Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

"Seff.." Bezorgd knielde ze neer en nam hem op. De wonden zouden wel genezen, kwam ze al snel achter. Het duurde even voordat ze hem overeind kregen en hem mee naar het appartement namen. Lorenzo liet via de band weten dat ze hem hadden gevonden, al wisselde hij wel even een blik met Seven. Eigenlijk zou zij hier de eer voor moeten krijgen.
Cerise rolde haar ogen. Alsof het haar ging om de eer. Ze hadden hier met een mensenleven te doen die hen was toevertrouwd, wat kon haar het schelen wie Seff had gevonden? Binnen ging zij aan de slag met zijn wonden deppen en zette een heet bad voor hem klaar. Ze legde een handdoek en wat schone kleren neer en liet hem toen met rust om zich met het eten te bemoeien.

[varden]

Terwijl langzaam iedereen weer binnendruppelde, vertelde Lorenzo het hele verhaal aan Han en Asra. Adán hield hij hier even buiten, Alfa-zoon of niet. Cerise had Seff gevonden, puur op zijn geur. Dat meisje was een betere spoorzoeker dan hij in lange tijd had gezien. Seff had gevochten als een leeuw tegen de slavenhandelaren, maar kennelijk werkten ze nu in teams en de jongen had weinig ervaring met de rauwheid van het stadsleven... Ze hadden hem net op tijd gevonden, anders was hij zeker meegenomen.

Seff zat lang in bad, wat heerlijk voelde aan zijn pijnlijke spieren. Daarna kwam hij, stijf en werkelijk overal bont en blauw met heel wat sneeën en wonden, maar wel weer schoon en aangekleed de kamer binnen geschuifeld. Dankbaar glimlachte hij naar Cerise. Ze had zijn leven gered...

[Ravief]

Ze keek even op naar Seff en knikte hem rustig toe. Ze roerde in de pannen met rijst en prut om te zorgen dat niets aan zou branden en bemoeide zich niet met de rest. Dat hield echter niet in dat ze niet luisterde en ze voelde dat er iets veranderde. Toen ze fronsend opkeek en de kamer rond ging, merkte ze dat Asra haar bedachtzaam op stond te nemen.

Asra zuchtte en haalde een hand door haar haar en haalde tenslotte haar schouders op. Als Seven haar plekje niet opeiste konden ze haar niet gaan promoten, zo simpel was het. Maar ze legde even een hand op Lorenzo's schouder ten teken dat ze het begrepen had en ze zou er wel eventjes over nadenken. Daarna liep ze op Seff af en nam hem op. De meeste sneeën zouden zo wel genezen, waar een pleistertje of een zalfje nodig was, deed ze dat. Haar bijna zwarte ogen keken hem ernstig aan. "We beginnen morgen met trainen en wat vechtlessen."

[varden]

Verbaasd, en vooral wat versuft, keek Seff naar Asra. Zo bont en blauw, en niet helemaal bewust van wat er gaande was, leek hij ook veel jonger dan bijna 18. "Vechtlessen?" Trainen? Waar had ze het over? Even vertrok zijn gezicht, toen ze de snee op zijn neus insmeerde met een zalf en er een pleister op plakte. Dat prikte! En het stonk...

Lorenzo besloot daarop maar Cerise te helpen, ook al was dat eerder Seff's taak. Maar die had wel genoeg voor de kiezen gehad voor vandaag. Dus dekte Lorenzo de tafel voor de roedel, zodat ze konden eten als dat klaar was.

[Ravief]

Ze knikte. "Je kunt het gebruiken. Je moet kunnen vechten in deze wereld om te overleven, Seff. En als puntje bij paaltje komt en we zijn in gevecht met een andere roedel kunnen we niet om jou denken maar hebben we je nodig." Ze zei het nog aardig vriendelijk en deed rustig, terwijl ze anders zou zeggen 'je vecht als een tienjarige die niet weet wat vechten is'. Maar ze liet hem met rust de rest van de avond.

Cerise wist niet wat Lorenzo had gezegd maar de blikken die ze kreeg van Asra zo nu en dan, maakten haar kriebelig. En ze zou straks met haar op een kamer slapen! Ze was dan ook stil, eh duh, en teruggetrokken tijdens het eten. Ze zag erop toe dat Seff flink at. Met een volle maag een goede nachtrust hebben en dan zou het morgen wel een stuk beter met hem gaan. Behalve dan wat blauwe plekken en stijf zijn.

[varden]

Hij had aan het einde een flinke trap gehad tegen zijn hoofd, die hem een beetje duf maakte. Daardoor merkte hij niet echt op dat Asra dat veel aardiger formuleerde dan ze anders zou hebben gedaan. Hij knikte alleen maar braaf. "Oké", klonk er wat gedwee. Hij wilde zo graag slapen...

Na het eten haalde hij de slaapkamer niet eens. Zijn lichaam was als een razende bezig met het genezingsproces van de wonden en kneuzingen, en daarnaast was hij nog moe van het werk en het reizen. Plus dan de flinke hoeveelheid eten die Cerise in hem gestopt had... De woonkamer bestond voornamelijk uit de keuken, een eettafel en verder twee banken en een verzamelingetje stoelen. Seff lag al snel uitgeteld, en diep in slaap, op één van die banken. Zijn rode haar stond alle kanten op, en zijn ademhaling klonk rustig en zwaar. Hij snurkte tenminste niet...

Lorenzo keek naar Cerise. Een blik die zei dat hij haar zo even wilde spreken, als de anderen niet meeluisterden.

[Ravief]

Ze kwam naar buiten toen de afwas was gedaan en alles weer was opgeruimd. Cerise voorzag wel dat zij het huis netjes moest gaan houden de komende tijd...
Ze kraakte haar nek en rug toen ze zich strekte en ging op het trapje zitten dat naar hun appartementje leidde. Lorenzo was er al en ze nam hem zwijgend en nadenkend op. Wat zou hij willen? Had hij vragen, ging hij zeggen wat hij had verteld, was dit een poging om haar uit de tent te lokken en haar aan het praten te krijgen? Ze wist het niet en dus keek ze maar weer voor zich uit, terwijl het donkerder werd werd het ook koeler en gingen overal in de huizen lampen branden. Het zag er best gezellig uit, vanaf hier.

[varden]

Niet echt iets van dat alles. Lorenzo ontfermde zich gewoon een beetje over haar. "Geweldig gedaan met het vinden van Seff vandaag Seven." Gezien ze nog altijd haar naam niet had gezegd, bleef hij haar maar zo noemen. "En ik vroeg me af, lijkt het je wat om voor het huis te zorgen? Te zorgen dat het schoon blijft, dat de was wordt gedaan, dat we te eten hebben?" Die taak had altijd iemand wel, en het betekende dat Cerise toezicht kreeg over de 'huishoudpot' en elke dag naar de markten zou moeten voor eten en andere benodigdheden. Maar ook hield het haar een beetje uit de wind bij Han, Adán, en Asra gezien ze dan een taak had. Als laagste van de roedel was dit al enigszins aan haar toebedeeld, maar als Cerise het niet zag zitten, zou ze na de zoekactie een betere positie op kunnen eisen. Anders zou ze voor de anderen blijven zorgen.

[Ravief]

Ze haalde haar schouders op. Als zij het niet deed, deed niemand het. "Jullie hadden hem niet uit het oog moeten verliezen," bromde ze een tikje chagrijnig. Ze moest hun zooi opruimen omdat ze weer eens niet nadachten!
Maar bij zijn vraag knikte ze rustig. Het hield haar inderdaad relatief veilig en ze was goed in het werk. Bovendien vond ze koken leuk, al was toezicht hebben over de geldpot wel een heel verleidelijk iets, waar ze vermoedelijk niet helemaal goed mee om zou kunnen gaan. Maar ze had geen zin in vechten voor een beter plekje. Bovendien, wie zou ze dan uitdagen? Iven? Die werkte zich zo weer naar boven en dan was Seff de laagste. Met Oliver net zo goed. Lorenzo begon ze net te mogen. Nee, het was prima zo. Als ze toezicht had op het koken kon ze er ook voor zorgen dat iedereen genoeg had. "Dat is prima."

[varden]

Dus ze ging niet strijden om een betere positie? Ergens verbaasde Lorenzo dat, maar tegelijk ook niet. Hij had haar bezig gezien met Seff. Dat zorgzame leek ergens in haar te zitten en dit was de positie om dat te doen voor iedereen. En het was waar, als Cerise verantwoordelijk was voor de boodschappen en het koken, was er voor iedereen genoeg en zelfs dan nog een beetje over. Hij ging niet in op het gebromde verwijt. "Goed, dan laten we het hierbij. Kom op, dan gaan we kijken of er iemand thee wil." En of Seff in coma was belandt, want Lorenzo vermoedde op basis van de dufheid van de jonge wolf dat hij een hersenschudding had.
Seff was inderdaad nog diep in slaap.