrak staarde hij dan ook met hele grote ogen naar Lea terwijl zijn hoofd een bijzonder rode kleur kreeg. "Ik eh... Ik heb al mijn examens gehaald?" Een schaapachtige grijns trok over zijn gezicht. Hij had Lea nog steeds in zijn armen.

Nadiya moest haar iets vaker dan goed was voor Rosa van mensen aftrekken en kalmeren. Zeker als ze 'per ongeluk' iemands krachten leende, zoals die van een weerwolf of vampier, was ze nauwelijks te houden als ze eenmaal kwaad was en begon met slaan. Met een tedere glimlach streek ze Rosa's lokken goed. "Laat ze maar lieverd. Rustig aan, oké?"

[Ravief]

Ze lachte toen ze rondgezwierd werd en greep zich aan Seff vast toen hij haar weer op de grond zette, zodat ze haar evenwicht kon bewaren. Ze keek naar hem op om te vragen wat er was, maar... ze proefde zijn warme, zachte lippen tegen de hare en haar hartslag raasde ineens. Stomverbaasd staarde ze hem aan. "W-wat?" Lea had niet echt door wat hij zei. Had hij nou...? Hij had haar gekust? Wat? Hoezo...

Rosa gromde nog wat boos naar het stelletje en liet zich toen kalmeren. "Sorry... ik kan het gewoon niet hebben." Maar daarna trok ze Nadiya tegen zich aan en kuste haar teder, midden in de hal.

[varden]

Ook Seff leek een beetje ondersteboven van zijn actie, zijn hartslag was in ieder geval duidelijk nogal rap te horen. "Ik eh... Examens, allemaal gehaald. Dankzij.. dankzij jou." Hij had Lea gekust! Hij wist niet eens wat hem had bezield, maar het had als het juiste gevoeld om te doen... Maar nu.. moest hij het erover hebben? Zijn excuses aanbieden? Of gewoon maar laten gaan? "Ik eh... Dat eh..." Ja, dat ging heel soepeltjes...

Waardoor ze weer totaal aangestaard werden. Nadiya kuste haar glimlachend terug. "Dat weet ik toch lieverd, maar ik wil ook weer niet dat je van school gestuurd wordt. Dan moet ik je teveel missen." Plagend knipoogde ze.

[Ravief]

En Lea zelf wist ook niet helemaal wat ze ermee moest. Ze stonden nog altijd dicht bij elkaar, zijn handen op haar zijden en zij net zo goed bij hem. "Eh.. wauw! Vet goed, man." Wat verward keek ze hem aan. Seff was... haar maatje? Maar.. die kus was.. zo warm geweest en fijn.

Waarop Rosa natuurlijk bloosde en haar knuffelde, maar bleef inderdaad kalm. Ze ging niet meer aan het vechten, al was dat moeilijk als ze sommige opmerkingen hoorde.

[varden]

Nadiya maakte het ook een taak om Rosa uit de problemen te houden. Het meisje hoopte ook een beetje dat als ze een goede invloed op Rosa had, Avyanna het makkelijker vond dat de twee verkering hadden. Want de vrouw was niet bepaald de makkelijkste voor haar meer in de lessen nu ze wist van het stel...

Seff grijnsde schaapachtig, zijn hoofd nog steeds hartstikke rood. "Ik eh... Sorry?" Zijn excuus klonk niet echt oprecht, terwijl hij haar langzaam los liet. Zijn hoofd was nu volledig op hol geslagen, zijn hart raasde nog, en hij voelde zich... vreemd?

[Ravief]

Ook Lea trok langzaam haar armen terug en keek wat verward weg. Toen hij zijn excuses aanbood keek ze hem weer aan, ietsjes onderzoekend nu. Ze hoorde zo wel dat hij er geen spijt van had, maar zag ook aan zijn gezicht dat hij geen idee had wat hij nu moest doen. Dus schudde ze lichtjes haar hoofd en glimlachte. "Je moeder gaat echt super trots zijn en een week lang lekker koken," plaagde Lea. Het er niet over hebben eventjes leek beter.

Helemaal niet omdat Rosa nu ook die lessen volgde tot ze er een voldoende uit had gesleept en dat was nogal lastig voor haar. Ze vond het allemaal maar niets. Maar Nadiya had wel een goede invloed op haar. Haar cijfers stegen naar een stevige voldoende en ze hoefde niet meer zo vaak na te blijven. Tegelijk hoopte ze dat ze Nadiya een beetje los kon krijgen en probeerde haar over te halen om te leren voetballen of wat dan ook.

[varden]

Wat Nadiya dan ook probeerde. Ze wilde niet dat Rosa zich aan zou passen naar haar, dus moest er ook wat voor teruggedaan worden. Ook al betekende dat, dat er na een regenbui modder tot aan haar oren zat!

Seff's grijns werd nog iets groter. "Eigenlijk zou ze voor jou moeten koken, zonder jou was het immers nooit gelukt!" Er waren docenten geweest die zijn test twee keer hadden nagekeken, omdat ze niet konden geloven hoe goed hij het (voor zijn doen) had gedaan! Maar met een totaal verward hoofd, was nadenken erg lastig. Waarom werd zijn hoofd zo druk nu? Net was het nog zo helder...

[Ravief]

Waar Rosa alleen maar om moest lachen en Nadiya omhelsde. "Stiekem ben ik blij dat je niet helemaal op Lea lijkt," vertrouwde ze haar toe en kuste haar lang. "Ik houd van je. Kom op, pap kookt vanavond, dus er is altijd genoeg." Waarop Nadiya min of meer werd meegesleept en bij familie Torrez ging douchen en kleren kon lenen van Lea (gezien dat haar beter zou passen).

Ze glimlachte verlegen en wuifde het weg. "Nee joh, het zit allemaal al in je. Ik help alleen maar om het op het goede moment eruit te halen." Maar stelde voor dat hij haar maar een keer moest uitnodigen als ze gelijk had over Von.

[varden]

Nu knuffelde hij haar weer stevig, en dankbaar. "De docenten zeiden dat als ik de volgende examens weer zo goed doe, ik makkelijk over kan. Dank je Lea!" Hij was duidelijk een beetje stuiterig.

Nadiya had inderdaad kleinere borsten dan Rosa, en haar shirts zaten dan ook te ruim. Aan tafel bij de familie Torrez bleef toch een beetje onwennig voor haar, hoewel Mano haar altijd wel liet ontspannen. Na het eten liet ze zich bovendien door Lea overhalen samen iets op de piano te spelen, als moest Nadiya oppassen met haar muziek gezien ze het 'verleiden' (dat er vaak aan verbonden was) niet altijd onder controle had.