Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Het duurde eindeloos voordat Themis en Aya er waren. Dat was natuurlijk niet zo, maar zo voelde het wel. Nova wist dat dit zowel moeilijk, als pijnlijk ging worden en waarschijnlijk sneller dan verwacht. "De weeën zijn begonnen," hijgde ze en kneep in Themis' hand. Er sprongen tranen in haar ogen en ze kreunde bij een pijnlijke steek. "Het voelt niet goed. Misschien is het wel gedraaid." Maar voordat ze haar los liet om samen met Aya aan de slag te kunnen, hield ze haar moeder nog even tegen. "Het is.. het wordt een wolfje." Op dit moment vervloekte ze zichzelf dat ze dit voor zich had gehouden, maar daar viel nu niets meer aan te doen. De vrouwen moesten zich maar redden met de situatie en haar zo goed mogelijk helpen dit te doorstaan.

[varden]

Een wolfje? Oef... En de Nimf was al zo teer en breekbaar... Themis hield haar hand vast en keek haar aan, zichzelf dwingend rustig te blijven. "Liefje, het komt allemaal goed. We blijven bij je en zorgen dat het allemaal goed komt, oké?" Ze zou niet van Nova's zijde wijken, niet vanavond, niet morgen, niet zolang de Nimf haar nodig had. Waarop de Duivelin een blik wierp op Aya. "Er groeien ontspannende kruiden in de tuin, Collin kan je laten zien waar ze staan." Hij had de rekken ervoor getimmerd. Maar Themis was niet van plan de kamer te verlaten nu. Aya knikte enkel en ging er kort vandoor.

Collin ijsbeerde nerveus door de kamer en even wilde Aya hem plagen dat hij eindelijk eens kleren had gevonden, maar daar was het echt het moment niet voor. Dus vroeg ze hem enkel voor de spullen die ze nodig had. De kruiden tegen pijn en om Nova te helpen haar spieren wat te ontspannen, handdoeken, heet water, dat soort dingen, en met al dat spul verdween Aya de slaapkamer weer in waar ze verder ging met haar onderzoek.
"Je hebt gelijk in dat het gedraaid zit," constateerde ze rustig terwijl de arts in haar het roer overnam, want de vriendin in haar zweette peentjes over wat dit voor Nova en het kind betekende. "En tegelijk is het ongeduldig. Dus ik moet haast maken Nova. Het spijt me." Ze wierp haar vriendin een half smekende blik toe, alvast om haar te vragen haar te vergeven wat voor pijn Aya haar ging bezorgen, want daarna was het aan haar om te zorgen dat het kind draaide voordat de persweeën begonnen. Want als ze het niet voor die tijd had gedaan kon de navelstreng om het hoofd terecht komen en dan waren ze nog verder van huis. Maar doordat Aya snel te werk moest gaan, was ze lang niet zo zachtzinnig als ze anders zou zijn. Ze was zelfs redelijk grof, en dat deed pijn...

[Ravief]

Nova pufte door de weeën heen. Gelukkig was dit niet haar eerste kind, maar wel de eerste die zo ontzettend snel ging! Zelfs met Nyah had ze al voorweeën gehad en er alsnog de hele nacht over gedaan. Ze had het vermoeden dat dat bij deze een beetje anders zou gaan verlopen. Ze glimlachte zacht naar Aya. "Ik weet hoe het werkt, maak je geen zorgen om mij." Waarna Nova een flinke dosis kruiden nam en haar best deed zoveel mogelijk te ontspannen. Desondanks deed het inderdaad behoorlijk pijn om het kind te draaien en waren haar kreten en gesnik zeker wel op de gang te horen. Vooral voor wolvenoren...

Hijgend lag ze in de kussens, terwijl het zweet van haar afdroop. Haar handen gleden automatisch naar haar buik en ze knikte lichtjes. Ja, dat was beter. Al zou ze niet heel veel tijd krijgen om bij te komen. Zoals haar beste vriendin had voorspeld, was het kind ongeduldig. Stilletjes vroeg ze zich af of de stress van Sam bezoeken ervoor had gezorgd dat het nu ineens zo snel ging. Ze had beter moeten weten en niet moeten gaan.. Tegelijk had ze het al zo lang uitgesteld dat ze het waarschijnlijk ook niet had getrokken als ze langer had gewacht.
De ontsluiting kwam niet heel veel later en toen haar vliezen eindelijk braken was dat vooral een opluchting. Nova had geen besef van tijd meer, maar uiteindelijk ging het heel rap. Al binnen drie uur was ze ver genoeg en mocht ze gaan persen. Nog geen half uur later hoorde ze gehuil en met grote ogen keek ze naar Aya, haar uitputting even vergeten. Was het gezond? Was het inderdaad een wolfje? Haar moederinstincten schreeuwden om haar kind, maar ze wist ook wel dat Aya het even ging wassen en de navelstreng doorknippen en opbinden en even snel aan een controle zou onderwerpen.

[varden]

Collin was zowaar aan het nagelbijten buiten de kamer. Nova's geschreeuw en gesnik maakten hem nerveus, angstig over wat er aan de hand was en hij bleef heen en weer ijsberen. Als je niet beter zou weten zou je door zijn gedrag bijna gaan denken dat hij de vader van het kind was... En wie wist wat voor roddels zich allemaal al de ronde deden op Eldon over haar zwangerschap?

Maar Aya wist ook wel dat Nova haar kind wilde en dus handelde ze alles snel af. Niet veel later legde ze een klein bundeltje wurmend kind in de armen van haar vriendin. De ogen van het kind waren helder geel, zoals elk pasgeboren wolfje de eerste twee dagen had. Ze glimlachte naar Nova en streek zacht over diens lokken voordat ze alles begon op te ruimen en moeder een beetje fatsoeneerde met een warme natte doek. "Gefeliciteerd lieverd, het is een kerngezond jongetje. Een wolfje, zoals je al zei." Bij Nova wist ze wel beter dan te zeggen "zoals je dacht", de Nimf voelde dat waarschijnlijk beter aan dan wie dan ook. Het ventje wurmde huilend, hij had honger! Themis kon daar alleen maar zachtjes om grinniken. Nova's zoontje gedroeg zich nu al als een echte wolf! "Gefeliciteerd lieverd," zei ze op warme, moederlijke toon en drukte een kus op Nova's voorhoofd.

[Ravief]

Gelukkig kwam Kaspar niet lang daarna binnen en wist hij de jongeman wat af te leiden. De geluiden van Nova waren niet meer dan normaal en hij probeerde Collin gerust te stellen. Nova wist wat ze deed en met haar sterke instincten zou het vast en zeker wel goed komen. Terwijl de uren zich voortsleepten, schonk hij maar een sterke borrel in voor de wolf en hoorde hem uit over zijn eerste keer met de roedel.

Een jongetje? Nova keek even naar haar vriendin, maar had toen alleen maar oog voor het bundeltje wurmend mensje in haar armen. Ze begon zachtjes tegen hem te koeren en legde hem direct aan de borst, zonder zich ervoor te schamen. Pas na een flinke voeding, kalmeerde hij wat en en kon Nova hem eens goed bewonderen. "Avestan Ejiro Samuel, jij kleine ongeduld.." maar het klonk liefkozend. Ze hield hem vast tot hij sliep en daarna liet ze zich door Themis en Aya helpen om weer helemaal fris te worden en ook het bed compleet opnieuw op te maken. In een schoon bed, met een fris nachthemd aan en de kleine Avès in haar armen, glimlachte ze tenslotte vermoeid naar de twee vrouwen in haar leven die ze compleet vertrouwde. "Misschien moeten jullie even aan Collin vertellen dat het goed gaat. Hij zag er niet zo best uit toen ik hem wegstuurde." Nu het allemaal achter de rug was, kon ze een heel klein beetje bezoek wel aan.

[varden]

Themis en Aya keken glimlachend naar moeder en kind. Dat Nova zich niet schaamde rond hen om haar kind te voeden liet wel zien hoe diep haar band met deze twee vrouwen ging, en de naam voor het ventje deed hem glimlachen. Het klonk als de taal die Sam ooit wel eens had gemompeld, de taal waarmee hij was opgegroeid, en al helemaal in combinatie met zijn naam als derde. "Het is een prachtig ventje Nova," zei Aya met een vertederde glimlach op haar gezicht toen Nova weer in een fris bed lag. Themis knikte instemmend, maar kreeg toen toch een ietwat "duivelse" blik in haar ogen en een plagende grijns op haar gezicht terwijl ze kort naar Aya keek. "Hij zag er anders best goed uit toen hij mij uit mijn bed sleepte. Je weet wel, net teruggetransformeerd en zonder broek. Zien alle Coins er zo gespierd uit?" Uiteraard kroop er een diepe blos naar Aya's kaken en ze bromde zacht dat het Themis' zaken niet waren hoe haar man eruit zag, bovendien had ze haar schoonbroer nog nooit naakt gezien dus ze kon er niet over oordelen. Themis grinnikte zacht. Ze moest Collin nog maar eens gaan pesten met zijn actie om haar zo snel mogelijk naar Nova te krijgen, maar ze trok haar gezicht snel in de plooi en glimlachte warm naar Nova. "Ik ga hem zo wel gerust stellen, ga jij eerst lekker slapen lieverd dan kom ik morgen met je meisjes langs en zien we dan wel wanneer je wie over de vloer wil hebben." Bezoek kon best nog even wachten.

[Ravief]

Nova was compleet in beslag genomen door het ventje in haar armen, maar keek toch wel even met grote ogen naar Themis bij haar geplaag. Collin had.. wat..? En Themis vond dat hij er goed uit zag...? Om vervolgens te grinniken om Aya's blos. "Destan is in elk geval zeker wel gespierd." Ze had hem één keer zonder shirt gezien, maar ze wist uiteraard niet zoveel van Collin, al moest ze grinniken om het idee dat Themis dit niet los ging laten en dit te pas en te onpas naar zijn hoofd zou slingeren.

Ze had een goede nachtrust, ondanks dat ze af en toe wakker werd om Avès te voeden. Pas in de middag was ze fit genoeg om echt rechtop te zitten en te denken aan kleren. Bovendien hoopte ze dat Themis aan kleren had gedacht, want nu had ze alleen een luier om haar zoon aan te doen en verder lag hij warm in een doek in haar armen.
Eenmaal aangekleed en ook Avès in kleertjes gewurmd, gaf ze aan dat ze wel een beetje bezoek kon hebben. En eten, want ze had trek!

[varden]

Nova kende haar moeder maar al te goed, dit zou Collin nog wel eventjes achtervolgen ja. Themis had niet kunnen ontkennen dat Collin er goed uitzag, hoewel ze niet op de man zou vallen. Ze was zielsgelukkig met haar eigen pluizenbal, die naast haar had gelegen op het moment dat zij haar bed uitgetrokken werd.
Wel stelde ze hem die avond gerust, ondanks de borrels die Kaspar hem had voorgeschoteld zag hij er nogal nerveus uit. Maar de Duivelin stuurde hem naar bed, want toen ze de volgende dag langskwam met Senna en Nyah had hij het als taak om de meisjes bezig te houden terwijl zij zich kort met Nova bezig hield. Dat hield voornamelijk in het afgeven van kleding, voor zowel haar als voor Avès, waarna ze Nova weer haar privacy gaf. Het ventje was levendig, wurmde graag, en mopperde al bijna als hij naar zijn mening niet snel genoeg eten kreeg. Toen Nova fit genoeg leek ging Themis wat eten halen en kwam ze dan eindelijk binnen met Senna en Nyah, de rest hield ze nog even buiten de deur. Ze zette een dienblad met wat brood en een salade naast Nova's op het nachtkastje en tilde toen haar twee dochters op het bed. Ze had hen verteld dat mama nog wel moe was en dat ze dus een beetje rustig aan moesten doen, maar dat ze een broertje hadden gekregen. "Hoe gaat het met je meisje?" Bezorgd keek ze naar Nova. Goed, de bevalling was snel gegaan, maar was de heftigste die ze misschien al wel had gehad. Nu herinnerde Themis zich dat ook Senna niet echt makkelijk was gekomen, maar Nyah was geboren in een nacht dat er niemand was geweest om Nova te helpen omdat iedereen aan het vechten was met jagers die Eldon wilden overmeesteren. Aya was in ieder geval goed van het padje afgeweest toen vanwege Destan's vermissing, en hoewel Themis af en toe bij haar was gaan kijken om zoveel mogelijk te helpen was er teveel te doen geweest om er altijd bij te blijven.

[Ravief]

Ze zag het maar als een goed teken dat hij zo levendig was. Al ging ze hier nog een dagtaak aan krijgen en was het maar goed dat er een programma was om Senna en Nyah bezig te houden overdag. Beide meisjes waren dan wel aan haar gehecht, ze konden zich ook heel goed zonder hun moeder vermaken.
Met Avès op haar schoot -die sliep gelukkig net weer- en haar armen om haar meisjes heen, stelde ze hen voor aan hun broertje en gaf ze een dikke knuffel. Senna was helemaal onder de indruk en vertederd, al begreep ze nog niet goed dat de baby bleef (of in haar woorden: dat ze hem altijd hielden). Voorzichtig streek ze over zijn hoofdje, maar nam Nyah mee naar de serre toen ze doorkreeg dat oma en mama wilden praten.

Dus kon Themis nu bij haar op het bed zitten en voorzichtig gaf Nova haar haar zoontje om vast te houden. Vermoeid leunde ze tegen haar aan en keek met een glimlachje naar de nieuwste aanwinst. "Wel oké," gaf ze eerlijk toe. "Het is extra moeilijk dat Sam er niet is nu, maar tegelijk is het mooi. Al zijn die naweeën echt ontzettend naar, maar mijn lichaam kennende gaat het met een week of twee wel weer prima." Voor nu was het veel slapen en voeden en verder niet zoveel doen. "Wil jij Senna en Nyah een paar nachtjes bij jou en Edmond houden? Dan hebben zij in elk geval genoeg slaap en kan ik een ritme aanwennen met Avès."

[varden]

'Oma', het bleef een raar woord om te horen hoewel Themis maar wat graag oma was voor de twee meisjes, en nu ook voor dit kleine ventje. Voorzichtig nam ze hem over en streek zacht, vertederd over Avès' wangetje. Nu was het maar goed dat haar temperatuur zo laag lag, anders had ze nog moeten oppassen daarmee. "Dat begrijp ik lieverd," zei ze zacht terwijl ze haar vrije arm om Nova heensloeg. "Maar wat er ook is, je kan altijd bij ons terecht." 'Ons', Aya, Destan, Edmond, Themis, Kaspar, Boaz, en Collin. Maar die laatste naam moest nog maar even stil blijven, Themis had het idee dat die twee nog lang niet doorhadden dat er waarschijnlijk wel wat meer speelde tussen hen. Iets dat verder begon te groeien dan vriendschap. Maar misschien was zij degene die fout zat met die observatie. "Geen probleem meisje. We zullen goed voor ze zorgen, en als je weer naar huis wil komen zullen we zorgen dat alles fris is zodat je ook daar lekker bij kan komen me dit kleine bundeltje." Themis drukte een kus op Nova's kruin. "Een jongetje," zei ze met een lichte plagende blik. "Je mag wel gaan leren voetballen." Hoewel Avès twee neven zou hebben die hem dat maar al te graag zouden leren als het knulletje oud genoeg was, over een paar jaar. Kiran en Kaspar waren dol op voetballen met hun vader, ooms, en opa.