Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Ze liet haar rustig vertellen zonder oordelen. Het waren haar zaken niet echt, zolang de roedel bleef functioneren. Het gezin moest het altijd maar eerst zelf proberen op te lossen. Het was mooi om te horen dat het nu leek te zijn gelukt.
"Ja, ik ben wel benieuwd naar Destan's broer. Ik hoor goede dingen, maar ik weet ook hoe de Destan was in het begin. Volgens mij hebben ze strenge Alfa's in Griekenland, dus ik ben benieuwd hoe het uitpakt." Om vervolgens te glimlachen. "Het is goed om te horen, Themis. Het klinkt alsof de rust weer terugkeert en dat is ook voor Nova heel positief." Von moest eens weten dat er nog meer roedeluitbreiding zou komen...
________

Het zat veel te fijn zo. Ze ontspande eindelijk helemaal weer en met zijn hand bijna op haar buik -wat eigenlijk veel te intiem was, maar tegelijk zo nodig- werd ze weer zichzelf. Collin zag het goed. Ze hield zich altijd groot, maar die bescherming had ze heel hard nodig en het was fijn om dat nu te vinden. Al was het maar voor even.
Haar ene arm gleed om zijn middel en haar andere hand rustte op zijn arm terwijl ze stilletjes luisterde. Ze wist het een en ander, maar ze had lang niet alles gehoord. "Ik denk niet dat ze je wilden kwetsen daarmee, maar dat er niet is gevraagd wat jij nodig had in die situatie... De maaltijden zijn het ergst, of niet?" Nova kon zich niet indenken hoe het voor hem moest zijn, alleen in dat grote huis en dan weten dat ze niet kwamen eten. Die lege stoelen moesten schrijnend zijn geweest.
Nu hief ze haar gezicht en keek hem met een zachte blik aan. Ze zag ergens vaag nog zijn pijn en tegelijk was zijn vriendelijke glimlach precies wat ze nodig had. "Je zult zien dat de Alfa's hier heel anders zijn. Ze zullen goed op je passen." Zacht kneep ze in zijn arm. "Dank je wel. Maar het is goed zo. Ik moest er gewoon één keer heen. Maar misschien kunnen we elkaar helpen met het bos.." Het leek erop dat juist die omgeving waar ze beiden zo thuis hoorden te zijn, iets was waar ze aan moesten wennen en hun angsten moesten afleren.

[varden]

Themis knikte. "Het is goed om haar weer te zien ontspannen, weer te zien lachen, en het voelt fijn dat ze me weer lijkt te vertrouwen. Hoewel ze beiden nogal verbaasd keken toen Edmond en ik vertelden dat Aelia na al die jaren alsnog een broertje of zusje krijgt." Maar dat was voor haar ouders net zo goed een schok geweest. Even trok Themis een gezicht toen het kleintje schopte. Als dit de voortekenen waren voor rugpijn later werd ze nog vroeg oud...
________

Nee, de avonden waren vreselijk geweest, het was in die tijd dat hij Claire had ontmoet omdat hij uren lang door de straten had rond gezworven om maar niet alleen thuis te hoeven zitten. Zijn broers hadden het niet zo goed begrepen dat hij steeds bij hen langskwam en na een tijdje had hij dat dan ook niet meer gedaan, en toen Destan weer thuis was geweest waren ze tenminste samen geweest, maar in de maanden dat hij met Kaspar had gereisd was Collin naar Claire toegegroeid. Daarom viel het hem best zwaar dat hun relatie na al die jaren stuk was gelopen, omdat hij geen kinderen had gewild. En nu was er Nova en was hij ineens een oom voor heel wat klein grut. Collin bleef naar haar glimlachen, streek zacht langs haar zij en daarmee onbedoeld iets langs haar buik. "Het komt wel goed met ons. Mijn wolf is wat nerveus over de Alfa's, maar hij zou graag eens met jou en je dochters door het bos banjeren." Het dier was nieuwsgierig geworden naar de drie vrouwen waar hij zo rustig van werd. Ook omdat hij Senna zo nu en dan wel eens een wolf-verhaaltje vertelde over toen hij zelf een pup was geweest.

[Ravief]

Ze glimlachte warm. "Von is echt een geweldig persoon. Je zult snel genoeg zien dat je je nergens druk over hoeft te maken." Al keek ze wel wat verbaasd bij zijn voorstel, maar ze knikte direct. "Dan gaan we dat doen. Heeft je wolf al eens sneeuw gezien?" Waarop ze nog even tegen hem aan bleef zitten en daarna gingen ze rustig weer verder. Nova vertelde wat verhalen over Von en Emil en hoe ze waren als Alfa's en personen. Vervolgens hoorde ze hem uit over sneeuw en of hij een wintervacht had en waarschuwde ze direct dat Senna waarschijnlijk op zijn rug een ritje wilde maken en dat Nyah het mogelijk wat eng vond. Maar ze moesten het allemaal maar zien. Tenslotte was ze bijna bij de acht maanden (nog een halve week) en was het maar afwachten hoe lang de kleine bleef zitten.

Maar eenmaal terug op Klein-Eldon, was Nova bekaf. Ze knuffelde haar beide dochters behoorlijk lang, maar vroeg toen aan Kaspar of hij op ze wilde letten. Themis kon hen ophalen, of ze konden hier blijven, dat maakte haar niet uit, maar ze moest slapen nu. Nova wierp nog even een blik op Collin en glimlachte hem warm toe, maar dwong zichzelf toen naar een douche en naar bed. De middag was behoorlijk uitputtend geweest en ze rekende erop dat iemand haar wakker zou maken voor het avondeten.

[varden]

Nee, zijn wolf had nog nooit in z'n leven ook maar een vlokje sneeuw gezien en hoewel het dier natuurlijk een wintervacht kon hebben had die zich nog nooit echt ontwikkeld, dus dat zou nog wat zijn (winter-Collin zou uiteindelijk nog twee keer zo pluizig worden als zomer-Collin).

Eenmaal terug op Eldon glimlachte Collin haar nog toen en wenste haar toen een goede rust toe, waarna hij Senna op zijn nek zette en Nyah op de arm nam en ze Kiran en Kaspar eens op gingen zoeken. Hij zou wel zorgen dat haar kleintjes zich vermaakten zodat ze mama niet gingen storen. Die kon haar rust wel gebruiken na vandaag.
Tegen het avondeten was het Aelia die Nova zachtjes wakker maakte. Ze was met haar moeder naar klein-Eldon gekomen om te kijken hoe het met de tuin ging en waren op uitnodiging van Kaspar en Boaz maar gebleven tot het eten. De jonge halfwolf glimlachte naar haar zus, onwetend over wat die die middag was gaan doen. "He, het eten staat klaar. Gaat het wel?" Goed, de vrouw was zwanger, maar dan nog gebeurde het naar Aelia's weten niet vaak dat Nova middagdutjes deed. Nu zat het meisje vaak op school waardoor ze natuurlijk niet elk moment van de dag contact had met haar grote zus. Wel had ze Collin gezien met zijn neefjes en met Senna en Nyah, hoewel het kleintje op dat moment in zijn armen had liggen slapen.

[Ravief]

Nova wreef de slaap uit haar ogen en kwam wat moeizaam overeind. Ze had nu ook echt last van alle ongemakken. Mogelijk had ze veel eerder gemerkt dat het een wolfje was als ze niet zoveel hartpijn had gehad om Sam. Ze glimlachte naar haar zusje en trok haar op het bed naast zich voor een knuffel. Het was fijn om even zoiets normaals te hebben, zeker na de verwarrende dromen. "Ik heb eventjes wat teveel van mezelf gevraagd." Maar ze leunde met een glimlachje tegen Aelia aan en kwam toen overeind. "Ik kom eraan, even mezelf fatsoeneren." Even haar gezicht wassen en haar haar doen.
Ze verscheen dan ook iets later aan het eten en dook op het vrije plekje naast Aelia, terwijl Collin tegenover haar zat met Senna naast zich en Boaz had de dappere taak op zich genomen om Nyah te helpen met haar eten. Het werd een gezellige bende van geklieder en gekwebbel en Nova nam het met een lichte glimlach in zich op. Ze deed voor een keer niet mee, maar luisterde vooral. Die middag had meer energie gevraagd dan ze had verwacht en hoewel ze zich goed voelde, was ze duidelijk moe.

[varden]

Collin was in een gesprek met Senna verwikkeld, maar af en toe keek hij naar Nova om te zien hoe het met haar ging. Toen hun blikken elkaar kort kruisten glimlachte hij warm naar haar, maar richtte toen zijn aandacht weer op Senna. Het meisje was ronduit vertederend en had best een beetje zijn hart gestolen, ook al kon hij dat nog niet helemaal toegeven, ook niet aan zichzelf. "Weet je dat mijn wolf nog nooit sneeuw heeft gezien? Misschien moet je hem maar eens alles laten zien als het hier gesneeuwd heeft." Het beest bromde nu al zacht, sneeuw was koud, dat wist het beest dan nog net wel.

Aelia glimlachte naar Nova toen die naast haar ging zitten. "Blijven jullie hier slapen?" vroeg ze tussen twee happen door. Nova had dat immers al een paar keer gedaan nu, en ze zag er zo moe uit dat Aelia het vermoeden had dat ze niet helemaal terug naar het huis van de Armell's wilde lopen.

[Ravief]

Grote groene kijkers namen hem verbaasd op. "Nog helemaal nooit? Echt niet?!" Haar stem sloeg ervan over. "Mama, mama! Collin heeft nog nooit sneeuw gezien! Of zijn wolf dan. Kan ik hem alles laten zien als het wit is?" Senna was nog net niet van haar stoeltje aan het af hoppen van enthousiasme. Geen idee wie dat in haar karakter had gebouwd, maar het meisje was verzot op sneeuw. Alles was dan zo mooi!

Nova lachte om haar woorden en haar ogen twinkelden. "Natuurlijk, lieverd. En misschien moeten we hem ook maar een keertje flink inpeperen tijdens een sneeuwballengevecht!" Waarna ze lichtjes knikte naar Aelia. "Ik denk het wel. Ik weet niet wat de meisjes willen, maar ik zie die wandeling even niet meer zitten."

Nu ging Senna natuurlijk helemaal los. Sneeuwballengevechten! Maar daarna vertelde ze Collin stralend alles wat er bij de winter hoorde. Warme chocomelk, sneeuwpoppen maken, elke avond bij de haard, verhaaltjes en warme melk, grote kerstboom in het kasteel, schaatsen (ook al kon ze dat nog niet), lichtjes in de tuinen, galafeest waar ze alleen nog maar verhalen over had gehoord.

[varden]

Collin had zelf ook nog nooit sneeuw gezien, en hij snapte niet helemaal waarom iedereen het zo mooi vond maar dat zou hij misschien nog wel leren. Bij het woord "gala" trok hij even een gezicht. Hij was niet zo het type voor een pak en al dat opgedirkte gedoe... Ook al kende hij de verhalen van Destan en Aya hoe ze daar voor elkaar gevallen waren en alles. Al dat romantische gedoe was mooi en aardig maar hij zag niet in hoe dat voor hem van enige meerwaarde was. Misschien moest hij maar aan bieden op alle ukkie's te passen zodat hun ouders zich konden vermaken.
Maar hij beloofde Senna wel dat ze allemaal leuke dingen zouden gaan doen als het sneeuwde. "Misschien moeten we Kiran en Kaspar ook maar een stevig inpeperen," zei hij met een samenzweerderige grijns.

Aelia knikte. Ze begreep het wel. "Ik kan ook wel blijven slapen? Dan stop ik Nyah en Senna wel in bed." Ze vond het leuk om op haar nichtjes te passen, en bovendien kon Nova dan gewoon lekker ontspannen op de bank gaan zitten na het eten. Haar ouders zouden het vast niet erg vinden als ze bleef slapen op klein-Eldon, dan hadden ze ook weer eens een avond met enkel elkaar.

[Ravief]

Zo gezegd, zo gedaan. Aelia bleef ook slapen en hielp met alle kinderen in bed stoppen. Nova deed ook haar aandeel en vertelde wat verhaaltjes en na die tijd zette ze thee. Ze bleef niet heel lang op, hoewel ze normaal gesproken juist zo genoot van de vrijdagavonden met de volwassenen samen. Uiteraard voelde ze de bezorgde blik van Themis en later ook van Kaspar toen ze aangaf vroeg te gaan slapen, maar ze gaf verder geen uitleg. Het was inspannend genoeg geweest allemaal en ze had even geen zin om het nog een keer door te maken omdat ze moest vertellen wat ze had gedaan vanmiddag.

Gezien het weer echt omsloeg en de seizoenen veranderden, pasten ze dit toe in het thema voor de kinderen. Nova bleef nu vaker slapen en ondanks dat ze nog 6 weken te gaan had, voelde ze gewoon dat het anders ging lopen. Dus deed ze rustig aan en gaf minder les en zat meer op de bank. Iets voelde niet goed.

De kinderen hadden hier helemaal geen last van en waren alleen maar opgetogen over dat het zou gaan sneeuwen binnenkort en waren al woeste plannen aan het maken over een iglo, een fort, een leger aan sneeuwmannen en wat allemaal al niet meer.

[varden]

Collin voelde zich wat ongedurig met de winter in de lucht. Het bezorgde zijn wolf, die hier niet aan gewend was, de kriebels en dat maakte de mens niet echt gezelliger. Hoewel hij dat gedrag altijd wist in te tomen rond Nova en haar kids, en rond zijn neefjes.

Tijdens volle maan was hij samen met Aya en Destan aangekomen, had zichzelf aan wat onbekende gezichten voorgesteld en was toen ergens wat van de rest vandaan getransformeerd. De rossige wolf was ietsjes groter dan Destan, maar ze waren ook als wolven maar al te duidelijk familie. Wat schuchter kwam het beest op de rest van de roedel aflopen, zijn oren defensief plat alsof hij zich schrap zette voor gedoe. De enige die hij hier kende was Destan, zelfs met Aya was hij nog nooit gaan rennen hoewel zijn schoonzus rustig op hem afstapte om zacht door zijn vacht te neuzen bij wijze van begroeting. Themis ontbrak, maar Aelia en Edmond waren er uiteraard bij met een volle maan aan de hemel.