Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

"Nee dat snapt ze vast ook wel. Vrouwen zijn gevoelige wezens," reageerde ze met overdreven drama in haar stem en lachte en rolde haar ogen. Uiteindelijk kwamen ze weer overeind, struinden over de markt en kozen elk iets lekkers als toetje. Ze glimlachte Seff en schudde licht haar hoofd in verbazing. "Je doet het klinken als een date. Je weet dat de roedel je hiermee gaat plagen toch?" Maar Cerise stemde ermee in. Het klonk als een fijne avondbesteding en een keertje niet koken voor een hongerige pack was ook wel aangenaam.
____

Misschien als Mano niet zou helpen met afladen, dat het al heel anders over zou komen, maar dit leverde alvast de eerste verbaasde blikken op van het personeel.
Avyanna glimlachte naar haar moeder en omhelsde haar, waarna ze Rosa naar voren wenkte. "Mam, dit is Rosa." Het meisje had een rok aan en een redelijk stoer truitje waardoor haar uitdossing wel bij haar paste, maar ze voelde zich duidelijk onwennig in de kleren. Ze had geen idee wat de gewenste begroeting was en gaf haar oma dan ook maar gewoon een hand en mompelde daarna iets over haar vader helpen.
Al met al duurde het dus goed een uur voordat de familie compleet was in de serre om thee te drinken. Mano gewassen en in frisse kleren en Rosa duidelijk tegen haar zin, Lea die dolenthousiast was en Avyanna die ietwat weemoedig keek maar voor haar was het ook wennen na al die jaren.

[varden]

Seff trok een wenkbrauw op. Asra gevoelig? Hij geloofde er geen barst van! Cerise en Lea waren dan wel anders... Toen Cerise erop wees dat het klonk als een date begon Seff prompt te blozen. Bedoelde ze dat als een grapje? Of... of zou ze dat willen? Nee, dat kon het niet zijn. Cerise en hij waren gewoon vrienden. "Ze plagen me al met alles, dus dit kan er ook wel bij. Mijn belangrijkste taken lijken afwassen en entertainment zijn voor iedereen." Het eerste klonk brommerig, maar hij besloot het af te maken met een grapje. "Cerise? Denk je dat ik mijn moeder moet vertellen over... over de gevangenschap?" En het feit dat hij een brandmerk had en eigenlijk verkocht was geweest. Von zou uit haar plaat gaan!
____

Mano was niet gewend aan personeel, en hoewel hij niet hielp de spullen naar binnen te dragen (ook omdat hij niet precies wist waar Lea's nieuwe kamer was), vond hij dit het minste dat hij kon doen. Daarna ging hij douchen en kwam in overhemd en nette broek bij de thee zitten waar hij zijn vrouw een kus op haar wang drukte op een manier die beschaafd maar tegelijk liefdevol was. Het was voor Nozomi, ook door het moment op het bordes, echter heus wel duidelijk dat Rosa aanzienlijk meer op haar vader leek en dat de twee inderdaad niet goed pasten bij dit leven en dit huis. Lusio was nog op het werk, maar dat gaf een adempauze voor het gezin. "Ik heb de gastenkamers voor jullie klaar laten maken en vanavond hebben we een lichte maaltijd, zonder enige verplichtingen of gasten." Natuurlijk zouden er gasten komen. Oude vriendinnen van Avyanna die dodelijk nieuwsgierig waren wat er met haar gebeurd was en wie haar man was die ze nooit hadden leren kennen. Maar dat was nog niet voor vanavond, niet na zo'n lange reis. "En als jullie iets willen, moeten jullie het maar zeggen, meisjes." Nozomi glimlachte warm naar Rosa en Lea.

[Ravief]

Er verscheen een zachte glimlach bij het zien van zijn blos. Cerise zou er niets op tegen hebben als het wel een date zou zijn, maar ze zou voorstellen om dat dan uit te stellen. Hij had duidelijk zijn hart nog vol met een meisje van thuis. Dus ging ze er niet op in, al kon ze wel raden dat zijn hoofd weer volliep met vragen.
Ze schoot hartelijk in de lach. "Hé, iemand moet het doen," grinnikte ze en porde hem zachtjes. Ja de roedel had heel wat plaaggeesten en gelukkig leek Seff er al een stuk beter mee om te gaan dan in het begin. Maar daarna werd het serieuzer en ze dacht er over na. "Ik denk dat het belangrijk is dat je het niet achterhoud. Gewoon eerlijk zijn in je brieven naar huis, ik denk dat ze dat beter waardeert dan er achter komen als je terug gaat." Ze zweeg even. "Maar het is niet alleen dat, toch? Sindsdien ben je anders.. Misschien.. misschien heb je nu ten volle door dat je ouders willen dat je zoveel mogelijk leert?" vragend keek ze Seff aan, had ze gelijk met haar gegis naar zijn gedrag? "Die brief is wel tijden onderweg. Benadruk dat het goed met je gaat, dat je werk hebt wat je leuk vindt en dat de zomer hier veel te heet is. Geef aan dat je wil dat ze het weet, maar ook dat je je eigen keuzes wil maken en ze je niet hoeft komen op te halen?" stelde ze voor. Natuurlijk was het lastig nieuws om te brengen, maar ze vond het geen goed idee om dingen als dit achter te houden. "Han heeft een fout gemaakt hierin en als iemand hem daarvoor op zijn plek wijst, lijkt me dat alleen maar goed. Maar het is allemaal goed afgelopen, toch?"
_________

Avyanna glimlachte naar haar man en kneep zacht in zijn hand. Het gebeurde zelden dat Mano in nette kleren rondliep; met zijn werk was dat immers helemaal niet handig. Maar daardoor waardeerde ze het des te meer om hem zo te zien, en haar blik was dan ook weer een beetje verliefd.
Het was een voordeel dat Avyanna bij hen thuis ook altijd theetijd had en zodoende wist Rosa zich te gedragen. Ze nipte van haar thee, glimlachte wat verlegen naar haar oma en keek rond. "Ik.. ik heb gehoord dat er grote tuinen achter het.. landgoed zijn," Rosa vond dat je dit geen huis kon noemen en hoe ze zich precies moest uitdrukking vond ze een beetje lastig. Alles was zo... netjes. "Ik zou daar graag willen rondkijken," maakte ze haar zin met meer zelfvertrouwen af en glimlachte lichtjes naar de mevrouw die akelig veel op haar moeder leek alleen dan nog statiger.

[varden]

Dat was heel ander advies dan Asra had gegeven, maar iets waar hij wel meer mee kon. Hij voelde er niets voor om iets te verzwijgen voor zijn moeder, en erover liegen was nog tien keer zo erg. Hij wist niet of ze zou luisteren om niet naar Marokko te komen om Han in elkaar te slaan, hoewel ze dat ook kon doen als ze naar Ierland gingen. "Ik hoop maar dat ze luistert", mompelde Seff dan ook. "Want het is alleen maar goed afgelopen omdat jullie niet naar Han luisterden." Daar maakte Seff zich geen enkele illusie over. Zonder Asra, Lorenzo, en Cerise, was Seff ten dode opgeschreven geweest. Dan had niemand hem gered, en had hij de roedel waarschijnlijk nooit meer terug gezien. "Maar ik zal het proberen, te schrijven dan. Zou je... zou je de brief willen lezen voor me, voor ik hem stuur?" Soms schreef Seff dingen nogal onhandig op, waardoor ze niet goed overkwamen. En dit was een kwestie waarbij hij dat niet kon gebruiken. "Ik wil mijn moeder niet ongeruster maken dan nodig is." En dat was soms best lastig had hij het idee.
_________

Mano vond het fantastisch om die blik af en toe weer te zien, het deed hem warm voelen vanbinnen. Hij streek zacht met zijn vingers over Avyanna's hand. Maar hij paste op de liefkozingen enigszins miniem te houden. Dit was een wereld waarin dergelijk gedrag maar tot een bepaalde graad in het 'openbaar' getolereerd werd. En voor Mano was dat af en toe nog steeds lastig. Zijn familie was zo anders dan die van Avyanna daarin.
Nozomi keek glimlachend naar Rosa, het kleinkind dat ze nog helemaal niet kende. Ja, die was net haar vader. De paar keer dat Mano hier was geweest was hij immers ook altijd naar de tuin en boomgaarden daar achter gevlucht zodra hij kon. "Dat klopt. We kunnen er zo wel even heen met z'n allen. De rozen die je ooit hebt gepland, bloeien weer prachtig Avyanna."

[Ravief]

"Je kunt altijd vragen of ze langskomt in Ierland?" opperde Cerise. "Naar mijn weten staat dat plan nog steeds, zo gauw de zomer is afgelopen en de dagen kouder worden trekken we weer verder." Gelukkig betekende dat in dit geval dat Seff langer in de leer kon blijven dan bij Izem, waar ze immers maar een paar weken waren geweest. Hier zou het over maanden gaan.
Ze keek wat verbaasd bij zijn voorstel en knikte rustig. "Natuurlijk joh, geen probleem." Misschien zou ze inderdaad wel bij zijn roedel passen. Ze vond het immers niet erg om voor anderen te zorgen en anderen te helpen en had niet zoveel met de regels van als laatste eten. Ze was nog altijd van mening dat als je de taken verdeelde naar wie welke talenten had en gewoon iedereen liet helpen met schoonmaken, de stemming veel beter zou zijn.
____

Rosa keek stomverbaasd naar haar moeder en toen naar haar oma en toen weer naar haar moeder. "Wat? Heeft u getuinierd?!" Dat moest ze ook leren! Oké, ze was een wildebras en had niet zoveel geduld als Lea, maar als ze Nova en Themis om zag gaan met planten, werd ze altijd een beetje jaloers. Het enige talent dat zij leek te hebben was zichzelf in de problemen werken en haar ouders en docenten teleurstellen.
Na de thee begaf het hele stel zich inderdaad naar buiten. Rosa liep voor het eerst sinds mensenheugenis niet vooraan, maar liep achter haar oma en bekeek haar figuurtje. Ze was slank, maar niet tenger. Ze bewoog sierlijk als een danseres, maar je kon zien dat ze oud was. Desalniettemin was het een dame. Daarna bekeek ze haar moeder en Lea. Haar moeder leek nog veel op oma en liep naast haar en sprak zachtjes. Blijkbaar waren ze aan het bijkletsen. Lea was iets onbesuisder, maar een jaar hier en ze zou ook zo zijn, daar was Rosa van overtuigd. Ze blikte naar haar vader. "Als er wel gasten komen is het zeker ongehoord om in een broek te verschijnen?" ze grijnsde ondeugend, maar zou dat haar moeder nou ook weer niet aandoen. Maar ze zou zich niet in een hokje dwingen en zich zo stijf gedragen!

[varden]

Zou mam in Ierland langskomen? "Ik weet het niet... Ierland is een pijnlijke plek voor haar. Vinden meisjes het niet fijner als je dat soort lastige onderwerpen voor ze vermijdt?" In alle eerlijkheid, zijn moeder was immers ook een vrouw. En Seff snapte van haar meestal ook niets! Terwijl ze terugliepen viel zijn oog op een kleine winkel, waar allemaal patronen op de deuren waren geschilderd. Even bleef hij staan en keek er bedenkelijk naar. Het was duidelijk een zaak waar tatoeages gezet werden, en mogelijk een iets goedkopere gezien hij in een wat slechter gedeelte van de stad stond. Dat was interessant...
____

Nozomi moest daarom lachen, hoewel zacht en niet te lang. "Je moeder was dol op tuinieren. Ze heeft bijna de hele tuin gepland toen ze jong was, en veel planten zelf opgekweekt voor ze werden geplant. De oude kas staat er nog steeds." Hoewel het ding al jaren niet meer gebruikt werd, had Nozomi het niet over haar hart kunnen verkrijgen hem te laten afbreken toen Avyanna was weggelopen.
Mano grijnsde naar zijn dochter. "Dat is als vragen of je moeder mij niet in pak stopt. We mogen van geluk spreken als er geen bal is georganiseerd om te vieren dat Lea hier komt wonen." Wat uiteraard wel was gepland, maar dat hoefde Mano nog niet te weten. Bals deden zijn zenuwen nooit zo goed...

[Ravief]

Kijk, hij begon iets te snappen van vrouwen! Ze glimlachte dan ook om zijn gedachtegang. "Aan de andere kant is het ook waar ze haar vrijheid weer heeft gekregen en een roedel kreeg? Vragen kan altijd, Seff. Geef aan dat je het begrijpt als het voor haar te pijnlijk is, maar vraag het als dat is wat je wilt."
Vragend keek ze op toen hij ineens stilstond en daarna wierp ze een blik op de tent. "Als je een tatoeage wil, kun je misschien beter een in het centrum laten zetten. Hygiëne is niet altijd waar ze op letten in deze wijken." en een infectie oplopen, ook als je wolf was, was behoorlijk naar. Maar ze blikte ook naar de zaak. Eentje zetten was iets wat op haar lijstje stond van dingen die ze ooit wilde doen.
______

"Serieus?!" Rosa kreeg grote ogen en grijnsde. "Kunnen we daar kijken?" voor het eerst was er echt iets van enthousiasme en opgewektheid te zien aan haar.
Ze stak haar tong uit naar haar vader. "Ik ga heus wel in een jurk. Die omhooggevallen snotjongens zullen eens wat meemaken!" Ze had een exemplaar van Von gekregen waar ze nog wel tevreden mee was.

[varden]

Seff knikte. Dat was een goed idee. Hij grijnsde betrapt. "Misschien is dat maar beter. Zou jij er ooit eentje willen?" Hij zat al een tijdje te denken aan een patroon van zijn vaders en moeders land, Mongolië. Hij had immers al een Ierse levensboom, die weer aan zijn moeders achtergrond was verbonden. Nu nog iets van die van zijn vader, en dan was dan compleet. De Arabische cijfers op zijn andere schouder waren helaas ongekozen al in zijn huid gebrand, daarmee waren zijn levenslessen in Marokko voor altijd op zijn huid gegraveerd. Oom Kaspar had ook veel tatoeages gehad met allemaal een andere betekenis en link.
______

Nozomi ging het nu voor in de tuinen, waar aan de rand een kas stond die al heel lang niet was onderhouden. Hij was nog helemaal intact, maar de glazen waren stoffig en vies, en er woonden meer spinnen in dan planten op het moment. Toch zou het geheel zo weer nieuw leven ingeblazen kunnen worden, als er iemand was die er weer in wilde werken.
Mano grinnikte, zacht om geen boze blikken van Avyanna te krijgen. "Ik denk dat ik dat als vader hoor af te keuren", zei hij grijnzend. Alsof hij niet wist dat zijn dochter echt heel erg dol was op haar vriendinnetje.

[Ravief]

"Eigenlijk wel, alleen heb ik er nog nooit geld voor gehad, of over nagedacht waar ik hem zou zetten." Ze haalde haar ketting tevoorschijn en liet Seff de hanger* zien. "Dit is het enige wat ik nog heb van mijn familie." Ze nam hem op. "Waar zou jij hem zetten?"
______

"Wat? Ik weet me wel een beetje te gedragen, maar ik ga gewoon niet zo zijn als Lea. Want dat ben ik niet."
Rosa keek nieuwsgierig rond en haalde een vinger over een stoffige ruit. Waar de rest eigenlijk amper naar binnen ging vanwege de troep en de spinnen, keek zij rond. Ze zag mogelijkheden, al zou iemand met verstand ervan haar moeten helpen. Aan de andere kant.. hoe lang zouden ze hier eigenlijk blijven?

*=

[varden]

"Ik denk iets onder de ander. Maar ik weet nog niet of dat op mijn rug, of mijn arm zou zijn." Een arm vol tatoeages zou mogelijk niet handig zijn met werk. Hij zou het over zijn rug naar beneden kunnen laten gaan, tegen zijn zij. Hij bekeek de hanger ondertussen nieuwsgierig. "Hij is erg mooi. Mis je ze erg?" Het was niet niets om je familie in één nacht volledig te verliezen, maar hij had niet het idee dat ze er een goede band mee had gehad. Toch was ze echt verliezen, iets anders dan van een roedel vertrekken.
______

In principe een week of twee a drie. Nozomi zag Rosa's interesse wel, en wist ook dat Lea naar vele vakken keek. Misschien was het opknappen van de kas geen slecht idee, mocht het meisje dan iets met biologie willen doen, dan kon dat. En Rosa kon ervan genieten als ze haar zus eens kwam bezoeken hier. "Ik kan onze tuinman vragen of hij het voor je opknapt? Dan kunnen jullie morgen op de markt zaden en stekjes uitzoeken." Vragend keek ze naar Avyanna. Het was een patroon dat de vrouw als kind vele keren had uitgevoerd, zou ze het met haar dochter opnieuw willen doen?