Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Cerise merkte wel dat Adán er weer goed vanaf kwam en tijdens het dekken van de tafel gaf ze hem 'per ongeluk' een behoorlijke tik met een opscheplepel. Ze vond het maar niks dat hij overal mee wegkwam omdat hij een Alfazoon was. Als hij echter niet zoveel op zijn pa zou lijken en moeite zou nemen voor meiden, zou hij vast elke dag met iemand naar bed kunnen.

Natuurlijk ontkwam Seff niet aan het vechten en dit keer ging Cerise mee naar buiten, zodat er een groot deel van de roedel was om haar te beschermen, indien nodig. Asra liet hem flink in het zweet werken, maar lachte tevreden. "Beter! Je gaat goed vooruit man." Waarna ze naar binnen vertrok voor een douche. 's Avonds, op hun kamer, vroeg ze Seven naar wat er gebeurd was. Cerise haalde haar schouders op en schreef op een papiertje 'Adán die zich als Adán gedroeg en toen heb ik hem een knietje gegeven'.
---------

Wenen was gigantisch. Vergelijken hiermee was Lea echt een dorpsmeisje, of zoiets. Natuurlijk was ze bevoorrecht opgegroeid en dat toonde zich in alles. Hoe ze zich kleedde, hoe ze sprak, hoe ze at, hoe ze zich gedroeg... De stad bruiste van het leven en het was een geweldige ervaring. Lea had ergens het idee dat ze verdween, maar tegelijk voelde ze zich hier nu al thuis.
Nadat ze hun spullen hadden opgeborgen in hun hotel, gingen ze zich opfrissen en uit eten. Lea keek haar ogen uit en genoot van alles!
Morgen zouden ze naar het centrum gaan en de hele dag in de universiteit doorbrengen, overmorgen naar haar grootouders, en daarna hadden ze wat dagen om te doen wat ze wilden.

[varden]

Asra begreep direct wat Cerise bedoelde, maar het maakte haar niet veel vrolijker. Goed, ze voelde niets voor Adán en hield vaak genoeg de boot af als hij weer eens aandacht wilde, maar toch was het een beetje een deuk in haar ego dat hij dan maar naar Cerise ging om het te proberen.
Seff nam het compliment in ontvangst maar bromde er eigenlijk alleen maar bij. Hij had niet het gevoel dat het beter ging, gezien Asra hem nog steeds moeiteloos onderuit leek te halen en leek te verslaan. Die avond ging hij vroeg naar bed. Hij had geen zin in met de roedel kaarten, vooral omdat hij vermoedde dat de helft van hen vals speelde en het ook vaak genoeg op ruzies uitdraaide omdat ze dat ook echt deden.

___

Lea mocht zichzelf zien als dorpsmeisje, net als haar moeder ging ze moeiteloos op in het Weense leven en in de hogere kringen. Voor Avyanna was het ook alweer enige tijd geleden dat ze hier was geweest en Mano miste zijn vrouw en oudste dochter ontzettend maar nu had hij wat tijd voor Rosa, die de laatste tijd meer streken dan ooit leek uit te halen.

[Ravief]

Rosa en Nadiya hadden wat heftige gesprekken over hun relatie gehad, wat maakte dat ze zich moest uiten en ze kende geen andere manier dan zich misdragen. Dus was ze vaak laat thuis vanwege strafwerk, maar ze vond het wel leuk om alleen met haar vader thuis te zijn. Tussen haar een Nadiya ging het goed en het was behoorlijk serieus. Voor hen beiden was er sinds het begin geen ander geweest..

Het was heerlijk in Wenen. Beide vrouwen genoten van de aandacht, van het optutten, van de sfeer, van er goed uit zich en gewaardeerd worden en de drukte. Het eten in het restaurant was heerlijk en Avyanna vond het fijn dat ze dit zo kon delen met Lea. Het was heel anders dan met Mano. Hij werd duidelijk niet geaccepteerd, maar Lea was net een tweede zij. Gezien de behoorlijk ring om haar vinger lieten de mannen haar met rust en werd er niet op hen neergekeken. Het was fijn om het meisje zo te zien genieten, al maakte ze zich nog wel een beetje zorgen om hoe het zou gaan bij haar ouders.

-----

In elk geval werd Cerise de dagen erna door Adán met rust gelaten, al betwijfelde ze dat dat lang ging duren. Haar band met Seff groeide alleen maar, en ze kwam elke middag opdagen om samen naar huis te lopen. Ze had het soms over zijn wolf, dat het leek alsof die ook groeide, maar meestal hielden ze het onschuldig en niet heel diep.
Het voorval met Adán zorgde er echter wel voor dat ze weer begon te sparen. Ze had zich een paar dagen koest gehouden, maar nu hield ze elke keer een paar geldstukken (nooit teveel) achter als ze van de markt kwam en inkopen had gedaan. Als ze ooit samen terug gingen hadden ze geld nodig. Gezien Cerise niet werkte had ze ook geen inkomen voor zichzelf. Ze had een potje van de roedel waar ze eten van inkocht en verder moest elke cent die uitgegeven werd overlegd worden met Han, Adán en Asra. Het was gevaarlijk, maar ze vond het nodig.

[varden]

Mano vond het leuk om te zien dat Rosa zo dol was op Nadiya, hoewel ze inderdaad hadden moeten praten over de toekomst gezien Nadiya terug naar huis zou moeten na haar eigen laatste jaar op Eldon. Maar dat was nog meer dan een jaar weg en dus lieten ze het onderwerp voor nu nog even liggen behalve het dan even genoemd te hebben. Met Mano in huis was het ook makkelijker voor de meisjes gezien de man er niets op tegen had dat ze een relatie hadden.

Mano voelde zich inderdaad nooit helemaal op zijn gemak in Wenen, gezien hij er door de gehele hogere klasse met de nek werd aangekeken en dat niet zo prettig vond. Dat Avyanna echter duidelijk getrouwd was, en een dochter had, zorgde ervoor dat zij niet anders werd behandeld door de rang waarin ze was op gegroeid. En al snel zou blijken dat zelfs haar ouders niets tegen Lea hadden. Het meisje paste helemaal bij de familie, bij de vereisten die ze ooit aan Avyanna zelf hadden gesteld en na één piano-stuk was in ieder geval oma Nozomi helemaal opgewarmd naar het meisje, die immers vernoemd was naar haar oma. Het gesprek over de universiteit, en de steun die daarvoor nodig zou zijn van haar grootouders, zou waarschijnlijk wel nog pittig worden...

___

Seff stond elke week braaf de helft van zijn loon af, zoals vereist was binnen de roedel, en de andere helft ging in een beurs die hij altijd dicht bij zich hield. Hij had in zijn leven nog nooit echt geld bezeten, maar besefte wel dat dat iets was dat het leven een heel stuk makkelijker kon maken. Zeker als hij de reis naar huis zou wagen.

De vechtlessen met Asra gingen inderdaad steeds beter, ook omdat hij door zijn werk aanzienlijk meer spieren begonnen te krijgen. Het resulteerde ook in het moment dat hij door Lorenzo werd uitgelachen omdat zijn shirt te klein begonnen te worden. Seff bloosde heftig en bromde. Hij had nauwelijks tijd om na werk de stad in te gaan om nieuwe shirts te kopen! Wat verwachtten ze precies van hem? De blauwe plekken, sneeën en kneuzingen waren eindelijk genezen en hij voelde er weinig voor om opnieuw doelwit te worden. Toch kon het zo niet langer en daarom ging hij op een dag tijdens zijn pauze wel weer alleen naar de markt. Zijn Arabisch was inmiddels redelijk en hij dacht zich wel te redden in zijn eentje.

[Ravief]

Dus bleef Nadiya vaak slapen en hadden ze het heerlijk met z'n drieën. Tegelijk was het voor Rosa ook wel confronterend dat haar moeder en zus weg waren. Tenslotte zou zij ook moeten nadenken over de toekomst en wat ze wilde gaan doen. Want ze wilde niet naar de universiteit en nu ze duidelijk niet op mannen viel (later waarschijnlijk wel) moest ze nadenken over inkomen voor later en waar ze wilde wonen. Rosa kon immers doorgaan voor gewoon mens en dat gaf mogelijkheden maar maakte het ook veel moeilijker.
---
Lea vond het ook heerlijk om haar grootouders te ontmoeten. Het was duidelijk dat ze perfect bij hen paste en ze hield van de hoge rangen, het chique gedrag wat ermee gepaard ging en het uitgebreide eten en het dansen en de feesten die veel te luxe waren. De gedragscodes en.. nou ja, alles!
Op de universiteit was ze een tijd wat stiller, maar ze keek haar ogen uit en stelde al snel vragen over duizend dingen aan de docent die hen een rondleiding gaf. Uiteindelijk mocht ze zelfs een college over talen bijwonen en ze kwam zo enthousiast terug dat Avyanna niet anders kon dan glimlachen. Ja, dit was een goed idee.
---

Ondertussen was Seff en de roedel echter aardig bekend in de stad. Het hielp ook wel dat Seff wat gebruind was nu en zijn haar iets donkerder werd, waardoor hij er minder uitsprong. Hoewel de mensen stug waren, was het altijd welkom als een vreemdeling hun taal leerde..
Cerise was ook op de markt om een lading vers fruit in te slaan.

[varden]

Voor docenten was het bovendien altijd leuk om een enthousiaste en leergierige leerling binnen te halen, dat was nog wel eens anders. En gezien Lea zo vreselijk enthousiast was, kwam er een paar dagen later inderdaad het aanbod van opa en oma dat mocht Lea echt naar de universiteit willen en toegelaten werd, dat ze wel bij hen in kon trekken (ze hadden er ruimte genoeg voor) en dat zij voor de kosten konden opdraaien. Die hadden ze immers nooit gehad voor Avyanna, en ze hadden geen andere kinderen dus hadden ze werkelijk geld genoeg. Nozomi begreep ook wel dat Mano en Avyanna hard werkten, maar een universiteit als die van Wenen kostte bakken met geld! En dit was tenminste iets van toenadering tussen de generaties?

___

Seff slenterde rond, maar wist werkelijk niets van mode. Dus op een paar simpele, en gewoon ietwat grotere shirts na kocht hij niet echt veel. Toen zijn neus een bekende geur oppikte begon hij zich tussen de kraampjes te bewegen. Maar wie hij aantrof was niet, zoals hij toch wel een beetje verwachtte, Cerise. "Asra? Moet jij niet werken?" Net als hij weer over iets minder dan een half uur.

[Ravief]

Het was heerlijk om er tussenuit te zijn ook. Lea vermaakte zich prima. Ze leerde haar opa en oma goed kennen en maakte nog twee uitstapjes naar de universiteit. Ze kon amper kiezen wat ze nu wilde gaan doen. Er was gewoon teveel waar ze meer over wilde weten. Gelukkig had ze ook nog even, voordat ze echt een keuze moest maken...
De week vloog voorbij en ze nam met een beetje pijn afscheid van alles. Wenen was heerlijk en ze had de stad nu al in haar hart gesloten. Tevens had ze door dat ze nog wel wat kon werken aan haar Duits.
Maar eenmaal thuis vloog Lea eerst haar vader om de hals en vertelde in geuren en kleuren over alles en dat ze het heerlijk had gehad. Dat ze bij opa en oma kon wonen als ze daar ging studeren, waar ze wel blij om was want ze had dan wel nog een paar bekenden om zich heen. Die avond trok ze zich terug voor een hele lange brief naar Seff.

----

Asra keek verbaasd op en glimlachte toen. Ze had wat eten in een zakje, want ze moest vaak zelf voor lunch zorgen en haalde haar schouders op. "Pauze en ze nemen het niet nauw met drie minuten langer wegblijven." Ze bood Seff wat eten aan. "Hoe gaat het met jou? Heb je het naar je zin bij de meubelmaker?"

[varden]

Voor Lea was de keuze misschien nog niet gemaakt, Mano zag het eigenlijk al toen ze hem om de hals vloog. Ze zou naar Wenen gaan, daar gaan studeren en wonen. En misschien wel daar blijven na haar studie... Het zou vreselijk moeilijk voor hem worden om zijn oudste dochter te laten gaan naar net de enige stad waar hij zich slecht thuis voelde, maar dat zou hij haar nooit vertellen of laten blijken want hij wilde dat ze haar eigen pad koos en gelukkig zou zijn.

___

Seff knikte en nam het eten dankbaar aan. "Ik leer veel. Onder andere Arabisch en Frans. Niet zoveel over wolf zijn, hoewel ik stiekem denk dat Izem meer gelooft van alle mythes dan hij laat blijken." Dat was te zien aan het houtsnijwerk, waar mythische figuren als halfgoden en mythologische wezens uit de streek vaak in verbeeld waren. Eigenlijk waren veel mensen in Marrakesh vreselijk bijgelovig, wat te zien was aan de amuletten die overal hingen en de gebaren die sommige mensen maakten voordat ze gebedshuizen en dergelijke binnen stapten.

[Ravief]

Voor Lea was het ook duidelijk dat ze deze stap wilde maken. Alleen nu nog een keuze maken met de vakken, dat ging nog moeilijk worden. En ze zou de roedel en haar familie vreselijk missen! Dat wist ze nu al. Maar dit was een kans die ze niet kon laten lopen.

Toen hun meiden op bed lagen, brak Avyanna wat wijn aan, maar keek eerst naar Mano. Een week zonder ging wel, maar ze voelde zich licht en een beetje duizelig. Het was een teken dat ze veel had gedaan en toe was aan 'voeding'. Na dat klusje, wat ze nog altijd vreemd vond bij de eerste slok, gingen ze op de bank zitten en wat drinken om bij te kunnen praten. "Hoe gaat het, lieverd? Was het oké met Rosa alleen hier?"

---------

Asra grinnikte. "Iedereen hier gelooft in meer dan echt in Europa. Soms is dat lastig, maar meestal maakt het dingen makkelijker. Zolang je maar niets zegt, dan is het prima. Mensen vinden het idee vaak beter of makkelijker dan dat het écht zou zijn." Ze haalde haar schouders op en knabbelde op wat noten. "Maar mooi dat je iets hebt gevonden wat je ligt." Helemaal omdat ze hier nog wel een paar weken zouden zijn voordat ze verder zouden trekken.

[varden]

Mano had moeten lachen om Avyanna's blik, die hij meteen herkende. Als het ging om vragen om bloed, was haar blik anders dan normaal. Hij was verlegen, en tegelijk ietwat angstig. Alsof hij er ooit iets tegen zou hebben dat ze van hem dronk.
Rustig nam hij een slok. "Goed lieverd, het was gezellig en ze heeft zich natuurlijk weer hopeloos in de nesten gewerkt op school." Hij grijnsde daarbij. Het was zeldzaam als Rosa niet minstens eens per week strafwerk had.

___

Seff knikte. Dat had hij ook al door gehad. Één keer waren zijn ogen geel gekleurd in de winkel, toen er iemand binnen was gekomen die had geleken op de man die hem had willen meenemen die avond. Izem had het gezien en daarna uren niet tegen hem gepraat, nu deden ze gewoon alsof dat nooit was gebeurd. Dat was kennelijk makkelijker. "Waar werk jij trouwens?" Had Asra ook nog dagbaantjes of iets vasters, zoals Seff en Lorenzo.