Taloc&Gaëlla

[varden]

Myra knikte glimlachend naar haar. Ze zou wel langskomen als Taloc stond te koken, dan hadden ze een momentje privé. Taloc had haar, voor het eerst heel gewoonte getrouw, inderdaad zeker tien minuten over het strand gejaagd als 'straf' voor het prikken. Pas toen had hij het opgegeven, met een grote grijns en zelf nauwelijks buiten adem. Ook al was Myra toen half dood geweest. Ze was dokter! Haar conditie was waardeloos! Bryssa had op de terugweg op zijn schouders mogen zitten. Maar de zee liet Taloc verlangen naar vis, verse vis, en oesters. Dus toen ze thuis kwamen, Myra en Bryssa waren weer bij Isild afgegeven, keek hij Gaëlla vragend aan. "Zouden we een keer kunnen proberen naar de markt te gaan?" Samen, of misschien met Isild er ook nog bij. Hij was al sinds hij terug was niet tussen de mensen geweest op zijn wandeling naar huis na! Dat was... ruim twee maanden nu!

[Ravief]

Ze weefde haar vingers door de zijne en keek hem ontspannen aan. "Als jij het wil en er klaar voor bent," antwoordde ze. De markt was druk, maar ze konden een tijdstip uitzoeken dat het heel vroeg was of als alles op het punt stond om af te breken. Dan had hij wel meer mensen om zich heen, maar was het nog niet vragen om ongelukken.
Ze leunde ontspannen tegen hem aan en zuchtte tevreden. "Dit was een heerlijk idee van je. Het was zo... fijn.." verzuchtte ze. Haar zusje weer spreken, met Bryssa spelen, hem zien lachen en ontspannen en rennen.

[varden]

Taloc sloeg glimlachend zijn armen om haar heen en tilde haar ietsjes op om haar een zachte kus te geven. "Het is leuk om je met je zusjes te zien liefje." Het liet haar altijd wat jonger lijken, ook al was ze de oudste. Maar haar zo ontspannen zien was altijd goed en het deed hem ook goed. Hij droeg haar naar de bank waar ze nog een paar uur ontspannen zaten, zij met wat werk en hij lezend (dat nog steeds oefening vergde met maar één oog). Zijn slangen leerden steeds beter anticiperen wat er aan zijn rechterkant was, ook al botste hij nog steeds af en toe tegen dingen op!

[Ravief]

Ze wist een kreun van pijn in te houden toen hij haar op tilde en kuste hem om de vertrekking van haar gezicht te verbergen. Het werk op de bank was eigenlijk een slecht idee, want ze zat veel te lekker en maakte dat ze veel te snel afgeleid was. Bovendien waren veel dingen voor haar nog een raadsel omdat ze gewoon niet hiervoor was opgeleid. Ze had een spoedcursus van Torec gekregen, maar ze was vooral goed in zien wat er moest gebeuren in het veld, niet eindeloos gezemel over ditjes en datjes!
De buikpijn kwam toen Taloc aanstalten maakten om te gaan koken en zij vertrok, een tikje fronsend over de pijn, naar boven om hun kamer te doorzoeken op iets van kruiden wat ze meestal op een vaste plek had staan. Bij een nieuwe kramp, klapte ze kreunend dubbel. Bleek greep Gaëlla zich vast aan het hoofdeind van hun bed en probeerde door de pijn heen te ademen. Wat in de vrede...?!

[varden]

Net op dat moment kwam Myra, doorgestuurd door Taloc, binnen en ze schoot meteen op Gaëlla af. Dat was geen gescheurde spier! Die veroorzaakten geen krampen. "Kom op, naar bed met jou." Daar kon ze haar een stuk beter onderzoeken. Voorzichtig liet Myra haar handen over Gaëlla's buik glijden, bekeek de blauwe plek van de klap en deed nog een heleboel testjes. Maar de uitkomst was eigenlijk heel erg simpel, ook al werd Myra er wat bleek en stil door. En dat was niets voor haar als dokter. "Ik... ik weet niet hoe ik dit moet zeggen eigenlijk. Heb je je kruiden recent nog geslikt?" Hoewel Myra niet wist of Taloc en Gaëlla seks hadden gehad sinds Taloc terug was, dat wilde ze eigenlijk ook niet weten, wist ze wel wat er aan de hand was.

[Ravief]

En Gaëlla, die normaal niets van onderzoeken moest weten, liet zich naar bed helpen en onderging het gewillig. Het bleke gezicht van haar zusje maakte dat ze zich zorgen maakte en daardoor drong de vraag totaal niet tot haar door. Ze kreunde zachtjes bij een nieuwe kramp en greep het eerste wat ze vond om in te knijpen, in dit geval haar zusjes hand. "Myra.. het.. het doet pijn.. Wat... Wat is er aan de hand?" Gaëlla was heus geen doetje, maar dit was.. nieuw en heel wat anders dan zere spieren en blauwe plekken.

[varden]

En Gaëlla kneep hard! Maar Myra gaf geen krimp. Zacht streek ze over de zilveren slangen. "Gaëlla, je moet je kruiden nemen. Je... kennelijk... Je was zwanger. Waarschijnlijk nog maar heel kort. Cenek's klap heeft een miskraam opgewekt." Haar zus wist waarschijnlijk nog niet eens dat ze zwanger was! En Gaëlla had altijd duidelijk gemaakt nooit kinderen te willen, dus Myra vermoedde dat ze gewoon was vergeten haar kruiden te nemen. "Je zult hier nog een paar dagen last van hebben, en bloeden. Daarna is het over. Ik zal je kruiden geven die de pijn verzachten, maar verder moet er goed voor je gezorgd worden." Wat Taloc en zij zouden doen. Dit nieuws brengen deed Myra pijn. In tegenstelling tot Gaëlla, wilde zij graag kinderen later.

[Ravief]

Stomverbaasd keek ze haar zusje aan. Daarna keek ze naar haar buik, alsof er iets aan veranderd zou zijn. Ze.. ze was zwanger geweest? Maar... Ze keek weer weg en dacht na. Ja, ze had eigenlijk al in een dik jaar geen kruiden meer geslikt en wel seks gehad en.. de stress en het gevecht... Gaëlla voelde zich aardig verward. Tuurlijk hadden ze het erover gehad en vonden ze zichzelf allebei geen type om ouder te worden en hadden ze afgesproken dat Gaëlla bescherming zou slikken. Maar als het wel wat gebeurd dan had ze het ook niet weg laten halen, dacht ze. Er ging een snik door haar heen, die haar lichaam liet schokken. Ze drukte haar hand tegen haar hoofd en kneep haar ogen dicht. Alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, dacht ze stilletjes.

[varden]

Taloc kwam net op dat moment binnen, toch bezorgd om Gaëlla en keek verbaasd naar het tafereel. "Wat is er aan de hand?" Myra keek naar hem op en legde rustig nog een keer uit wat er gebeurd was en dat Gaëlla over een paar dagen weer lichamelijk de oude zou zijn. Taloc ging op bed zitten en nam Gaëlla zacht in zijn armen, na haar voorzichtig op zijn schoot te hebben gezet. Zacht streelde hij over haar arm en rug. "Hé lieverd. Gaat het wel?" Ze was zwanger geweest, zo kort dat ze het beiden niet gemerkt hadden. Nee, Taloc zag zichzelf geen vader worden. Maar toch was het een verdrietige gedachte.

[Ravief]

Ze schudde enkel haar hoofd en drukte snikkend haar hoofd in zijn shirt. Nee, het ging helemaal niet. Ze had pijn, ze was zo moe van alle zorgen en ze wist dat ze beiden nog een lange weg te gaan hadden. Maar ze had geen woorden om dat te zeggen want Taloc had genoeg aan zichzelf. Ze snikte wat, maar nam uiteindelijk de kruiden van Myra aan en ging naar de badkamer om zich een beetje op te frissen en kwam uiteindelijk wel naar beneden om gewoon avond te eten, maar ze had niet echt trek.
Het bloeden zou niet lang op zich laten wachten en dat deed zoveel pijn dat ze nauwelijks van de wc of bank afkwam.