Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

"Zodra de voorbereidingen zijn gedaan wel, lijkt me." Ze grijnsde ook. Die glimmende ogen waren leuk! Maar ook zij had er zin in. Hun wolven konden goed overweg samen en ze was benieuwd naar hoe het zou gaan. Samen rennen was heerlijk en ook wel zo lekker rustig. Ook als wolf konden ze praten, maar juist als wolf konden ze zich meer laten gaan. Dus Cerise zette de pas erin.
Eenmaal bij het appartement aangekomen maakte ze twee kleine staartjes in haar haar en ging direct aan de slag. Ze maakte -en Seff hielp zodat hij het kon leren- drie verschillende marinades en ze zetten het vlees in de koeling en dekten het ook nog af voor het geval er per ongeluk vliegen waren. Brood moest nog even gesneden worden en de salade kon wel gemaakt worden als ze terugkwamen. Met een 'doei we gaan even rennen' vertrokken ze al snel weer.
____

"Kijk aan, dat scheelt." Er waren dus zeker wel opties voor hem. Lea glimlachte hem nog een keertje toe. "Ik denk dat je je hart moet volgen." Maar daarna ging ze toch echt aan de studie en was ze een half uur behoorlijk hard aan het werk. Zo hard zelfs dat ze de tijd vergat en de koetsier iemand naar binnen had gestuurd om aan te geven dat miss Torres haar koets voor stond. Ze pakte snel haar spullen bij elkaar en glimlachte naar Elias. "Ik zie je dinsdag dan. Fijn weekend." Ze groette Mattias en Martijn met evenveel vriendelijkheid en haastte zich, maar nog altijd damesachtig, naar buiten.

[varden]

Het leren was interessant, hoewel Seff's maag prompt begon te rammelen toen hij het vlees rook. Zijn wolf roerde zich, het beest had ook honger en begreep dat hij zo 'naar buiten' mocht.
Oliver en Iven, de enigen die in het huis waren, keken de twee verbaasd na. Maar Oliver herinnerde zich het geplaag van Lorenzo nog en begon prompt te grijzen. Voor hij echter iets zou kunnen zeggen waren de twee al verdwenen. Seff's ogen bleven de hele tijd glimmen, en bij de wolf was dat na de transformatie niet anders. Hij trippelde meteen naar Cerise toe en snuffelde nieuwsgierig aan haar. Ja, dat was het meisje dat hij zo interessant vond! Zacht liet hij zijn snuit door haar vacht gaan als begroeting, terwijl zijn aanwezigheid over de band heel voorzichtig merkbaar was. Seff zocht echt meer contact met de roedel, ook als wolf, maar wilde dit eerst bij Cerise proberen om te kijken of hij het fijn vond. Hij had immers nog nooit een band met andere roedelleden gehad en thuis had hij de band bovendien alleen voor sterke emoties en enkele woorden kunnen gebruiken. Dus dit was iets heel nieuws voor hem! Iets dat voorzichtig aangepakt moest worden. Ook de wolf was zich bewust dat zijn mens vandaag jarig was en officieel volwassen was geworden, maar dat de mens daar ook niets mee wilde doen verder. Zijn zij kriebelde, op de plek waar de mens de tatoeage had laten zetten.
____

Dat was makkelijker dan gezegd dan gedaan, vooral ook omdat zijn ouders dat heel anders zagen. Die geloofden niet zo in 'je hart volgen', zeker niet als het ging om de toekomst van de familie. Maar Elias volgde Lea's voorbeeld en dook zijn boek in. Na enkele minuten werden zijn ogen echter ietwat glazig en was aan zijn blik te merken dat hij er werkelijk niets van begreep. Hij zei er echter niets over, ook al zag hij Lea nog zo hard werken. Het was beschamend dat hij hier zo slecht in was en dat hij zijn familie ermee teleur zou stellen! Bovendien kende hij Lea nou ook echt niet zo goed, en nog maar één middag. Toen ze echter opgehaald werd glimlachte hij half naar haar en zwaaide hij haar kort na.
Mattias en Martijn zwaaiden haar enthousiast na, hopend dat ze volgende keer bij hen kwam zitten, en keken daarna ietwat vijandig naar Elias. Hoe kon ze hem over hen verkiezen? Jaloezie was een machtige emotie, zeker in jonge mannen, en die stak zeker de kop op!

Elias had dinsdag dan ook nog de restanten van een blauw oog toen hij achterin de les zat. Hoewel dat niet de schuld was van Mattias of Martijn, die waren wel slimmer dan gewelddadig te worden. Hun ouders zouden zo'n smet op hun naam niet accepteren.

[Ravief]

Haar oren schoten verbaasd omhoog toen ze hem een beetje voelde. Seff? kwam er dan ook stomverbaasd via de band naar hem toe sijpelen. Direct daarna kwam er een grote golf van warme gevoelens van haar naar hem en het duurde even voor ze die in wist te dammen. Zonder schroom drukte ze zich dik tegen hem aan en wreef langs en door zijn vacht. Ja, haar wolf zag hem helemaal zitten en de mens was alleen maar wat beschaamd dat ze zich zo liet gaan. Zacht gaf ze hem een lik.
______

Ze zou hem met alle plezier van de wereld helpen als hij het vroeg, maar ze was inderdaad zo diep in de studie verzonken dat ze niet echt iets had gemerkt. Het weekend was voorbij gegaan voor ze er erg in had. Ze hadden wat mensen bezocht, naar de kerk geweest zoals dat betaamde en Lea had flink wat uren zitten studeren, maar ze was wel bij!
Dinsdag zocht ze even naar Elias, gezien ze Mattias en Martijn -en zelfs irritante Friedich- bij meer lessen zag, maar kon hem niet vinden in het toch wel volle lokaal en ging dus maar naast Mattias zitten. De rest van de les lette ze nergens anders meer op en pende ze druk aantekeningen en voorbeelden neer. Maar zodra dat voorbij was, ging haar blik weer door de zaal en zag ze -toen het een stuk leger was- Elias zitten. Haar scherpe ogen zagen direct de verkleuring en haar glimlach verdween terwijl ze hem opwachtte.

[varden]

Seff bromde zacht over de band, langzaam die meer en meer open stellend. Zo kon Cerise ook iets meer in zijn hoofd kijken. Hij wist nog niet hoe hij dingen moest afschermen voor anderen. En daarom wilde hij dit eerst met Cerise oefenen voor hij iets deed bij de rest van de roedel. Hij begon prompt te kwispelen bij de lik en zijn ogen glommen nog iets meer. Zacht duwde hij zijn snuit tegen haar aan, terwijl zijn gevoelens voor haar ook steeds meer bekend werden naarmate zijn hoofd meer open stond voor haar. Woorden zouden nog wat oefening vergen, maar emoties en gedachten gingen redelijk tot nu toe. Als Cerise als mens nog mocht twijfelen was het nu wel duidelijk. Lea zat nog in zijn hart, maar zij zeker ook.
______

Mattias en Martijn zaten enigszins te keten tijdens het college, tot ze streng bij de les werden geroepen door de oude professor die Lea nog altijd af en toe een afkeurende blik toewierp. Maar haar opdrachten waren gedetailleerd en goed gemaakt, dat maakte het onmogelijk voor hem om haar uit de les te weren hoe ongepast hij die ook voor haar vond. Friedrich keek afkeurend naar de twee, een en al 'man van stand' in dit lokaal.
Elias keek geschrokken naar haar toen ze hem opwachtte en probeerde snel langs haar te lopen. Hij had het pak slaag immers gehad omdat men dacht dat hij haar lastig viel en haar tijd ongeoorloofd in beslag nam.

[Ravief]

Ze voelde zich warm worden bij het voelen van zijn gevoelens en ging nog eventjes door met hem knuffelen en aanraken en op een wolvenmanier liefkozen. Maar daarna werd ze ongedurig en wilde ze haar poten strekken. Dit keer was het voor een heel deel minder speels, vooral omdat ze maar beperkte tijd hadden. Ze wilde gewoon een heel eind rennen en daarna konden ze wel weer spelen en knuffelen. Hopelijk als mens ook een keertje... Maar inderdaad twijfelde ze nu niet meer, al had ze dat als wolf helemaal niet gedaan. Cerise liet voor een deel Seff leiden, of rende naast hem tot ze omkeerden. De weg terug richting hun kleren was weer speels en elkaar opjagen en rollebollen. Cerise was niet echt onderdanig aan hem, maar ze voelde zich meer gelijk en dat was een goed gevoel.
_____

Gezien ze net heel even afgeleid was, lukte het Elias inderdaad om langs haar te glippen. Al zou hij nog niet van haar af zijn. Ze ging zelfs expres naar hem op zoek, gezien dit voor haar het laatste uur was en ze had gezegd dat ze nog wat wilde studeren op de universiteit. Uiteindelijk vond ze hem midden in de gang, wat jongens stonden om hem heen en Lea had geen idee wat er aan de hand was, maar ze wurmde zich er langs. "Elias, hé! Ik dacht dat we samen zouden studeren?" Mogelijk had ze een tweede vechtpartij onderbroken -Lea had geen idee- maar te zien aan de verbaasde gezichten was dit niet precies wat ze hadden verwacht dat de nieuweling zou zeggen.
Lea glimlachte lichtjes, maar een beetje onzeker naar hem. Goed, ze hadden niet echt afgesproken maar ze had gehoopt naast hem te zitten vandaag. Mattias en Martijn waren aardig, maar behandelden haar alsof ze breekbaar was en het nieuwtje van de eeuw. Niet echt als persoon.

[varden]

Seff was dan ook geen dominante Alfa, zoals Han (en Adán). Zijn uitstraling was rustig, en natuurlijk. Hij wilde Cerise helemaal niet domineren, hoewel hij het mogelijk zou kunnen als het echt moest. Maar zo gezamenlijk en op hetzelfde niveau was veel prettiger.
Na het rennen, en wat jagen want Seff rammelde, had hij haar snel genoeg op de grond geworsteld en liet liefkozend zijn snuit door haar vacht gaan. Zijn hoofd was nu helemaal open voor haar, iets dat nieuw voor hem was en een beetje vermoeiend. Seff was dit immers niet gewend. Hij bromde weer zacht, tevreden via de band.
_____

Elias keek geschrokken op toen zij zich door de massa werkte, die daardoor net zo verbaasd was en de agressiviteit iets verloor. Elias knikte ietwat schichtig en terwijl de groep om hem heen zich morrend verspreidde, trok hij zijn shirt recht en begon zijn boeken en papieren op te rapen. Dat duurde even, maar daarna liep hij zwijgend naast haar. Mattias en Martijn zagen ze lopen, met een net zo afgunstige blik. Lea was veel te interessant om 'in beslag te worden genomen' door iemand als Elias!

[Ravief]

Cerise gaf zich, na even voor de vorm tegen te hebben gesparteld, gewonnen en kneep tevreden haar ogen dicht bij het voelen van zijn snuit. Een tevreden geluidje kwam uit haar keel, maar al snel was ze hem aan het terug knuffelen en gaf ze hem een wolvenkus. Al moest ze wel even grinniken. Je moet oefenen met de band en grenzen leren stellen. Ze kon gewoon voelen wat het met hem deed!
_____

Ze kon de blikken heus wel voelen, maar trok zich daar niets van aan terwijl ze bukte om te helpen met wat papieren oppakken. Terwijl ze door de gangen liepen, blikte ze af en toe opzij maar in de zaal ging ze gewoon pontificaal aan de grote tafel zitten en gebaarde dat hij naast haar moest komen zitten. Gezien de meesten nog colleges hadden, was het hier heel rustig. Er waren nog twee anderen op verschillende plekken aan het werken.
Ernstig keek ze hem aan. "Wat is er gebeurd?"

[varden]

Seff piepte zacht en liet ietwat verlegen zijn oren hangen. Ze kon werkelijk alles aan zijn gedachten in zijn hoofd zien op het moment, Seff wist nog niet hoe hij dat moest beperken of afschermen. Daarom wilde hij dit eerst met Cerise oefenen voor hij het bij de rest van de roedel deed. Is... lastig, kwam er wat moeizaam uit. Seff ging dicht tegen haar aanliggen. Ze zouden zo terug moeten om het eten af te maken, maar nu nog even niet, en daar genoot de wolf nog even van. Wat was er 'anders'? Dat had Cerise eerder gevraagd als mens, en de wolf herinnerde zich die vraag goed. Was er echt iets anders vandaag? Of tussen hen? Had hij iets gemist?
_____

Elias keek haar niet aan, ook niet bij de vraag. Hij haalde alleen zijn schouders op, zoals hij ook tijdens de muziekles de week ervoor had gedaan. "Niets", zei hij zachtjes, hoewel het blauwe oog en de gekreukte kleren iets heel anders zeiden. Hij wilde het er niet over hebben. Wat voor man kon zichzelf niet verdedigen? Dus om zichzelf te verstoppen sloeg hij meteen zijn boeken open. "Had jij de vorige opdracht goed gemaakt?" Hij had er geen klap van begrepen, maar wilde het niet hebben over de voorvallen dus probeerde hij op deze manier het onderwerp te veranderen.

[Ravief]

Je komt er vanzelf. Gewoon veel oefenen. Waarna ze hem zacht aanraakte en hem redelijk liefdevol aankeek. Je gedachten zijn veilig bij mij. Waarna ook zij ontspande, al merkte ze zijn gedachten natuurlijk wel op. Ze bewoog haar oor een beetje. Weet ik niet. Je doet anders vandaag. Beetje maar, maar toch.. reageerde ze op zijn 'wat is er anders vandaag' gedachten. Ze richtte een oor op hem en verschoof wat om hem aan te kunnen kijken.
_____

Lea snoof. "Dat is niet niets," wierp ze tegen en ze keek hem nog eventjes onderzoekend aan. Maar ze had wel door dat er toch echt een betere band nodig was om iets uit hem te krijgen en dus gaf ze hem zijn papieren terug en knikte. "Hmm ja, ik had twee foutjes. We kunnen het samen even doornemen, als je wilt?"

[varden]

Mens is vreemd, antwoordde hij daarop. Wilde vandaag tattoo. En de wolf was aan het graven waarom dat perse vandaag moest, en waarom hij Cerise niet had gezegd dat hij vandaag vrij had. Wat had zijn mens daarbij gedacht? Normaal spendeerde hij zijn vrije dagen juist met Cerise! Had hij gedacht vandaag iets anders te doen? Nee, dat was het niet want Seff had haar opgehaald voor de tatoeage. De wolf snapte er niet zo veel van en bleef verder graven, tot het dier begreep welke datum het vandaag was. Als wolf had hij niet zoveel met de agenda of met een kalender. Wolven dachten niet na over verjaardagen, je was een volwassen lid van de roedel als de roedel je als zodanig accepteerde. Niet eerder, niet later. Maar bij mensen was dat anders.
_____

"Graag, ik heb het niet zo goed gedaan." Hij had een dikke onvoldoende ervoor gekregen! En het risico bestond dat als hij het zo bleef doen, dat hij het vak uitgeschopt zou worden. Dat was niet iets dat hij thuis wilde uitleggen, gezien zijn ouders het niet zouden accepteren. Zijn moeder ondersteunde zijn droom nu nog, omdat hij zijn vader tevreden hield met zijn andere vak-keuze. Maar zijn vader was de baas in huis. "Of wil je zo naar het muzieklokaal?" Het zou open zijn om te oefenen, dan was de vleugel misschien vrij.