Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

"Niemand zal ons wat aandoen lieverd. Je dromen zijn van het verleden." Zacht hield hij haar tegen zich aan, maar toen ze weer wat gekalmeerd was en ze nog een keer bij hun ventjes hadden gekeken, hielp hij haar weer de kamer uit. "Kom dan gaan we naar bed." Destan hield haar dicht tegen zijn borst terwijl hij met haar door de kamer liep, naar hun slaapkamer.

Warm knuffelde ze haar zoon terug en gaf hem nog eens een kus op zijn voorhoofd. "Ik houd van je, lieverd. En volgens mij wacht er een vriendinnetje op je." Waarmee ze aangaf dat het prima was als hij naar Lea ging en dat ze later wel nog een keer konden praten als hij dat wilde.

[varden]

Aya piepte zacht, maar dicht tegen zijn borst aan, liet ze zich de kamer uitleiden en naar bed brengen. Daar liet ze de deken vallen en kroop meteen onder de lakens dicht tegen Destan aan. Bij hem voelde ze zich veilig. Hij was groot en sterk, zijn wolf wist hoe die moest vechten, en zijn armen om haar heen deden haar geborgen en warm voelen. Dat was precies wat ze nu nodig had.

Seff leek even te twijfelen, hij wist niet zo goed of hij zijn moeder nu wel alleen kon laten. Maar hij had geluk, net op dat moment kwam Emil binnen. Vragend keek hij naar het tafereel van Von en Seff op de bank. Had hij iets gemist?
Seff groette zijn vader glimlachend, met een stevige knuffel, en vertrok toen naar zijn kamer. Pa wist immers beter dan wie dan ook hoe hij Von beter moest doen voelen. Toen hij Lea zag, verzachtte Seff houding volledig. "Heey, hoe ging het nog in de bieb?" Had ze gewoon rustig kunnen werken, zonder Liz in de buurt?

[Ravief]

Destan bleef waken tot Aya sliep. Hij bleef haar vasthouden en knuffelen en hoopte maar dat ze niet al te erge terugvallen zou krijgen.

Ze glimlachte naar Emil en knuffelde hem. "Ik heb Seff een ingekorte versie gegeven van ons verleden." Waarna ze haar hoofd tegen zijn borst aan legde en fijn zijn geur insnoof.
"Ik heb goed kunnen werken." Lea nam hem op en glimlachte zacht, al was ze een beetje verlegen omdat ze hem eigenlijk wat wilde vragen. Dat schoof Lea eventjes voor zich uit. "Gaat het goed?"

[varden]

Oei... Emil fronste vragend zijn wenkbrauwen. "Waarom?" Hun verledens waren geen vrolijke verhalen. Waarom had ze hun zoon dat verteld?

Seff ging naast haar zitten en knuffelde haar eerst, voor hij uberhaupt wat ging bespreken. "Mam heeft me verteld over haar verleden, en over dat van pap. Ze wilde me voorbereiden voor als dit eruit komt tijdens de Geschiedenisles. Het was.. heftig, maar het verklaart het een en ander aan hen." Hij glimlachte naar haar en drukte een kus op haar wang. "Blijf je slapen vanavond?" Gewoon op het logeermatras, natuurlijk.

[Ravief]

"Omdat ik hem wil voorbereiden als iets van mijn verleden naar boven komt als ik naar Destan's les ga." Ze wist dat hij het niet leuk vond. "Bovendien is Seff oud genoeg om te weten dat het leven niet altijd prettig is en hij is onze zoon. Hij hoort te weten waarom hij geen grootouders heeft en we niet over vroeger praten." Von kuste hem zacht. "Hij nam het goed op lieverd en was blij dat we elkaar hadden gevonden."

Lea knikte alsof ze er alles van wist, maar had geen idee. Ze had echter wel het idee dat er een reden was waarom zijn pa was zoals ie was en meestal zaten daar geen vrolijke redenen achter. "Hmhm, graag!" Waarna ze samen nog wat spelletjes gingen doen maar vervolgens in bed lagen te kletsen. "Seff?" het was een poosje stil geweest toen Lea weer sprak. "Vind je.. vind je me echt mooi, ook al.. heb ik niet zulke.. ik bedoel... zulke zulke vrouwelijke vormen," mompelde ze snel en verlegen.

[varden]

Aah, dat klonk logisch. Teder kuste hij Von terug. "Ik ook blij.' Met dat ze elkaar gevonden hadden. Wat had hij immers zonder Von gedaan hebben? Dan had hij nooit voor Aya kunnen zorgen, en had hij bovendien nooit Eldon afgemaakt.

Seff keek verbaasd op bij die vraag en moest zijn lachen inhouden, waardoor het even stil bleef. Maar uiteindelijk kreeg hij een warme glimlach om zijn lippen en klom uit bed om bij haar op het matras te zitten. Hij trok haar in een stevige knuffel tegen zich aan, ook al had hij alleen een pyjamabroek aan en geen shirt. "Lea, je bent het allermooiste meisje dat ik ooit heb gezien. Je hebt meer dan genoeg vrouwelijke vormen, en als mensen die niet zien zijn ze blind. Ik vind je prachtig zoals je bent." Hij was duidelijk smoorverliefd op haar.

[Ravief]

Von glimlachte naar hem en kuste hem en vroeg hem verder naar zijn dag.

Even wist ze niet waar ze het zoeken moest, maar leunde toen tegen Seff aan. Hmm, dit voelde fijn. Ze voelde dat ze warm werd vanwege zijn gebrek aan kleding en eveneens door zijn woorden, maar wilde hem niet meer laten gaan. Ze kuste hem zacht en legde toen weer haar hoofd tegen zijn schouder. Seff als vriendje was het fijnste ooit.

[varden]

En Seff probeerde er heel erg niet op te letten dat Lea alleen een nachthemd aanhad. Ze wist natuurlijk heus wel hoe alles biologisch gezien werkte, zowel bij mannen als bij vrouwen, maar het weten en ermee geconfronteerd worden waren wel verschillende dingen. Seff hoopte maar dat zijn reactie op haar zo dicht tegen zich aan, een beetje mee zou vallen dit keer. Teder kuste hij haar terug en streek toen zacht met zijn hand door haar lange blonde lokken. "Echt waar Lea. Liz zit je alleen maar zo te pesten omdat ze jaloers op je is. Je bent slim, lief, en knap. Vergeet dat nooit, oké?"

[Ravief]

Ze keek hem met grote blauwe ogen aan en knikte lichtjes. "Oké," stemde ze zachtjes in en knuffelde hem weer. Maar toen hij weer in zijn eigen bed wilde stappen, liet Lea hem niet los. "Wil je... bij me blijven?" Waardoor ze dus samen zouden slapen, maar ook echt zouden slapen. Lea wilde eventjes niet zonder hem en Seff had zich trouw betoond immers.

[varden]

Wat verbaasd keek hij haar aan. Die vraag had hij niet verwacht eigenlijk. "Kom je dan bij mij liggen?" Zijn bed lag immers wel iets lekkerder dan een matras op de grond. Hij glimlachte warm naar haar maar moest toen ook even blozen. "En... en wil je niet boos worden op.. op lichamelijke... reacties? Daar... daar kan ik niets aan.. aan doen."