Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Avyanna lachte. Het verbaasde haar niets van hun jongste, al vroeg ze zich wel eens af hoe het haar zou vergaan als ze klaar was met Eldon. Misschien zou ze wel de wereld intrekken?
Daarna vertelde ze, een stuk beheerster dan Lea, over Wenen. Dat ze bij haar ouders kon gaan wonen en haar ouders eveneens de universiteit wel wilden betalen.

----

De banen lagen niet direct voor het oppikken voor vrouwen, maar Asra had een goed baantje weten te krijgen bij twee verschillende koopmannen. Ze mocht tolken en hier en daar wat ervaring opdoen en leren over inkoopprijzen en de verkoop. Het was leuk en afwisselend werk maar wel zwaar en onregelmatige werktijden.
Asra kletste vrolijk met hem en gaf hem een lichte duw met zijn schouder. "Ik zie je vanavond!" waarna ze zwaaide en in de straatjes en steegjes verdween naar haar werk toe.

[varden]

Mano zou het nooit toegeven, maar hij had zich wel zorgen gemaakt over de kosten. Avyanna en hij hadden een goed salaris, maar lang niet goed genoeg voor een universiteit en alle kosten die daaraan verbonden zouden zijn... Dat Avyanna's ouders aanboden deze kosten over te nemen, gaf wel meer mogelijkheden voor hun dochter. En de weerwolf vond het fijn om te horen dat ze een leuke tijd bij Avyanna's ouders hadden gehad. "We moeten er maar samen heengaan om haar dan te verhuizen, als het zover is." Dan konden haar ouders ook hun jongste kleindochter ontmoeten.

___

Seff zwaaide nog naar Asra, en die avond liep hij met Cerise terug naar huis. Trots liet hij haar het eerste snijwerk dat hij af had gemaakt zien. Het was een wolf, en hoewel het dier nog altijd nog wat ruw was vergeleken met het vakkundige houtsnijwerk van Izem zag het er best goed uit. Seff had ook bedacht dat hij Lea, wiens brief over haar avontuur in Wenen hij gisteren had gelezen, een nieuw schaakspel cadeau zou doen wanneer hij weer naar huis zou komen. De vorige had hij met Imre's hulp gemaakt maar het ding was erg ruw en niet mooi afgewerkt. Als hij dat kon leren, om echt mooie dingen te maken met zijn handen, zou hij het graag gebruiken voor een cadeau voor haar.
Maar eerst zou hij nog heel veel moeten leren!

[Ravief]

"Gelukkig blijft ze nog eventjes bij ons." Avyanna glimlachte, maar voor haar waren het ook gemengde gevoelens. Tenslotte was ze maar een miniem beetje minder slim dan Lea toen ze die leeftijd had gehad en ze hoopte maar dat haar meisje het echt zou zien zitten om in haar eentje een leven op te gaan bouwen.

-----

Cerise, die verder totaal niet handig was, was onder de indruk en ze babbelden opgewekt de hele weg naar huis. Voor Seff was het meer van hetzelfde: leren, werken, trainen.
Asra vond hem met de dag interessanter en hoewel ze streng was naar hem met hun vechtlessen, liet ze haar bètahouding meer en meer varen tegenover hem. Mogelijk had dat ook wel te maken met het feit dat Seff sterker werd en haar tips en trucs begon op te pakken en haar vaker en vaker ook een mep kon verkopen of haar -een enkele keer- wist te verrassen.
Zo ook op een warme avond. Het was zondag en dus geen werk. De meesten waren alsnog de stad in getrokken en zij had wat met Seff zitten sparren. Nu rolden ze echter over de grond en uiteindelijk belandde ze onder hem. Ze hijgde, maar haar donkere ogen schitterden opgewekt. Ja, hij was beter aan het worden! Voor een keer verzette ze zich totaal niet en nam hem op. Hm, dit was niet bepaald een verkeerde situatie om in te zitten.. of liggen, eigenlijk.

[varden]

Mano kuste zijn vrouw zacht en teder. "Hmm... Ik heb je gemist lieverd...", bromde hij tegen haar lippen aan terwijl zijn handen haar begonnen te strelen.

___

Seff werd bovendien erg brommerig als ze die Bètahouding te heftig had naar hem. Na het ene incident, was zijn Alfa nog twee keer naar buiten gekomen hoewel het altijd maar kort was en nog lastig te begrijpen voor hem.
Zweetdruppels parelden op Seff's voorhoofd en zijn shirt plakte aan hem vast door de inspanning van het sparren en de warmte. Het was pas lente, maar het voelde voor hem erg als zomer gezien hij de koelere temperaturen van Liechtenstein gewend was. Hij snapte Asra's blik niet zo goed. Hoezo schitterden haar ogen zo? Seff snapte werkelijk niets van vrouwen, en Asra was daar niet echt een uitzondering in. Hij wist dat ze vaak veel mer dacht dan ze zei, net als Lea en Cerise, maar hij kon toch geen gedachten lezen?

[Ravief]

Alsof haar brommen konden schelen... Seff had zich te gedragen en te leren tot hij dacht dat hij uitgeleerd was en verstandig genoeg om terug te kunnen naar zijn huis. Dus waar nodig, was haar houding nog precies zoals in het begin: afstandelijk en 'de baas'.
Maar voor nu waren ze alleen, al was Cerise nog wel.. ergens, maar daar had Asra niet echt een boodschap aan. Ze glimlachte Seff wat verleidelijk toe en liet haar handen over zijn armen gaan. "Goed werk, Seff. Je pakt steeds meer dingen op!" Dat haar werk vruchten afwierp maakte haar vrolijk en dat zorgde ook voor glinsterende ogen.

[varden]

En die rol van 'de baas' vond zijn wolf maar niets, maar de mens was te onervaren en te.. kinderlijk nog om daar iets mee te kunnen. Wel had hij steeds meer door dat hij hier echt veel kon leren. Hij was nog lang niet uitgeleerd.
Verbaasd keek hij naar de glimlach die verleidelijk leek te zijn, en haar handen op zijn armen. Huh? Hij krabbelde snel overeind en stak haar een hand toe om haar overeind te helpen, hoewel hij dat een keer eerder had gedaan toen het sparren kennelijk nog niet over was een hij toen plat op de grond was geëindigd. Nu had hij echter wel het idee dat ze klaar waren voor vandaag. "E.. echt?" Meende ze dat compliment? Seff keek half argwanend, gezien Asra zelden complimenten gaf, en tegelijk een beetje onzeker. Hij kon haar beter aan, maar dat hoefde toch niet meteen te betekenen dat het echt beter ging? Kracht en techniek waren niet hetzelfde wist hij inmiddels.

[Ravief]

Ze nam zijn hand aan en kwam lenig overeind, al eindigde ze nogal dicht tegen Seff aan. Weer een glimlachje om Asra's lippen en ze keek hem speels aan. "Ja, natuurlijk. Ik zeg het niet zomaar." Vriendelijk nam ze hem op en schudde haar hoofd om het wantrouwen en ongeloof. "Je weet nu de dingen uit eerdere lessen toe te passen zonder dat je daar over na hoeft te denken. Het maakt je sneller en beter, gezien die slagen zozeer in je systeem zitten dat je reageert, in plaats van dat je nadenkt over wat je in de vrede moet doen." Ze liet hem maar langzaam los en gaf hem een klap tegen zijn schouder, wat niet te hard was maar meer een vriendschappelijk iets.

[varden]

Zijn wolf merkte hoe dichtbij ze stond, roerde zich daardoor. Het beest was er wantrouwig om, net als hij eigenlijk nog altijd wantrouwig was als roedelleden dichtbij kwamen. Seff glimlachte verlegen om het compliment en de vriendschappelijke klap tegen zijn schouder. Speels, als vrienden, gaf hij een duw tegen die van Asra. "Je weet me toch nog vaak genoeg op de grond te krijgen", bromde hij zacht. Goed, hij mocht dan beter worden. Hij was er tegelijkertijd nog lang niet. Dit speelse, ontspannen tussen hen vond hij fijn. Dat voelde veel vriendelijker en warmer dan dat constante gevecht over rang wat zo vaak in deze roedel gebeurde. Seff miste dat warme, vriendelijke gevoel wat hij thuis constant had gehad. Hier was het vaak ieder voor zich, en constant knokken om je plekje.

[Ravief]

Asra haalde haar schouders op. "Vechten is iets wat ik vanaf dat ik klein was heb gedaan. Ik laat niet zomaar over me heen lopen. Dat je me nu al weet te verrassen en op de grond weet te krijgen in een paar weken, is aardig indrukwekkend." Daarna grijnsde ze en gaf hem nog een duwtje. "Volgens mij heb je zojuist mijn complimentjes tegoed van de komende maand opgebruikt." Ja, Asra was zich heus wel bewust van haar gedrag. Maar het was de enige manier om in een roedel als deze te overleven.
Ze liep naar de houten bank (meer een lange plank met twee blokken eronder) en ging zitten en pakte wat van het lauwe drinken wat er stond en schonk ook voor Seff in, er min of meer vanuit gaande dat hij ook wel wat wilde drinken en wel zou volgen. Ze zakte lui onderuit en zuchtte tevreden. "Wat ga je doen als we doorgaan naar Casablanca in de zomer? Weer ergens in de leer?"

[varden]

Iets te drinken ging er zeker wel in! Seff ging, nog altijd plakkend van het zweet, naast haar zitten en dronk gulzig. Hij haalde zijn schouders op, maar knikte toen omdat dat meer een antwoord was. "Ik denk het wel. Ik zou het eigenlijk jammer vinden als we snel door zouden gaan. Izem heeft nog geen andere leerling in dienst genomen." Dus als hij weg zou gaan, had de man niemand meer. Maar ze voelden ook al dat de zomer in Marakesh niet te doen zou zijn, de lente was nauwelijks in het land en het werd nu al voelbaar warmer elke dag. "Ik vind met mijn handen werken fijn, het geeft rust in mijn hoofd." Rust die hij weinig had sinds hij van huis weg was, gezien het daar Von en Lea waren die hem rustig maakten. Ook tijdens de sparringslessen was zijn hoofd soms een probleem, als die met zoveel mogelijke aanvallen kwam dat hij verstijfde en niet meer wist wat hij moest doen. Izem leerde hem hoe hij zich moest focussen tijdens het werk, waardoor hij maar aan één ding tegelijk kon denken.