Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Ze knikte lichtjes, dat was nog wel een idee. Misschien moeten we niet gedrieën gaan. Als ze wel verkocht zijn en ze wachten op de knechten die ze komen halen, kunnen we ze te slim af zijn. Cerise keek even naar Lorenzo en Asra, was dat een goed plan? En wie zou dan info gaan inwinnen? Ze vermoedde dat Asra dat wel kon doen, ze was er brutaal genoeg voor. Lorenzo en zij waren dan een goede back-up.

De mannen grapten wat tegen elkaar en er waren een paar die een wedje afsloten over Seff. Huilen, schreeuwen, flauwvallen.. Hoe zou de, aardig gebutste, jongen reageren op wat er gepland stond voor hem... Tegen de tijd dat de drie wolven uit hun plan waren, hadden ze Seff de kooi uit gekregen. Met de dreiging van zweepslagen, hadden ze hem voorlopig onder controle. Gezien Kiri degene was die die slagen zou ontvangen...

[varden]

Lorenzo knikte, en uiteindelijk nam Asra inderdaad die rol op zich. Morgenochtend bij de eerste zonnestralen zouden ze op pad gaan...

Vloekend, grommend, en kokend van woede zat hij op zijn knieën in het zand, vlakbij het vuur. Zijn armen werden gestrekt en vast gehouden. De enige reden dat hij niet al getransformeerd was, was de dreiging voor Kiri. Wat waren ze met hem van plan?! Pas toen het gloeiend hete brandijzer uit het vuur gehaald werd, viel bij Seff het muntje. Zijn ogen werden groot toen hij het symbool, een nummer (waarmee hij door 'zijn eigenaar' werd ontdaan van zijn identiteit), zag. Nee... Nee! Wild spartelde hij tegen, tot hij de zweep hoorde klappen en een dreigende beweging naar Kiri zag. Het dreigement werkte, de wolf liet zich inbinden, alles om de Nimf te sparen. Hij slikte angstig.

[Ravief]

Kiri was bang maar dit was iets wat ze echt niet kon hebben. Ze schreeuwde vervloekingen naar de mannen en daarna smekend naar Seff dat hij zich moest verzetten en moest gaan! Als hij mazzel had kwam hij weg.
Voor haar geschreeuw kreeg ze een flinke pets en geschokt stokte haar adem, waarna ze begon te snikken.
Toen zij haar mond hield, hadden ze de tijd voor Seff. Het plaatsen kwam redelijk nauwkeurig en als het niet goed gebeurde moest zijn andere schouder eraan geloven omdat de koper nu eenmaal eisen had. Het ijzer was gloeiend heet en werd even bekeken, nog een keer in het vuur gestoken en daarna op Seff's huid gedrukt.

[varden]

Seff's reactie was niet erg verrassend... Rauw geschreeuw, een halve brul, klonk door het kampement. De geur van verschroeid vlees drong zijn neus binnen en zorgde ervoor, samen met de pijn, dat Seff zo misselijk werd dat hij enkele seconden nadat het gloeiend hete metaal op zijn huid was gedrukt moest overgeven. Daarna draaiden zijn ogen weg en verloor hij kort het bewustzijn.
Daardoor was de klus wel aanzienlijk makkelijker te klaren, gezien de wolf zich niet langer verzette. Met de wond nog rauw en onverzorgd, werd hij met een smak weer in de kooi gesmeten. Toen een man Kiri wilde grijpen werd hij echter tegengehouden. "Hij wil haar huid gaaf hebben." Waarop de kooi weer werd afgesloten en de twee weer achtergelaten voor de nacht. Seff was nog altijd buiten westen.

[Ravief]

Vervolgens wisselden de mannen hier en daar wat geld uit en gingen ze zich bezatten en gore, typische, mannenpraat uitslaan.
Kiri ontfermde zich over Seff. Ze durfde hem echter nog niet te genezen, maar zorgde ervoor dat hij wat beter lag en streek zacht door zijn haren. Het zou hem in elk geval een beetje moeten ontspannen. Pas toen de mannen echt behoorlijk dronken waren, strekte ze voorzichtig haar hand uit naar de wond. Met moeite wist ze het genezingsproces nog wat meer op gang te brengen en was daardoor zo uitgeput dat ze tegen de tralies aan in slaap viel.

Cerise schoot overeind. Ze had even gedommeld, maar die brul wekte haar wel weer. De geluiden hier droegen ver en verschrikt staarde ze voor zich uit. Dit was foute boel...

[varden]

Ook Lorenzo en Asra waren wakker. Dat was Seff, zoveel was duidelijk. Nerveus keken ze elkaar alle drie aan. Zou dit betekenen... Nee toch? Seff zou de ochtend toch wel halen?

De volgende ochtend zag de wond er echter niet erg goed uit en door zijn afnemende gezondheid, de jongen was werkelijk overal wel op een manier gewond in een mate, had Seff koorts gekregen. Toch glimlachte hij bemoedigend naar Kiri. "We komen hier weg, echt." Hoe wist hij alleen nog niet, en toen de mannen zich weer meldden zweeg Seff weer. Wanneer zouden ze opgehaald worden? Zijn schouder brandde en deed vreselijk veel pijn. Een brandmerk... Zijn vrijheid, zijn waardigheid, alles was hij nu kwijt...

[Ravief]

In de ochtend maakte Asra zich klaar. Ze liet Seven helpen en de vrouw vlocht haar haren op een typische manier en hielp haar met de juiste kleren kiezen. Ze zag er rijk uit en verzorgd, door alle moeite. Ze knikte de twee even toe en ging toen, via een omweg, rustig op weg. Ondanks dat ze zich onrustig voelde, moest ze laten doorschemeren dat ze de tijd van de wereld had. Als ze dit waar niet kon kopen, dan ging ze wel kijken naar de volgende markt.
Ze liet zich, met tegenzin, fouilleren en liep het pad af. Haar blik gleed over de kleine open plek. Ze hadden een goede plaats uitgezocht; door de natuur beschermd en redelijk afgelegen. Afkeurend merkte ze de bewakers op en rolde met haar ogen, maar inwendig grijnsde ze breed. Een heel deel was nog zo beroerd van de drank dat ze amper bewogen. Dat gaf behoorlijk wat mogelijkheden.
Asra liep achter een man aan richting de baas en groette hem met een vaag knikje. "Wat heb je voor moois, deze keer?"

[varden]

De man grijnsde naar haar, en liet zijn blik eerst even rustig over haar heen glijden. Asra was niet vervelend om te zien. "U heeft pech juffrouw, onze laatste waar voor het moment is gisteren gekocht. Maar we hopen binnenkort een lading wolven op te pikken." Dat ging wel degelijk over Han's roedel. Kennelijk zaten de jagers ze nog altijd op de hielen...
Seff, die last had van de koorts in combinatie met de verzengende woestijnhitte en dorst, keek verbaasd op. Was dat Asra's stem die door het complex galmde? Dat kon toch niet? De roedel zou inmiddels al halverwege Casablanca zijn, ze zouden niet eens kunnen weten dat hij gevangen was genomen...

[Ravief]

Ze snoof verontwaardigd. "Ben ik heel dit eind voor niets gekomen? Kan ik ze niet overkopen? Wát is het en wat wilt u ervoor hebben?" Maar daarna keek ze al een stukje blijer. "Wolven he? Meerdere?" Asra wuifde met haar hand. "Laat dit dan maar zitten." Ze glimlachte verleidelijk naar hem en streelde met haar hand over de man zijn borst. "Ik zal de geruchten in de gaten houden en je een bezoekje brengen."

[varden]

"Daar houdt ik u aan dame. Maar anders bent u ook meer dan welkom om te genieten van een avondje hier." Dat zou Asra echt niet willen, maar de man was dan wel de leider van de bende, ook hij was niet al te snugger. Zijn grijns sprak echter boekdelen.