Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Cerise had haar neus vol met Seff's geur. Ze had nog even aan een shirt van hem geroken, en half gewalgd en was blij dat ze een douche hadden in dit appartement. Ze deed haar ogen dicht en bleef stilstaan en focuste zich op de geuren. Heel was dingen kon ze direct afstrepen en het was lastig om in zo'n grote stad zijn geur überhaupt vast te blijven houden. Het vaagste spoortje leidde haar naar plekjes waar Seff had staan kijken, maar ze ging ook maar op gevoel overal heen. Ja, ze kon dit maar mogelijk ging het wel vele uren duren...

[varden]

Lorenzo volgde haar zwijgend. Hmm... Dus ze hadden een spoorzoeker in de roedel? Dat was nog eens interessant, en het zou Cerise's plek in rang behoorlijk goed doen als de rest dat ook te weten kwam...

Seff verliet zijn bankje niet, ook al rammelde hij van de honger. Zijn gedachten gingen in sneltrein vaart. Hij hoorde Asra's vragen weer, van een paar dagen terug. "Weet je überhaupt hoe je je wonden moet verbinden? Weet je hoe je een schuilplaats zoekt? Weet je hoe je uit de handen blijft van Jagers en er eentje kunt herkennen? Weet je de weg naar huis?" Hij wist geen van die dingen... Terwijl ze allemaal zo essentieel waren voor een weerwolf in deze wereld om wel te weten. Hij wist niet eens hoe je zo'n stoofpot kon klaarmaken, zoals zij en Cerise zo soepel en makkelijk deden! Cerise had hem moeten leren hoe je vuur maakte, iets dat hij nog veel zou moeten oefenen om zelf ook goed en snel te kunnen. Misschien... misschien hadden zijn ouders een punt gehad met hem hierheen sturen... Hoewel hij nog niet op het punt was dat hij dat kon accepteren, want het wegsturen deed nog altijd vreselijk veel pijn. Dus liet hij de gedachten voor nu, ook al waren ze zeker gestart, en kwam overeind om te kijken of hij ergens met zijn gebrekkige Frans en de paar woordjes Arabisch die Izem hem had geleerd vandaag, wat te eten kon vinden.

[Ravief]

Er waren genoeg handelaren die hem wat bevreemd aankeken. Hij was dan wel gespierd, hij zag er ook jong uit. Een tikje te jong om in een stad als deze alleen rond te banjeren... Dus de meesten wilden zelf niet in de problemen komen en deden alsof ze hem niet konden verstaan. Gelukkig voor Seff was er een andere man die gebaarde dat hij bij de kraam moest gaan zitten en hij bracht hem wat te eten. Alles met gebaren, want die paar woordjes hielpen hem geen steek.

Cerise kon bijna zijn blik voelen branden, maar ze had iets belangrijkers te doen dan zich druk maken over wat Lorenzo allemaal wel niet dacht en doorhad. Ze raakte meer dan eens het spoor kwijt, om het daarna weer op te vangen. Uiteindelijk stonden ze voor de werkplaats, die net afgesloten werd. Ze schoot de man aan. Zijn geur was hier heel duidelijk. "Seff?"

[varden]

Izem keek verbaasd op toen hij werd aangesproken door een jongedame, ongeveer de leeftijd die zijn nieuwe leerling moest zijn. De naam herkende hij, gezien hij die tot vandaag nog niet eerder gehoord had. De twee mensen zagen er niet uit alsof ze van hier kwamen, dus schakelde de oude meubelmaker over op Frans. "Drie uur geleden vertrokken jongedame. Die kant op." Waarop hij in de richting van een paar grote lanen en pleinen wees.

Seff had dit keer eerst de kaart gevraagd, zodat hij de prijzen wist van wat hij at en hij niet, zoals in Barcelona, weer totaal afgezet zou worden. Kennelijk leerde hij een beetje van dat soort situaties, ook al was het tot nu toe niet veel. Hij verbaasde zich vooral dat andere kraamhouders hem weg hadden gestuurd of hadden gedaan alsof ze hem niet verstonden. Hij had toch geld? Waarom wilden ze hem niet helpen?

[Ravief]

Omdat hij niet de enige verdwaalde toerist zou zijn. En wat verloren en verdwaald rondliep was voor de slavenhandelaars. Niemand wilde met hen aan de stok krijgen...

Ze knikte en snelde naar het plein. De geuren overvielen haar. Eten, kruiden, mensen.. Cerise wankelde even en had een hele tijd nodig voordat ze, zo dacht ze, zijn geur weer te pakken had. In elk geval had hij een baan gevonden, wist haar brein haar nog te vertellen en ze kon zichzelf wel een klap verkopen. Wat voor onzinnige gedachte was dat nu weer?

"Wel wel, wat hebben we hier?" De man grijnsde naar zijn.. verdwaalde-schaapjes-vangers. De jongen zag er sterk uit. En alleen. Het zou nogal een goede prijs op de markt opleveren als ze hem konden bedwingen.

[varden]

Seff verstond dat niet, omdat de man Arabisch sprak, maar gezien hij van achteren ingesloten leek te worden schoot hij van zijn stoel af en keek de mannen argwanend aan. Dit voelde... helemaal niet goed. Zijn instincten gingen op alle manieren af en argwanend keek hij van de ene naar de andere man. Hij balde zijn vuisten al. Hij moest hier weg... Al zijn instincten zeiden hem te rennen... In een flits greep hij de stoel waar hij net op zat, smeet het naar de man en zijn handlangers en sprintte meteen langs hen heen en ervandoor. Maar Seff kende de weg niet, en je concentreren op blijven rennen en tegelijk de weg zoeken gingen slecht samen. Bovendien was hij moe, dat hielp ook niet aan de situatie.

[Ravief]

En de mannen waren zeker weten wel bekend hier. Ze renden achter hem aan, ze namen zijstraatjes en splitsen op. Binnen de kortste keren was Seff weer ingesloten en de man die de stoel tegen zich aan had gekregen, keek niet echt vriendelijk... Maar dat had hij sowieso al niet gedaan. "Hebbes!" Waarna hij de eerste stomp uitdeelde. Eens zien hoe lang het ventje het volhield.

Cerise gromde van frustratie en ging van rustpunt naar rustpunt. In elk geval werd zijn geur verser, dat was een goed teken toch? Ze blikte nu eventjes naar Lorenzo, die haar maar gewoon volgde. Rook hij Seff dan echt niet? Waardeloos man. Als ze er niet was geweest hadden ze hem nooit gevonden. Al moest ze hem natuurlijk eerst nog wel vinden.

[varden]

Op de plaatsen waar Seff langer had gezeten, rook Lorenzo hem wel, maar verder niet. Dus om van het ene, naar het andere punt te komen had hij Cerise zeker nodig!

Seff wist die te blokkeren en ging zich niet zomaar zonder slag of stoot overgeven! Ook hij haalde uit naar de man, en mikte vol op diens neus, maar liet daardoor zijn volledige buik en borst open en al snel klapte hij dubbel door meer klappen. Hij verzette zich heftig, en zo goed als hij kon, maar de mannen waren met meer en Seff had geen ervaring met knokpartijen, zeker niet als die waren bedoeld om hem echt bewusteloos te krijgen... Woedend grommend gooide hij zichzelf op de leider om die tegen de grond te werken.

[Ravief]

Wat hem ook lukte, maar vooral door zijn kracht en niet omdat hij zo handig was in gevecht. Er waren echter al drie anderen om hem er vanaf te trekken voordat de leider een woord hoefde te zeggen en ze hielden Seff zo goed mogelijk vast terwijl hij een paar slagen uitdeelde.

Uiteindelijk waren het de geluiden van het gevecht die haar aandacht trokken. Cerise was juist aangekomen bij het plekje waar Seff een stoel had vernield, maar dat deed er nu niet meer toe. Ze sprintte er vandoor en kwam achter de leider aan in de straat. Ze balde fel haar vuisten en herinnerde zich nog wat lessen maar voor nu haalde ze gewoon uit met haar volle kracht. Laag in de rug, ze wist waar de nieren zaten en waar het pijn zou doen.

[varden]

Tegen die tijd stroomde er bloed uit Seff's neus, was zijn lip gebarsten en waren zijn ogen blauw. Net als ongeveer elke centimeter van zijn lichaam. Ook Lorenzo mengde zich nu in de strijd en die twee konden duidelijk aanzienlijk beter vechten dan Seff. Ook omdat er nu ineens twee medestanders waren, en de handelaren liever gingen voor eenzame verdwaalde exemplaren, smeerden ze hem al snel. De leider liep lastig, want de klap op zijn nieren had inderdaad gemeen pijn gedaan. Seff was met een smak op de grond belandt toen ze hem los hadden gelaten, waar hij nog even bleef liggen als niemand daar bezwaar tegen had. Nu deed werkelijk alles pijn...