Taloc&Gaëlla

[varden]

En dit keer zorgde Taloc voor haar. Hij was dodelijk ongerust, gaf haar kruidenthee, zorgde dat ze at en liet haar verder gewoon op de bank liggen met een kruik. Hij las haar voor of vertelde verhalen die hij van Sevas had gehoord om haar een beetje af te leiden als ze daar lag en bleef zo vaak hij kon bij haar zijde. Hij pakte zelfs een beetje werk op, dingen die echt gedaan moesten worden vanwege deadlines, zodat zij kon rusten. En voor het eerst dwaalden zijn gedachten niet af bij dat werk, omdat hij het deed zodat zij kon rusten en slapen.

[Ravief]

Het duurde een hele week voordat Gaëlla zich goed genoeg voelde om weer aan het werk te gaan. De krampen waren gestopt en het bloeden was nog maar minimaal. De blauwe plek was nu geel en trok behoorlijk weg. Nog even en er was niets meer van te zien.
Ze zag nog altijd bleek, maar ze kon niet langer stilzitten. Die ochtend maakte ze Taloc vroeg wakker. Hij had gezegd naar de markt te willen en dat hadden ze niet gedaan door... door wat er was gebeurd, maar vandaag zou het wel gaan. "Kom op.. we gaan die verse vis halen waar je al dagen naar smacht."

[varden]

Vaag brommend werd Taloc wakker en keek haar met één oog aan, waarna hij haar weer tegen zich aantrok. "Hmm... Wat dacht je van markt, en dan eens bij Lyov langs? Je moet een beetje op jezelf letten lieverd." Hij was nog steeds bezorgd. Ze zag nog steeds bleek en wilde bovendien niet praten over wat er gebeurd was. Hoe kon hij haar nou helpen als ze niet praatte (moest hij zo nodig zeggen...)?

[Ravief]

Ze streek over zijn kaak, door zijn baard en glimlachte zacht. Even aarzelde ze maar sprak toen toch: "Ehm.. ik had gedacht om vandaag weer eens langs de Academie te gaan. Rustig weer beginnen met werken, kijken hoe het gaat." Gaëlla nam hem op om te zien hoe hij het oppakte en of hij het oké vond. Eigenlijk zou ze ook wel weer willen zien of Taloc ooit weer zijn functie van haar ging overnemen. "Misschien kun je een uurtje komen kijken bij de magie lessen?" dat ging er meestal heel rustig aan toe en voornamelijk in spel vorm.

[varden]

Toch werd Taloc's blik een beetje terughoudend. De Academie... Hij wist niet of... Maar hij zou het toch een keer weer moeten proberen? Dus knikte hij. "Dat is goed lieverd. Als het niet gaat, dan ga ik wel in je kantoor zitten wachten." Hij vermoedde dat ze zijn kantoor had gekregen. Zacht kuste hij haar en streelde zacht haar zijden. "Lieverd, ga je weer kruiden nemen? Of.. of wil je...?" Ze hadden het erover gehad, lang geleden. Maar misschien was ze van gedachten veranderd na het voorval?

[Ravief]

"Magieles is buiten. Je kunt altijd me opzoeken, laten halen of naar huis gaan als je het niet trekt. Maar ik dacht dat het misschien leuk zou zijn om te kijken wat je met je vuur kon, bijvoorbeeld?" Het hielp hem wel vaker om rustiger te worden.
Haar gezicht betrok, maar knikte op het eerste en schudde haar hoofd op het laatste. Ze waren allebei een puinhoop. Nee, een kind was een bijzonder slecht idee. Bovendien vond ze zichzelf absoluut niet het type om moeder te zijn. Als ze Taloc met Bryssa zag dan twijfelde ze weleens, maar het was wel echt iets wat je samen moest doen. "Nee," zei ze zacht, al wist ze niet of ze er verder woorden aan kon besteden. Gaëlla gaf niet eens Cenek de schuld (wat een ander misschien wel zou doen omdat zijn klap het immers had beëindigd), maar zichzelf. Ze was weer eens roekeloos en ondoordacht bezig geweest.
Ze schoof van bed af om zich klaar te maken voor de dag en wilde het er verder niet over hebben.

[varden]

Hij schoot kort onder de douche en voor het eerst in lange tijd, verscheen hij beneden in zijn (afgeraffelde) trainingsbroek en het leren bovenstuk om te trainen. Hij was inderdaad van plan mee te doen met de magieles. Het was een look die hem vertrouwd stond, en die hij lang niet aan had gehad. Hij trok haar, na een appel te hebben gepakt als ontbijt, naar zich toe en kuste haar zacht. "Wat ons ook gebeurd, ik blijf altijd bij je Gaëlla. Je komt nooit meer van me af." Ook als ze geen kinderen hadden, ook als ze zijn broer in elkaar mepte. Hij was er altijd voor haar.

[Ravief]

Zij had haar eigen kleren aan, geen generaalspak, maar meer trainingskleding. Een broek die heel wat kon hebben, evenals het bovenstuk, maar wat haar op een of andere manier toch goed stond. Met veel moeite had ze een ontbijt naar binnen gewurmd en glimlachte naar haar man. "Dat weet ik wel, lieverd." Ze moest alleen nog even vrede krijgen met zichzelf...
Hand in hand liepen ze via de markt naar de Academie, ondertussen complimenteerde Gaëlla hem met zijn kleren. Hij zag er lekker uit, aldus haar woorden.

[varden]

Taloc moest lachen om haar woorden en herinnerde haar even aan hoe ze hem ooit was op komen zoeken op de Academie, en ook in zijn kantoor om precies te zijn. Zijn handen gingen even plagend over haar billen. Maar hij moest opletten, want anders liep hij de rest van de dag getergd rond.
Op de markt was het rustig, hoewel er genoeg mensen waren die naar hem keken. Ze hadden echter wel begrepen dat hem benaderen nog niet zo'n goed idee was. Dus ging het relatief goed en wisten ze eindelijk weer eens wat verse vis voor thuis in te slaan! Voor hun lunch kon hij het niet laten oesters te kopen, ook al ving hij ze liever zelf. Maar hij had nog niet gedoken in zijn halfblinde staat, en hij wilde dat eerst oefenen op plekken met minder scherpe rotsen onder water. Af en toe spanden zijn spieren nog, als er mensen te dichtbij kwamen. Zijn slangen hieven zich dan dreigend iets op.

[Ravief]

Waarschijnlijk scheelde het ook dat Gaëlla in de buurt was om hem af te leiden en hem er doorheen te helpen, maar het ging wonderbaarlijk goed. Ze was benieuwd of de les ook goed zou gaan, maar dat zou ze vanzelf wel merken. Ze was van plan om een poosje te blijven kijken en daarna wat op de Academie rond te lopen.
Eigenlijk hoefde ze zich geen zorgen te maken. Jefta rende op zijn oom af en begon met glinsterende ogen en een stralend gezicht verhalen af te steken over zijn magie en pakte hem bij zijn hand. "Blijf je bij mij met de les?"
Gaëlla keek Taloc even aan of het goed zou gaan, maar liep toen langzaam weg van het veld. Ze ging de poort door en keek een poosje naar de training die daar werd gegeven aan een bijzonder select groepje. Blijkbaar waren er nogal wat ontslagen gevallen...
Haar zilveren slangen vielen behoorlijk op -ze was de enige die ze had- en ze was een week weggeweest en zag er nog niet echt topfit uit.. Gaëlla kreeg behoorlijk wat blikken van iedereen.