Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Hij lachte en kuste haar passievol. "Nee voornamelijk dat ik meer moet eten, niet teveel moet bewegen, dan weer een rondje moet lopen en veel moet slapen." Zijn bruine ogen twinkelden plagend en hij knuffelde haar eens.
"Ik ga vanavond met Aelia rennen en jij gaat naar Nani, zullen we het zo doen?" Aelia had veel te weinig aandacht gekregen en was veel te snel volwassen geworden door dit alles. Het was tijd om haar weer kind te laten zijn.
Ze genoten een poos van de zon en gingen daarna op hun dooie gemakje terug naar huis.

Nova keek Aelia even bedachtzaam na, maar het meisje zou zich vast wel redden. Wat verrast keek ze naar Shani. Doen? Ze haalde lichtjes haar schouders op. "Ik heb niet echt plannen. Ik wilde vooral graag weg." Haar mosgroene ogen namen de Duivelin eens op. "Ik wel veel wandelen en misschien wilt u dan af en toe oppassen?" Zodat ze niet altijd haar kinderen mee hoefde te slepen en ook af en toe alleen kon zijn.

Er was nog steeds een groepje jongens op het marktplein, hoewel ze nu nog maar met drie waren. Ze stootten elkaar aan toen ze Aelia voorbij zagen sloffen en een van hen schoot overeind en rende achter haar aan. Lachend stootte hij haar aan. "Ey, bella!" Hij lachte naar haar. "Je bent nieuw hier, ja?" vervolgde hij in het Shanea. "Gaviro," stelde hij zichzelf voor met zijn hand op zijn borst. Om daarna naar haar hoorns te kijken. "Ben je wolf, net als je vader, ja?" Zijn donkere ogen -die haast zwart leken- glommen nieuwsgierig. Zijn Shanea was doorspek met een gigantisch accent, maar was nog wel te verstaan.

[varden]

Daar moest zelfs Themis zacht om lachen, en ze genoot van zijn geplaag. Ze liet zowaar haar handen kort onder zijn shirt glijden. "En je moet nog steeds meer eten, maar daar zorgt mijn moeder wel voor." Die vond het veel te leuk om veel te koken, en om grote maaltijden te serveren.
En met dat plan ging ze akkoord, maar gelukkig duurde het nog een hele tijd voor ze weer terug thuis waren. Themis besloot Nova even op te gaan zoeken, die ze vond in de kleine tuin. "Hé meisje, heb je een beetje kunnen slapen?" Was ze weer een beetje uitgerust na de lange reis? Themis wilde de tijd hier zeker ook wel gebruiken om haar band met Nova weer te herstellen, want ze vond het vreselijk dat ze het idee had dat de Nimf haar niet meer vertrouwde. Shani had die middag aan Nova toegezegd het geen enkel probleem te vinden af en toe op Senna en Nyah te passen, zodat de Nimf even een momentje rust kon nemen. Ze had haar zelfs een paar plekken genoemd waar het heerlijk was om even uit te waaien, en waar Nova in alle rust haar gedachten kon ordenen als ze wilde. Hoewel Lonan's bibliotheekje daar ook een goede plek voor was.

Aelia keek verbaasd op toen de jongen ineens voor haar neus stond en keek eerst even om zich heen of hij iemand anders aansprak. Maar ze was toch echt alleen. "Eh... ja. Ik ben Aelia," stelde ze zichzelf ook voor. De jongen was een Duivel, met een donkerdere huid dan ze ooit had gezien maar dat zei niet veel. Verder kende Aelia alleen haar moeder, er waren weinig andere Duivels op Eldon. Ze knikte op Gaviro's volgende vraag. "Half-wolf, half-Duivel. Maar mijn wolf is een tikje sterker." Aelia had wel een beetje vuurmagie, maar niet zo verwoestend veel als haar moeder kon oproepen. En haar horens waren een stuk kleiner dan die van Themis of Shani.

[Ravief]

Edmond liet haar gaan, voor nu, vanavond zou ze niet bij hem weg komen. Hij zocht Lonan op en ze begonnen aan een rustig potje schaak, wat vooral gemoedelijk was. Af en toe stelden ze elkaar vragen, maar het was fijn zo.

Nova had eigenlijk de hele middag in de zon gezeten en daar werd ze niet bruin van, maar wel een stukje groener. Ze was helemaal soezerig toen Themis bij haar kwam zitten en geeuwde lichtjes. "Heerlijk." Het hielp ook wel dat Senna en Nyah zich vandaag voorbeeldig gedroegen. Senna was binnen aan het kleuren en Nyah had net weer een voeding gehad en lag op bed nog een beetje te kraaien tot ze weer in slaap viel.
"Waarom heb je het nooit over je thuis?" Alles wat ze wist over waar Themis was opgegroeid had ze zowat uit haar moeten trekken. Maar als Nova Shani en Lonan beoordeelde, had ze het idee dat Themis een gelukkige achtergrond had. Of toch niet?

"Mezzo? Amai." Hij lachte en wuifde nog even naar zijn vrienden terwijl hij haar gewoon maar volgde, waar ze dan ook maar heen gingen. "Wel vuurmagie?" zijn ogen bleven maar glinsteren. Het moge duidelijk zijn dat Gaviro een ondeugd eerste klas was, maar tegelijk heel nieuwsgierig. Wat ook eigenlijk net datgene was waardoor hij vaak in de problemen kwam. "Je komt toch van Eldon, nee? Hoe is dat? Allemaal rassen door elkaar? Is het daar wel warm genoeg?"
Zelf was Gaviro bijzonder trots op zijn hoorns, die net iets groter en langer waren dan die van zijn leeftijdsgenootjes. Het was wel iets om mee te pochen, maar indruk maken op een mooi meisje van buiten, was iets waar hij zich wel aan wilde wagen zonder direct te beginnen over uiterlijke dingen.

[varden]

Dat had Themis zeker, ze wist niet zo goed waarom ze het nooit over thuis had. En tegelijk wist ze het heel goed. Ze glimlachte zacht en leunde met haar rug tegen de muur, haar ogen gesloten nog even genietend van de zonnestralen. "Ik doe het niet bewust," begon ze. "Ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet vertellen. Ik weet niet zo goed waarom ik het lastig vindt, maar praten over mijn eigen jeugd vind ik lastig. En om heel eerlijk te zijn, als ik teveel aan thuis denk krijg ik vaak vreselijke heimwee. Mijn eerste twee jaar op Eldon waren een ramp." Ze opende haar ogen weer om Nova aan te kijken. Als Themis een hele dag warme zonnestralen had kunnen 'opzuigen' gingen haar ogen altijd glanzen, alsof het vuur in haar wat meer gevoed werd dan anders.
"Ik wilde jou en Aelia hier al heel erg lang mee naar toe nemen. Maar er gebeurde steeds weer iets waardoor het er niet van kwam. Ik hoop dat we er nu van kunnen genieten."

Terwijl horens vaak iets was waar jonge Duivel-jongens graag mee pronkten, was het tegelijk iets waar Aelia niet aan gewend was. Dat waren inderdaad vertoningen, die zij miste omdat ze ver van de Duivel-gemeenschap was opgevoed. "Een beetje," gaf ze toe. "Niet erg veel." Aelia's vuurmagie kwam maar mondjesmaat tevoorschijn, haar wolf was veel sterker. "Eldon is in de bergen, het is er zomers best warm, denk ik?" Maar ze voelde nu al dat het niet te vergelijken was met Italië. Hoewel ze het niet te warm had, dat zou ze niet kunnen krijgen, voelde ze heus wel dat de temperatuur hier een stuk hoger lag dan thuis. "En Eldon is fantastisch. Iedereen kan er rustig door elkaar heen lopen, zonder dat je wordt nagestaard." Hoewel ze dat vaak genoeg nog wel werd. Ook binnen de Shanea-gemeenschap heersten vooroordelen over andere rassen. "Ga jij hier naar school?" vroeg ze nieuwsgierig. Hoe zou een school in een gemeenschap als deze eruit zien? Wat voor lessen zouden ze geven? En waarom kreeg ze het idee dat Gaviro een plaaggeest eerste klas was? "En wat betekent 'mezzo'?" Haar Italiaans kon nog wel een duwtje in de rug gebruiken. Themis sprak het vloeiend, maar had er nooit echt over nagedacht het thuis te spreken met haar dochters (iets waar Lonan vast nog wel een hartig woordje over wilde spreken).

[Ravief]

Ze glimlachte terwijl ze rustig luisterde. Het was goed om te zien dat ze weer wat meer haar baksteenkleur terugkreeg. Dat bleke had Nova best eng gevonden, hoewel ze zelf ook zo bleek als een laken was geweest van vermoeidheid.
"Zou je niet hier willen blijven? Verhuizen met Edmond en Aelia?" Het was duidelijk dat Themis genoot en zich hier thuis voelde. Edmond en Aelia zouden een beetje vreemd zijn in een gemeenschap met alleen maar Duivels, maar dat zou iedereen snel genoeg aan wennen, vermoedde Nova. Zelf wist ze niet goed wat ze moest doen. Hoewel ze Eldon als thuis zag, was het ook een plek met zoveel leed dat ze niet wist of ze er ooit weer helemaal kon ontspannen. Tegelijk hield ze zielsveel van Aya en kon ze niet lang van haar gescheiden zijn.

"Geen Duivelstrucjes in je? ai ai," lachte hij en knipoogde vrolijk om haar even te porren. Over 'comfort zone' en grenzen met aanrakingen had Gaviro ook nog nooit gehoord. "Strano... Iedereen door elkaar? En niemand eet elkaar op?" beetje bij beetje trok hij wat meer uit haar over Eldon, maar knikte toen ze over hier op school zitten begon. "Sì. We hebben klassen ingedeeld op niveau, niet op leeftijd. Dus slimme kaboutertjes en lange tieners door elkaar." Weer een lach. "Ik ben een keer blijven zitten, maar nu ga ik door naar de laatste klas. Nu mogen we vakken uitproberen voor een paar maanden en kijken waar je goed in bent en wat je leuk vindt." Hij vertelde het zonder schaamte. "Nog een week en dan hebben wij een korte vakantie. Wil je een keertje komen kijken, ja? Mag hoor." Daarna keek hij stomverbaasd haar aan. "Je bent toch wel Italiaans, ja? Mezzo betekent 'half'."

[varden]

Themis zou niet ontkennen dat ze een paar keer had nagedacht over hier wonen, hier naar terug gaan met Edmond en Aelia. Dat gevoel was vooral groot geweest toen Aelia kleiner was geweest. En nu, na wat hen net overkomen was, knaagde dat weer een beetje. Maar uiteindelijk schudde ze haar hoofd. "Ik vind het heerlijk hier, dat is waar. En het vuur in me vind het fijn om deze zon op mijn huid te voelen. Maar tenzij jij ook met ons mee zou gaan, zou dit nooit helemaal als thuis voelen." Met een warme, moederlijke glimlach keek ze Nova aan. Ze zag haar echt als haar dochter, en hoewel ze begreep dat ze veel goed te maken had zou Themis Nova niet alleen laten. En Nova zou Aya niet verlaten, dus zou Italië geen optie zijn om te gaan wonen. "Jij en die kleine meisjes van je horen bij ons gezin Nova, en niets of niemand haalt ons weer uit elkaar. Dat beloof ik je."

Aelia begon onbewust iets te blozen door Gaviro's geplaag en hoe hij over haar Duivel-kant praatte. Zelf had Aelia zich altijd als wolf gezien, maar hier was ze ineens schijnbaar heel iemand anders.
Dat hij er zo open over praatte dat hij was blijven zitten, en dus niet op het niveau van zijn leeftijdsgenoten zat vond Aelia (die best een beetje een studiebol was maar wat wil je dan ook met haar ouders) best een beetje vreemd. Op Eldon wilde nooit iemand blijven zitten en deze jongen leek dat geen enkel probleem te vinden! "Hoe oud ben je dan?" Was hij misschien jonger dan ze in had geschat? "Vakken uitproberen? Krijgen jullie hier dan geen lessen in magie?" Dat vond zij weer een vreemd idee, om geen les te krijgen in magie of in toverdranken maken. Of in met plantensoorten omgaan. Bij zijn laatste woorden bloosde ze gegeneerd. "Mama praat niet veel Italiaans thuis." Alleen om zachtjes te mopperen zonder dat iemand haar begreep, dan kwam het uit automatisme uit Themis' mond.

[Ravief]

Nova glimlachte zacht naar haar en gaf een knikje. Ze vond het fijn om die bevestiging te horen, maar moest toen ineens lachen. "Ik hoop voor je dat je nog een plek weet om te slapen wat niet te dicht hierbij is. Edmond keek alsof hij je op wilde eten." In elk geval compleet wilde kussen en hier en daar markeren.
____________

Als je hoorns had, was je voor een deel Duivel en dat was vooral wat telde. Hij lachte om haar verbaasde blik. "Zeventien en een half." Hij haalde zijn schouders op. "Amai, Bella... je moet toch weten wat je later wil gaan doen als werk? Magie blijft je hele leven, kun je altijd blijven ontwikkelen." Maar hij grijnsde. "We hebben kampvuur-avonden. Dan doen we wedstrijdjes, leren elkaar nieuwe trucjes en proberen nieuwe dingen uit. Nee, geen lessen in magie, behalve bij iemand die het niet onder controle kan houden." Hij nam haar op. "Maar jij wel magielessen, ja? Wat leer je dan? De deur dicht doen met wind?" Weer een lachje, maar omdat het wat kinderachtig overkwam, werd Gaviro weer een beetje rustiger. "Scusate... We vinden magie iets moois, maar iets wat sommigen lui maakt. We oefenen alleen vuur, want dat is onze kracht. Verder leren we alles wat je nodig hebt om aan het werk te kunnen. Schrijven, rekenen, een paar talen en geschiedenis. Niet zo hoog als die school van jou, maar genoeg." Hij glimlachte weer. "Ah, je leert snel genoeg de belangrijkste woorden; vloeken en iemand de liefde verklaren. Italiaanser kan niet."

[varden]

Themis keek zowaar verbaasd, zich van geen kwaad bewust over hoe Edmond naar haar had gekeken. Ze wist dan ook niet goed hoe ze daarop moest reageren. "Eh..." Nee, er was geen andere plek om te slapen. Het huis had drie slaapkamers, en Lonan's werkkamer waar voor nu een bed was neergezet zodat het een vierde slaapkamer was. Themis en Edmond sliepen in de bibliotheek, Aelia in de logeerkamer, en Nova en diens dochters in Themis' oude kamer (gelukkig had Themis een tweepersoonsbed).
Eigenlijk had Themis niet eens echt nagedacht over een avond samen met haar man. Ze hadden al sinds Edmond ziek was geworden geen seks meer gehad, en hoewel ze dat lichamelijke aspect van hun huwelijk zeker miste was het niet iets waar haar gedachten echt naar toe gingen de laatste tijd.

Maar daar nu op gewezen worden door haar dochter, dat was iets dat Themis even met haar ogen deed knipperen.
____________

Daar moest Aelia zowaar zacht om lachen. Ze kende weinig van het Italiaans, maar had inderdaad haar moeder er wel eens hard in horen vloeken dus dat kon ze beamen. Was Themis toch Italiaanser dan ze zou willen toegeven. "Kun jij het me leren?" Italiaans dan. Want in magie zou ze de vloer met hem aanvegen vermoedde Aelia. Naarmate ze langer met Gaviro praatte, hoe meer ze zich op haar gemak begon te voelen. "We leren alle soorten magie, maar ik kan alleen een beetje vuurmagie. Mijn moeder is daar heel erg goed mee, net als met planten." Het verhaal van de Japanse sneeuwbloem en Themis was ook hier bekend. Maar ook Lonan was een beheerst vuurmagiër, dus Themis' kunde kwam van geen vreemde.
"En wat zou je dan willen worden?" vroeg ze nieuwsgierig. Inmiddels bekeek ze toch wel af en toe nieuwsgierig Gaviro's horens. Het was interessant om anderen te zien met de dingen op hun hoofd. Hoewel die van opa tot nu toe de grootste waren die ze had gezien (maar Lonan was daar stiekem ook best trots op, ook al maakte Shani hem om die trots af en toe belachelijk).

[Ravief]

Nova begon te giechelen als een tienermeisje. "Nou, je hebt nog even om een plekje te zoeken. Succes ermee!" Waarna ze naar binnen ging en met Senna een poosje kletste en haar tekeningen bewonderde en ze samen nog meer kleurden.
____

"Naturalmente!" Hij grijnsde naar haar. "Je moet morgenavond komen naar het kampvuur. Je leert het beste door het veel te horen. Je zult zien dat veel woorden makkelijk zijn." Wat meteen aanvoelde als een onofficiële date en een mooie gelegenheid om zijn magiekunsten te showen. Aelia mocht dan denken dat ze hem aankon, daar zou ze nog vanop kijken... Tuurlijk, hij was blijven zitten, dat betekende niet dat hij dom was. Meer dat hij leukere dingen wist dan school.
"Daar ben ik nog niet over uit. Hoewel metaalbewerking wel echt gaaf was. En jij dan?" werd ze voorbereid op iets? Of was Eldon zo dichtbij de mensenwereld dat ze bekrompen genoeg waren om vrouwen alleen maar mochten koken en wassen en kinderen krijgen?

[varden]

Themis wist echt even niet wat ze moest, maar uiteindelijk ging ze ook naar binnen om haar moeder te helpen met het avondeten. Het voelde net als vroeger, als ze thuis was gekomen in de zomervakantie en ook had geholpen met alles in huis. Maar haar gedachten waren ergens heel anders. Zou Edmond echt zo wild zijn vanavond dat ze ergens anders zou moeten slapen om te voorkomen dat anderen hen hoorden? Ergens prikkelde dat idee haar, een gevoel dat ze al maanden niet had gehad, maar ergens vond ze het ook verbijsterend. Dat zou toch niet? Zoveel energie hadden ze beiden nog niet, dacht Themis tenminste.
Toen de eerste gerechten van het avondeten werden opgedekt, van Aelia ontbrak nog elk spoor, liep Themis naar de woonkamer. Ze streek even door Senna's haren terwijl ze naar de tekeningen van die dag keek en ze glimlachte. "Hé lieverd, heeft mama zin in pizza denk je?" Ze knipoogde even naar Nova. Niemand maakte pizza zoals Shani deed. Ondertussen gaf ze ook Edmond een teken over de band dat het tijd was om de schaakmatch af te ronden anders zou Shani iets naar zijn hoofd gooien. Of op zijn minst naar dat van haar vader.

Als Themis hem zo over Eldon, of over vrouwen, zou horen denken zou de beste jongen een week niet kunnen zitten... Aelia ging ervan uit dat hij 'natuurlijk' bedoelde, en daarmee aanbood haar Italiaans te leren. En het leek haar leuk om mee te gaan en meer jongeren te ontmoeten. Ze had nog nooit 's avonds een kampvuur gestookt met vrienden, kampvuren op het dak van Eldon had zij in ieder geval niet meegemaakt. Ze haalde haar schouders op. "Mam is goed met planten en ik help vaak in de kassen. Maar ik denk dat ik liever iets met toverdranken zou doen." Aelia had een talent voor het maken daarvan, hoewel ze op het moment beter was in vergiffen dan in anti-giffen (gezien die lastiger waren). Misschien dat ze daar iets mee kon?