Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Stomverbaasd keek ze de vrouw na. "Ja, mevrouw. Dank u wel." Waarna ze de rest van de dag in een soort waas leefde. Gelukkig was ze nog wel oplettend, anders was het haar duur komen te staan.
Aan het einde vermeldde ze haar baas wat de vrouw had gezegd en hoewel deze haar niet graag zag gaan, vond ook die dat het een kans was die ze moest nemen. Mocht het niet lukken, was ze altijd welkom om terug te komen.
Cerise hyperde om Seff heen toen hij thuiskwam en vertelde opgetogen en nerveus over haar ontmoeting. Ze kon niet wachten om aan de slag te gaan!
________

Ze lachte zachtjes. "Misschien is een korte onderbreking tussen de gangen door precies wat we nodig hebben." Niet dat zij moeite had met zich rond eten, haar wolf had eigenlijk altijd honger en deze uitgebreide etentjes waren wel een plus voor haar. Niemand had het door dat ze meer at dan een normaal meisje zou doen.
De meisjes liepen samen naar de piano en Lea overlegde kort, maar speelde toen zonder bladmuziek het intro. Ze was duidelijk wel geconcentreerd, want hoewel ze het stuk kende was het voor haar even geleden en dat was lastig zonder noten. Ze genoot van Frida's voorstelling en humde er zachtjes een tweede stem tussendoor, toen ze de muziek weer onder de knie had.

[varden]

En Seff was dolblij voor Cerise. Met een grijns op zijn gezicht zwierde hij haar vrolijk in zijn armen ron. "Wat fantastisch Cerise! Ik wist het wel dat het je zou lukken om ergens als leerling aan de slag te gaan!" Ook al had ze nog zo vaak bot gevangen toen ze hier net waren, nu had ze een plek bij één van de beste kleedsters van de stad!
________

Het zou voor iedereen duidelijk zijn dat de drie jongemannen aan Lea's vingers hingen. Mattias en Hans hielden dan nog wel een gepaste afstand, Martijn ging eigenlijk net iets te dichtbij de twee meisjes zitten. Inés kon er slecht mee omgaan en zei dan ook al snel dat ze 'even ging liggen'.
Frida genoot van de kans om te zingen, iets dat ze dan ook goed kon, en keek even vrolijk naar haar ouders die het geheel met een glimlach gadesloegen.

Toen het eerste stuk afgelopen was, bood Mattias beide dames galant een glas limonade aan, waarna Frida bij Lea bedelde voor nog een stuk. Maar daarna werd de tweede gang geserveerd en zou het dus niet mogelijk zijn om nog een stuk te spelen. Terwijl ze terugliepen naar de eetzaal hield Mattias Lea een seconde tegen waardoor ze een beetje achterbleven in de salon. "Monsieur François is ook wel bekend onder de naam Marquis de Sade," fluisterde hij haar toe ter uitleg. Een seconde later schoot hij van schrik te lucht in toen hij een tik tegen zijn achterhoofd voelde, uitgedeeld door niemand minder dan Maria. Hij had haar niet eens aan horen komen! Geschokt keek de jongen naar de oude dame. "Jongeheren en jongedames horen niet te staan smoezen in de salon," zei ze alleen streng, waarna ze hen naar de eetzaal joeg.

[Ravief]

Ze vierden het met goedkope wijn en een avond lang knuffelen. Maar Cerise ging op tijd naar bed en zorgde ervoor dat ze haar haren netjes had opgestoken en nette kleren aanhad en stond er om 5 voor 8 stipt. Ze wilde niet te laat komen en wist dat ze beter te vroeg weg kon gaan zodat ze wat tijd over had voor wat er ook maar tussendoor kon komen.
_____

Lea barstte in gegiechel uit. Voornamelijk om het geschokte gezicht van Mattias. Zij had Maria wel gehoord en ze glimlachte vriendelijk naar de vrouw. Het duurde even voordat ze zich onder controle had en kwam dus als laatste weer binnen en ging snel zitten. Vervolgens ging het gesprek over zang en muziek en daagde Lea Frida een klein beetje uit om een wat moeilijker stuk te pakken. "Lieverd, je bent geweldig, je kunt het heus wel aan. Laten we het proberen na het eten, goed?" Lea wist heus wel dat Frida nog niet zo ver was als zijzelf, maar ze was er van overtuigd dat dit stuk binnen haar kunsten lag en kon dan ook niet wachten om het duet samen te proberen.

Na veel koetjes en kalfjes en heel veel eten, droegen de dames samen nog een paar stukken op, tot de families een voor een naar huis gingen. Lea stond nog wat te kletsen met het stel zonder kinderen en hoe ze het hadden in Wenen.
Frida nam die kans om naast haar broer te gaan staan en gaf hem plagend een duwtje. "Pas maar op, iedereen kan zien dat je verliefd bent op Lea. Straks laat Maria je geen seconde meer alleen."

[varden]

Ida opende om stipt 8 uur de deuren, en zag heus wel dat sommigen van haar leerlingen pas op dat moment aan kwamen rennen. Dat Cerise er echter ontspannen stond, gaf aan dat het meisje ruim op tijd was geweest voor haar eerste dag en Ida's blik bleef dan ook even op haar hangen voordat ze het atelier instapte zodat de meisjes naar hun plaats konden lopen. Als nieuwste leerling, zou het Cerise's taak worden om de stoffen in de juiste afmetingen te knippen en dat systeem legde Ida dan ook uit. De werkplaats was strak geordend. Gereedschap dat niet werd gebruikt mocht niet rondslingeren maar moest in de daarvoor bestemde bak worden teruggelegd, en de (dure) stoffen hingen allemaal op de rol aan de muur zodat je altijd kon zien hoeveel er van welke stof nog was, en met welke stof je werkte. "Je bent hier drie maanden op proef," legde Ida uit. Cerise's loon zou iets minder zijn dan ze met haar vorige werk verdiende, zeker in de eerste maanden als ze zichzelf nog moest bewijzen, maar de plek was duidelijk leerzamer. "Stel me niet teleur." Dat klonk haast dreigend, en zo was het ook bedoeld. Toen vertrok Ida met haar hoogste leerling naar de winkel, waar ze de zaken runde.
_____

Mattias keek verbaasd naar zijn zusje en begon toen als een gek te blozen. "Ik weet niet waar je het over hebt," bromde hij zacht terwijl hij deed alsof hij een pluisje van zijn jasje plukte om zichzelf een houding te geven. "En wacht maar tot Maria ontdekt op wie jij een oogje hebt." Mattias had een heel goed vermoeden over wie de jongen was, en Frida had tijdens haar zanglessen altijd net iets teveel tijd alleen met hem. Frida zou het niet wagen om hem te gaan pesten met dat hij verliefd was op Lea, toch?

[Ravief]

Ze maakte inwendige notities en zorgde ervoor dat ze direct meeliep als de vrouw zich verplaatste zonder haar in de weg te staan. Ze knikte op alles ja en amen, vroeg 1 dingetje wat haar niet duidelijk was en zei haar dat ze haar niet tekort zou doen.
Stof knippen was niet direct Cerise's droombaan, maar ze leerde snel en veel. Ze pakte kleine lapjes die over waren gebleven om het knippen op te oefenen. Binnen twee weken had ze door bij welke stof ze ruim moest knippen en welke stof precies de juiste lijn nodig had en niet kromp. Ze was altijd op tijd, werkte hard, stelde geen domme vragen en luisterde naar alles. Ze ruimde haar werkplek op als ze bezig moest met een andere stof en had al snel een favoriete schaar die het beste werkte.
_____

Frida lachte lichtjes en keek hem met glimmende ogen aan. "Rustig aan, Mattias." Ze boog naar hem toe. "Ik dacht dat je meer werk van haar zou maken dan vriendschap. Wij hebben dan wel niet zoiets als uitstapjes als stel, maar zij is dat wel gewend. Daten. Weet je dan niet dat vader en moeder haar als nummer 1 hebben op de lijst met verlovingskandidaten? Ze willen het liefst een afspraak met haar ouders, maar daar heb ik nog niets over gehoord." Frida grijnsde naar hem. Wat nou? Ze was een jonger zusje! Dan luister je gewoon elk gesprek af wat niet voor jou bedoeld is.

[varden]

Stomverbaasd stond Mattias even naar zijn zusje te staren. Lea.. Lea was een verlovingskandidaat? Sinds wanneer? En waarom wist hij dat niet? Even ging zijn blik naar Lea, die iets verderop stond te praten. Had ze iets van dit gesprek opgepikt? Mattias vergat even straal dat ze een weerwolf was, met een fenomenaal gehoor.
"Ik.. ik.." stamelde hij. "Wat.. wat zou ik kunnen doen voor haar?" Wat binnen hun etiquettes viel tenminste. Hij kon haar inderdaad niet zomaar mee uit vragen, niet tot ze zich hadden verloofd tenminste. Dus hoe zou hij 'meer werk' van haar kunnen maken? Mattias was niet bekend met Lea's wereld als het ging om daten en versieren. En hij wilde wel heel graag dat ze ook verliefd zou zijn op hem. Maar zelfs als ze dat was... Zou ze zich dan willen verloven? Lea had al meerdere keren duidelijk gemaakt aan hem dat ze het nog niet zag zitten om te trouwen.

[Ravief]

"Ungh.. voor iemand aan de universiteit ben je best dom." Frida moest hem nodig een keertje uitleggen wat vrouwen fijn vonden, maar dat moest even wachten tot Lea ook echt de deur uit was.
Desbetreffende vrouwspersoon nam even later afscheid van hen. Ze bedankte de familie nog eens voor de uitnodiging en de heerlijke avond, groette Frida met een lachje en dat ze snel maar eens langs moest komen en dan konden ze nog eens samen een stuk zingen. Naar Mattias was ze zowel plageriger als meer verlegen. "Tot morgen, monsieur Du Tomás," zei ze zacht en ging met haar oma naar de koets. Zijn ouders wilden hem aan haar verloven? Was dat waarom hij telkens bij haar in de buurt bleef? Haar glimlach was verdwenen zodra ze naar buiten keken. Waarom raakte ze hiervan zo overstuur?

Frida bleef nog eventjes op en zei Mattias om vooral te investeren in haar interesses en een keertje wat extra's te doen. Een bloemetje als ze elkaar ontmoetten op een familiepicknick -iets wat soms nog wel gebeurde. Wat dan ook. En vooral om die suffe trut van een Inés af te schepen en te laten zien dat hij oprecht om Lea gaf.

[varden]

Mattias keek even gestoken bij die opmerking, maar toen kwam Lea weer naar hen toe en glimlachte hij al snel weer. Dus nam hij beleefd afscheid, maar keek haar net iets te lang glimlachend aan. Zijn vader zag het geheel met een grote grijns aan, Maria met een strenge blik. Het was inderdaad voor de meesten wel duidelijk dat Mattias verliefd was, en zijn ouders waren allang blij dat hij op een meisje van stand verliefd was geworden.
Het idee dat Frida wel gewoon bij Lea langs kon gaan, om te oefenen met muziek, maakte hem zowaar een beetje jaloers. Maar het gaf hem ook een idee voor een kleinigheidje voor Lea.

Voor het zover was, dat Frida een keer bij Lea langs zou gaan om samen te oefenen, waren er echter nog veel colleges. Mattias was wat aan de late kant door een overleg van zijn vader waar hij bij had moeten zijn, dus maakte Martijn van de kans gebruik door dit keer naast Lea te gaan zitten. "Nee maar juffrouw Zeresh, wat doet u hier zo alleen? Waar is die slijmbal heen?" 'Die slijmbal' zijnde Mattias. Elias, die anders ook vaak bij de twee zat, zag Martijn zitten en liep meteen door naar achteren. Daar had hij helemaal geen zin in. Nauwlettend hield hij de twee in de gaten.

[Ravief]

Lea wist oprecht niet wat ze ervan moest denken, maar veel tijd om erover te piekeren had ze niet. Ze moest een paar brieven schrijven, een vergaring bijwonen, wat overleggen voeren met haar opa en daarnaast had ze ook nog haar gewone colleges en huiswerk. Ze probeerde zoveel mogelijk in de lessen te doen, of in de tussenuren in de bibliotheek die de universiteit rijk was, maar alsnog zaten haar dagen aardig gevuld.

"Genieten van de stilte," snauwde ze en schoof een stoel op. "Laat me met rust, Martijn, ik ben niet in de stemming voor je flauwekul." En anders zou ze hem met liefde wel weer een blauw oog slaan. Haar lichte ogen hadden nog geen bliksemschichten, maar dat scheelde niet veel. Lea was moe en kon een beetje stilte en rust beter waarderen dan dat iemand hem zou volkletsen.

[varden]

Martijn trok even een wenkbrauw op, maar liet zich niet wegjagen. Hij was dat blauwe oog nog niet vergeten, en had het haar ook nog niet vergeven, maar dat hield hem duidelijk niet tegen. "Praat je ook zo tegen Mattias? Dan moet hij dat huwelijk wel heel graag willen om nog bij je rond te hangen." Het was een valse opmerking, die de suggestie wekte dat Mattias had geweten dat zijn ouders met haar grootouders hadden gepraat. "En jij zegt flauwekul, ik zeg dat dit gewoon een gezellig gesprek kan zijn met mijn eigen toekomstig verloofde." Hij grijnsde breed naar haar. Ja, ook zijn ouders hadden met haar grootouders gesproken. Ook voor Martijn stond Lea op de eerste plaats in mogelijke verloofdes.