Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Lea dacht daar even over na. "Maar je zou het wel willen dus?" Haar blik was open, vragend en eerlijk. Ze was oprecht geïnteresseerd. Het leek erop dat ze wel een balans zouden vinden, ook al zou dat nog wel zoeken blijven. Waarop ze rustig haar mening gaf. Ze vond het goed van hem dat hij Cerise betrok in zijn plannen, haar mening vroeg en ook aangaf dat hij wilde dat ze mee zou gaan.
"Wij vrouwen vinden het fijn als iemand zijn best voor ons doet. Als je je best doet voor Cerise, gaat ze echt niet naar iemand anders." Waarna ze moest glimlachen en hem porde. "Bovendien ben je een fantastisch persoon, dus waarom zou ze?"
Ja, het was duidelijk dat ze beiden een andere weg in sloegen en beiden volwassen waren geworden (en nog meer zouden worden) los van elkaar. Lea vond dat spijtig, maar tegelijk een goed teken. Tenslotte was dat ook de bedoeling van het leven. Om te groeien en niet om stil te staan.
Maar bij zijn vraag, schudde Lea haar hoofd. "Ik heb geen tijd om iemand leuk te vinden." Hoewel ze even moest denken aan die keer van het winterbal en hoe ze met Mattias had gedanst. "Ik heb een goede vriend in Mattias gevonden, hoewel hij af en toe echt teveel manieren heeft en zo stijf en formeel is als een plank." Maar nee, ze had geen liefde gevonden in Wenen.

[varden]

Seff glimlachte terwijl hij een beetje begon te blozen. "Ik weet het niet zo met dat fantastisch persoon. Ze heeft een hele moeilijke tijd met me achter de rug." Hun relatie was een hele tijd niet echt in balans geweest. Dat was een tijd geweest waarin Cerise zoveel meer aan hem gegeven had dan hij terug had gedaan of gegeven. Seff zou dat nog goed moeten maken want het was niet eerlijk geweest. Hij had zich gedragen als een mokkend, verwend kind, en zij had altijd maar zoveel geduld voor en met hem gehad.
Maar het was nog steeds ingewikkeld dat hij zo nu en dan terug verlangde naar de tijd met Lea. Het was niet leuk om haar steeds zo lang niet te zien, en hoewel de brieven heerlijk waren om te lezen, was het niet hetzelfde als met elkaar praten en schaken. Hij mistte hun innige vriendschap, en hij hoopte dan ook maar dat Cerise hem die kon vergeven want dat was niet iets wat hij ooit voor iemand zou laten stoppen. Lea hoorde bij zijn leven.
Hij vond het dan ook moeilijk om te horen dat zij geen liefde had gevonden in Wenen, terwijl hij vond dat ze dat zo erg verdiende. Hij glimlachte dan ook warm naar haar, en toen plagend. "Wedden dat die Mattias alleen maar van jou droomt, maar het niet durft te uitten?" plaagde hij met fonkelende ogen. Hij moest eens weten hoe gelijk hij had...

[Ravief]

Ze lachte en al snel waren ze elkaar zo gigantisch aan het plagen dat het amper meer ergens op sloeg. Maar daarna trok ze hem mee voor een potje schaken en keerde de rust terug in huis. Af en toe stelde een van hen een vraag over iets in de brieven, of iets anders en Lea moest absoluut nog zijn tatoeage zien, maar dat was het dan.

Cerise kwam stomverbaasd kijken en verdween net zo stilletjes weer met wat drinken. Ze was samen met Von de laatste hand aan het leggen aan haar eerste, zelfgemaakte rokje en Cerise moest toegeven dat ze hier handiger in was dan ze had gedacht. Ondertussen was ze bij Von de grootste verlegenheid al wel voorbij en vroeg haar van alles over haar leven, Eldon, de roedel, wat ze ervan vond dat Seff weer weg wilde en deed haar best om de andere vragen ook te beantwoorden, al waren veel van die vragen lastig.
Ze had een vreemd afscheid met Andris gehad, maar in elk geval hadden ze elkaar het beste kunnen wensen. Ze was vooral blij dat ze weer uit zijn leven was en een nieuw hoofdstuk kon beginnen.

[varden]

Het was dus als vanouds en dat vond Seff heerlijk. Dit was thuiskomen zoals hij het graag wilde doen. Hoewel hun schaakspel zoals gewoonlijk weer eens uren duurde, met als gevolg dat toen Lea hem eindelijk versloeg (met een nogal gewaagde zet) de geuren van eten al in het huis hingen. Emil kwam net op dat moment binnen en keek glimlachend naar zijn zoon en Lea. Even waande hij zich weer jaren terug, hoewel de grijze haren dat tegenspraken. En Cerise die naast Seff zat was ook niet iets uit het verleden.

Glimlachend liep de grote wolf de keuken in en sloeg even zijn armen achterlangs om Vons middel terwijl hij een kus tegen haar hals drukte. "Hou van je," bromde hij zacht in haar oor. Ze had hem de gelukkigste man van de wereld gemaakt door bij hem te blijven, door zo vaak te vechten voor hun relatie (door enkele stommiteiten van beide kanten die niet meer hoefden te worden herhaald), en door hem ook nog eens een zoon te schenken ook al had ze altijd gezegd geen kinderen te willen.

[Ravief]

Net als vanouds bleef Lea eten en was het gezellig bij hen. Ze bleef echter niet slapen en zwaaide nog even toen ze na het eten -en helpen met de afwas- weer richting huis ging. Het was fijn om te zien hoeveel nog hetzelfde was. Tegelijk zette Seff haar ook aan het denken over de toekomst en ze kon natuurlijk niet weten, dat dat precies was waar haar ouders nog met haar over moesten praten.
Maar eerst dook ze lekker in bed en de dag erna was het kerst. En ook gala op Eldon. Waar Lea voor het eerst in haar leven alleen heen zou gaan.
Ze vond een fantastische jurk uit Wenen om aan te trekken, gaf Rosa, Nadiya en haar moeder de armbandjes, voor haar vader een stoere wolvenketting en natuurlijk van alles aan dure spullen van opa en oma.

Het was fijn om iedereen te zien. De docenten, Kaspar, de rest van de roedel, die ze gisteren nog niet had ontmoet... De rest van de roedelleden letten op haar en Lea had zich geen zorgen hoeven maken. Ze ging van dans naar dans en er waren heel wat laatste jaars die behoorlijk geïnteresseerd waren.

Cerise ging uiteraard met Seff, al waarschuwde ze hem wel dat zij geen dansen kon zoals ze dat deden op Eldon.

[varden]

Daar moest Seff alleen maar om lachen, en al snel trok hij haar met een zwier de dansvloer op. Hij knipoogde een klein beetje brutaal naar haar. "Ik van je wel op als je over je voeten struikelt." Want ja, op Eldon waren er statige dansen, maar ook altijd een paar minder officiële. Want Mano wist altijd de band om te kopen minstens één tango te dansen, waartoe hij Avyanna al jaren elke keer weer wist te verleiden. Hoewel dit minder vurig was dan de tango's die ze heel soms thuis, als er niemand was om hen te zien, dansten. Die waren passievoller, maar ook hier sprongen de vonken vanaf.

Wystan's danslessen bij Emil hadden na al die jaren nog steeds een goed effect en ook Seff had duidelijk geleerd van Wystan en Avyanna. Hij kon het wel, als hij er eenmaal inzat. Hij glimlachte dan ook warm naar Cerise. "Welkom op Eldon," zei hij zacht, met een liefdevolle toon. Waarna hij haar rond zwierde en weer netjes opving. "Wat vind je ervan?" Zou ze hier een tijdje met hem kunnen blijven? Als ze nog met hem wilde terugkomen uit München tenminste. Want Seff wist zeker dat hij hier zou eindigen. Met een eigen huis, een eigen werkplaats, en misschien een eigen gezin. Natuurlijk kon alles nog veranderen, dat wist hij inmiddels wel als geen ander. Maar dat was toch wel hoe Seff zijn toekomst uiteindelijk zag.

Ondertussen hoefde Lea zich inderdaad geen zorgen te maken. Iedereen wilde met haar bijpraten en dansen. Met als gevolg dat ze na een tijdje een heel groepje kwijlende ouderejaars om zich heen had staan die haar maar niet wilde laten gaan. Het was uiteindelijk Aya die haar redde en het groepje streng wegstuurde. De vrouw glimlachte warm naar Lea. "Je hebt nog steeds dezelfde aantrekkelijke uitstraling," zei ze met een knipoog. Maar het moederschap had de weerwolf over de jaren heen eigenlijk alleen maar zachter en vriendelijker gemaakt, als dat al had gekund.

[Ravief]

Ze lachte verlegen en liet zich door Seff leiden. "Het is fijn hier." Cerise vertelde wat over haar eerste indrukken. Ja, ze zou hier wel kunnen wonen, al moest Seff nu niet denken dat ze niet met hem mee zou gaan naar München. Ze vond overal wel werk. Maar het was heerlijk om zo goed door Von te worden opgevangen en dat ze haar direct betrok in haar levenswerk vond Cerise zowel spannend als fantastisch.

Maar toen zag ze Mano en Avyanna de tango doen en hier had Cerise dan weer wel kaas van gegeten. Ze lachte naar Seff en verleidde hem op de dansvloer.
--------

"Aya!" Ze lachte en omhelsde de vrouw. "Hoe gaat het? En met Destan en Kaspar en Kiran?" natuurlijk moest ze alles weten. Over Aya's schouder zag ze Cerise en Seff met een tango bezig en ze moest een beetje lachen om het plaatje. Niet dat Lea ooit een tango zou kunnen dansen, maar goed.
Het was fijn om thuis te zijn, hoewel Lea ook wel echt weer moest zoeken naar haar plekje hier.

[varden]

En Cerise had al wel eens bewezen dat ze heel erg verleidelijk kon zijn. Dus Seff kreeg zijn bekende schaapachtige grijns maar liet zich door haar meetrekken en paste zich moeiteloos aan aan haar tempo en lichaam. Hij had de tango van haar geleerd, en hij vond het een heerlijke dans, zeker met iemand waarvan je hield. Dus zwierde hij haar rond, of liet haar dippen wanneer dat nodig was. Hij grijnsde speels naar haar. "Kleine plaaggeest."
--------

Glimlachend omhelsde Aya de jonge vrouw. "Het gaat heel goed met ze. Ik denk dat ze hier ergens streken aan het uithalen zijn." Haar zoontjes waren nu een jaar of elf, over een jaar zouden ze zelf naar Eldon gaan. En het waren belhamels, die nog geen interesse hadden in meisjes maar wel in grappen uithalen. Aya twijfelde er ook niet over dat de kleding die ze aanhadden inmiddels al vies zou zijn. "Destan zou hier ergens moeten zijn." Aya had haar mate nog niet gezien. Hij had voor de start nog een vergadering met Kaspar gehad en ze hadden afgesproken dat ze gewoon hier zouden zien wanneer ze elkaar zouden vinden. "En hoe is het met jou meisje? Het is wel een beetje vreemd om je niet meer bij ons te hebben hoor." En daarmee was ze eigenlijk de eerste die dat gevoel hardop uitsprak.

[Ravief]

Ze hoorde haar uit over het moederschap. Of ze het gek vond dat ze straks naar school gingen, hoe haar werk nu was en of ze Mel's plekje al had ingenomen? Of Destan niet veel te hard werkte en of Kaspar al totaal grijs was.
Maar Lea glimlachte lichtjes bij die woorden. "Ik vind het ook gek. Ik mis de roedel." Tegelijk leek het alsof iedereen zich prima redde en ze nu in beide werelden niet helemaal meer hoorde. Een beetje vreemd was het.

Het bal was verder heerlijk en ze hadden een gezellige avond met de roedelleden en Lea had cadeautjes voor iedereen, zelfs voor Cerise.
De dag daarna sliep Lea uit en trok zowaar een broek en trui aan. Het was rustig in huis. Rosa was met Nadiya aan het wandelen en Jair was bij een vriendje. Zodoende was ze alleen met haar ouders en genietend van een kop thee ging ze bij hen op de bank zitten.

[varden]

Seff zou zijn cadeau voor Lea later geven, als het af was. Maar voor zijn ouders en Cerise had hij die ochtend, met kerst, cadeautjes. Voor zijn ouders had hij de hele roedel uitgesneden, ook met leden die er helaas niet meer waren door omstandigheden. Ze waren nog beter gelukt dan de roedel van Han, waarmee hij duidelijk had geoefend voor dit.
Voor Cerise had hij een ketting gemaakt die heel simpel leek, maar die een volle maan als hanger had die bijna echt zou lijken (als er al iemand op de maan was geweest om dat te bevestigen natuurlijk).

Mano genoot van deze rust in huis, van het feit dat het zo goed ging met hun drie kinderen, en hij had Avyanna dan ook dicht tegen zich aangetrokken. Zijn wolf roerde zich onder het oppervlakte, duidelijk blij om zo dicht bij zijn vrouw en kinderen te zijn. Maar er knaagde ook iets in zijn achterhoofd dat dit waarschijnlijk het enige moment was om een mogelijk huwelijk met Lea te bespreken. Want Nozomi's brieven waren duidelijk genoeg geweest daarover. Dus keek hij even naar Avyanna en toen naar Lea. Toen die halverwege haar kop thee was, schraapte hij zijn keel. "Lea? Ehm... Je oma schreef iets dat ik denk dat we met je moeten bespreken." Ooh, dit was nu al zo niet zijn onderwerp...