Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Haar aandacht lag nu vooral bij haar zoontje en ze knikte vaag naar hem. "Kom nog eens langs," mompelde ze, maar was al bezig om de doeken rondom Avès te verschuiven zodat hij zijn hoofd helemaal vrij zou hebben om te drinken. Collin was amper weg, of ze had hem al aan de borst.
Het kostte haar drie dagen om een beetje ritme te krijgen in de dag en nacht en in de tussenpozen bleef Avès nu lief slapen. Ze liet zich weer zien in de serre met de grote maaltijden, maar de bevalling had duidelijk wat van haar gevergd. De naweeën kwamen af en toe nog opzetten en het blijven vloeien was ook niet bepaald fijn. Maar ze deed er alles aan om haar conditie weer te starten en maakte wandelingetjes met haar dochtertjes en nam soms Avès mee, maar paste er nog wel aardig op. De dagen verstreken rustig en Nova woonde ongeveer bij Kaspar en Boaz in nu, maar nu bleven Senna en Nyah ook bij haar slapen als ze daarvoor koos. Zij en Collin groeiden nog wat meer naar elkaar toe -voor zover dat kon en Nova maakte uiteindelijk maar een afspraak met Von voor een jurk, al was het misschien fijn dat ze een keertje haar kant op kon komen.

Het was één van de oudere jongens die Collin aan zijn jasje trok. Er was verder niemand in de buurt om het gesprek te horen, maar hij had toch wel een vraag. Dat Kaspar en Boaz samen waren, dat was duidelijk. Dat de Duivelin bij de wolf hoorde, was ook duidelijk. Aya en Destan, dat was ook duidelijk. "Ben jij met Nova samen? Net als Themis en Edmond?"

[varden]

In die dagen begon het weer langzaam om te slaan. De dagen werden korter en kouder en de eerste sneeuw hing in de lucht. Collin's wolf raakte erdoor in de war en elke keer dat hij nu transformeerde was het dier pluiziger. Voor de eerste keer in zijn leven was hij echt een wintervacht aan het ontwikkelen.

Collin keek op van het zeil dat hij aan het uitvouwen was om over de moestuin te trekken om die winterklaar te maken. De vraag verbaasde hem nogal, maar ergens snapte hij ook waar hij vandaan kwam. Deze kinderen waren weer aan het leren om een normaal leven te hebben en de stabiele groep van volwassen om hen heen was een belangrijke factor daarbij. Dat al die volwassenen ook stellen waren was opvallend maar het hielp er ook wel bij. De wolf schudde zijn hoofd. "Nee, Nova en ik zijn gewoon goede vrienden en ik let een beetje op haar kids. Hoezo denk je dat?" Nova en hij hadden toch niet dezelfde vibe als Edmond en Themis tussen hen hadden?

[Ravief]

Het jochie haalde wat onbeholpen zijn schouders op. "Jullie zijn bijna altijd samen en jullie kijken wel zo naar elkaar. Maar je bent een vriend? Niet.. hoe heet dat? Partner? Geliefde!" Dat laatste woord had hij opgestoken tijdens vragenuurtje bij Boaz toen werd uitgelegd dat soms mannen bij mannen hoorden en soms vrouwen bij vrouwen en soms vrouwen bij mannen en andersom. Hij begreep er niets meer van. Hij had toch echt wel gezien hoe die twee met elkaar omgingen. "Maar wat is dan het verschil tussen jou en Nova en Themis en Edmond? Of Kaspar en Boaz?" Dit verwarde hem alleen maar meer en er was duidelijk een heel groot vraagteken boven zijn hoofd te zien.

[varden]

Ze keken zo naar elkaar? Waar had dit kind het over? Collin legde het zeil weg en ging op de stenen rand rond het perk zitten, terwijl hij gebaarde dat de knul naast hem moest gaan zitten zodat hij het rustig uit kon leggen. Dat het joch er niets van begreep was duidelijk genoeg op zijn gezicht te zien. "Nova en ik zijn hele goede vrienden, maar nee, we zijn geen geliefden. Dat soort gevoelens zijn er niet tussen ons," legde hij rustig uit. "Themis en Edmond, en Kaspar en Boaz, en Destan en Aya houden van elkaar. Ze zijn verliefd op elkaar, dat is waarom zij stelletjes zijn en Nova en ik niet. Wij zijn niet verliefd op elkaar, maar ik geef wel om haar. Zoals je om een vriend geeft, iemand die je wilt beschermen omdat je met diegene kan lachen, en huilen, en mee kan praten." Begreep hij het een beetje?

[Ravief]

Nee, dat maakte het niet heel veel beter. Verliefd zijn kende hij nog niet echt. En vrienden kende hij wel, maar hij wist niet beter dan dat de volwassenen om hen heen bij elkaar hoorden. Dus dit was verwarrend. Uiteindelijk luisterde hij wel goed naar Collin en dacht diep na. "Een beetje?" gaf hij uiteindelijk toe. Maar tegelijkertijd kon hij alleen maar denken dat al die dingen die Collin opnoemde, ook hoorde bij 'bij elkaar horen'. "Maar wil je dan niet zo bij haar horen?" Tenslotte zou dat wel het een en ander verklaren. Hij wilde ook niet op die manier bij iemand horen. Gewoon vrienden was prima. Tot hij op zou groeien en last zou krijgen van hormonen, maar hij wist nu nog niet hoe dat zat.

[varden]

Wilde hij niet zo bij Nova horen? Wat voor vreemde vraag was dat? Natuurlijk niet! Nou ja, dat klonk wel heel hard en zelfs een beetje gemeen want zo bedoelde Collin het natuurlijk niet. Hij was dol op de Nimf, maar hij had haar nog nooit zo zien staan gewoonweg omdat dat niet tussen hen speelde. Eventjes wist hij dan ook niet wat hij moest antwoorden, maar toen glimlachte hij naar de knul. "Ik vind gewoon vrienden zijn met Nova helemaal goed. We hoeven niet samen te zijn zoals de anderen om daar blij mee te zijn." Nova had hem al een keer verteld dat de kids die ze hadden gered dit soort vragen konden stellen. Ze waren jong, en daarnaast hadden ze mogelijk jaren van verwarring en trauma's meegemaakt. Ze waren echt weer bezig het leven en de wereld te herontdekken, en het concept van ouders, verzorgd worden, en vrienden maken hoorde daar ook bij.

[Ravief]

Nou dat was dan duidelijk. Hij glimlachte en hielp daarna Collin met het zeil om vervolgens weg te sjeezen en zijn vriendjes op te zoeken voor een of ander spelletje. Hij had geen idee wat zijn vragen teweeg konden brengen en dacht er verder ook niet over na. Nova en Collin waren dus vrienden. Prima. Het was een klein beetje duidelijker voor hem geworden en zodra hij een soort van antwoord had, was de kwestie ook afgedaan. Daarin was hij echt typisch een kind.

Nova was ondertussen met Von aan het praten over een jurk. Ze had twee ideeën en wist niet goed wat ze ermee moest. Misschien was de ene beter voor het gala omdat ze daarmee makkelijker kon voeden.. en de andere jurk was dan voor kerst of oudjaar zelf. Ze zou met gezin Armell en haar eigen kinderen het op Klein-Eldon vieren en ze keek er best naar uit. Het was goed om het jaar af te sluiten, om verder te gaan en daar hoorde ook wat anders bij. Zodra het een beetje ging, ging ze naar het dorp. Ze had er lang over gedacht en getwijfeld en uiteindelijk besloten. Bij een goudsmid liet ze de ringen van Sam en haar omsmelten en bewerken tot een hangertje. Het kreeg een speciale betekenis door de vorm. Een sierlijke boom met wat takken in een ringetje.* Op elke tak kwam een naam. Zephan, Sam, Senna, Nyah en Avès. Mocht zij ooit overlijden dan kon haar naam er ook nog bij. Het was een geschenk voor Senna voor kerst en met het beetje goud wat overbleef werd een haarspeld voor Nyah gesmeed.

Het voelde als het laatste zetje om haar leven weer op te pakken en gek genoeg kwam ze terug met een veel lichter gevoel.

*=https://i.pinimg.com/564x/b7/2c/78/b72c ... 562e8d.jpg

[varden]

Nee, de jongen kon niet weten wat voor storm zijn vragen teweeg zouden brengen, net zoals Collin dat zelf ook nog niet besefte.
Toen hij Nova die middag terug zag komen van haar trip naar het dorp zwaaide hij grijnzend naar haar. "Nou, de tuin is winter klaar. Volgende lente kun je je er weer in uitleven." Hij had alles afgebroken, dode planten verwijderd, de grond afgedekt zodat de vorst niet bij planten zou komen die volgend jaar weer vanzelf op zouden komen. Waarna hij een zak tevoorschijn haalde. "En kijk eens wat ik aan de rand van de tuin vond?" De zak zat vol met tamme kastanjes, genoeg voor ieder kind een paar als ze waren gepoft. Collin had gedacht dat de boom een gewone kastanje was geweest, maar had het kennelijk fout gehad.

[Ravief]

Opgewekt liet Nova zich rondleiden en vroeg hier en daar naar wat hij met sommige planten had gedaan. De een had een andere behandeling nodig dan het ander, maar het leek erop dat hij meer opsloeg van wat ze hem vertelde dan verwacht. Onder de indruk en behoorlijk opgetogen over de voortgang knuffelde ze hem even. "Ah man, super dit! Jij hebt kastanjes verdiend," lachte ze plagend waarna ze hem losliet.
Samen gingen ze aan de slag om meer kastanjes te zoeken en de eerste sneeuwvlokken vielen terwijl ze ermee bezig waren. Nova richtte zich op en bleef even staan. Genietend en met een glimlachje keek ze naar de grijze lucht waar de dikke vlokken uit kwamen dwarrelen. Het was koud genoeg dat het bleef liggen. Als het zo doorging lag er inderdaad een pak sneeuw met kerst en dat was ook precies zoals het hoorde.

[varden]

Collin keek een stuk argwanender naar de lucht. "Dus dit is sneeuw?" bromde hij bedenkelijk. Als het zo doorging had hij over twee dagen een belofte te houden aan Senna, dan zou ze hem laten zien wat sneeuw was, en zouden ze met zijn wolf een stukje gaan lopen. Het dier had er weinig zin in. Sneeuw was koud, dat had hij na een paar seconden ook wel door. En hij moest niet vergeten langs Von te gaan één dezer dagen. Hij had immers een belofte goed te maken door in pak te verschijnen op het gala...
Met een grijns keek hij naar Nova. "Dus? Wat hoort er bij de eerste sneeuw, en bij gepofte kastanjes?" Warme chocomelk? Warme appelcider? Iets anders lekkers? Terwijl zij op het terrein stonden begon de sfeer in het kasteel enorm energiek en opgelaten te worden nu de kinderen ook doorkregen dat het sneeuwde. De gezelligheid van met z'n allen samen bij het vuur zitten was iets dat ze nog niet hadden meegemaakt hier, maar waar ze al weken naar uitkeken.