Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Geplaag wat een hartelijke schaterlach van Nova ontlokte. Helemaal omdat Collin daarna zo rood werd, dat het heel duidelijk was waar het om ging. Maar die dag zagen ze elkaar eigenlijk niet veel. Ze hadden het beiden druk en dat vond Nova wel even prima. Ze moest alles van gisteren duidelijk een plekje geven, vooral ook omdat ze nu pas doorhad dat ze veel meer om de wolf was gaan geven dan in eerste instantie gedacht.

Maar Boaz gaf ze een mooie uitleg. Over de jurken, de muziek, de koppeltjes en dat Amiel geen mogelijkheid had gekregen om te zitten want iedereen wilde met hem dansen -of meer. Ze vertelde over de muziek en de gezelligheid en de sfeer in de tuin. En dat het niet hetzelfde was zonder hem, maar dat zei ze zachtjes en ze kneep kort in zijn schouder. "Denk maar niet dat je onder dansen uitkomt!" Ze kon prima op zijn schoot zitten en dat hij hen in rondjes draaide.
Even keek ze naar Aya, maar kon zich niet echt opbrengen om wat te zeggen over gisteravond. Al wist ze dat eigenlijk iedereen in spanning zat over meer nieuws. Voor nu richtte ze zich maar gewoon op het eten maken. Tegen de tijd dat de rest van de roedel ook kwam voor het avondeten, ging zij op zoek naar Themis om haar zachtjes wakker te maken.

[varden]

Collin bromde gegeneerd en verdween daarop al snel uit de keuken en naar zijn andere klusjes, waar hij zich kon verschuilen voor Themis' geplaagd. Hoewel hij het dan wel weer leuk vond om Nova zo te horen lachen. Ook Aya keek daar even van op. Het was iets dat ze al heel lang niet gehoord had.

Groggy opende Themis haar ogen, gewekt uit een diepe slaap. Haar armen lagen beschermend over haar buik en ze kreunde zacht terwijl ze overeind kwam. "Hoe laat is het?" Het had haar even gekost om te beseffen waar ze was, en wie haar wekte. Alleen het besef van tijd kwam niet helemaal terug. Ze streek haar haar uit haar gezicht en probeerde iets wakkerder te worden terwijl ze licht tegen Nova leunde. Nu ze nog even een momentje samen hadden voor alle drukte echt los zou barsten keek ze een beetje peilend naar haar oudste dochter. "Hoe gaat het met je meisje?" Ze zagen haar immers niet meer zoveel thuis als normaal.

[Ravief]

Ze sloot haar armen om de vrouw heen en masseerde zachtjes haar buik, terwijl ze Themis tegen zich aan hield. Het was vreemd dat ze ongeveer even warm waren. "Het is bijna etenstijd, een uurtje of half zeven is het nu denk ik. Nog eventjes en dan zijn we compleet." Nova vond dit momentje samen wel even heel erg fijn. Precies wat ze nodig had ook. Ze zuchtte licht en dacht na over gisteren. Het had nogal een impact op haar gemaakt en Nova wist even niet wat ze moest zeggen. "Wel goed, denk ik." Moest ze Themis alles vertellen over wat er tussen haar en Collin was gebeurd? Was er wel iets gebeurd? Hoe moest ze dit zien? Ze wist het eventjes niet meer en dat was ook duidelijk te zien.

[varden]

Een zachte kreun van ongemak klonk toen Nova haar buik masseerde. De zwangerschap viel Themis zwaar dit keer, en dat was te zien. Ze zag bleek en was een stuk kouder dan normaal, zelfs haar horens leken wat doffer. Maar het zou goed komen als de kleine er eenmaal was.
Bezorgd keek de Duivelin naar de Nimf. Er zat haar iets dwars, dat kon ze ook wel zien. "Nova, is er iets?" Wilde ze het ergens over hebben? Haar gedachten kwijt? Was er gisteren iets gebeurd op het gala? Met haar kinderen? Met Collin?

[Ravief]

Ze aarzelde wat. Eigenlijk wilde ze haar twijfels delen met iemand, maar tegelijk... misschien maakte ze zich druk om niets? Dus zweeg ze een hele tijd terwijl ze Themis een beetje warm wreef en hielp met ontspannen. "Collin vertelde gisteren dat hij aan het nadenken is over wat hij wil gaan doen komend jaar," zei ze tenslotte. "Of hij terug gaat naar Griekenland of niet." Nova wist niet zo goed wat ze ermee moest. Het was een goed iets dat hij overwoog om te blijven. Maar waarom voelde ze dan vooral angst dat hij naar zijn huis zou gaan? "Ik weet niet wat dat betekent.. Ik wil niet.. ik wil niet dat hij gaat, Themis."

[varden]

Themis viel even stil, moest hier goed over nadenken, maar ze sloot Nova enkel steviger in haar armen. "Ooh lieverd toch," zei ze zacht terwijl ze over Nova's arm wreef. Het was nogal wat dat de jonge vrouw toegaf dat ze niet wilde dat Collin wegging, en juist terwijl de wolf nog aan het uitzoeken was wat hij wilde. "Hij is zo duidelijk dol op je meisje, het komt heus wel goed." Maar wat moest, of kon ze verder zeggen? Wat als Collin toch terug ging en ze Nova valse hoop gaf? Dat kon ze niet doen. "Heb je al tegen hem zelf gezegd dat je wilt dat hij blijft?" Als iemand dat kon zeggen was het Nova toch wel, had Themis het idee.

[Ravief]

Ze kroop weg bij de vrouw die een moederfiguur voor haar was en een goede vriendin. Ze zuchtte lichtjes en schudde haar hoofd. "Nee, ik wil niet... ik wil hem niets opleggen. Hij heeft nog een heel leven daar en... ik kan niet zomaar van hem vragen dat op te geven." Daarnaast wist ze niet eens of ze het wel kon. Of ze wel kon zeggen dat hij moest blijven. Ze had haar hart al te vaak verloren en gebroken zien worden. Voor eens in haar leven moest ze voorzichtig zijn, ook al was het al iets te laat. Ze gaf veel meer om Collin dan ze had aan zien komen. Even haalde ze trillerig adem maar wist toen weer een te glimlachen. "Kom op.. als we nog langer blijven zitten, hebben al die wolven het eten al opgegeten. En dan heb ik voor niets een hele dag in de keuken gestaan."

[varden]

Tja dat was nogal een dilemma. Themis zuchtte en hield het meisje maar gewoon stevig vast. "Als het moet gebeuren, zal het gebeuren," zei ze alleen maar. Als Nova en Collin bij elkaar hoorden zou het wel goed komen, daar was Themis van overtuigd. Bovendien kon ze wel moederlijke raad geven, maar ze kon niet in de toekomst kijken. Dus hield ze Nova maar gewoon vast in de knuffel, en liet zich uiteindelijk uit bed helpen. Ze gooide wat water in haar gezicht, friste zichzelf iets op en maakte zichzelf wat meer toonbaar en volgde haar toen naar beneden. Ze had het de roedel verteld, maar toch keken er even een paar leden wat verbaasd naar haar. Die buik kon je moeilijk missen immers. Themis glimlachte wat vermoeid, maar keek toen naar Nova en kneep nog even bemoedigend in haar hand. "Als je erover wilt praten ben ik er altijd lieverd," zei ze zacht, alleen voor Nova's oren bedoeld, maar toen ging ze een rondje om iedereen te begroeten. Toen Themis Von tegenkwam grinnikte ze even zacht. "Hoe magisch ben jij met kleding? Mijn man schijnt het idee te hebben dat ik mee moet naar oudjaar." En ze had toch niet helemaal zin om de enige in een dikke trui te zijn daar. Hoewel weinig jurken charmant zouden zitten op dit moment.

Collin keek op toen zijn neus Nova's geur oppikte, zelfs in deze grote groep. Hij glimlachte naar haar en bood haar een mok thee aan. "Ik heb Senna laten kiezen," stelde hij haar met een grijns gerust. Hij stond niet bekend om zijn verfijnde smaak qua thee.

[Ravief]

Ja, wat dat betreft zou Collin nog voldoende kunnen leren over en van Nova. Over thee, dansen, kledingsmaak en -stijl en wat al niet meer. Ze glimlachte dankbaar naar hem en keek toe terwijl Von en Themis het gesprek aangingen over jurken en dat zwangerschapsmode echt niet heel moeilijk hoefde te zijn en ook echt wel heel comfortabel kon zijn. Ongetwijfeld legde ze zelfs uit dat ze er bij Nova's jurk aan had gedacht dat ze om de twee/drie uur Avès moest voeden en dat ze daar rekening mee had gehouden.

Het was een heerlijke tijd en na de maaltijd -waarbij er ruim genoeg was voor iedereen en ook keuze voor iedereen was- ging Nova even apart zitten met haar meisjes. Ze had even bij Avès gekeken, maar die lag nog stil om zich heen te kijken en vermaakte zich wel. Beide dochtertjes zaten op een knie en Nova gaf hen de cadeautjes die ze had laten maken. Voor Senna de boomhanger met ketting en voor Nyah was het een haarspeld met een kunstzinnige leeuw erop als je goed keek in de lijnen. Zachtjes legde ze aan Senna uit waar de boom voor stond en dat iedereen van het gezin erop stond. Het meisje was duidelijk verrukt om iets te hebben wat van hen allemaal samen was, maar gaf hem terug aan Nova om te bewaren, al wilde ze hem met kerst om. Nyah begreep er nog niet zoveel van, maar haar oudste zag er direct een leeuw in keek elke keek bewonderend naar de speld in haar zusjes lokken.

Kerst ging in een waas voorbij. Het waren dagen vol gezelligheid en spelletjes en knuffels en eten. Het was fijn om iedereen zo bij elkaar te hebben en dat iedereen het ook echt naar de zin had.
Met oudjaar werd de groep nog wat groter, maar was het meer gescheiden. De kinderen kregen de serre als 'speelkamer' en de volwassenen kwamen af en toe kijken of alles nog goed ging en of er al nieuw drinken en koekjes gebracht moesten worden. Tamira kwam uiteraard ook langs, evenals Amiel. Het was Von gelukt om voor Themis een mooie jurk te maken, die ze na de bevalling gewoon kon laten vermaken en dus zag iedereen er op zijn best uit. Het was Nova niet ontgaan dat Collin een ander pak aan had en dat ook deze kleuren op elkaar af waren gestemd. Ondanks zijn donkere pak, had ze wel door dat de kleur van zijn overhemd dezelfde kleur als haar lavendelgrijze jurk* was.

*= https://i.pinimg.com/564x/14/9a/cb/149 ... 6e6e51.jpg

[varden]

Collin wist wel beter dan naar hen toe te gaan tijdens dat moment. Hij wist niet dat Nova bijzondere cadeaus voor haar dochters had, maar als een moeder zo met beide dochters op haar knie ging zitten, dan kwam het serieus over.

Kerst was heerlijk, en bij oudjaar kwam Collin kwam wat schoorvoetend op Nova af. Ze waren hier niet samen heen gekomen, zoals op het gala, omdat dit ergens informeler was dan het gala. Maar tegelijk was het formeler, want iedereen was in pak en het was een feestje met een besloten kring. "Ik dacht dat je me niet meer met mijn mond vol tanden zou laten staan, door er zo beeldschoon uit te zien," grapte hij. Hij had immers al bij het gala niets uit kunnen brengen toen hij haar zag, en nu moest hij ook heel hard nadenken om deze zin te kunnen formuleren. Wat Nova nog niet wist, was dat Collin die middag een lang gesprek had gehad met Kaspar over zijn besluit. Hij zou terug gaan naar Griekenland, maar dat zou maar voor korte tijd zijn. Zijn spullen pakken, zijn leven daar afsluiten, en tenzij er iets was waar hij echt voor moest blijven zou hij terugkomen naar Eldon. De weerwolf hoopte dat hij dit goed kon uitleggen bij Nova, dat ze niet boos of verdrietig werd, maar dat zou voor morgen zijn. Vanavond zou om haar draaien, als het aan hem lag.
Themis, aan Edmond's arm, zag de twee staan en moest glimlachen. Von had niet alleen wonderen gedaan qua kleding voor haar, maar ook voor de wolf en nimf, dat was duidelijk.