Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Haar gil klonk ijselijk door de nacht maar al snel volgde er gelach. Half stoeiend maakte ze zich van hem los en begon hem te kietelen en te porren of zijn haar in de war te gooien. Lachend en elkaar achterna zittend renden ze voor Seff's ouders aan naar huis.
Von glimlachte naar haar mate en nam even de tijd om hem te kussen en streelde met haar vingers door zijn zwarte haar. "Ik houd van je, lieverd," bromde ze tevreden tegen zijn lippen aan.

[varden]

"Ook van jou", bromde hij terug, waarna hij haar nog even stal. De roedel was al weg, de kids waren al naar huis, hij wilde even een momentje voor hen tweeën. Zijn handen streelden haar zijden terwijl hij de kus aanhield. En dan te bedenken dat toen ze elkaar net leerden kennen, hij nauwelijks een aanraking had kunnen verdragen!
Seff had wel door dat zijn ouders verdwenen waren, maar zocht er verder niet zoveel achter. Hij vermaakte zich met Lea en stak binnen de haard aan zodat ze op konden warmen. Zolang Von en Emil nog weg waren, konden ze in de woonkamer zitten.

[Ravief]

Lea zette thee en ging lekker voor de haard op het kleed zitten. Ondertussen probeerde ze uit hem te vissen waar hij aan had gedacht tijdens het jagen en rennen en leunde fijn tegen Seff aan. Ze vond het heerlijk samen en waar ze in het begin nog heel veel nadacht en het echt moeizaam ging tussen hen, was ze nu op haar gemak en nam zij ook wel initiatief als het om knuffelen, kussen en strelingen ging.
Von was nog altijd even vurig in bed, maar ze hielden het deze keer teder. Het kon haar niet schelen wat Lea en Seff zouden denken. Bovendien waren de kids volwassen en zouden ze zichzelf wel redden als ze wat later waren. Voorlopig ging Emil nergens heen!

[varden]

Dus werd het meertje deze avond bezocht door Von en Emil, in plaats van Lea en Seff. Zacht drukte hij zijn lief in het gras, en hing hij over haar heen terwijl hij haar teder en zacht zoende. Emil zou zich geen leven zonder Von kunnen voorstellen, en wilde dat ook helemaal niet.
Seff hield haar met zijn armen om haar heen, dicht tegen hem aan en genoot van haar lichaam tegen het zijne. De warmte van de haard, het rennen en jagen, de thee, haar geur in zijn neus, het maakte hem allemaal een beetje loom en rozig.

[Ravief]

Toen Von en Emil uiteindelijk terug kwamen lagen Lea en Seff slapend voor een sputterende open haard. Ze glimlachte toen ze de twee zo zag, dicht tegen elkaar aan, armen om elkaar heen. Met een zachte blik keek ze haar mate aan en knuffelde hem. Ongelofelijk hoe de tijd vloog. Hun pup, jochie, was al echt een man en had nu zelf iemand, zoals zij elkaar hadden. "Neem jij Seff? Dan draag ik Lea wel."

[varden]

Emil knikte glimlachend. Gelukkig was Seff nog iets kleiner dan hij, en minder zwaar.
De volgende dag wachtte er echter school, en probeerde Aya ook een momentje te vinden om met Lea te praten. Dat kwam er een paar dagen later pas, toen de leerlingen één voor één opgeroepen werden voor een jaarlijkse gezondheidscontrole, die verplicht was geworden sinds het jaar na de aanval. Hiermee hoopten ze ziektes de kop in te kunnen drukken voor het levens zou gaan eisen, gezien nog meer doden destijds het einde van de school zou zijn geweest.

[Ravief]

Nu de pesterijen op waren gehouden voelde Lea zich weer goed. Ze at en sliep weer normaal en haalde weer alleen maar goede cijfers. Ondanks dat ze niet dacht dat er iets aan de hand zou zijn, voelde ze zich toch een beetje nerveus. Net als met toetsen. Ze groette Aya met een verlegen glimlachje en hees zich op het bed/bankding wat in de ruimte stond. Haar voeten wiebelden wat heen en weer terwijl haar ogen al Aya's bewegingen volgden. "Hi."

[varden]

Aya glimlachte vriendelijk naar Lea. "Hé meisje, hoe voel je je? Nog steeds last van stress?" Aya wist van de pesterijen en hoe Lea eronder geleden had. Ondertussen nam ze bloed af, checkte Lea's reflexen, bloeddruk en ogen. Maar zoals je kan vermoeden bij een weerwolf, leek alles prima in orde.

[Ravief]

Ze schudde haar hoofd. "Nee, zonder Liz is het allemaal snel overgewaaid. Ik voel me prima weer. Slapen gaat ook weer goed." Ondertussen nam Lea Aya op, maar die zag er ook weer beter uit. "Komt het veel voor dat wolven ziek worden? Of Vampieren? Waarom is de check ook voor ons?"

[varden]

"Voornamelijk om zo min mogelijk onderscheidt te maken tussen de rassen. Iedereen is hier gelijk. Maar we hebben één keer een epidemie gezien die vooral halflingen erg ziek maakte. Gorgonen, Faunen, Centauren, maar ook Weerwolven..." Dus het kon gebeuren. Terwijl Aya wachtte op de uitslag van het bloed, noteerde ze een paar dingen. "Lea, ik moet je nog een paar dingen vragen. Iedereen die wolf of vampier is merkt hoe veel je afgelopen weekend naar Seff rook. Slik je kruiden?"