Taloc&Gaëlla

[varden]

Cenek vloog serieus een stukje door de lucht voor hij met een smak op de grond kwam, het volgende moment vloog hij op Gaëlla af en rolden de twee al snel vechtend over de grond. Maar Cenek was geen getrainde krijger, of in ieder geval niet in de mate van Taloc of Gaëlla.

Taloc stond even verbijsterd naar het geheel te kijken voor hij ingreep en samen met Baraz de twee van elkaar af probeerde te krijgen.

[Ravief]

Cenek had nog geluk dat hij niet gebeten werd door haar slangen. Gaëlla was alles behalve zacht en wist de man behoorlijk te raken en die zou dan ook aardig wat blauwe plekken hebben uit te leggen aan Sigrid. Juist toen ze zich door Baraz van Cenek af liet trekken, kreeg ze nog een gemene vuistslag tegen haar maag. Ze kreunde van pijn en het was maar goed dat Baraz haar vast hield, anders was ze zo door haar knieën gezakt.

[varden]

Taloc liet daarop Cenek meteen weer los, waardoor die opnieuw met een klap op de grond viel, en schoot op Gaëlla af. Die kreun van pijn had hij wel gehoord! Bezorgd nam hij haar in zijn armen. "Lieverd, gaat het wel?" Hij begon niet over de woedeuitbarsting, of het aanvallen van Cenek, hij wilde gewoon weten hoe het met haar ging! Hoewel de toenemende stemmen om hem heen langzaam maar zeker de boel weer over namen. Het was nu Baraz die aan het woord kwam. "Het lijkt me verstandig als jullie drie naar huis gaan, we spreken hier later nog wel over." Zijn blik ging over Cenek, maar bleef ook hangen bij Gaëlla en Taloc. Hij was streng, vechten in de Raadszaal... Ze zouden beter moeten weten!
Taloc knikte vaag, totaal gefocust op Gaëlla, en ondersteunde haar op de weg naar buiten.

[Ravief]

Haar blik ging even naar Baraz. Ze had de man een stuk beter leren begrijpen en ze wilde zeggen dat het haar speet, maar ze kreeg even geen woorden over haar lippen en ze hoopte maar dat hij haar blik begreep. Daarna sloeg ze een arm om Taloc heen en liet zich door hem helpen. Haar andere arm lag beschermend om haar middel. "Ja.. het gaat.. denk ik." Waarschijnlijk had Cenek gewoon per ongeluk net op een gevoelige plek geslagen.

[varden]

Maar Taloc maakte zich wel degelijk zorgen en toen ze buiten waren nam hij haar dan ook in zijn armen zodat hij haar kon dragen en zij haar beide armen kon gebruiken om om haar middel te slaan. Thuis legde hij haar voorzichtig op de bank en kwam niet veel later met wat drinken en een kruik. Hopelijk zou dat gepijnigde spieren helpen ontspannen. Zacht streek hij over haar slangen. "Dank je dat je voor me opkwam lieverd." Zeker omdat hij het niet zelf had gekund op dat moment. Zacht kuste hij haar.

[Ravief]

Eigenlijk voelde het helemaal niet goed en Gaëlla was opgeluchter dan ze wilde laten zien toen ze eenmaal kon liggen. Ze krulde zich behaaglijk op en glimlachte dankbaar om te kruik. Ze greep even zijn hand en kneep erin. "Alles voor jou, mijn lief." Maar daarna maakte ze het zich gemakkelijk en sloot haar ogen. Misschien zou ze wel even kunnen slapen?

[varden]

Hij waakte over haar tot ze sliep en ging daarna, heel stilletjes, wat te eten klaar maken voor als ze wakker was. Maar hij maakte zich ook zorgen. De klap was niet heel hard geweest, hoe kon ze er zoveel last van hebben? Had ze misschien iets gescheurd, of gebroken? Een paar uur later maakte hij haar zachtjes wakker voor de lunch. Ze moest wel iets eten! "Hé, kom op slaapkop." Maar hij glimlachte vertederd. Ze zag er schattig uit als ze sliep! En hoewel ook hij moe was, de aanvallen van die ochtend hadden hem redelijk uitgeput, voelde het heerlijk normaal om voor haar te koken.

[Ravief]

Gaëlla had van alles aan vreemde dingen gedroomd en glimlachte wat verdwaasd naar hem. "Heee.." klonk het slaperig. Het duurde even voor ze de slaap uit haar ogen had gekregen en volgde hem naar tafel, waar er weer een heerlijke maaltijd klaar stond. "Ik droomde dat we aapjes aan het voeren waren," mompelde ze. Gaëlla streek haar slangen naar achteren en schepte het een en ander aan lekkers op haar bord en nipte van het vruchtensap. "Dank je, lieverd.. het ziet er weer geweldig uit."

[varden]

Aapjes? Ze hadden aapjes gezien toen ze in Afrika aan land waren gegaan met de boot, maar verder nog nooit. Taloc moest er echter om glimlachen en drukte een kus op haar kruin. "Gaat het weer een beetje beter lieverd?" Nu was hij het weer eens die bezorgd klonk, want ze zag nog steeds een beetje bleek. Hij wist niet of dat door het slapen kwam, of door wat anders.

Baraz was ondertussen met Torec aan het overleggen...

[Ravief]

"Het is gewoon.. stress," besloot ze en glimlachte dapper naar hem. Of misschien kwam haar periode eraan. Meestal was ze dan iets meer kortaf dan gebruikelijk, maar liet ze zich er niet door kennen. Ze genoot van de maaltijd en haalde Taloc over om samen een bad te nemen en lekker te ontspannen de rest van de dag.

Torec schudde zijn hoofd toen hij het hele verhaal hoorde. Goed, Gaëlla had een heel goed punt gehad bij haar betoog, maar vechten?! En ook Cenek had beter moeten weten. Hij haalde zijn schouders op. "Ik denk dat ze gelijk heeft, broer, dat weet je. Taloc heeft rust nodig en dan weet ik zeker dat het goed komt. Maar voorlopig zal hij geen trainingen bijwonen of ook maar kunnen leiden. Het is een kwestie van opbouwen weer. Over Gaëlla en Cenek..." hij zuchtte. "Wat vind je zelf?" hij had zijn broer er amper over gehoord eigenlijk.