Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Niet dat Von daar veel van had gemerkt want ze was compleet doorgeslagen... maar het antwoord liet hen fluisteren en nadenken. Iemand stak nog een hand op. "Hoe bent u gewond geraakt? Hoe kon u daarna doorvechten? Dat is moeilijker dan, toch?" gezien in ieders hoofden Vampieren nog altijd oppermachtig waren en amper verslagen konden worden.

Waarop Sevas onbewust iets dichterbij kwam. Zijn blik, onderzoekend maar zacht, gleed over zijn vrouw. Zou ze die vraag aankunnen?

[varden]

"Ik raakte gewond toen ik een speer voor Tamira opving. Het is lastig om een vampier te doden, maar ja de verwonding maakte me wel langzamer en het bloedverlies maakte me ook hongerig, wat mogelijk nog gevaarlijker was. Toen de aanval afgeslagen was, ben ik ook meteen vertrokken." Waarmee ze voorkwam leerlingen aan te vallen en leeg te drinken. De vraag kon ze aan, het vechten met Tamira was iets dat zo vloeiend was gegaan dat het bijna een goede herinnering was. Toen zij samen vochten, zag ze geen gewonde medeleerlingen of docenten. Dat kwam daarna pas...

[Ravief]

Al met al viel de les aardig mee. Ze waren behoorlijk onder de indruk en na nog wat vragen verlieten ze stilletjes de les, al zei Destan nog wel dat dit onder de vierdejaars moest blijven en dat ze aantekeningen moesten maken voortaan. Het lokaal stroomde leeg en de volwassenen bleven over. Amiel kwam op het Vampierduo af. "Dat ging redelijk goed, toch?" Gezien er amper werd gevraagd naar de aftermatch en het nog aardig globaal was. Hij had het idee dat de vragen later wel erger zouden worden.

[varden]

Cyra streek vermoeid door haar haar, en toen ze eindelijk het bureau (dat ze vast had gehouden) los liet was te zien dat het hout onder haar vingers gebarsten was door de kracht die ze erop gezet had. Goed, het waren relatief makkelijke vragen geweest maar soms had ze moeite gehad om ze te beantwoordden. "Ik vrees dat het voor de stafleden lastiger gaat zijn. Jullie kennen ze, dan is het interessanter om persoonlijke vragen te stellen, in plaats van zulke globale."

[Ravief]

Amiel knikte. Daarom wilde hij ook bij alle lessen aanwezig zijn. Hij was als laatste aan de beurt en hij had al wel bedacht dat tegen dan de vragen persoonlijk gingen zijn. Het zou bij de meesten wel goed komen. "Ik houd wel een oogje op ze." Zoals hij altijd al deed.
Sevas nam haar in zijn armen nu, haar rug tegen zijn borst.

[varden]

Cyra keek op en glimlachte naar hem, waarna ze een kus op zijn kaak drukte. Sevas, haar man en lief. "Blijven we nog even?" Ze was ergens ook nieuwsgierig hoe de rest van de lessen zouden zijn.

De volgende was Themis, die inderdaad Edmond had meegenomen en die blij was dat Aelia had begrepen dat haar moeder haar hier niet bij wilde hebben. Ze wist niet wat ze moest verwachten, en hield haar verhaal kort. Ze was aanwezig geweest bij de gevechten, had gevochten, en had daarna in de kassen met behulp van Nova wapens en sleutels de kerkers ingekregen.

[Ravief]

"Als jij je een beetje gedraagt," plaagde hij en drukte een kus op haar lippen. "En misschien kun je Von ook weer eens bezoeken. Maar hij vond blijven prima. Ze waren immers nu toch hier.

Edmond was gewoon naast haar gaan zitten. Hij was er niet bij geweest maar wist dat dit moeilijk ging worden. Hij hield dan ook rustig haar hand vast terwijl ze vertelde en probeerde haar via de band kalm te houden. Amiel zat achter in de klas en hield haar ook in de gaten.
De vragen gingen nu vooral over haar vuurkrachten, of zij gewond was geraakt, hoe het kon dat Nova in de kerkers was verschenen (al was dat meer een vraag voor Nova, die de volgende les zou komen). Toen ze doorkregen dat ze in de ziekenboeg terecht was gekomen vroegen ze vooral naar wat er was gebeurd en wat ze dan had en hoe het daar was.

[varden]

Themis had zij aan zij gevochten met Wystan, gezien zijn huid als enige bescherming bood tegen haar vuurmagie. Maar dat had niet mogen baten... Aangevallen, gebeten, tegen de tijd dat ze de kassen had weten te bereiken was ze al heel wat liters bloed verloren. Haar vrije hand ging naar de littekens in haar nek. Het mes tussen haar ribben was de druppel geweest. Hoewel ze Nova had beloofd te blijven leven, had het meisje haar meer dood dan levend aangetroffen in de kassen toen ze haar na de bevrijding was gaan zoeken. "De ziekenboeg was een puinhoop. Er waren zoveel gewonden... Amiel, Mel, en iedereen die nog kon staan heeft zich uit de naad gewerkt om iedereen te redden", wist ze nog te zeggen.

[Ravief]

Een paar leerlingen draaiden zich om naar Amiel maar de Nachtelf had zijn blik op de Duivelin.
Edmond sloeg een arm om haar heen. "Het is voorbij, lieverd. Het is geweest," fluisterde hij in haar oor en keek haar een poosje aandachtig aan om te zien of ze in het nu kon blijven. De klas was eventjes stil gezien ze konden voelen dat het half mis ging nu. Maar blijkbaar dankten een boel Shanea hier hun leven aan een Nimfje! (Nova was nog altijd klein).

[varden]

Het ging moeilijk, en licht bevend drukte Themis zich tegen Edmond aan, verstopte haar gezicht in zijn shirt terwijl haar handen die ook vastgrepen. Ze moest nog oppassen dat haar huid niet te heet zou worden voor hem om haar vast te houden! Ze wilde niet huilen waar leerlingen bij waren! Maar de herinneringen aan de leerlingen die het uiteindelijk toch niet gehaald hadden, aan stafleden die levenloos in de zaal met doden hadden gelegen, het was na al die jaren nog steeds zo pijnlijk om aan hen te denken... Nova.. zonder Nova was zij er niet meer geweest. En velen anderen ook niet gezien Nova hen had helpen uitbreken.