Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Senna lachte hem uit en trok een gek gezicht naar hem en kaatste terug dat wolf zijn toch veel beter en fijner was!
Nova gaf geduldig antwoord op al zijn vragen. Er waren boeken die ze zelfs wel vier keer had gelezen! Er was meer gevaarlijke magie te vinden dan goed zou zijn en het was maar goed dat de meesten op Eldon niet zo leergierig waren als zij. Ze had verschillende boeken die ze graag las en die gingen vooral over verre landen en verschillende culturen en stammen. Ze zou maar wat graag Kaspar's dagboeken in handen krijgen, maar ze had zich erbij neergelegd dat dat nooit ging gebeuren. Vervolgens lachte ze en zei dat ze hem dat helemaal niet ging vertellen want dan kreeg ze nooit rust, maar beloofde hem de bieb te laten zien als ze naar het gala gingen.
Tevreden glimlachte ze hem toe en stal een slokje uit Senna's beker voordat ze die aan haar dochtertje gaf. Ze grijnsde naar Collin (en een echte Nova-grijns was al wel een hele tijd geleden) en hield even zijn blik vast. "Vertel dat maar niet aan de rest, anders maak ik de rest van mijn leven alleen nog maar chocolademelk." Maar daarna joeg ze hem naar de haard, want hij zag er serieus uit alsof hij moest opwarmen.

Later in de middag keek Von op toen ze Collin binnen zag komen. "Ha Collin. Wat heb ik gehoord, je gaat samen met Nova naar het gala?" haar ogen twinkelden plagend alsof dit veel meer betekende dan het was. "Je weet dat dat betekent dat je weinig te zeggen hebt over je pak, behalve dan dat je er zeker een aanmoet? En met oudjaar natuurlijk ook."

[varden]

Dat moest hij ook, Collin had ijspegels als tenen, iets waarmee hij Senna opnieuw aan het lachen maakte. Even keek hij in de deuropening nog kort om naar Nova. "Die grijns staat je goed, een beetje brutaal zelfs." Waarop hij zijn eigen grijns toewierp en toen naar de haard liep. Hij vond het altijd leuk om Nova zo ontspannen te zien.

Dat Von het al wist verbaasde Collin aan de ene kant helemaal niet, en aan de andere kant wel. Dat was dan toch misschien één nadeel van een roedel hebben die meer een familie was: alles ging snel de ronde. "Eh... Ja, het was Destans idee dat we samen naar het gala zouden gaan, je weel wel, als vrienden. Ik wil gewoon dat ze een leuke, ontspannen avond heeft." Zonder dat er mannen waren die haar lastig vielen. Nova herstelde vrij snel van de zwangerschap, zo leek het, en had al ongeveer haar oude figuurtje terug. Niet dat Collin dat ooit eerder had gezien, Nova was al zwanger geweest toen hij haar had leren kennen. Hij trok een gezicht bij het onderwerp 'pak'."Ik ehm... Heb je niet bij toeval iets liggen dat ik kan lenen? Ik bedoel... Ik zal het niet vaak dragen en ik heb ook niet echt zoveel geld." Het werk op klein-Eldon deed hij in ruil voor kost en inwoning, en zijn spaargeld dat mee was gekomen uit Griekenland was schaars. En toen drong er nog iets tot hem door. Verbaasd keek hij naar Von op. "Met oudjaar een pak? Hoezo?" Was dat niet gewoon hapjes, bier, vuurwerk, en dat was het? Waarom moest hij daar een pak voor aan? Dat Nova gevoel had voor stijl en mode had ze hem al duidelijk gemaakt toen ze zei dat ze een kast vol jurken had, dus dat hij niet zoveel inbreng zou hebben over wat hij zou dragen was misschien maar goed, Collin was meer het "t shirt en spijkerbroek type" en daar hield zijn kennis over kleding ook totaal mee op.

[Ravief]

Lachend beweerde ze dat hij haar nog nooit brutaal had meegemaakt en keek hem even na.

Von keek hem sceptisch aan. Als vrienden? Met Nova? Was er een universum waarin dat werkte? Ze was vrienden geweest met Mano voordat ze wat kregen, met Imre net zo en met Sam eveneens. Imre was echt even dol geweest op haar, maar ze hadden geen wederzijdse klik gehad. Nova was een mooie vrouw en zachtaardig en vriendelijk en vol leven. Mannen waren alleen bevriend met haar als ze een ander hadden.
"Je wilt met Nova naar het kerstgala in een geleend pak?" Nu keek ze hem aan en trok een gezicht van waag-het-eens-ja-te-zeggen. Zodra het belachelijke van zijn woorden was doorgedrongen, verzachtte ze weer. "Een beetje man heeft een goed pak nodig. Maar je geen zorgen om het geld. Als jij Nova een fijne, ontspannen avond bezorgd staan we quitte." De Nimf had genoeg meegemaakt en ze hoorde toch ook een beetje bij de roedel door de banden met Aya, Destan, Edmond en Mano.
Waarna ze hem wees op een rek met pasoverhemden. "Kun je me de derde van links brengen en de tweede vanaf rechts? Even kijken wat het met je huidskleur doet." Er volgde wat gemompel over 'wij rosharigen hebben maar te lijden onder mode' en wat al niet meer. Gelukkig viel het wel mee hoe rossig Collin was. Ze schreef het een en ander op, nam tenslotte zijn maten voor de zekerheid en schreef het een en ander op over kleuren. Al zou voor mannen waarschijnlijk de hele rij met overhemden gewoon onder 'wit' vallen. "Zo dan, dat was dat. Ik kom het wel naar Klein-Eldon brengen." Tevreden keek de wolf hem aan. Heerlijk om een man in pak te steken!

[varden]

Collin deed zijn mond al open om "ja" te zeggen, toen hij de volle lading van Von's blik kreeg. Wijselijk ging zijn mond weer dicht terwijl de man zowaar een klein beetje in elkaar kromp. Ineens snapte hij wel dat iedereen ergens ook een beetje bang was voor Von, die blikken van haar waren dodelijk!
De overhemden waren voor hem wit, wit, en meer wit, maar hij deed maar braaf wat Von zei. Zijn wolf grinnikte zacht diep van binnen, simpelweg om het feit dat een vrouwelijke Alfa zo'n indruk kon hebben op de man. Zijn "eigen Alfa's" in Griekenland kregen meestal verzet en een grote mond van Collin. "Ik snap niet waarom dit allemaal nodig is," bromde hij allemaal zacht terwijl hij netjes stilstond en zijn maten liet nemen. Daarmee was Von de tweede vrouw op Eldon die hem zag zonder shirt, toen hij de pasoverhemden aantrok. De vrouw kon goed maten inschatten, wat fijn was want de laatste keer dat Collin dit had moeten doen had hij drie keer een overhemd aangehad dat echt niet lekker zat rond zijn (best wel brede) borstkas. Terwijl hij zijn kleren aantrok en hoorde dat ze het pak wel langs zou komen brengen bromde hij opnieuw zacht bij het zien van haar tevreden blik. Vrouwen en kleren, hij zou het wel nooit begrijpen... Maar ze kwam nog niet helemaal van hem af. "Wat is er met oudjaar?" wilde hij toch nog wel weten. Waren kerst en oud&nieuw echt iets groots op Eldon? Want dan moest hij misschien nog even het dorp in voor cadeautjes voor zijn neefjes, Aya, Destan, en misschien ook wel voor Nova en haar kids? Shit, hij had hier helemaal niet over nagedacht. In zijn oorspronkelijke plan zou hij nu al terug zijn in Griekenland, maar de tijd was voorbij gevlogen en voor hij het had geweten was Collin langzaam begonnen met plannen voor langere termijn te maken. Zo wilde hij met Boaz de piano afmaken en het ding mooi en strak in de lak gaan zetten binnenkort, zat hij onbewust al te denken over hoe hij de tuin kon verbeteren in de lente, en zelfs over of hij Kaspar zou vragen of hij misschien een dag in de week les kon geven als sportdocent op Eldon. Terwijl al deze gedachten door zijn hoofd buitelden wachtte hij nog op antwoord op zijn vraag, maar ergens was in zijn blik te zien dat er een heel nieuw besef tot hem door begon te dringen. Wacht.. wilde hij op Eldon blijven? Maar.. zijn leven lag nog helemaal in Griekenland, toch?

[Ravief]

"Als je op het gala bent, ga je me dankbaar zijn," wierp Von tegen. Als hij dan in spijkerbroek zou komen opdagen werd hij er waarschijnlijk uitgegooid en pas binnen gelaten als hij zich een beetje had aangekleed. Collin zou nog versteld staan over de kwaliteit die Von zou leveren en hoe heerlijk het zou zitten. Ze had al wel door dat hij niet van pakken hield en ondanks dat wilde ze dat hij er goed uit zou zien en tegelijk zich comfortabel zou voelen. Wat betekende dat ze zachte stoffen zou gebruiken en goed maatwerk.

"Kerst is voor het hele kasteel en alle leerlingen. Oudjaar is voor een deel van de staf. Meestal is het een besloten feestje, met drank, goed eten, muziek, dansen en gezelligheid. Soms cadeaus uitwisselen. Chic het jaar uit zeg maar. En reken maar dat je vreemd wordt aangekeken als je in spijkerbroek op komt dagen." Oudjaar was soms nog wel leuker dan het gala. Vooral omdat je dan niet te maken had met een hele stapel leerlingen die zich niet konden gedragen.
Von merkte het verschil in hem op en keek hem vragend aan. Hij zag eruit alsof hij ineens achter het bestaan van de kip kwam en zit het nu pas realiseerde. "Collin? Gaat het? Je ziet eruit alsof je.. ik weet niet.. iets belangrijks ontdekt.."

[varden]

Weer een brom. Hij begon op Emil te lijken, hoewel Collin de mannelijke Alfa bij lange na niet genoeg kende om dat te weten en Emil bovendien wel beter wist dan in discussie gaan over kleding met Von. Inmiddels onderging hij het grinnikend als zijn mate besloot dat hij een nieuw pak nodig had.

Oud&Nieuw klonk... serieus... Collin trok even een nogal hulpeloos gezicht. Waarom was er een oorlog tegen zijn spijkerbroek gaande? Maar hij besefte ook wel dat hij er echt niet onderuit ging komen en dus gaf hij zich maar gewoon gewonnen. Bovendien deed hij dit voor Nova, om haar een ontspannen en leuke avond te bezorgen. Dat had ze meer dan verdiend. Waardoor zijn gedachten weer afgleden naar de Nimf en haar kinderen. Senna had het niet hardop gezegd, maar zijn wolf had tijdens het spelen heus wel gemerkt dat dat kleine meisje het helemaal prima vond dat hij rond het gezin hing om met hen te spelen en een beetje op ze te passen. En hij was gesteld op hen geraakt. Bedachtzaam beet hij op zijn duimnagel, en het duurde even voor hij doorkreeg dat Von iets tegen hem zei. "Huh? Wat?" Ietwat verstoord keek hij op, uit zijn gedachten getrokken. Maar toen grijnsde hij weer, als een afwerend gebaar haast. "Ooh, nee het is niets. Ik bedacht me iets dat ik nog moest doen op klein-Eldon." Zou hij hier op Eldon passen? Als hij echt zou blijven? Hij had zijn draai er nu wel gevonden, maar dat was met het idee dat hij weer weg zou gaan. Zou hij echt kunnen aarden hier en iets opbouwen? Misschien moest hij daar maar eens over met Kaspar en Destan praten, of er wel echt iets voor hem te doen was hier? Want dat zou de afspraken wel iets veranderen... "Maar dan zie ik je op klein-Eldon weer?" Als ze het pak kwam brengen. Hij wilde naar buiten, wilde frisse lucht voor hij het idee kreeg dat zijn hoofd ging ontploffen. Bovendien was hij ineens tot het volle besef gekomen dat hij Kerst hier zou gaan vieren, de eerste kerst die hij niet met Alec en Brenn en hun gezinnen zou meemaken. De eerste kerst zonder die twee nare, lege stoelen waar hij Nova over had verteld.

[Ravief]

Ja, ja... iets doen op het landhuis.. Von sprak haar gedachten maar niet uit en knikte op zijn woorden. "Ja, ik kom die kant op, zwaar beladen met alle kleding," lachte ze. Maar vervolgens wenste ze hem een fijne dag en ging snel aan de slag. Ze moest de kleding van Nova afstemmen op die van hem en daarna moest ook de kleding van Kaspar en Boaz nog, dus dat werd wat...

Met mocht duidelijk zijn dat winter op Eldon voor iedereen bijzonder was. Het kasteel liep langzaam leeg terwijl heel veel leerlingen naar familie gingen en de overgeblevenen klitten nog hechter samen. Op het landgoed was dat niet anders. Het voelde als een grote familie en gelukkig ging het ook een stuk beter met Nova. Avès leek het goed te doen en goed te groeien en na een paar dagen werd duidelijk dat hij bruinachtige ogen zou hebben. De Nimf nam de tijd om met haar gezin samen te zijn en ze extra aandacht te geven. Dat was vaker met Collin dan zonder, ondertussen. Ze maakten wandelingen, liet haar kinderen met hem stoeien, zaten elkaar achterna in de sneeuw en gooiden sneeuwballen naar elkaar en probeerden een sneeuwwolf te maken. Daarna was het zitten bij de haard met warm drinken, koekjes en verhaaltjes van Nova.
Het voelde fijn en ontspannen, ook al was ze ergens een beetje nerveus voor het gala. Ze kwam niet zo heel veel meer op het kasteel, behalve om Aya gezelschap te houden en ze hoopte maar dat het allemaal goed ging verlopen.

[varden]

En Collin genoot van elke minuut. Zijn wolf maakte wandelingen met Senna op zijn rug, de man vertelde spannende verhalen over zomers op het strand in Griekenland waarin Destan en hij waren afgedreven op hun surfplanken en ze de hele nacht erover hadden gedaan om weer thuis te komen, en op een avond zaten Nova en hij simpelweg in stilte op de bank te lezen terwijl Aves in haar armen in slaap was gevallen, Nyah op zijn schoot net zo zat te dutten en Senna opgekruld op de bank in Dromenland was beland. De winter hier had iets knus, iets huiselijks dat Collin in vele jaren niet meer zo had ervaren en het deed hem ergens goed. Hij zag hoe Nova meer en meer ontspande, genoot van de tijd met haar kinderen en van de rust.

Toen Von langskwam voor het afpassen kwam ze dan ook binnen in een warm nest, terwijl Collin zich in zijn geheel niet bewust was van de gedachtegangen van de vrouw over Nova en hem. En dat dacht echt niet alleen Von. Themis en Aya deelden haar gedachten, maar ook zij hielden wijselijk hun lippen op elkaar omdat ze ook wel zagen dat Nova en Collin het zelf absoluut nog niet door hadden. Themis was eigenlijk van plan het gala dit jaar over te slaan. Op de dag dat Von langskwam op klein-Eldon, ongeveer een week voor het gala en met nog zeker drie maanden zwangerschap voor de boeg, was ze 's middags toch maar weer in bed gekropen. Dat was niets voor haar maar ze voelde zich al een paar dagen ronduit beroerd. Haar huid was voor haar doen ronduit koud en ze had het gevoel dat haar hoofd uit elkaar zou barsten van de bonzende pijn direct achter haar ogen. Om over de rugpijn nog maar te zwijgen. Met de dekens opgetrokken tot haar neus bromde ze zacht. Af en toe kleurden haar ogen geel, elke keer dat de kleine zich bewoog.

[Ravief]

Meer dan eens betrapte Nova zich op de gedachte dat het voelde alsof hij hier hoorde. Hij was zo snel deel geworden van haar vertrouwenskring dat ze zich amper meer kon indenken hoe het was zonder hem. Ook zij genoot van de dagen, maar toen Von binnenkwam, gaf ze direct Avès af aan Collin en liep snel op de vrouw af. Ze straalde van enthousiasme en begon direct te kletsen over wat ze allemaal had gemaakt en of het gelukt was met haar plannen en kleuren en of ze zelf ook langs zou komen met Emil.
Ze ging met haar mee om alles af te passen en verbaasde zich weer over de stof en hoe zacht het was en hoe heerlijk het voelde. Von had goed meegedacht over haar veranderende lichaam. Het zwangerschapsbuikje was alweer bijna weg -iets waar menig vrouw jaloers op kon zijn- en Von had haarfijn aangevoeld hoe ze in haar jurk zou passen. "Je hebt weer eens fantastisch werk verricht," zei ze bewonderend.

Edmond deed wat hij kon om haar bij te staan en maakte kruiken voor haar en middeltjes tegen de hoofdpijn, maar hij was ook geen wonderman. Het was duidelijk dat Themis er last van had dat het wolfje was en daar was niet heel veel aan te doen.

[varden]

Het feit al dat ze Avès zo makkelijk aan hem overgaf was al iets opmerkelijks. Collin ontfermde zich over het ventje alsof dat een hele normale bezigheid was voor hem. Hij trok een gezicht naar de pup. "Wacht maar tot je wat ouder bent vent, dan moet jij ook in zo'n apenpakje mee met je mama en zusjes."

Terwijl ze de kruik tegen haar pijnlijke rug legde keek ze met een dankbare glimlach naar Edmond. Zacht kneep ze in zijn hand en haalde hem over om even bij haar te blijven zitten. Met een zucht legde ze haar hoofd tegen zijn been, genietend van zijn geur en zijn rust. "Hmm liefje," bromde ze. "Ik hou van al onze kinderen, maar als deze me zo'n rugpijn blijft bezorgen gaan we eens moeten praten over wie de luiers doet midden in de nacht." Het was een halve grap, en half serieus want op deze manier had ze geen energie meer om eruit te komen voor hun hummeltje. Tenminste, niet als ze ook nog fatsoenlijk aandacht wilde geven aan hun oudste die nu toch wel echt volwassen begon te worden.