Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Die dag vond ze Andris niet en dat zorgde voor meer tweestrijd vanbinnen. Ze wilde met hem praten en anderzijds was ze opgelucht. Hem uit de weg gaan was natuurlijk een makkelijke optie die het minste pijn zou doen. Tegelijk gaf het geen afsluiting. Hoewel... ze had min of meer afsluiting? Ze had een nieuw leven opgebouwd, ze had nu een vriend! Haar gezicht betrok en haar hart kneep samen toen ze aan Seff dacht. Moest ze het hem vertellen? Waarom zou ze het hem niet vertellen? Al dubbend zwierf ze een hele poos door de stad, maar ging uiteindelijk weer naar huis om een beetje werk te verrichten en te bedenken wat ze zouden gaan eten vanavond. Dit was de eerste keer dat Cerise hen niet kwam ophalen.
________

Ze trok even een wenkbrauw op bij het horen van het minikoor en lachte zachtjes. "Prima, doen we dat toch? Rond tien?" Ze kletsten wat, Lea ging hen verontschuldigen bij de muziekdocent en zwaaide hen daarna uit. Zij ging weer met de koets naar huis en toen was het alweer weekend. Voor haar betekende dat lange brieven schrijven. Eentje voor Seff, eentje voor Rosa en eentje voor haar ouders. Haar belevenissen werden verteld, net als dat vrienden maken hier maar lastig was, dat etiquette toch niet alles was, dat ze Rosa miste, dat ze wilde weten hoe het op Eldon was, hoe het met Seff ging en waar hij momenteel was. Aan haar ouders vroeg ze raad over het pestgedrag omtrent Elias. Hoe moest ze dat aanpakken?
Verder was haar brief positief, want ze had het naar haar zin in Wenen, ook al was het vreselijk stil in het grote landgoed. Ze hield de kas goed in leven en kon zodoende alvast oefenen voor haar Biologietoets. Verder maakte ze veel muziek.

Tijdens het avondeten verscheen haar opa echter niets aan tafel. Vragend keek ze naar haar oma. Hij had niets in zijn agenda staan momenteel toch?!

[varden]

En hoewel Cerise al had gezegd dat ze dat mogelijk niet kwam doen, werd Seff toch ongerust. Hoewel Lorenzo rustig naar huis liep, was Seff's tempo vele malen hoger. Hij had erg het vermoeden dat het niet zo goed ging met Cerise en dat baarde hem vreselijk zorgen! "Cerise?" Zou ze thuis zijn? Of was ze misschien onderweg naar hen geweest?
________

Seff's brief aan Lea was nog onderweg, waarin hij schreef over hun aankomst in Dublin waar het eigenlijk anders was dan hij had verwacht. Maar zodra ze genoeg geld hadden, zouden ze verder Ierland in reizen. Mano moest even nadenken over de vraag van zijn dochter. Was er iets tegen pesten te doen? Als het niet om jezelf ging was het al lastiger op te lossen. Elias zou voor zichzelf op moeten leren komen, en Mano wist daar niet erg goede tips voor. Vragend keek hij naar Avy, wist zij mogelijk iets voor de jongen? Dat Lea een vriend in hem had gevonden was duidelijk, juist daarom leek het belangrijk een goed antwoord terug te sturen.

Nozomi zag Lea's blik en zuchtte. "Het gaat nog steeds niet goed met de handel, de contracten met Rusland verlopen moeizaam. Je grootvader is al de hele dag aan het vergaderen met de andere aandeelhouders." En het leek zijn tol bij Lusio te beginnen te eisen, maar dat vertelde Nozomi er niet bij. Lusio was oud, ook al gedroeg hij zich alsof dat niet zo was. Hij zou het rustiger aan moeten gaan doen, maar er was niemand om de zaken van hem over te nemen. Geen zoon, of schoonzoon die die functie zou kunnen dragen. En dat begonnen zowel Nozomi als Lusio na al die jaren toch een beetje te merken.

[Ravief]

Ze was gewoon aan het koken en ze draaide zich om bij het horen van Seff. Ze glimlachte halfjes naar hem. "Hey." Ja, ze moesten praten. Ze moest hem vertellen over gisteren, dat was niet meer dan eerlijk. Maar ze wist niet hoe lang ze nog hadden voordat Lorenzo binnen zou komen, dus misschien moest het nog maar eventjes wachten. "Hoe was je dag?"
_______

Avyanna vond het ook moeilijk. De jongen moest leren voor zichzelf op te komen, zoveel was duidelijk. Het was niet Lea's verantwoording om te zorgen dat het zou stoppen. "Ik weet het niet zo goed. Het is niet aan haar om het te doen stoppen. Als ze vrienden met hem blijft en duidelijk met hem optrekt, kan het ook overwaaien?" vragend keek ze naar haar man. Had hij ervaring hiermee?
Rosa bemoeide zich er niet mee, want ze wist niet wat Lea had geschreven. Bovendien was zij druk met de toetsweek die op Eldon eraan zat te komen. Wat in het begin was gebleken, was nog steeds waar: Nadiya was heel goed voor haar cijfers. Ze stond nu overal voldoende op en kwam een stuk minder vaak in de problemen.

Lea knikte begrijpelijk en dacht hier een poosje zorgelijk over na. Na het eten ging ze langs de keuken en vroeg wat dienstmeiden om wat lekkere broodjes en koffie. Ze bracht het echter zelf naar de vergaderzaal. Ze glimlachte toen ze de verbaasde gezichten zag en drukte haar opa een kus op de wang. "Op een lege maag kan niets besloten worden, natuurlijk. Misschien even een korte pauze inlassen?" Ondertussen wierp ze een blik op de papieren die de man voor zich had liggen, maar daarna liet ze hen met rust. Ze ging echter zeker wel actie ondernemen.
Ze had één pixie, die ze verstopte in de kassen en ze ging een brief schrijven aan Kaspar, met de vraag of hij hem door wilde sturen naar Sevas en Cyra. Die hadden overal contacten en ze wist uit verhalen dat Sevas uit Rusland kwam. Misschien konden zij helpen met het contract.

[varden]

Niet zo lang dat ze dit rustig konden bespreken, want ook bij Seff zou het wel wat twijfel kunnen veroorzaken. Cerise had Andris immers aan hem beschreven, en daaruit was gebleken dat Andris voor haar was wat Lea voor hem was. Zo iemand zou nooit helemaal uit je hoofd en hart verdwijnen, hoe lastig dat ook kon zijn. Hij trok haar tegen zich aan en kuste haar zacht. "Zwaar, en vies. We moesten vis tillen." Vis die niet altijd even vers was, dus hij schoot maar snel onder de douche en overwoog om zijn kleren maar gewoon te verbranden.
Lorenzo ging nog heel even bij de rest van de roedel kijken, maar die leek prima in orde en dus verscheen de man niet veel later in hun eigen huisje. "Hé, gaat het weer een beetje beter?" Hij keek Cerise vragend aan.
_______

Ze had zijn familie en roedel gezien, hij was heus wel eens flink in de zeik genomen en te kakken gezet. Maar pesten, nee daar had Mano zelf geen ervaring mee. Dus schreef hij Avyanna's raad op, samen met het zijne dat de jongen van zich af moest leren bijten. Dat zou in het begin waarschijnlijk averechts werken, maar uiteindelijk wel effect hebben omdat Elias dan wat ruggengraat toonde. Meer kon hij echter niet zeggen erover.
En Nadiya beloonde Rosa maar al te graag voor dat 'goede gedrag'. Natuurlijk stonden ook zij voor een moeilijk punt in hun relatie. Na dit jaar zouden ze klaar zijn met Eldon, en zij zou uiteindelijk toch echt terug naar huis moeten. Het was iets waar Nadiya vreselijk tegenop zag, gezien ze heus wel wist dat Rosa niet gelukkig zou worden in Madagascar, en Nadiya zou er niet mee kunnen leven als ze haar familie in de steek zou laten. Maar ze kon Rosa ook eigenlijk niet missen... Het zou een lastig punt worden, waar ze het zeker nog een keer over moesten gaan hebben.

Lusio glimlachte dankbaar naar zijn kleindochter. "Dank je lieverd." Waarna ze allemaal wat te eten pakten en verder gingen. Maar Lea had inderdaad indirect contacten die hij niet had, Rusland had zich immers al jaren behoorlijk afgesloten van de rest van de landen en nieuwe handelscontacten leggen was daarom lastig.
Het was Cyra die Lea's brief, doorgestuurd door Kaspar, las. Ze kende Lea niet heel erg persoonlijk, maar had het meisje heus wel een keer gezien als die bij Von thuis met Seff speelde. Ze was bekend met de roedel en keek daarom vragend op naar Sevas. "Ken jij nog handelaren die nieuwe leveranciers nodig hebben?" Haar ouders werkten al jaren met dezelfde mensen, bovendien was de Olissinger-achtergrond te makkelijk na te trekken gezien haar ouders niet echt een geheim maakten van wat ze waren. Het was te gevaarlijk.

[Ravief]

Ze glimlachte en leunde tegen hem aan. Nadat Seff schoon tevoorschijn was gekomen, dook ze even in zijn omhelzing, tot ze zich écht weer met het eten moest bemoeien. Dat was dan ook precies klaar toen Lorenzo binnenkwam. Cerise haalde haar schouders op als antwoord op zijn vraag. "Hmm.. niet echt." Maar ze liet verder niets los, maar liet wel de man alleen met de afwas achter. Ze trok Seff mee voor een wandeling, maar uiteindelijk ging ze gewoon maar op een bankje zitten en trok haar benen op. Cerise wist prima dat ze dit niet moest gaan rekken maar ze kon amper bevatten dat het echt was gebeurd. "Ik ben gister een bekende tegen gekomen," biechtte ze op. Ze gluurde naar Seff toen ze vervolgde: "Ik.. ik heb.. Andris gezien." Het was duidelijk dat ze vreselijk in de knoop zat met haar gevoelens.
________

Dat moesten ze zeker, maar voor nu hadden ze nog een heel schooljaar te gaan. Het was nog maar begin december, immers! Rosa stelde het in elk geval uit. Ze wilde niet denken aan een afscheid met Nadiya. Van de gedachte alleen al zou ze gaan huilen.

Dat was een vraag die niet elke dag gesteld werd, maar sinds ze hun bemiddelingscentrum hadden opgericht kwamen ze meest gekke vragen naar voren. Sevas nam de brief over en las hem aandachtig. Lea had een paar namen opgeschreven en eentje ervan herkende hij. "Ik ken de familie Boyar wel. Ik heb met een van hun zonen op de Academie gezeten. Als ze toch al in de onderhandelingen zitten, komt het wel goed. Ze doen gewoon moeilijk omdat het kan. Ik zal wel een briefje schrijven naar ze." Hij glimlachte en schudde zijn hoofd. "Die Lea kan maar beter hopen dat haar opa verdraaid goede wijn heeft." Tegelijk was hij behoorlijk onder de indruk. Lea had duidelijk aan twee blikken genoeg gehad om de situatie te begrijpen en snapte dat contacten hielpen om een contract voor elkaar te krijgen. Dat zouden heel veel personen van haar leeftijd niet doorhebben.

[varden]

Even bleef het stil, gezien Seff niet echt wist wat hij moest zeggen. Ze had Andris gezien? En zelfs zijn wolf kon duidelijk aanvoelen dat dat haar meer verwarde dan goed zou kunnen zijn. "Eh... Oké... Woont hij hier?" Wilde ze hem nog een keer zien? Of juist niet? Was het niet Andris' schuld dat haar roedel er niet meer was? Maar dat slikte Seff even in, want het zou oude wonden opentrekken en bovendien was het een gemene zet. Hij sloeg zijn armen om haar heen en trok haar op zijn schoot. "Gaat het wel? Ik bedoel... Heb je hem ook gesproken?" Of had ze hem enkel op een afstand gezien?
________

Nadiya zat met hetzelfde. De gedachte alleen al was genoeg voor slapeloze nachten en een gebroken hart. Dus dacht ze er gewoon niet aan. Ze hadden immers nog tijd zat.

Cyra grinnikte. "Dat zal ik haar schrijven. En misschien is het verstandig dat ze een tolk gaan inhuren." Zelfs zij had af en toe nog Sevas nodig als ze vastzat met haar Russisch, een taal die bijzonder nuttig bleek te zijn bij alle onderhandelingen met stammen uit Azië. Iedereen daar leek wel in enige mate Russisch te spreken, wat handig was gezien niemand Chinees leek te kunnen.
Cyra schreef die avond een brief terug aan Lea, direct aan haar dit keer, met de mededeling dat Sevas de familie Boyar zou schrijven voor haar en dat ze het beste een klein krat met 'test producten' kon sturen om ze over te halen. Als daar één of twee goede wijnen bijzaten, zou dat zeker helpen. Bovendien raadde ze het meisje aan Russisch te leren voor dit soort contacten, en als dat niet ging een goede tolk te leren kennen en in dienst te nemen.

[Ravief]

Cerise kroop nog net niet in hem, maar als het mogelijk was had ze dat absoluut gedaan. Ze snoof zijn vertrouwde geur op, wat haar wel een beetje hielp om te ontspannen, en sloot haar ogen terwijl ze eventjes haar hoofd tegen hem aan liet leunen. Daarna keek ze Seff echter weer aan. "Ik weet het niet," antwoordde ze kleintjes. "Ik.. ik.. ben nog steeds boos en verdrietig.. maar.. ik wil weten waarom." Met haar groenbruinige ogen keek ze hem aan alsof hij alle antwoorden had. "Ik herkende hem niet. Hij sprak me aan op de markt en toen heb ik hem een mep verkocht," mompelde ze. Dat klonk eigenlijk wel komisch en ze moest ondanks alles een beetje glimlachen.
_____

Lea wachtte in ongeduld het antwoord af en was blij met de hulp. Als dank kregen Sevas en Cyra twee flessen van hun beste jaartal toegestuurd. Ze werkte op dit moment om haar opa heen, want de man zou haar toch geen toestemming geven wat te doen. Achter zijn rug om stuurde ze de familie, en nog een andere, een kratje met streek producten en drie kleine flesjes van hun wijnen, elk verschillend van smaak en wat ze er het beste bij konden eten.
Overdag repeteerde ze samen met Elias en een violiste aan hun stuk, had studie-uren met Mattias, Friedrich en Elias en volgde haar lessen. Ze hield een oogje op haar opa en het begon een gewoonte te worden dat ze hem wat lekkers bracht en ervoor zorgde dat hij genoeg bleef eten.

Ze kwam juist binnen met een schaaltje met chocolaatjes toen de afgezant van de Boyar familie vertelde dat het proefpakket uitstekend in de smaak was gevallen en dat de familie een contract van vijf jaar wilde aangaan. Twee anderen keken afgunstig, maar ook de ander van het proefpakket wilde een contact aangaan, maar dan van drie jaar.
"U weet hoe u een man moet overhalen," lachte de Russische afgezant hem toe.

[varden]

Seff streek met een zucht door zijn haar en omhelsde haar toen weer. "Waarom... waarom nodig je hem dan niet bij ons uit? Dan gaan Lorenzo en ik rennen, en kunnen jullie rustig praten. Maar als je vervelend vindt kun je hem ook de deur weer uit zetten." Neutraal terrein was misschien goed, maar bij hen thuis had zij de touwtjes in handen mocht ze niet meer willen praten. Toen ze vertelde dat ze hem een mep had verkocht, werd zijn wolf iets rustiger. Dat was immers een goed teken over hoe ze over Andris dacht.
_____

Lusio kon redelijk acteren, en dat was maar goed ook want hij wist werkelijk niet waar de man het over had toen die het over 'het pakket' had. Hij had niets laten opsturen, en toch wist deze man van hun producten af? Toen hij Lea binnen zag komen, begonnen er echter wat tandwieltjes te draaien. Zijn dochter zou zo brutaal geweest kunnen zijn, als ze zo'n dag had. Zou Lea het ook kunnen zijn? Maar Lusio ging dat niet vragen terwijl ze gasten hadden en er zaken besproken werden. Feit was namelijk dat zijn bedrijf het overschot door het ontbreken van de Franse markt, zonet behoorlijk had weten te verminderen door dit contract. Wat hem misschien afgunstige blikken bezorgde van andere Oostenrijkers die hetzelfde contract hadden gewild, maar dit was handel. Hij had geen tijd om netjes af te wachten met de rest.

Cyra was bijzonder verrast door de wijn en liep met een vol glas ervan naar Sevas' werkkamer waar ze heel subtiel over hem heen boog zodat ze tegen zijn rug en nek aanleunde om het voor hem te zetten. "Lieverd, ik denk dat wij hier ook maar van moeten importeren." Dit was heel wat beter dan wat ze tot nu toe hadden gevonden, en gezien ze een grote wijnkelder hadden vanwege hun werk, konden ze altijd nieuwe leveranciers gebruiken. Bovendien had ze Von ooit beloofd een beetje op de roedel te letten, gezien zij omkwamen in het geld en de roedel kids had.

[Ravief]

"Ik wil hem niet hier!" Haar wolf kwam naar boven en gromde er zelfs bij. Het beest was heel beschermend over haar mens en het was duidelijk dat deze gebeurtenis verwarring bracht in de balans die ze zo zorgvuldig had opgebouwd. Cerise zuchtte en drukte zich weer tegen hem aan en drukte een kus tegen zijn hals. "Ik wou dat ik hem nooit had gezien," zuchtte ze. Als ze niet had geweten dat hij nog in leven was hier, dan hoefde ze er ook niets over te vinden. Maar nu.. nu vond ze dat ze het verhaal moest horen en ze wilde weten waarom hij er zo slecht uit had gezien. "Eigenlijk.. zou het fijner zijn als jullie erbij bleven." Dan kon hij zelf zien dat ze sterk was en een nieuw leven had. Dat ze vrienden had die haar wilden beschermen. "Denk je echt dat ik hem moet uitnodigen?"
_______

Lea keek haar opa maar heel kort aan toen ze hem een chocolaatje aanbood en hoopte dat ze zichzelf niet te erg verried door gigantisch te gaan blozen. Maar punt was dat ze die contracten nodig hadden om te blijven verdienen en ze had zojuist voor twee contracten gezorgd. Ze hadden meer afnemers nodig, maar hier zouden ze het in elk geval wel twee jaar redden voordat er ontslagen zouden vallen. Ze deed pas op de gang buiten een vreugdedansje en grijnsde de rest van de dag.
Lea had eveneens Cyra's advies opgevolgd en was begonnen met Russisch te leren, wat ze gewoon op de universiteit kon doen. Er zat een chaperonne bij omdat verder niemand Russisch wilde leren en ze niet alleen met de jonge docent in een lokaal kon zijn. Hierdoor verdiende ze echter wel weer extra punten, al behandel ze het eerder als een extra vak in plaats van iets 'erbij'. Haar eerste cijfers waren goed en ze had trots naar huis geschreven erover.
Elias leek iets minder gepest te worden nu zij en Mattias met hem optrokken en ook de violiste -Eva- kwam nu vaak bij hen zitten.

Ze hoopte echter dat ze niet te erg in de problemen te komen omdat ze zich met de zaken had bemoeid...


Sevas grinnikte en liet zijn werk liggen om zijn vrouw en stevig te zoenen en zijn handen dwaalden over haar lichaam op een heel onfatsoenlijke manier als ze niet getrouwd waren. "Hmm.. ik proef het," lachte hij. Zijn grijze ogen twinkelden ondeugend.

[varden]

Zijn wolf reageerde daar meteen op en zijn ogen kleurden kort geel. Wat er ook zou gebeuren, hij was hier en hij was er voor haar. Bijna net zoals Emil jaren daarvoor Von zich de hele nacht op hem uit had laten leven, toen ze volle maan in de kerkers moesten doorbrengen. Hij was er gewoon voor haar, wat er ook gebeurde. "Dan nemen we hem mee naar een bar, eten we daar. Lorenzo en ik blijven erbij." Maar niet bij hen thuis. Seff vond het eigenlijk niet zo erg dat ze dat niet wilde, want zijn wolf werd er vreselijk dominant door.
_______

Mano had verbaasd opgekeken bij het horen van het nieuws, tot Avyanna had uitgelegd hoe de verhoudingen tussen Rusland en Oostenrijk waren. De adel ging veel met elkaar om, en er was veel handel ook al was het soms lastig om daartoe door te dringen.
Toen iedereen weg was riep Lusio Lea echter in zijn werkkamer. "Zo, dat was nogal een stunt die je hebt uitgehaald meisje. Waarom heb je me niet verteld wat je van plan was? En hoe ben je aan de familie Boyar gekomen?" Want hij kon zich niet voorstellen dat Lea dit zonder hulp had gedaan, ze kende de familie immers niet.

Gelukkig waren ze dat wel, want dat maakte het leven in de buurt van een toch ietwat conservatieve menselijke gemeente aanzienlijk makkelijker. Ze grijnsde om zijn handen op haar lichaam. Gewillig drukte ze zich tegen hem aan. Die ondeugende blik was leuk, het maakte hem zachter en jongensachtiger. Minder afstandelijk en serieus, wat hij kon zijn tijdens besprekingen. Ze hadden beiden twee kanten, een zakelijke en eentje die enkel werd getoond in privé-situaties. Rustig nam ze weer een slok wijn, om hem daarna vurig te zoenen. "En? Bevalt het je?"