We find our own way

[Ravief]

Hij schudde direct zijn hoofd. "Dat weet ik heel zeker. We wonen in hetzelfde huis, dat echt niet goed komen!" Bovendien viel hij niet op Anná en hoe vaak hij dat ook zei, dat drong niet zo door bij Moyra blijkbaar. Na het bier openden ze samen een fles wijn. De zoete witte vloeistof dronken ze eigenlijk veel te makkelijk weg, maar wat gaf het? Het was niet alsof ze morgen op tijd zouden komen voor werk of afspraken of wat dan ook.
"Moyra, je moet daar echt eens mee ophouden." Bij haar blik, rolde Nish met zijn ogen. "Jezelf zo neerhalen. Gennat zegt altijd: als ze kunnen praten, kunnen ze zoenen en ze kunnen zoenen kunnen ze..." Hij had nog net door dat hij die zin niet helemaal moest herhalen en hield op tijd zijn mond. "Maar ondanks dat Gennat niet kieskeurig is, wil niet zeggen dat hij in dit geval ongelijk heeft. Je bent een mooie vrouw, stop saying otherwise." Het was bijna irritant aan het worden namelijk, maar dat zei hij er zeker niet bij en liet hij ook niet doorschemeren. Dat ze preuts was, moest ze zelf weten, maar ook preutse dames konden best accepteren dat ze mooi waren.

[varden]

Moyra snapte inderdaad niet waarom men haar zo zou zien, maar ze was wel een beetje geschokt door zijn woorden dat ze daar mee op moest houden. Dus nam ze alleen maar een stille slok van de wijn, die net iets te makkelijk naar beneden ging. Maar haar gedachtegang was ongeveer hetzelfde als die van Nish schijnbaar. Waarom zou ze zich gedragen? Ze zaten vast, er was niemand in de buurt waar ze zich voor hoefde te gedragen, en niemand die haar ervoor zou veroordelen. "Sorry," zei ze enkel zacht, waarna ze nog een slok nam. "Ik moet nog altijd wennen aan die vrijheid, dat mensen anders naar me kijken dan thuis." En dat vroeg soms wat omschakelingsvermogen. "Ik zou ze graag een keer ontmoeten. Misschien kun je me leren hoe ik Gennat omver moet blazen, puur voor jouw vermaak." Zonder dan het bed in verleidt te worden natuurlijk. Ze grijnsde een beetje brutaal. De drank en warmte maakten haar wat losser dan normaal, maar op het moment was dat ook wel fijn. Het deed haar de tijd een beetje vergeten, haar zorgen over hoe ze hier weg zouden komen een beetje vergeten.

[Ravief]

Ze begreep het nog steeds niet. Nish schudde zijn hoofd met een glimlach dit keer, want blijkbaar was hij net te streng geweest. Of te hard. "Het maakt niet uit wat anderen denken, het gaat om hoe je jezelf ziet." hij zei het gemoedelijk om de sfeer goed te houden. Nish had wel door dat ze best eens dronken of op z'n minst aangeschoten konden eindigen, en dan was t belangrijk om het gezellig te hebben.
Maar hij verslikte zich bij haar volgende opmerking en keek haar verbijsterd aan. Daarna werd die blik sluw en nam hij haar eens op. "Liefje, als je Gennat omver wil blazen zul je je houding compleet moeten omgooien. Als je mij kunt verleiden en me laat geloven dat je me ook echt wilt, ben je er misschien wel klaar voor." ze zou vol vertrouwen moeten zijn, flirten als een malle en dan nog steeds haar hoofd erbij moeten houden en weten nee te zeggen.
Half uitdagend, met een kleine glimlach, keek hij haar aan. Zou ze hierop ingaan?

[varden]

Nu was het Moyra die een lichte, ietwat sluwe glimlach begon te vertonen. Ze kon flirten, dat wist ze, want ze deed het wel tijdens de zeldzame keren dat ze ging stappen. Het was leuk om dan uit te dagen, om een gratis drankje te bietsen, gezien ze altijd wist dat ze 'veilig' was en nooit met een man mee naar huis zou gaan. Maar het gebeurde wel eens dat ze zoenend eindigde ergens op de dansvloer. Eerst nam ze nog een slok, waarna haar houding lichtelijk maar tegelijk enorm veranderde. Ze werd meer ontspannen, liet haar hand losjes door haar krullen gaan waardoor die over haar schouders golfden, en keek hem met een uitdagende grijns aan. Haar ogen glommen al net zo, vol levenslust en ontspannen. "Pas je op met wat je vraagt?" Zelfs haar toon was uitdagend. Ze ging nog net niet zo ver dat ze haar hemdje iets anders trok, en haar rondingen op die manier beter uit liet komen.

[Ravief]

Nish keek de verandering met een grijns aan. Zijn blik gleed heel bewust over haar heen toen ze klaar was met zijn aandacht eisen en bleef zeker wel even hangen bij haar lippen, borsten en de welvingen van haar benen. Als zwijgend antwoord knoopte Nish langzaam een, twee, drie, vier knoopjes los van zijn overhemd terwijl hij haar bleef aankijken. "Als jij me wil verleiden, houd ik je niet tegen, maar weet wel dat ik er mogelijk op in zal gaan." Wat ze nu deden was zo ontzettend gevaarlijk. Maar tegelijk kon het Nish niet schelen. Waarschijnlijk zou er niets gebeuren. Als er wel wat zou gebeuren, dan vermoedde hij dat dat hooguit een flinke zoenpartij zou zijn. Ze was al nerveus als ze tegen hem aan moest liggen om warm te blijven 's nachts! Dat vertelde hem wel genoeg. Dit spel was echter te leuk om uit de weg te gaan en Nish was veel te nieuwsgierig waar het heen zou kunnen leiden, om verstandig te zijn en het onderwerp van gesprek te veranderen.
Gezien zijn shirt nu echt niet lekker meer zat, knoopte hij hem maar helemaal open en liet de panden los hangen. Met een tevreden zucht leunde hij achterover en keek glimlachend naar Moyra.

[varden]

Moyra's vrolijke lach klonk door de wagon en haar houding verzachtte weer iets. Niet naar het stijve dat ze vaak had, vooral op haar werk en andere wat meer publieke plekken, maar ook niet meer naar dat uitdagende, haast felle van daarnet. Dit was natuurlijker, minder afgedwongen, minder geacteerd. De fles wijn was inmiddels al half leeg. "Ik moet bekennen dat ik verleiden best leuk vind als we gaan stappen," zei ze met een grijns, zowaar bijna tegen Nish aanhangend terwijl ze hem de fles weer aanbood. "Het geeft me een gevoel van... ik weet het niet, eigenwaarde misschien? Dat ik dat kan, dat ik dat in me heb, dan denk ik niet na over mijn uiterlijk of hoogstens hoe ik het kan gebruiken in mijn voordeel. Maar het voelt tegelijkertijd zo.. nep." Zo geacteerd, zo niet zoals zijzelf. Nish had haar wel eens gezien zoals ze echt was. Op het terras op het dak in Grimmere, genietend van de laatste zonnestralen van de dag, op de duin in Ramal, tijdens het zwemmen (voordat Nahual opdaagde). Ze keek glimlachend naar Nish, en nu was zij het die haar blik openlijk over zijn lichaam liet gaan. "Ik vind het fijn om met je te praten. Jouw wereld is zo anders dan de mijne, maar tegelijkertijd zou ik best willen dat ik de jouwe meer kon leren kennen." Als ze geen baan had gehad, geen verantwoordelijkheden die haar uit Vexgarde hadden gehaald, een plek waar ze vrijheid en acceptatie had geproefd die ze nog nooit eerder had ervaren.

[Ravief]

Nish luisterde geïnteresseerd naar haar. Het was best grappig eigenlijk. Juist met haar eigen, normale zachte uitstraling zou ze zijn aandacht het meest trekken en vasthouden. "Hmn.. ja het is een bepaald gevoel van macht en het laat je zeker goed voelen over jezelf." dat kon hij niet erkennen. Hoewel Nish maar drie keer een one-nightstand had gehad (de andere keren seks waren in een korte relatie geweest) herkende hij dat gevoel zeker.
Hij liet zich bekijken, dronk nog meer wijn, gaf haar de fles en nam hem weer over en gaf hem weer terug. "We zijn inderdaad behoorlijk verschillend opgevoed. Maar Vexgarde blijft wel. We kunnen er altijd naar terug of dat nou voor een dag is of voor een weekend. Je bent welkom." maar maakte hun verschillende manier van opvoeding en cultuur dat ze graag met hem sprak? "Wat bevalt je precies zo goed aan met mij praten?" wat beviel haar überhaupt aan hem? Hij stelde de vraag maar gewoon losjes, ook omdat echt een serieus gesprek nu niet was waar hij zin in had. Dit plagende en semi-serieuze was een stuk beter.

[varden]

Lange tijd bleef het stil, terwijl Moyra nadacht over Nish' vraag. Waarom vond ze het prettig om met hem te praten? Prettiger dan met Iriza, of met Anná, die ze beiden toch veel langer kende. Ze was dol op de meiden, maar Iriza kon af en toe veel te bezorgd zijn, en Anná was nauwelijks serieus te krijgen voor een echt gesprek. De wind loeide om de wagen heen, waardoor het niet helemaal stil was, en de fles werd heen en weer gegeven tot hij leeg was en ze de volgende openden. Het kon haar inmiddels niet meer schelen of ze dronken zou worden. "Ik denk," begon ze zacht, terwijl ze naar de zandkorrels op de ramen bleef kijken. "Dat ik het fijn vind om met je te praten omdat je niet oordeelt. Ik weet dat wat ik ook zeg, je het van alle mogelijke kanten probeert te bekijken, dat je het met een open blik aanhoort. Ik vind het fijn dat iemand dat kan als het mij niet meer lukt, dat iemand voor mij kan rationaliseren." Nu pas keek ze hem aan, weer met die zachte glimlach maar ook met iets van een plagende twinkeling in haar ogen. "En dat verstand van je helpt ook, anders was ik allang verveeld." Nish was slim, dat kon niemand ontkennen, en dat intrigeerde Moyra. Misschien was dat ook wel waarop ze bij Peros wat was afgeknapt, ondanks dat hij studeerde had hij geen opvattingen die ze niet al kende en al zo vaak had gehoord, terwijl Nish haar een wereld liet zien die volledig nieuw was. Ze was nog steeds benieuwd hoe die vlotten werkten bijvoorbeeld.

[Ravief]

Nish grijnsde maar haalde zijn schouders op over haar mening. "Natuurlijk kijk ik overal wel gekleurd naar, maar ik probeer het toch zeker wel objectief te bekijken voordat ik mijn mening op tafel smijt. Ik leer graag, misschien is dat het gewoon wel." Hij lachte bij haar geplaag en hield de fles omhoog. "Daar proost ik op. Op nieuwsgierigheid, goede gesprekken en gezond verstand." Misschien was hij wel vooral interessant omdat hij niet meeging met de meute en iedereens 'mutatie' accepteerde zoals het was. Coatz, die neef van Moyra, had hij alleen maar bijster interessant gevonden en ze hadden het over alle voor en nadelen gehad van zo'n lichaam. Hadden 'gaven' uitgewisseld en elkaar uitgehoord en Nish had het geweldig gewonden om hem te ontmoeten en te horen hoe hij ermee omging, wat voor praktische problemen hij tegenkwam en natuurlijk hadden ze gesproken over het verbeterde reissysteem waar Coatz mee bezig was.
"Ik vind jou ook fijn gezelschap. Ik denk dat je de eerste vriendin bent die ik heb.." En met vriendin bedoelde hij toch echt vriendschappelijke basis en hij vermoedde dat Moyra dat wel wist. En met iemand van het andere geslacht praten was toch echt anders. Al beviel het hem heel goed.
Nish grijnsde sloom en stak de fles uit naar Moyra. "Je moet meer drinken, die ontspannen houding zie ik lang niet vaak genoeg," plaagde hij.

[varden]

Moyra moest opnieuw lachen toen hij zei dat ze meer moest drinken. "We gaan nog wel een keer echt stappen in Grimmere," beloofde ze. Iriza zou dat ook leuk vinden, en Moyra had het die avonden eigenlijk altijd wel naar haar zin. "Ik wil wel eens zien of jij kan dansen," zei ze met een grijns. De hitte in de wagon nam steeds verder toe, terwijl Moyra eigenlijk niets meer had wat ze uit kon doen, tenzij ze het niet erg vond om in haar ondergoed te zitten. Had ze die bikini niet ingepakt? Aan de andere kant.. Wat was eigenlijk het verschil tussen een bikini en ondergoed? Haar hemdje plakte in ieder geval behoorlijk aan haar lichaam en het trok vervelend rond haar schubben, haar haar had ze inmiddels opgestoken. "Ik weet eigenlijk helemaal niet van wat voor muziek je houdt, of zelfs maar wat je favoriete boek is." Vragend keek ze Nish aan. Van sommige zware onderwerpen wisten ze misschien wel meer van elkaar dan van die 'gewone dingen'.