Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Von had aangegeven dat dat echt niet hoefde. Ze zou zich wel redden gezien Amiel er ook was. Maar naarmate de dag dichterbij kwam begon ze toch te twijfelen. Ze wist niet wat ze kon vertellen zonder over haar achtergrond te vertellen en ze wilde niet dat de hele klas Seff ging pesten dat zijn moeder gestoord was. Dus toen hij op een dag thuis kwam om te eten, later in de avond zou Lea langskomen, ging ze even bij hem zitten op de bank met thee en koekjes. "Hoe zijn de lessen van Destan?"

Waarschijnlijk had het te maken met het feit dat ze naar natuur roken. Nova knuffelde haar dochtertje stevig maar streek toen zachtjes Aya over haar kop. Dat Aya geen controle meer had gehad en zomaar was getransformeerd, baarde haar zorgen.

[varden]

Als er ook maar één iemand dat over zijn moeder zou zeggen, zou diegene heel wat dagen in de ziekenboeg liggen. Seff wist dat zijn ouders hun mentale problemen hadden, maar hij was nog altijd dol op ze. "Zwaar...", zei hij eerlijk. "Ik wist niet dat de aanval zo zwaar was geweest voor iedereen." Het was behoorlijk heftig geweest om Aya en Themis zo te zien reageren op de herinneringen, zeker gezien hij hen beiden natuurlijk zeer goed kende. Dat soort littekens ging in die personen schuil?

Aya voelde die zorgen ongeveer en keek op naar Nova. En liet toen haar oren bewegen om Senna, Kiran en Kaspar aan het lachen te maken. Ze piepte zacht naar Nova.
Sam kwam die avond ook, met veel eten zodat Destan niet voor hen allen hoefde te koken. Aya was nog steeds wolf.

[Ravief]

Ze glimlachte zacht naar haar zoon en besloot dat het tijd was om wat over haar verleden te vertellen. Dan kwam hij tenminste niet voor verrassingen te staan als haar achtergrond naar boven kwam met de geschiedenisles. "Lieverd, je weet dat ik niet veel over vroeger praat.." ze fronste lichtjes. "Maar ik denk dat het tijd is dat je weet hoe ik ben opgegroeid. Als het dan naar voren komt tijdens de les, weet je er in elk geval van." Von nam haar thee in handen alsof ze het koud had. Ze wist niet precies waar ze moest beginnen en dit was geen fijn verhaaltje voor het slapen gaan, zoals Seff er talloze had gehoord van haar. Ze zuchtte en haalde een hand door haar rode lokken, doorspekt met zilvergrijze strengen. "Je weet dat ik uit Ierland kom, maar de eerste tijd was niet makkelijk. Er waren mensen die mijn moeder, jouw oma dus, gevangen hadden genomen als chantage voor jouw opa zodat hij deed wat ze wilden. In dat complex ben ik geboren en heb ik tien jaar geleefd." Ze keek hem even aan of hij het volgde.

Zodra de kids in bed lagen kwam Nova haar weer knuffelen. "Hé, wat is dit nu? Heb je geen controle meer, lieverd?"

[varden]

Seff luisterde stil, hij had door dat dit een moeilijk gesprek voor zijn moeder ging zijn en dat hij dus moest opletten en stil moest blijven. "Zat.. zat je in een kooi?" Was ze, als klein meisje, opgesloten? Hij wist dat zijn moeder niet in de buurt van de kerkers wilde komen toen ze op Eldon zat. En ook nu was het idee van gevangen genomen worden nooit echt goed voor zijn moeders humeur. En zijn oma... Was dat waar.. waar ze was overleden?

Sam leidde Destan ondertussen af met een biertje. De man had ook meer meegemaakt in de afgelopen dagen, dan de bedoeling was geweest. Aya piepte zacht terwijl ze naar Nova opkeek. Ze kon niet terugtransformeren, en dat voelde erg vreemd...

[Ravief]

"Hmm," deed Von lichtjes instemmend. "Toen ik tien was, zijn we min of meer ontsnapt. Voor we het hek voorbij waren, hadden ze ons echter gezien en schoten ze op ons." Ze bleef wat afstandelijk praten en ging er niet veel verder op in. "Daar heb ik mijn moeder achter moeten laten en ik kwam later een jonge roedel tegen en die namen mij op. Ik heb twaalf jaar bij hen geleefd en toen kwam ik op het spoor van je opa. Die was destijds conciërge op Eldon, maar hij had een hart vol haat, Seff. En om dat hart stil te krijgen dronk hij heel veel. We hebben elkaar maar kort gekend. Hij ging uiteindelijk terug naar Ierland om wraak te nemen. Ik denk dat hij ergens rondzwerft of ondertussen overleden is, ik weet het niet." Von zette haar kopje thee weg en keek Seff ernstig aan. "Dat ik weer opgesloten werd tijdens de aanval haalde een boel slechte herinneringen naar boven en ik kan me niet veel meer herinneren van wat er is gebeurd toen ik eenmaal vrij was."

Destan glimlachte dankbaar naar Sam en proostte zwijgend met hem en keek naar Aya. Dit was nieuw, in zekere zin...
Nova knuffelde haar zwijgend. Wat moesten ze nu?

[varden]

Seff zat stilletjes naar zijn thee te kijken. Zijn oma... Dat was dus de reden dat Von het nooit over haar ouders had, waarom hij zijn opa en oma nooit had ontmoet. Zijn oma was omgekomen toen ze probeerden te ontsnappen... "Is dat de reden dat pap en jij zo boos op me worden als ik per ongeluk teveel drink?" Want hij kon zich voorstellen dat je alcohol wel ging haten als je vader zo was. Hij kon zich voorstellen dat er vragen over Von's aandeel in het gevecht zouden komen, en dat dit dan mogelijk ter sprake zou komen. "En pap?" Was er ook zoiets in zijn verleden? Was dat de reden dat pap raar praatte, en af en toe maar moeilijk met emoties om kon gaan? Want hoewel hij naar Von, Seff en de roedel aanzienlijk verbeterd was in de jaren, kon hij nog steeds maar lastig met vreemden omgaan.

Aya piepte weer zacht en drukte haar snuit tegen Nova aan. Madeliefjes en gras, zo had Destan Nova's geur ooit beschreven en het klopte. Het was een fijne geur.

[Ravief]

"Nee, lieverd. Dat is omdat het niet goed voor je is en je dan domme dingen doet. Je mag best genieten van een paar biertjes, maar je klemdrinken is niet goed. Voor jou niet en voor degenen om je heen." Von begreep het wel hoe Connor was geworden. "Papa is een heel ander verhaal. Hij kon vroeg transformeren en om hem te helpen ging hij vaak met zijn vader jagen. Je pa was een grote wolf voor de Izanagi-clan en viel daardoor ook meer op. Tijdens een van zijn jachten werden ze gespot door mensen en die schoot zijn vader neer. De clan vond dat het jouw vaders schuld was en hij werd verbannen." Von vond het wel allemaal een beetje zwaar worden voor haar zoontje, maar hij had er zelf naar gevraagd... "Anders dan ik, had je vader geen andere roedel en was hij heel jong toen hij er alleen voor kwam te staan. Op zijn zwerftocht heeft hij heel wat vervelende dingen meegemaakt, waardoor hij eigenlijk iedereen ging wantrouwen." Waarna Von knipoogde. "Waar ik dus verandering in heb gebracht." Ze pakte een koekje en zuchtte lichtjes. "Aya werd naar Eldon gestuurd, kort nadat hun moeder overleed. Ik weet niet wat ze had, maar geen kruid hielp. Zij was toen nog maar elf maar was toen al goed met kruiden. Ze praat er liever niet over omdat ze denkt dat ze niet genoeg heeft gedaan. Bovendien is je moeder verliezen niet iets waar je het graag over hebt."

Uiteindelijk lieten ze Aya maar met rust, zodat ze zou kalmeren en uiteindelijk zou slapen. Nova wist niet echt wat ze voor haar vriendin kon doen en dat ze geen controle had, vond ze maar vreemd en geen goed teken.

[varden]

Bij de haard, krulde Aya zich op en met haar kop dicht bij de warmte viel de hoop vacht uiteindelijk in slaap. Het voelde fijn om te slapen, dan stopte ze met denken. Dat hoopte Aya in ieder geval... Want deze nacht was uiteindelijk gevuld met nachtmerries... Langzaam, schokkerig, en dus pijnlijk transformeerde Aya terug in haar slaap, vlak voor ze gillend wakker werd door dromen over vampieren die haar kinderen en mate aanvielen. Alles deed pijn door de transformaties van vandaag en dit maakte het er niet veel beter op.

Aah... Dat klonk wel als tante Aya ja... Seff werd er nog stiller van. Dus daarom was zijn vader zoals hij was. Seff wist niet wat Emil meegemaakt na diens verbanning, kon zich daar ook niet echt iets bij voorstellen maar erg prettig klonk het niet. Als wolf in je eentje ronddwalen, op zo'n jonge leeftijd... "Dan is het maar goed dat pap en tante Aya jou hadden", zei hij zacht, waarna hij naar zijn moeder keek en haar knuffelde. "Je hoeft niet naar de les te komen mam, als je niet wilt."

[Ravief]

Destan was op de bank gaan slapen omdat alleen in het bed liggen niet goed voelde. Bovendien kende hij Aya en hij wist wel dat er nare dromen aan zaten te komen. Hij viel van de bank door haar gegil en had even nodig om te bedenken waar hij was, maar nam haar toen in zijn armen. "Sssh, liefje, rustig maar. Alles is oké. De jongens zijn in orde, en ik ook. Rustig maar." Hij hield haar goed vast zodat ze niet hem of zichzelf pijn zou doen. Zodra ze stil bleef zitten sloeg hij de deken om haar heen en nam haar pardoes in zijn armen en liep naar de kamer van de jongens die inderdaad zwaar onder zeil waren. Zacht streek hij over Aya's lokken. "Zie je wel? Ze slapen rustig. Niemand doet ons iets."

Een tijdje wilde Von hem niet loslaten en knuffelde ze hem terug. Alsof zij zichzelf onder controle had, toen. Zacht drukte ze een kus op zijn kruin. "Ik wil het wel doen, maar ik denk niet dat ik veel kan vertellen waar ze wat aan hebben. Misschien laat ik Amiel wel het woord doen en neem ik een paar vragen op me."
Even later kwam Lea binnen, die keek wat verbaasd maar kwam tante Von ook een knuffel geven en ging toen naar Seff's kamer en wachtte af tot het gesprek afgelopen was.

[varden]

Snikkend en bevend drukte Aya zich tegen Destan aan, en was blij dat hij haar droeg gezien bewegen behoorlijk pijn deed op het moment. Nog altijd zacht snikkend, ze kwam slecht uit deze nachtmerrie, streek ze door het haar van hun zoontjes. Kaspar, Kiran, Destan.. Ze.. ze waren veilig. Het was maar een droom geweest... Met grote ogen keek ze naar Destan op, en drukte zichzelf toen tegen hem aan ook al had ze alleen maar een deken om haar te bedekken. "Het.. het leek zo echt.."

Seff glimlachte naar Lea en toen weer naar zijn moeder. "Het kan me niet schelen wat anderen zeggen mam, je bent fantastisch." Waarop hij haar nog eens stevig knuffelde. Zijn moeder was hartstikke sterk, en al die ellende had haar niet kunnen breken, dan zou niets dat kunnen.