Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Lea leidde hem naar boven, naar de juiste vleugel. Het daagde haar nu pas dat ze nooit met hem had overlegd over kleuren en inrichtingen of wat dan ook. Ze kreeg er bijna een kleur van. "Ik.. ehm... heb de vrijheid genomen om de kamers aan te passen.. Als je het niets vindt kan het altijd nog anders natuurlijk!"
Ze gebaarde naar een deur en opende deze en ging hem voor naar binnen. Het was hun slaapkamer. Groot, ruim en licht. Lea had inspiratie uit de natuur gebruikt en de kamer had lichte kleuren met pasteltinten in groen, blauw en een soort van bruin. De meeste muren waren in een wit geverfd die niet té was, en de houten meubelen kleurden er mooi tegen. Een dik tapijt lag op de grond, wat Lea altijd deed denken aan lopen in het bos als wolf. De pastelkleuren zaten in de gordijnen, het dekbedovertrek, kussens en hier en daar versieringen. Al met al deed het heel natuurlijk en chic aan.

[varden]

Mattias keek even rond en trok haar toen opnieuw met een glimlach tegen zich aan, voor hij zacht een kus op haar lippen drukte. "Ik vind het perfect, rustig en licht. Dank je wel." Had ze dit allemaal in haar eentje gedaan? Man, hij had meer moeten helpen. Ze moest zo'n stress hebben gehad, als ze ook de zaak en haar studies ook nog had gehad! Hij moest dat zeker goedmaken met haar! Zacht streken zijn handen over haar rug, of in ieder geval het beetje waar geen jurk in de weg zat. "Moet ik je helpen met hieruit te komen? En zo ja, mag ik dan een handleiding?" Want wat hij voelde aan knopen en ritsen kwam al behoorlijk ingewikkeld over!

[Ravief]

"Op de rug zitten knopen, die moeten los." Lea wist zelf niet helemaal hoe dit zou gaan, maar ze beval zichzelf om stil te blijven staan terwijl ze Mattias liet prutsen met de knopen. Na de knopen kwam een lint, wat makkelijk was. Alleen de strik eruit en daarna voorzichtig het losser maken, zoals je ook met je veters van je schoen deed. "Als het goed is, kan je de bovenjurk nu over mijn hoofd tillen." In plaats van dat het 1 jurk was, waren het vele, vele laagjes. Dit was het kant wat over de tullen rok heenging en ze keek verlegen weg, gezien ze nu alleen nog in de rok en torselet stond. "Met.. met de rest red ik me wel, denk ik."

[varden]

Mattias hielp haar, maar het was wat prutsen hier en daar. Toen hij haar echter verlegen zag worden, nam hij een wat gepastere afstand. Hij wilde Lea niet in het nauw drijven. Dus terwijl zij zich verder klaar maakte voor de avond, trok hij zijn schoenen uit en bevrijdde zichzelf eindelijk van de stropdas, zijn jasje, gevolgd door gilet en zijn overhemd. In de weken voor de bruiloft was Mattias wat meer gaan sporten, hoewel het niet in zijn bouw zat om echt heel erg breed en gespierd te worden. Maar toch, hij was goed in vorm op het moment. Terwijl hij bezig was stond hij met zijn rug naar de badkamer die bij hun slaapvertrekken hoorde, zodat Lea alle privacy had die ze zou willen.

[Ravief]

Ze vloekte stilletjes terwijl ze worstelde met alle haakjes en ritjes en meters en meters aan tule. Waarom moest ze ook zo preuts zijn dat ze hem niet liet helpen?! Het duurde langer dan gehoopt, maar uiteindelijk was ze vrij en nam ze de moeite om naar de wc te gaan en zich even te wassen. In haar nachthemd, waar ze nog bh en onderbroek onder aan had, staarde ze naar haar spiegelbeeld. Het komt wel goed vertelde ze zichzelf.
Waarna ze de slaapkamer in stapte en haar tijd nam om de jurk weg te hangen zoals het hoorde. Lea draaide zich om naar Mattias en kreeg lichtjes een kleur toen ze merkte dat ze naar zijn borstkas aan het staren was.

[varden]

Toen Mattias dat ook doorkreeg, werd ook zijn hoofd langzaam rood en wendde hij zowaar verlegen zijn blik weg terwijl hij ook zijn broek uittrok en die over de stoel hing bij de rest van zijn pak. Hij had kort geregistreerd dat zij een nachthemd droeg, dus besloot hij zo beleefd te zijn om zijn boxer aan te houden, en ook maar snel in een shirt te schieten. Hij wist immers niet hoe dit allemaal zou gaan, en ook niet helemaal wat Lea prettig zou vinden en wat niet. Daarna was het zijn beurt om zijn tanden te poetsen. Even keek Mattias naar zichzelf in de spiegel. Zou het altijd zo onwennig blijven? Hij wist nauwelijks wat hij moest zeggen, moest doen, en hij wist al helemaal niet wat hij deze avond kon 'verwachten'. Moest hij de eerste zet doen? Wilde Lea dat wel? Hij werd hier gek van! Hij wist dat seks 'hoorde' bij de huwelijksnacht, maar hij wilde Lea niet tot iets dwingen waar ze nog niet klaar voor was, maar aan de andere kant hadden ze het er nooit over dus hoe moest hij dat dan weten?
Hij gooide nog wat water in zijn gezicht, droogde zich weer af en liep toen de slaapkamer weer in.

[Ravief]

Voor ze nog wat kon zeggen, was hij de badkamer in geschoten. Lea zuchtte. Sinds wanneer waren zij zo schichtig rond elkaar? Goed, dit gedeelte van de dag was waar ze zo tegenop had gezien, maar behalve dat waren ze nog steeds heel goede vrienden. Ze hadden een band en ze konden over heel veel dingen praten, waarom ging dit dan niet?
Ze haalde de spelden uit haar lange lokken en alle bloemetjes die Nova erin had gestopt en legde het zorgvuldig op haar nachtkastje. Ze had niet eerder met iemand in hetzelfde bed geslapen en wist niet of ze een voorkeur had voor een zijde, maar daar zouden ze vanzelf wel achter komen. Ze had net het laatste speldje uit haar haren gehaald toen Mattias weer binnen kwam en ze glimlachte verlegen naar hem. "Hé.. kun je even helpen? Zijn alle bloemen uit mijn haar?"

[varden]

Dat hielp, dat gewone. Mattias kwam met een glimlach naar haar toe en haalde nog twee bloemen uit haar haar, en één verdwaald speldje. Zacht, teder haast, ging hij nog een keer met zijn handen door haar haar om het te checken. "Volgens mij is alles er nu uit." Warm glimlachte hij naar haar, zich niet echt bewust van hoe dicht hij bij haar stond. "Heb je een voorkeur voor een kant?" Hij knikte naar het bed, zich niet bewust van wat ze net al had gedacht.

[Ravief]

Onbewust had ze haar ogen gesloten en genoten van het gevoel van zijn vingers door haar haar. Het was net zo goed als zijn vingers door haar vacht -nee, nog beter dan dat zelfs. Lea ademde eventjes iets dieper in en uit en keek met een glimlachje om. "Dank je. Nova is heel goed met kapsels, maar ook altijd wat enthousiast met de berg speldjes." Al zou ze de Nimf nog eens moeten bedanken. Dankzij haar kunde had haar kapsel de hele dag goed gezeten en ze had er geen pijn of last van gehad.
Ze lachte lichtjes. Hij wist inderdaad niet dat ze daar net aan had gedacht, maar het was grappig dat hij daarover begon. "Ik weet het niet. We zullen het wel zien?" Nu draaide Lea zich helemaal om en beet licht op haar lip toen ze merkte dat hij weer een shirt aan had.
Heel lichtjes plaatste ze haar handen op zijn zijden en ze keek hem verlegen aan. Toch hield ze vol en keek niet weg van Mattias, zich heel bewust van hoe zich hij bij haar stond, hoe weinig ze aan hadden en het feit dat ze eigenlijk hem nog wel wat meer wilde bewonderen. "Ik... ik weet niet of ik hier klaar voor ben," bekende Lea zacht. Ondanks haar verlegen blos, ging ze dit keer de confrontatie aan. "Ik vind het een beetje eng." Had hij verwachtingen van haar? Wilde hij het nu al proberen? Hoe moest ze dit zien.

[varden]

Mattias grijnsde kort naar haar. "Ik zal er vast aan wennen die speldjes vaker tegen te komen," plaagde hij zacht. Waarna hij naar haar glimlachte en knikte. "We gaan alles samen uitvinden, denk ik." En dat sloeg eigenlijk ook op het volgende dat ze zei, want nu begon ook Mattias lichtelijk te blozen. "Ik.. ik weet dat je er misschien nog niet klaar voor bent," begon hij dan ook, duidelijk ook wat verlegen door de situatie. "Maar... Ik wil dat je wel weet dat.. dat ik rustig aan zal doen, en zal wachten als jij niet verder wilt. Maar.. maar ik kan ook niet helemaal ontkennen een beetje nieuws.. nieuwsgierig te zijn naar.. naar dat." Ja, dat was ook al een beetje te zien in zijn boxer. Lea's nachthemd verborg haar vormen immers niet bepaald en ook Mattias was een man met verlangens. Hij was nu gewoon eerlijk en open naar haar, zoals hij hoopte dat ze ook zou zijn naar hem. Ook over een onderwerp dat haar zo ongemakkelijk maakte (en dat hij ook niet zonder rode kaken kon aanbreken).