Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Cerise grijnsde breed en hoopte het maar. Waarschijnlijk zou ze inderdaad wel kunnen opschieten met iemand die een soortgelijk verleden had, maar goed overweg kunnen met de Alfa was belangrijk, zelfs in een roedel als die van Seff. Haar uitdrukking werd wat verbaasd toen Asra het nodig vond om een opmerking te maken, maar uiteindelijk trok ze enkel een wenkbrauw op. "Ah joh, houd je mond toch." Waardoor ze niets ontkende, maar ook niets bevestigde.

Asra negeerde Cerise gewoon weg en kwam tegen Seff aan staan. Gezien hij bezig was bij het aanrecht, drukte ze zich lichtjes tegen zijn zijde. Ze sloeg een arm om hem heen en glimlachte verleidelijk en plagend. "Niet dat ik het haar kwalijk kan nemen, natuurlijk.." Waarna ze naar voren leunde en het er even op leek dat ze een kus op zijn wang zou drukken, maar ze fluisterde alleen maar zwoel in zijn oor: "Pas op je vingers, anders kun je er niet meer mee... werken."

[varden]

Waardoor Seff prompt de pan die hij in zijn handen had, gelukkig zat er nog niets in, uit zijn handen liet vallen. Zijn hoofd werd nog een tint of drie roder en zijn hoofd sloeg binnen een seconde volledig op hol. Help...? Totaal verward staarde hij naar de twee vrouwen en eigenlijk wilde hij zich verstoppen. Het was maar goed dat de rest van de roedel nog niet thuis was, anders had hij of de wind van voren gekregen, of hij was het lachertje van de roedel geworden. Seff was hopeloos met vrouwen. De drie vriendinnetjes die hij had gehad, waren alle drie relaties geweest die tot stand waren gekomen door de vrouwen. Liz had hem 'toegeëigend', Rosa had hem uitgevraagd, en Lea had hem duidelijk gemaakt dat hij haar mee uit kon vragen zonder dat ze hem zou afwijzen. Seff was eigenlijk hopeloos verlegen als het op vrouwen aankwam, en hier snapte hij al helemaal niets van! Dus pakte hij heel snel de pan weer op en begon driftig, met een hoofd als een tomaat, de groenten schoon te maken in de hoop daar zijn gedachten iets mee te kalmeren.

[Ravief]

Ah well, het eerste zaadje was geplant? Asra grijnsde en liet haar vingers nog even over zijn rug dansen voordat ze zich terugtrok en de keuken uit ging en naar de buitenplaats om nog wat te genieten van de zon.

Wat verbaasd staarde Cerise naar Seff. "Wauw, jij weet echt niet met vrouwen om te gaan, of wel?" Ze trok een wenkbrauw op en kwam naast hem staan en begon wat groenten, die nu echt wel schoon waren, van hem over te nemen en alvast te snijden. "Asra wil gewoon seks, Seff. Ze ziet een sterke partner in je voor pups." Ze had dan jaren gezwegen, ze had absoluut wel aandacht besteed aan de leden. Ze wist waarschijnlijk meer van hen dan zij van zichzelf of van elkaar wisten. Behalve dan van Han en Adán, want daar bleef ze zoveel mogelijk bij uit de buurt. "Vrouwen vinden verleiden fijn, maar ze houden van een man die weet wat hij wil en de leiding neemt en bij haar checkt of dat oké is." Hij zag eruit alsof hij wel wat raad kon gebruiken! Wie had gedacht dat hij zo verlegen kon zijn? Ze grinnikte er zachtjes om.

[varden]

Seff schudde zwijgend zijn hoofd. "Ik ehm... Ik heb wel vriendinnetjes gehad, je weet van Lea. Maar... maar ik ben niet zo.. niet zo..." Hij mocht dan groot en sterk zijn, met een wolf die inmiddels ook behoorlijk aan het groeien was, maar hij was helemaal niet zo zelfverzekerd. En inderdaad erg verlegen. Dus de blik die Cerise eindelijk weer kreeg, was een verwarde. "Pups?" Hij was nog niet eens 18! Nog een maand tot die dag. Waarom zou iemand pups willen met hem? En wacht eens even... Hij wilde geen vader worden! Hij vond het maar een vreemde gedachte dat Asra, die toch echt niet zoveel ouder was dan hijzelf, al op zoek was naar een partner voor pups... En dat ze haar oog mogelijk op hem had laten vallen, begreep hij al helemaal niet. Hij nam een paar stukken groenten terug en begon zwijgend te snijden. Zijn wenkbrauwen waren gefronst. Een man die wist wat hij wilde? Die de leiding nam? Wauw... Dat waren confronterende woorden... In zijn relatie met Lea had zij meestal het voortouw genomen, hij had zijn hele leven aan haar aangepast. Was dat wat zijn moeder had bedoeld, met dat er nog een wereld buiten Lea was? "Cerise?" Zijn stem was heel zacht. "Zou je... zou je me meer raad kunnen geven? Over.. over vrouwen?" Want hij had duidelijk heel wat dingen, helemaal verkeerd begrepen!

[Ravief]

Ze grinnikte, wat vooral was om zijn blikken en ze knikte lichtjes. Ja, ze wist van zijn vriendinnetje, ze had zich al wel afgevraagd hoe Lea was en hoe die twee wat hadden gekregen, maar tot nu toe hadden ze niet echt een band gehad die sterk genoeg was om écht te praten. Ze schoot helemaal in de lach toen hij heel verschrikt 'pups' zei. "Asra wil niet hier blijven en uiteindelijk zelf een gezin beginnen. Niet in deze roedel en dus ben je heel geschikt." Ze zweeg een poosje terwijl ze zich richtte op wat ze moest doen en ging voorzichtig te werk met de pepers. Verbaasd keek ze naar Seff toen ze zijn uiterst zachte woorden hoorde. "Eehm.. ja, dat is goed.. Misschien ergens waar we rustig kunnen praten?" dus zonder lastig gevallen te worden door de roedel.

[varden]

Seff knikte snel. Nee, dat wilde hij absoluut niet hier bespreken! Met Asra buiten, en de rest van de roedel straks in de kamers. Hij moest er niet aan denken! Oliver en Lorenzo liepen hem nu al te plagen met dat zijn vriendinnetje ver weg was en hij toch nooit mee ging als de mannen gingen stappen. Seff bleef dan meestal thuis. Tot nu toe was hij daarmee weggekomen, hij hoopte dat dat zo zou blijven gaan. Een tijd lang werkten ze in stilte. Seff probeerde de beangstigende gedachte van pups te hebben van zich af te zetten. Nee! Hij hoefde geen kleine pluizenballen! "Cerise, heb jij ooit een relatie gehad?" Hij wist dat ze nog geen jaar bij de roedel was, dus het zou best kunnen dat ze in haar vorige roedel iemand had ontmoet? Hoewel hij het idee had gekregen dat die voornamelijk was gevuld met halfbroers en -zussen. Maar misschien was er iemand geweest?

[Ravief]

Wauw, iemand werd bang bij het denken aan de toekomst. Eventjes overwoog ze om hem te gaan plagen ermee, maar hield zich in. Seff was nog jong en hoewel het een redelijk normale leeftijd was om te gaan settelen, begreep ze het ergens ook wel weer. Bij zijn vraag keek ze echter wel weer verbaasd. "Ja, twee keer wat gehad." Ze fronste lichtjes maar glimlachte uiteindelijk. "Tibor was mijn eerste verliefdheid, maar dat was afgelopen na het verlies van Maiza. Ik heb me toen een hele tijd afgesloten van.. nou ja alles.. en later kreeg ik wat met Andris. Niet van mijn oude roedel trouwens." Ze kreeg een vage glimlach op haar lippen. "Hij was.. ongeveer alles wat ik kon wensen." Behalve dan dat hij uiteindelijk bij de roedel had gehoord die hen had aangevallen.

[varden]

'De toekomst' en zijn gebrek aan plannen ervoor, was één van de dingen die hem bij deze roedel had doen eindigen. Seff vond 'de toekomst' eng, maar wist dat die sneller vorm zou krijgen dan hem lief zou zijn en dat hij er dan maar beter op voorbereid kon zijn. Dat zou wel komen, hij zou het wel leren. Maar nu nog even niet. Hij glimlachte toen hij de duidelijke genegenheid in haar stem hoorde. Ze had van beide jongens echt gehouden, dat merkte je zo. "Waarom zijn jullie dan niet meer samen?" Als hij zo perfect voor haar was geweest, waarom had hij haar dan niet in zijn roedel opgenomen? Haar bevrijdt van die roedel waarin ze niet gelukkig werd?

[Ravief]

"Hij was een zoon van een bèta, op zoek naar meer macht en dacht dat hij die zou krijgen als hij vertelde van een zwakke roedel die zo overwonnen kon worden en dat heel wat pups en vrouwen ingelijfd konden worden." Hoewel ze het nogal feitelijk wilde brengen, klonk haar stem ineens verstikt en ze beet op haar lip. Een poosje bleef Cerise heel stil en was zelfs niet meer aan het koken of voorbereiden. "Ik zal nooit begrijpen waarom iemand dat kan doen." Ze hadden het gehad over samen weglopen, zelf een pack beginnen of een goede vinden en zich daarbij aansluiten. Ze had gedacht dat hij de ware was.

[varden]

Oei! Seff had duidelijk onbedoeld iets aangeboord dat mogelijk beter begraven had kunnen blijven. Hij liet de groenten even liggen en streek zacht over Cerise's rug. "Hij was een idioot Cerise. Hij had je nooit zo mogen verraden", zei hij zacht. Dus deze jongen was de reden geweest dat Cerise's roedel niet meer bestond? Ook al had ze het daar niet echt leuk gehad, het was nog altijd haar familie geweest. "Je verdient een goeie man. Die aan jouw wensen denkt, die niet op macht of rang belust is. Jij verdient zo iemand net als ieder ander. En ik weet zeker dat je die persoon zult vinden." Hij glimlachte zacht en warm naar haar. Cerise was een fantastische vrouw, ook al leerden ze elkaar eigenlijk net pas echt kennen. Hij wist zeker dat ze op een dag een man heel gelukkig zou gaan maken. En het maakte dan niet uit welke rangen ze zouden bekleden in een roedel.