Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Ze lachte zachtjes. "Ik hoop maar dat het werkte.. Heeft niemand je verteld dat het normaal was?" Ze kon het niet laten hem te plagen, maar daarna nam ze hem op terwijl hij Avès vasthield. Het was bijzonder om hem zo zacht te zien en tegelijk merkte ze bij zichzelf op dat ze hem compleet vertrouwde met haar kind. Nova glimlachte als een trotse moeder en haar vingers gleden even over een wangetje en liet haar hand rusten op zijn beentjes en keek toen naar hem op.
"Het gaat wel. Avès had haast en het ging sneller dan goed is, maar de ongemakken horen erbij. Nog even rust houden en dan ben ik snel genoeg weer op de been." Ze zou nog wel een poos vloeien, maar dat hoorde erbij. De pijn zou ook vanzelf wel verdwijnen, waarschijnlijk binnen twee weken, maar dat soort details hoefde Collin allemaal niet te horen. Ze vond het wel lief dat hij zo zorgzaam was.

[varden]

Collin schudde zijn hoofd en zijn gezicht werd kort schaapachtig. "Ik heb alleen maar broers en Claire was er nooit zo happig op om me dingen uit te leggen. Ze schaamde zich er volgens mij een beetje voor." Terwijl juist zij degene was van hen twee die kinderen had gewild. Collin had het nooit echt over zijn ex gehad tegen Nova, het was gewoon niet iets wat echt aan bod kwam hoewel hij nu wel het een en ander wist over Sam. Maar ook dat was beperkt. Die trotse blik in haar ogen stond haar goed en Collin's aandacht ging weer naar het hummeltje. Zijn ogen kleurden kort geel terwijl een wolfachtig geluidje uit zijn keel kwam. De wolf in hem was duidelijk nieuwsgierig naar deze pup, en ook al was het niet zijn eigen pup hij voelde nu al dezelfde drang tot het beschermen van Avès als hij had bij Senna en Nyah. Hoewel Kiran en Kaspar "bloed" waren, kinderen van zijn broer, was de drang daar iets minder omdat er twee eigen ouders waren die de jongens konden beschermen. Nova mocht dan nog zo fel kunnen zijn, ze had geen grote wolf die schade kon doen als hij moest. Hij glimlachte opnieuw naar Nova, en dacht toen kort aan wat Destan had gezegd tijdens het rennen met de roedel. "He, wat dacht je ervan om samen naar het gala te gaan? Als vrienden?" Als ze wilde natuurlijk. Ze had nu een hummeltje dat ze moest beschermen, maar Collin kon zich best voorstellen dat nu Nova was bevallen er vanzelf wel weer mannen aandacht voor haar zouden krijgen. En dat was een druk die hij nog even bij haar weg wilde houden als dat kon. Dus waarom gingen ze niet samen? Ze waren vrienden, en hij zou haar op tijd terug brengen naar haar kids. Het was niet eens zo'n gek idee geweest van zijn broertje.

[Ravief]

"Het is natuurlijk. Ik begrijp niet wat er schaamtelijk aan is." Nova keek oprecht verbaasd. Maar ze hield ondertussen ook zijn gezicht in de gaten. Hij had amper iets verteld over Claire, behalve dan dat ze lang samen waren geweest en het nu uit was en dat hij dat als een mooie kans had gezien om naar Eldon te komen. De brief van Kaspar met de uitnodiging kwam dus precies op tijd. Ze had zelfs geen naam gehoord, tot nu toe dan. Ze wist dan ook maar weinig over de vrouw, maar als ze Collin gelukkig had gemaakt, was ze vast bijzonder. Nova grinnikte plagend. "Dus als je eens vragen hebt, geef ik je wel een lesje biologie." Al knipoogde ze erbij. Als hij echt eens wat wilde weten, kon dat natuurlijk bij haar en zou ze hem er niet mee plagen, maar gewoon alles uitleggen.

Wat nieuwsgierig keek ze toe terwijl Collin kennismaakte met haar zoon. De gele ogen en de brom kwamen duidelijk van zijn wolf en ze zag het maar als een goed teken. Zijn vraag echter kreeg haar wel stil. Naar het gala? Samen..? Maar ze glimlachte uiteindelijk. "Alleen als je in pak gaat." Tegen die tijd was ze wel weer in staat om een avond te staan en te dansen, al zou ze af en toe weg moeten glippen om Avès te voeden. Senna en Nyah zouden gewoon, net als de rest van de kinderen, naar de oppas gaan.

[varden]

Collin trok een gezicht, maar die vraag kon ze terug verwachten. "Ik ga in pak, als jij in avondjurk gaat." Man... Hij had een hekel aan pakken. Aan stijve kragen, en strikjes, het was allemaal niet aan hem besteed. Maar voor Nova, vooruit dan maar.
Avès brummelde zacht wat in zijn slaap en zwaaide ongecontroleerd met een armpje, iets dat Collin weer helemaal opnieuw vertederde hoewel het ronduit opvallend was hoe de kleinste beweging van het ventje meteen alertheid bij hem omhoog bracht. "Over biologie gesproken, hoe gaat het met zijn wolvenhonger?" plaagde hij voorzichtig wat. Het kon zijn dat dit te persoonlijk werd, hij had ook niet meteen de behoefte om bij een voeding aanwezig te zijn, maar een beetje geplaagd worden was goed voor Nova.

[Ravief]

Ze lachte zacht en haar ogen twinkelden. "Weet waar je aan begint..." Nova was verzot op jurken en elke gelegenheid om een chic ding aan te trekken en niet voor gek te worden verklaard, greep ze met beide handen aan. Waarop ze hem plaagde met dat ze een kast vol had met jurken en dat hij er maar beter goed uit kon zien.
Avès kreeg op goed geluk een vinger te pakken en wurmde zijn handje eromheen. "Die ben je kwijt," grinnikte Nova en trok lichtjes een wenkbrauw op bij Collins geplaag. Vroeg hij nou serieus naar het voeden? Dat was nieuw. "Het valt mee. Nyah kon er ook aardig wat van en daar doet hij zeker niet voor onder. Al gaan we zien of dat zo blijft." In elk geval had ze een paar dagen om een ritme aan te wennen en daar had de kleine schrokop het maar mee te doen.

[varden]

Ieks! Dat klonk alsof hij nog zijn best erop mocht gaan doen. Had hij goed begrepen dat Von een kledingzaak had? Misschien moest hij dan maar vragen of zij iets te leen had...
Hij grinnikte om Avès. "Hmm... Hij mag hem wel even lenen," zei Collin vertederd. "Je gaat het later nog druk krijgen met je dochters en dit ventje. Waarschijnlijk krijgen ze heel Eldon achter zich aan als ze oud genoeg zijn om te daten." Hij grijnsde plagend naar haar. Twee Nimfjes die nu al op hun moeder leken, en die was niet vervelend om te zien, en een stoere wolf? De deur zou platgelopen worden bij Nova thuis. Avès brummelde opnieuw zacht in zijn slaap, een beetje bellen blazend, alsof hij nu al bromde hij het idee zijn honger aan een ritme te moeten verbinden.

[Ravief]

"Ho ho... dat gaat me veel te snel." Maar ze lachte bij het idee dat er verlegen jochies kwamen vragen of ze wel met een van haar dochters naar een bal mochten. "Gelukkig duurt dat nog heel lang, maar we gaan het zien. In elk geval heeft Senna nu de tweeling al om haar vingers gewikkeld en daar is ze voorlopig volgens mij zoet genoeg mee." Nyah was daar nog helemaal niet mee bezig, die was vooral aan het leren om zindelijk te worden en te kunnen rennen achter de rest aan zonder op haar snufferd te vallen. "Senna is nog maar zes, wat haal je je wel niet in je hoofd?" maar ook Nova was helemaal vertederd bij de aanblik van Avès die Collin blijkbaar helemaal wist in te pakken zonder moeite.
Ze kletsten nog wat, over van alles en nog wat en uiteindelijk werd de kleine Avès wakker en keek met grote gele ogen naar Collin. Om vervolgens op zijn vinger te gaan sabbelen en hem in de gaten te houden -ook al kon hij nog niet echt wat zien.

[varden]

"Ooh dat is zeker waar. Die doerakken waren ongeveer een hele minuut een beetje boos op haar dat ze mij zou stelen als oom, en toen had ze ze al overgehaald om me te delen. Je weet wel, omdat ik een stuk speelgoed ben." Hij grijnsde. Hij vond het stiekem wel leuk dat de kids tijd met hun maffe oom Collin wilden besteden, en hij vond het ronduit hilarisch om te zien hoe Senna ongeveer alles kon maken wat ze wilde bij Kaspar en Kiran en dat ze haar altijd weer vergaven.
Toen Avès wakker was en op zijn vinger begon te sabbelen moest Collin lachen, een diep en zacht geluid, een stuk zachter dan je zou verwachten van iemand van zijn lengte en bouw. Niet zo bulderend als Mano kon lachen, of Sam soms had gedaan. Hij keek grinnikend naar het ventje en liet zijn ogen weer geel kleuren waarop een diepe, wolfachtige brom uit zijn keel kwam. "Smaak ik een beetje lekker?" vroeg hij aan Avès, uiteraard geen antwoord terug verwachtend.

[Ravief]

Die vergelijking vond ze geweldig en ze keek zowaar een beetje uitdagend. "Oh, ben je dan niet om te delen?" Nova stak haar tong naar hem uit. "Volgens mij ben je het favoriete speelgoed van de kinderen."
Als antwoord beet Avès wat harder op zijn vingertop, maar na een poosje had hij door dat er toch echt geen melk uitkwam en begon hij een sip gezicht te trekken. Iets wat even later overging op zacht gehuil en vervolgens duidelijk veranderde in 'ik-heb-honger-mama!!!'. "Oef... volgens mij is dat het teken dat ik Avès weer overneem." Waarna Nova rustig hem weer overnam door haar handen onder die van Collin te schuiven en ze tilde haar ventje naar zich toe. "Hé, hé.. sshhhh... vind je Collin toch niet zo lekker?" zachtjes koerde ze tegen haar zoon, die al wel wat stiller werd doordat mama hem vasthield.

[varden]

"Ooh wist je dat nog niet? Stiekem ben ik geen echte jongen, maar een marionet." Ook hij had zijn sprookjes wel gelezen als kind en zijn grijns werd er niet minder op. Hij vond dit plagen tussen hen te leuk om te laten.
Voorzichtig gaf hij Avès over aan zijn moeder en glimlachte naar Nova, zelfs hij had wel door dat een kind van die "leeftijd" enkel zo'n keel opzette bij honger. "Ik zal jullie laten, dan kun je hem weer wat te eten geven. Dat wolvenbuikje moet gevuld blijven." Waarop hij Avès nog zacht kriebelde en van het bed afkwam. Even keek hij Nova nog aan. "Als je iets nodig hebt laat je het me weten?" Eten, een oppas voor de kinderen, gezelschap, wat dan ook ze hoefde het maar te zeggen.