Taloc&Gaëlla

[varden]

Raèll vertoonde geen krimp. Dus Quetzalcoatl had het niet gehaald? Dat was niet vreemd, de man was zwaar gewond geweest toen hij ontsnapt was! Het zou een wonder geweest zijn als hij het wel had gehaald. Zijn glimlach verdween ook niet. "Het is spijtig om te horen dat hij het niet heeft gehaald, ik had hem graag nog eens gezien. Maar nu kunnen wij wat beter kennis maken." Hij merkte heus wel dat haar soldaten steeds meer klaar stonden voor een aanval, net als zij. Maar hij was niet van plan haar te laten winnen. Hij had plannen met haar!

[Ravief]

Kijk, het leek alsof hij haar geloofde. Misschien konden ze daar een voordeel mee doen later. Op zijn woorden kon ze alleen maar schamper lachen en nam hem laatdunkend op. "Oh ja joh? Denk je dat je me aan kan zonder je achter je mannen te verschuilen?" Gaëlla vond dat een belachelijke gedachte.

[varden]

Razul grijnsde en stapte iets naar voren, waardoor zijn mannen wel degelijk nog aanwezig waren, maar wel iets achter hem stonden. "Het is haast jammer dat je Taloc niet meer gesproken hebt. We hebben het wel eens over je gehad." Of meer, hij had zijn plannen met Gaëlla tegen Taloc verteld terwijl die gemarteld werd. Razul Raèll stond niet bekend om wat voor aardige vent hij was.

[Ravief]

Ook zij deed een stap naar voren en liet haar wapen even zwaaien maar hield haar blik gericht op Razul. Bij zijn woorden kon ze zich levendig voorstellen wat er gezegd werd. Waarschijnlijk had Razul het een en ander schilderachtig beschrevdn wat hij met haar zou doen als hij haar te pakken kreeg. Haar uitdrukking was echter speels en ze glimlachte licht. "Je klinkt jaloers," plaagde Gaëlla flauw.

[varden]

"Een vrouw als jij dient in toom gehouden te worden, en geen leger te leiden." Waarop Razul eindelijk een uitval deed. Meer om te testen hoe bedreven ze was met het wapen in haar hand. Wat hij niet wist was hoe gruwelijk giftig Gaëlla's lange slangen waren. Die van Taloc maakten iemand hoogstens goed ziek voor een paar dagen, en waren kort. Maar die van Gaëlla waren van een heel ander kaliber. Er was maar één iemand op deze aarde die door ze gebeten was, en het had overleefd.

[Ravief]

"Geen wonder dat je geen vrouw hebt," reageerde ze laconiek. Met gemak sloeg ze zijn aanval weg en deed een serieuze uitval, met zoveel kracht en ervarenheid dat ze hem een stap naar achteren dreef. Haar slangen sisten tevreden en hadden wel zin in een hapje Gorgoon. Een langzame, pijnlijke dood zou niets goedmaken voor wat hij Taloc had aangedaan maar zou hen misschien wel een lesje leren.

[varden]

En zo begon de slag weer, de soldaten gingen weer met elkaar op de vuist (of... het zwaard), en Razul herstelde zich ook snel weer. Hij zou zich niet laten verslaan door een vrouw! Woedend haalde hij uit, waarbij al snel zou blijken dat hij een getraind krijger was. Hoewel het hem een hinderlaag had gekost om Taloc te overmeesteren.

[Ravief]

Ze waren misschien net niet aan elkaar gewaagd. Gaëlla was minder getraind, maar had wel al zijn trucjes door. Als voordeel gold dat ze een stuk sneller was en zich razendsnel bij kon draaien. Ze hield hem bij, maar daar was het ook mee gezegd.
Op het moment dat hij te dichtbij kwam naar haar zin, stuurde ze een felle windvlaag op hem af en had zo een tel adempauze.

[varden]

De windvlaag kwam nogal als een verrassing en Razul wist maar net op zijn benen te blijven staan. "Jij valse heks", gromde hij vals grijnzend. "Ik ga heel wat plezier met je beleven als we jou ook hebben dit keer." Taloc dood, Gaëlla in zijn klauwen, zou de stam van de Quetzalcoatl's nog veel meer kunnen hebben daarna? Of zouden ze gewoon zo binnen kunnen lopen?

[Ravief]

Ze reageerde niet op hem maar vocht fel terug. Hier en daar gooide ze er magie tegenaan en gaf hem toen eenharde klap. Meteen erna volgde een slag van haar zwaard. De snede lag tegen Razuls nek en ze duwde licht zodat hij niet meer zou bewegen. "Wie heeft nou wie te pakken?"