Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Nog een kneepje in zijn hand volgde. "Daarom ook rustig aan. Kunnen we beiden wennen en kan jij merken of het gaat in je hoofd en hart voor we te serieus worden." Ze wilde een kans bij hem maken, anders begon ze hier gewoonweg niet aan. Ze had ook alleen een eerlijk antwoord aangedurfd omdat ze had gemerkt hoe zijn wolf op haar had gereageerd en er daarna samen nog steeds een soort connectie was geweest. Als dat niet was gebeurd had ze gewoon haar mond gehouden, ze zou er wel overheen groeien. Maar nu hij toegaf, kon ze het niet helpen om zich warm te voelen en tevreden te zijn.
_____

"Ik speel van veel een beetje... ik wil me eigenlijk gaan richten op het verbeteren van mijn kunsten op de piano en misschien viool of cello leren spelen. Ik denk cello," antwoordde ze bedachtzaam en knikte toen eens, als instemming met haar eigen plan. Lea liet zich rondleiden en kreeg een klein lesje van hoe je de cello moest vasthouden en hoe de snaren heten en daarna moest ze maar wat uitproberen. De vleugel was immens gewenst en daar zou ze misschien nog wel om moeten strijden...

[varden]

Seff glimlachte dankbaar. "Dank je, dat zal mijn hoofd fijn vinden." Want in zijn hart paste ze, ook al zou het nooit geheel aan haar toebehoren. Maar mocht hij ooit terug samen zijn met Lea, dan zou zijn hart mogelijk ook niet meer helemaal toebehoren aan haar. En dat was een deel van volwassen worden, dat je meerdere mensen tegelijk op verschillende maten lief kon hebben. Seff had dat nog niet eerder ondervonden, maar besefte zich nu pas dat er heel wat mensen waren die hij eeuwig en altijd met zich mee zou blijven dragen, iedereen op een andere manier en in een andere mate.
Ondertussen begon het echter koud te worden buiten, mede dankzij het woestijnklimaat, en dus stelde Seff voor om weer naar binnen te gaan. Daar zetten ze samen thee, samen met het dagelijkse lekkers dat er 's avonds meestal wel was. Adán had echter iets nieuws, hij dronk nu enkel nog koffie. Het was iets dat Seff met zijn ogen deed rollen, Adán moest weer eens interessant doen.
_____

Bovendien kon ze al piano spelen. Ze kon, als ze wilde, altijd na de lessen nog even langskomen. Veel studenten gingen dan de stad in, of naar de bibliotheek, maar ook enkelen kwamen hier om te oefenen. Voor de verandering was Lea nu omringt door jonge vrouwen die af en toe nieuwsgierige blikken op haar wierpen. Het was te zien dat Lea hier niet vandaan kwam, maar hier tegelijk vreselijk erg thuishoorde. Ook al was haar onkunde met de cello de meisjes wat vreemd, zij hadden meestal opvoeding met alle instrumenten gehad om er daarna één of twee echt te leren bespelen.

[Ravief]

Ze glimlachte naar hem en ze oefenden nog een paar zinnetjes, maar het was duidelijk dat Cerise het wel prima vond voor vanavond. Ze was een beetje hoteldebotel in haar hoofd en kon niet helemaal geloven wat er zojuist was gebeurd, maar toch liepen ze hand in hand naar boven en gingen toen elk hun eigen weg.
Cerise keek Adán wat bevreemd aan. "Oké, dan kun je het krijgen zoals het hier gedronken wordt." En dat was sterk, ongelooflijk sterk en in kleine glaasjes. Het duurde even voordat ze het voor elkaar kreeg maar zette het glas zonder suiker en melk uiteindelijk voor Adáns neus. "Succes ermee."
______

Eldon was gewoon iets beperkter dan de elite scholen waar al die meiden heen waren geweest. Lea kon piano en harp spelen en dwarsfluit maar een cello hadden ze niet. Dat duVeresova viool kon spelen was alleen bekend geraakt tijdens hun bruiloft, maar ook violen had ze nog niet gezien. Ach ja, ze was hier om wat te leren immers? Daarnaast beschikte ze over een behoorlijk goede stem, dus er was genoeg om indruk mee te maken.
Na een kwartiertje prutsten hield ze ermee op en drentelde wat door het lokaal en kwam uiteindelijk in de hoek met de harpen terecht. Ze glimlachte lichtjes naar de jongen en bewonderde de instrumenten.

[varden]

Seff rook argwanend aan de koffie en zijn neus rimpelde door de sterke geur. Bah...
Adán sloeg het glaasje in één keer achterover, wat een fout was gezien de bodem bestond uit bittere koffieprut. Hoestend verslikte hij zich in het bittere spul, waardoor de rest van de roedel in bulderend lachen uitbarsten. Seff grinnikte zachtjes en keek even naar Cerise. Dat had ze expres gedaan, en hij vond het een briljante stunt.
Lorenzo's blik ging tussen de twee heen en weer, een lichte grijns op zijn gezicht. Hij had ze wel hand in hand binnen zien komen.
______

Elias liet zijn vingers zo zacht over de snaren gaan dat de tonen amper te horen waren, maar als je dichtbij genoeg stond kon je horen dat de haast simpele beweging vreselijk verleidelijk en prachtige muziek voortbracht. Elias ging er helemaal in op, het was te zien dat hij dol was op het instrument maar tegelijk dat nauwelijks durfde te tonen. Terwijl hij één van de weinige studenten was die geen aanwijzingen van de docent kreeg en gewoon zijn eigen gang mocht gaan.

[Ravief]

Niet alleen had ze het expres gedaan, voor een groot gedeelte hoorde het zo. De keren dat zij koffie had gehad dan werd het zo gedronken: mega sterk en met een laagje troep onderin. Ze lachte lichtjes mee en blies nog maar eens in haar thee, wat dan ook een veel veiligere keuze was. Maar toen ving ze Lorenzo's blik en trok ze een wenkbrauw op. Waar zat hij nou weer om te grijnzen?!
_____

Lea's goede gehoor pikte het wel op en ze bleef een poosje gekluisterd naar hem luisteren. "Je bent echt heel goed. Waar heb je dat geleerd?" vroeg ze, helemaal geïnteresseerd en pas nadat zijn stuk was afgelopen. Als het alleen om de harp ging was hij waarschijnlijk een van de beste studenten...

[varden]

Seff nam rustig een slok, zich niet zo bewust van blikken, terwijl hij zijn wolfjes bekeek. Hij moest er nog zeker vijf schilderen, maar hij wilde zeker weten dat hij het goed had gedaan met de eerste paar. Morgen zou hij aan Cerise beginnen, maar die had verschillende kleuren in haar vacht en dat zou lastig genoeg worden als hij de verf niet in elkaar wilde laten overlopen.
Lorenzo grijnsde enkel, maar zei nog niets. Tijd voor plagen zou later wel komen, als Cerise dan vermoedelijk iets minder zwaars naar zijn hoofd zou gooien als hij het deed.
_____

Verbaasd keek Elias op, hij had Lea helemaal niet aan horen of zien komen! Hij werd langzaam rood en begon te stamelen, daarmee even vreselijk op Seff lijkende (en verder tegelijk ook helemaal niet). Een paar jongens wezen grinnikend naar hem en deden hem pesterig na waardoor Elias natuurlijk nog roder kleurde. "Het... het is gewoon een stomme hobby", bromde hij uiteindelijk enkel defensief.

[Ravief]

De avond verliep dan ook redelijk rustig. Ze deed mee aan de kaartspellen en won wat geld en hield zich gedeisd. Ze was benieuwd hoe het verder zou gaan tussen haar en Seff, maar verwachtte dat het wel even zou duren voor er echt vorderingen in zouden komen. Dus oefenden ze elke dag hun Engels en liet ze hem met rust toen ze zag dat hij een brief aan het schrijven was, waarvan ze half nieuwsgierig was naar wat er in zou staan en anderzijds het niet wilde weten.
Natuurlijk was het onvermijdelijk dat ze een keer alleen zou zijn met Lorenzo en ze zette zich inwendig schrap voor zijn plagerijen.
_______

Lea draaide zich half om en wierp de jongens een boze blik toe, maar richtte haar aandacht weer op hem en glimlachte warm. "Voor een stomme hobby speel je goed genoeg om iedereen hier wat te leren." Lea stak haar hand naar hem uit. "Ik ben Lea."

[varden]

Lorenzo stond haar dan ook grijnzend op te nemen. "Zo, ben je onze jonge pup het hoofd op hol aan het brengen?" Seff was immers de jongste van de groep, en dat werd vaak genoeg tegen hem gebruikt.

Seff stond bij een tattoo-shop, eentje in het centrum van de stad die iets duurder was maar Cerise had hem aangeraden er zo eentje te zoeken. Hij had niet gezegd dat hij vandaag vrij had, en was dus gewoon vertrokken 's ochtends. Maar dat was enkel om wat informatie in te winnen bij de zaak, voor hij terug zou gaan voor de middag. Seff wist dat Cerise ook een tatoeage wilde laten zetten, en Seff wilde die van hem vandaag laten zetten. Het was een cadeau aan zichzelf, voor zijn 18de verjaardag die vandaag was maar wat niemand wist en dat hield hij graag zo.
_______

Even keek Elias haar argwanend aan, maar schudde toen toch maar kort haar hand vanwege de beleefdheid. "Elias. Jij bent de kleindochter van Lusio Zeresh, toch?" Hij begon niet opnieuw over de harp, zich schamende voor zijn talent.

[Ravief]

Cerise haalde lichtjes haar schouders op. "Niet dat ik weet, maar als het zover is dan hoor ik het graag." Ze wist niet eens of ze kon spreken van een relatie met Seff hebben. Het was duidelijk dat zij wel wat voor hem voelde, maar ook niet wist hoe diep dat ging. Daarom ook het rustig aan doen. Ze wierp een blik naar buiten maar het was duidelijk nog veel te licht om al middag te zijn. Ze keerde Lorenzo de rug toe en begon schoonmaakspullen te pakken. "Hoe zit het met jou en je scharrel?" Wat hij kon, dat kon zij ook!
_______

Ze rolde met haar ogen. "Wauw iedereen weet het, of niet?" Maar ze lachte al snel weer naar hem. "Ja, ik ben hier nog maar net komen wonen. Elke dag van Liechtenstein hierheen is gewoon te gek om te doen. En jij? Geboren en getogen Weense?" Lea had niet door dat ze redelijk wat blikken trok door met Elias te kletsen en gewoon naar hem te lachen en het gesprek aan te gaan.

[varden]

Lorenzo's grijns verdween niet. "Aah, niets is zo schattig als jonge onhandige puppy-liefde." Zijn geplaag kende vele vormen. "Misschien moet ik de jonge Seff maar eens meenemen voor een biertje zodat ik hem wat adviezen kan geven over hoe hij je kan verleiden." Lorenzo had de twee al een tijdje samen zien eindigen, gezien ze duidelijk tot elkaar aangetrokken werden. Hoewel dat eerst meer als lotgenoten was. Bij haar tegenvraag werd zijn grijns niet minder.
"Dat is heerlijk. Maar dat zal het voor jou met Seff vast ook wel zijn", kaatste hij terug.
_______

Elias was zich juist des te meer van die blikken bewust en wist ook niet zo goed hoe hij ermee om moest gaan dat iemand gewoon aardig tegen hem deed, iets dat niet zoveel op de universiteit gebeurde. Hij schudde zijn hoofd op haar vraag. "Ik kom uit Berlijn." Wat verklaarde dat zijn Duits iets ruwer en harder was dan het zangerige Oostenrijks. Elias had ergens in de stad een kamer bij een hospita die in haar huis logementen aanbood aan rijke studenten en die tevens voor hen zorgden. Hij woonde met nog vier jongens in dat huis.