Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Ze grijnsde bij die blik en hoe hij het zei en kon het niet laten om zijn haar door elkaar te gooien. Het zat veel te netjes vandaag. "Ik zal wel wat voor je maken," reageerde Cerise met een knipoog en ging inderdaad de keuken in om wat in elkaar te flansen. "Het schiet mooi op met de wolven," zei ze om het gesprek gaande te houden. "Over wolven gesproken... misschien kunnen we zo wel een stukje rennen?"
_______

Avyanna had niets liever dan de hele avond in zijn armen door te brengen en ze glimlachte stralend naar hem toen ze eenmaal op de dansvloer stonden. Misschien was het niet zo handig geweest van haar om er nu wat over te zeggen, maar ze had het niet kunnen laten. Het was enkel hopen dat ze er nu niet over door zouden gaan en er een goede avond van konden maken.

Ze luisterde aandachtig naar Frida maar haalde daarna wat koppig haar schouders op. "Ik snap niet waarom het niet allebei kan. Zo erg verschillen we trouwens niet van opvoeding hoor, mijn moeder is echt precies zo. Op een paar puntjes na." Ze keek naar haar ouders en daarna of ze Rosa ergens zag maar haar blik gleed terug naar Frida. "Op mijn andere school was het ook vreemd om studeren leuk te vinden, maar ik houd nu eenmaal van nieuwe dingen leren. Dat kan ik hier, dus wil ik dat benutten. Dan maar vakken waar iedereen denkt dat ik er niet hoor, dan zoveel geld verspillen aan vakken waar ik verder nooit wat mee zal doen of wat ik al kan."

[varden]

Lekkers! Seff's blik werd dankbaar. Hij durfde niet zo goed de keuken in zonder Cerise, gezien die een nogal strikt schema had over wat wanneer mocht worden aangebroken en opgegeten. Maar toen ze het over rennen had, kleurden zijn ogen meteen geel en klonk er een - nog altijd ietwat pup-achtige - piep over zijn lippen. Rennen! Ja! Heel graag zelfs. "Lijkt me leuk!" Zijn wolf was de stad niet echt meer uitgeweest sinds ze hem gered hadden. En dat was toch al enige tijd geleden.
_______

Mano zou het niet meer opbrengen, het was een onderwerp waar ze vaker discussies over hadden maar die niet erg vaak tot een oplossing leidden. Dus begeleidde hij zijn vrouw galant en op de maat over de dansvloer, tot enige verbazing van Lusio en Nozomi die Mano herinnerden als een ietwat onbehouwen pummel die amper wist hoe hij deze dans moest uitvoeren. Maar dat was dan ook vele jaren geleden geweest.

Hmm, dat klonk dan wel weer logisch in Frida's oren, terwijl haar blik even naar Avyanna op de dansvloer gleed. Het was voor iedereen duidelijk, zelfs als ze de vrouw niet kenden, dat ze inderdaad hier thuishoorde en opgegroeid was. Ze straalde Weense adel uit. "Ik begrijp het Lea, ik waarschuw je alleen maar. Veel docenten, zeker als ze wat ouder zijn, zijn nogal vastgeroest in hun conservatieve ideeën over hoe de samenleving eruit zou moeten zien." Hoewel Frida vermoedde dat Lea ook die mensen in een oogwenk voor zich kon winnen.

[Ravief]

Na het snacken, en het afschilderen van het wolfje, vertrokken ze lachend naar buiten. Cerise had een briefje achter gelaten voor de rest van de roedel en met uitroeptekens dat ze overal vanaf moesten blijven. Maar al snel waren ze buiten de stad en zochten ze een goed plekje om te kunnen rennen. Haar wolf had er zin in en snuffelde wat aan Seff maar porde hem vrolijk en speels. Haar wolf was een stuk vrijer in bewegen en doen dan Cerise, die altijd de teugels in handen hield. Ze beet heel speels in zijn oor en schoot toen half springend en bokkend voor hem uit.
____________

Avyanna genoot. En Rosa vond het niet zo erg als ze had gedacht. Ze trok behoorlijk de aandacht met haar gewaagde jurk en was wat aan de klets geraakt met wat jongelui die liever ergens anders waren.
Lea knikte lichtjes. "Ja, ik snap het wel. Maar we zullen het wel zien." Waarna ze Frida mee de dansvloer opsleepte en de meisjes lachend met elkaar dansten tot ze beiden een mannelijke partner kregen. De avond vloog zowaar voorbij!

[varden]

Seff's wolf nu was bijna een wereld van verschil met de wolf zoals hij was toen hij net bij de roedel was. Hij was veel zelfverzekerder, de natuurlijke Alfa-uitstraling veel duidelijker, maar ook zijn uiterlijk was veranderd. Zijn vacht was ruiger, hij was groter en duidelijk sterker dan toen hij hier net was. Maar toen Cerise in zijn oor beet kwam de pup toch weer een beetje naar buiten. Plagend en speels joeg hij haar op, hapte naar haar poten ook al beet hij nooit echt, en probeerde haar onderuit te halen.

____________

En ook Mano had het naar zijn zin. Het echtpaar danste de hele avond, en ook daarna liet hij haar niet meer gaan. "Ik ben zo dol op je, lieve Avyanna", fluisterde hij halverwege een dans in haar oor.
Het kostte Lea weinig moeite om die avond danspartner na danspartner te veroveren. Nozomi keek het, met een tevreden glimlach, aan. Haar oudste kleindochter zou geen enkele moeite hebben met het leven in Wenen. Mogelijk enkel met het afscheid van haar ouders.

[Ravief]

Het was wel duidelijk dat haar wolf hem machtig interessant vond en ook behoorlijk aantrekkelijk. Ze dartelde om hem heen, hapte vrolijk terug en probeerde hem voor te blijven. Al was het spelletje natuurlijk veel te leuk en liet ze zich een paar keer pakken en dan rolden ze over de grond tot hun vacht vol zand zat.
Haar gele ogen namen hem op na zo'n stoeipartij en zachtjes drukte ze haar snoet tegen hem aan. Tevreden kneep ze haar ogen dicht en kwam langzaam overeind.
_______

Ja, het afscheid was pijnlijk en kwam veel te snel. Het was niet leuk om hen te zien gaan, al beloofde Lea te schrijven en dat ze op bezoek zou komen zo snel er weer een vakantie was, wat met kerst en oud en nieuw zou zijn. Ze omhelsde hen lang en met tranen in de ogen. Natuurlijk zou ze het heerlijk hebben op school en bij opa en oma maar dit was toch wel echt heel moeilijk.

[varden]

Seff keek verbaasd toen hij de snuit in zijn vacht voelde, maar tegelijk voelde het heel fijn. Dus toen ze, langzaam, weer overeind waren gekomen streek Seff ook zacht met zijn snuit door haar vacht, rustig haar geur opsnuivend. Twee meisjes in één hart, zelfs de wolf vond het lastig. Maar feit was dat hij hier nog een tijd zou blijven, Lea aan de universiteit was begonnen tegen nu, en Cerise hier wel was. Dat zorgde voor een flinke voorsprong bij één meisje. En de interesse van de wolf was een tijd geleden al gewekt, toen ze hem had gered uit die kooi, wetende dat de mens daar hetzelfde over dacht maar er moeilijker mee kom kon gaan zonder dat zijn hoofd op hol sloeg. De wolf had geen last van drukke hoofden. Verkennend liet hij zijn snuit door de vacht van Cerise's nek glijden.
_______

Mano knuffelde zijn dochter stevig, zei haar dat ze met volle maan best over de landerijen naar het bos kon (de mensen waren zo angstig en bijgelovig dat niemand zich met volle maan buiten begaf daar) en dat ze goed moest oppassen. Ja, hij zou haar vreselijk missen tijdens het rennen met de roedel. Maar dit was Lea's toekomst, en ze paste zo goed bij deze wereld dat hij vermoedde dat ze er zou blijven. Dus hij had er maar aan te wennen.

[Ravief]

Cerise vond het zelf ook lastig. Ze wist hoe Seff naar Lea kon verlangen en daarom had ze nooit wat gezegd of gedaan over mogelijke gevoelens, maar dat die langzamerhand steeds meer begonnen te spelen kon ze niet ontkennen. Haar wolf vond dat een beetje anders. Seff was hier, zij was hier, ze kon het gewoon proberen toch?
Ze bleef stilstaan toen hij haar langzaam verkende en als ze mens was geweest was er een rilling door haar heen gegaan. Toen hij bleef snuffelen, bewoog ook zij weer en sloeg loom met haar staart en snoof zijn geur diep op. Rustig wreef ze haar kop tegen hem aan en drukte heel even haar snoet tegen de zijne, maar bewoog toen weer weg. Misschien was dat nog een stapje te ver? Een beetje schichtig gluurde ze naar hem, haar oren op hem gericht.
______

In de vakantie hadden ze die route een paar keer geprobeerd en de beste hadden ze een paar keer samen gedaan. Ze fluisterde dat het wel goed zou komen en dat ze hem vreselijk zou missen.
Na het uitzwaaien van de koets bleef ze nog een poos buiten staan en staan kijken naar ze, ook al waren ze al snel aan het zicht onttrokken. Dit was het dan... universiteit!

Op haar eerste dag moest ze er natuurlijk goed uitzien en Lea had met zorg haar jurk uitgekozen. Ze zou er fris maar netjes uitzien en ze had wat schrijfspullen bij zich, goed voorbereid als ze was. Ondanks haar zenuwen wist ze wel te ontbijten en daarna vertrok ze voor haar eerste echte dag.

[varden]

Maar dit keer was het Seff die speels in Cerise's oor beet en daarna werd ze weer omgegooid. Het was verwarrend, dat was het zeker, maar het was niet te ver gegaan. De wolf vond haar leuk, en interessant, op een manier die toch anders was dan bij Lea. Lea en Cerise waren immers ook heel anders? Zijn gele ogen glinsterden en hij had het nog nooit zo leuk gehad met een andere wolf van deze roedel. Dus toen ze tussendoor een klein hert te pakken kregen, bood hij Cerise de eerste hap (en daarmee het beste stuk) aan.
______

Gezien Nozomi en Lusio inmiddels ook op de hoogte waren van Lea's vakkenkeuze, ook al had Lusio ietwat afkeurend zijn wenkbrauwen gefronst en enkel vanwege Nozomi's blik niets gezegd, hadden ze de kassen niet leeg laten ruimen toen Rosa vertrok. Hun jongste kleindochter had de boel goed opgeknapt en inmiddels groeiden er al een aantal kleine plantjes van de zaadjes die ze had geplant in de bakken. Biologie stond op de eerste dag op Lea's rooster en toen ze de collegezaal binnen kwam lopen stond de professor even verbaasd te kijken. Het was een jonge man, die zelf was afgestudeerd in Parijs. "Mademoiselle, bent u verdwaald?" Het Franse accent in zijn Duits was sterk. De man had in de jaren dat hij hier werkte nog niet eerder een vrouwelijke student gehad.

[Ravief]

Een verontwaardigde blaf was te horen toen ze weer op de grond werd gegooid en al snel zat Cerise hem achterna. Een wilde, zeer vrolijke en speelse jacht die al snel overging op het echt jagen van wat vlees. Verbaasd keek ze hem aan toen ze als eerste mocht toehappen en ze aarzelde duidelijk eventjes. Daarna scheurde ze een groot stuk mals vlees los en tussen twee happen in, streek ze dankbaar door zijn vacht bij zijn nek. Ze aten het hert kaal en Cerise geeuwde oncharmant en drukte zich nog even in een knuffel tegen hem aan. Ik denk dat we zo terug moeten. Het was duidelijk te horen dat ze het jammer vond dat hun fijne tijd er nu opzat.
_____

Verbaasd keek ze hem aan. "Non, monsieur. Je suivre cette leçon," zei ze, om daarna in het Duits het nogmaals te zeggen. "Ik volg deze les." Waarop ze zichzelf voorstelde en daarna een plekje zocht. Boek en aantekenblok werden erbij gehaald en afwachtend keek ze de man aan. Inwendig vroeg ze zich af hoe het zou gaan bij de andere lessen, als ze bij Biologie al vreemd opkeken.

[varden]

Seff bromde tevreden bij die snuit in zijn vacht. Dat voelde fijn. Ook hij lag loom uit te buiken na het eten en bromde zacht toen ze zei dat ze enigszins terug moesten. Nee hoor, antwoordde hij koppig. Hij vond wolf zijn nog eventjes veel te fijn, zeker nu hij zo lekker dicht tegen Cerise aanlag. Hij had geen zin in het gedoe met de rest van de roedel aan zijn hoofd. Ze bezorgden hem hoofdpijn. Hoewel Seff vanavond eigenlijk een brief aan Lea en zijn ouders wilde schrijven. Over twee dagen was hij jarig, werd hij 18, iets wat hij stil had gehouden voor de roedel. Het was hem immers nooit gevraagd hoe oud hij was, of wanneer hij jarig was, en hij had niet zo'n zin in het vieren dit jaar. Dat had hij met zijn ouders willen doen, maar dat was er niet van gekomen doordat hij hierheen gestuurd was. Nu had Seff gewoon geen zin in de dag.
_____

De docent keek nog verbaasder toen ze in behoorlijk feilloos Frans antwoordde. De meeste leerlingen spraken de taal immers niet, of namen er niet de moeite voor. De man checkte zijn lijst. "U heeft helemaal gelijk, welkom juffrouw Torrez." Met de paar Franse woordjes had ze deze man in ieder geval in één keer voor zich gewonnen. Bovendien had hij in Parijs zelf twee vrouwelijke medestudenten gehad, en dus vond hij het mogelijk ook wel leuk eindelijk zelf eens een vrouw deel te zien nemen aan zijn lessen.