We find our own way

[Ravief]

Het was heerlijk om iets te delen van zichzelf waar zozeer deel van hem was dat hij niet wist wat hij moest als hij niet kon tekenen. De tijd dat zijn pols gebroken was geweest, was dan ook een hel geweest. Met plezier gaf hij uitleg, schoot soms in de lach of vertelde hoe vaak hij iets had moeten herhalen voor het naar zijn zin was geweest. Hoe hij zijn docenten tot waanzin had gedreven en wat al niet meer.
Hij lachte om haar vraag en trok speels aan een krul voor hij hem weer liet schieten. "Het is nogal een uitdaging om het goed te krijgen. Behoorlijk lastig eigenlijk." Maar toen viel ze stil en wierp hij een blik op het blok en vervolgens haar weer aankeek, wist hij even niet wat hij moest zeggen. Hij glimlachte verlegen naar haar en kon het niet laten. Zachtjes streelde hij langs haar kaak. "Ik meen het nog steeds. Je bent heel mooi, Moyra en het doet me goed dat je niet meer verbergt." Maar vervolgens trok hij zijn hand terug en kneep kort in haar hand.

[varden]

Ze kon het niet helpen, toen ze Nish' vingers tegen haar kaak voelde ontsnapte haar adem iets trillerig. De spanning schoot door haar lichaam, en Moyra was er niet helemaal uit wat voor soort spanning dat precies was. Ja, ze had geweten dat hij het leuk vond als ze haar schubben, en zichzelf wat meer toonde, maar ze had nooit beseft hoe erg hij het meende. Tot die geschreven woorden, want dat alles wat hij had opgeschreven en getekend heel persoonlijk was en heel diep ging, dat had ze ook wel door. Moyra slikte, terwijl ze het schetsblok langzaam op de grond legde en zich naar hem toe boog. Ze rekte zich iets uit, tot haar lippen zacht de zijne beroerden. Ze wist nog altijd niet helemaal hoe ze het verlies van hem, en het terugkrijgen een plekje moest geven, maar dit... dit was iets waar ze helemaal niet over twijfelde. Het gevoel van zijn lippen tegen de hare zette haar vrijwel meteen in vuur en vlam.

[Ravief]

Wacht... hadden ze niet gisteren nog afgesproken dat ze als vrienden zouden beginnen en het rustig aan zouden doen? Dat ze wilden kijken wat er nog was en daar de tijd voor wilden nemen? Hoe paste dit in het plaatje? Niet dat het Nish echt iets kon schelen. Hij glimlachte tegen haar lippen aan en kuste warm en teder terug. Tevreden gleed zijn arm om haar heen en zijn andere hand verdween in haar krullenbos. Wat had hij dit ontzettend gemist. Haar vasthouden, dichtbij zich hebben, haar voelen en haar kussen en... "Moyra," verzuchtte hij en kuste haar nogmaals. Zacht, voorzichtig haar, trok hij haar langzaam dichter naar zich toe tot ze op zijn schoot belande. Voor een keer schoot zijn hartslag omhoog om de juiste redenen. Hij wilde helemaal geen vrienden met deze vrouw zijn. Nish wist niet eens of hij het wel kon. Met tegenzin verbrak hij de kus en keek haar met glinsterende ogen aan terwijl zijn vingertoppen uiterst zacht over haar schubben gleden. Vervolgens over haar kaak, haar wang, haar neus, haar lippen...
"Ik heb je zo gemist," fluisterde hij. "Moyra.. ik weet niet of ik het kan.. vrienden zijn, bedoel ik. Ik wil heel graag meer dan dat, maar ik weet dat we tijd nodig hebben. Ik zal mijn best doen om zo rustig mogelijk aan te doen." Een klein lachje verscheen. "Al gaat dat moeilijk worden als alles in me je wil vasthouden, je wil knuffelen en kussen en zoveel mogelijk bij je wil zijn."

[varden]

Ze hadden zoveel afgesproken, allemaal dingen die Moyra zich nu nauwelijks meer kon herinneren. Het enige waar ze zich bewust van was waren zijn lippen, zijn arm om haar heen, hoe ze op zijn schoot getrokken werd en dat dat eigenlijk het plekje was waar ze het allerliefste wilde zitten. Moyra's handen klampten zich aan Nish' shirt vast terwijl ze genoot van het gevoel dat zich van haar meester maakte, een gevoel dat hij kort had aan weten te wakkeren en dat toen ruim een half jaar samen met hem gestorven leek te zijn. Zijn zucht deed ook haar hartslag opnieuw versnellen, deed haar glimlachen, ook al keek ze hem behoorlijk "omver geblazen" aan toen de kus werd verbroken. Had zij hem gekust? Dat was nieuw...
Onder zijn woorden begon ze toch wel weer te blozen, en ze keek hem met een ietwat verlegen glimlach aan. "Misschien..." Haar stem liet haar hopeloos in de steek voor een seconde en Moyra schraapte haar keel kort om die weer terug te krijgen. "Misschien moeten we dat concept van daten dan toch maar eens proberen?" Ze hadden immers niet gedate vorige keer, moesten te dicht bij elkaar blijven daarvoor. Moyra was in die maanden zelfs op een paar dates met een ander geweest. Want ook zij wilde eigenlijk geen vrienden zijn. Daarvoor was er al teveel tussen hen gebeurd, en daarvoor was ze ook veel te verliefd op deze jongen. Ze hoefden niet meteen in een serieuze, exclusieve relatie te duiken, maar dat betekende niet dat ze het niet konden uitproberen. Toch?

[Ravief]

Nish smolt ongeveer bij haar verlegen blik en haar blos. Ze was zo ontzettend schattig dat hij het niet kon helpen om haar nog eens te kussen. Zijn ogen schitterden en hij woelde zachtjes door haar krullen en genoot vooral van haar op schoot hebben. "Laten we dat maar eens proberen dan." Waarop hij haar weer tegen zijn borst trok en haar gewoon vasthield.

De rest van het weekend was eigenlijk een waas. Ze genoten, hadden het leuk, maar deden tegelijk rustig aan. Zondagavond bracht hij haar weer richting de metro en ze spraken af dat ze volgend weekend met Iriza zou komen en dat ze dan uit zouden gaan. Ze waren duidelijk allebei dol op elkaar, maar dat werd nog niet met hele grote woorden uitgesproken. Al zou Nish er helemaal geen probleem mee hebben als Moyra weer bij hem in bed zou slapen. Gewoon slapen, de rest kon nog wel even wachten.

[varden]

Het was een heerlijk weekend, en Moyra genoot ervan om weer bij hem te zijn, om zo ontspannen te zijn als toen ze elkaar net hadden leren kennen op deze manier, en het afscheid was dan ook niet al te leuk. Toen ze die avond de Argos in liep was ze duidelijk een ander mens, en wel eentje die gedeeltelijk echt wel met haar hoofd in de wolken zat. Ze grijnsde naar Iriza. "Ik hoorde dat wij samen gaan stappen in Vexgarde volgend weekend?" Haar vriendin had haar niet verteld dat Gennat haar had uitgenodigd om weer langs te komen, maar Moyra had er niets op tegen. Al het vervoer op rails maakte haar nog steeds oncomfortabel, of het nou een trein, een metro, of een trolley was.

[Ravief]

Op het allerlaatste moment had Gennat de zondag bij haar gespendeerd en hadden ze inderdaad gekeken naar mogelijkheden om met z'n vieren uit te gaan. Ze wisten niet hoe het zou gaan tussen Nish en Moyra en misschien dat het makkelijker werd als ze met z'n vieren waren. Dat de sfeer gemoedelijker zou zijn, misschien, gezien beiden wel inzagen dat die twee gewoon elkaar een nieuwe kans moesten geven en ervoor moesten gaan.
Iriza grijnsde naar haar vriendin en gaf haar een omhelzing met 1 arm, gezien de ander een sauspan vasthield. "Hé lieverd, volgens mij was dat een beter weekend dat je had verwacht?" Het was een soort van poging om haar uit te horen, want uiteraard wilde ze alles weten. Alleen was zij ietsjes beter in dat onderdrukken waardoor ze totaal niet op Anná leek als ze het over 'meidendingen' hadden. "Hmm.. Gennat had het over een club waar hij met mij heen wilde en ik dacht.. misschien een leuk idee om met z'n vieren te gaan." Waarna ze een gezicht trok. "Maar omdat je weekenden gaat missen, heb ik je voor drie dagen op sluiten gezet, Mo." voor wat, hoort wat.

[varden]

Het stel moest eens weten hoe makkelijk dat "ervoor gaan" nu al ging...
Moyra glimlachte, maar ging bewust niet in op Iriza's vraag, ook al kon ze haar vriendin's nieuwsgierigheid ongeveer voelen. "Niet meer dan terecht," zei ze over de sluitingsdiensten. Bovendien woonde ze toch hier, dus het maakte haar niet zoveel uit. Het kon zo lawaaiig zijn in de Argos dat slapen voor sluiten soms nauwelijks ging. "En ik denk dat ik weet welke club hij bedoelde, Nish had het er ook al over dit weekend. Het schijnt er leuk te zijn." Hoewel Moyra wel hoopte dat ze op zo'n "gewone dansavond" zouden gaan volgend weekend, ze was niet bepaald klaar voor de andere verhalen die Nish met haar had gedeeld.

[Ravief]

Inmiddels was ook Iriza een beetje meer bijgepraat over de seksuele gewoontes van de Fiach en hoewel ze dat een beetje vreemd had gevonden, had ze Gennat daarna behoorlijk uitgehoord -vooral over zijn eigen voorkeuren dan. Anders dan Moyra keek zij wel uit naar een speciale avond daar, al kon ze zich er nog maar weinig bij voorstellen. Ze verdween even in de keuken, sprak met de chef en kwam weer terug naar Moyra. "Denk maar niet dat je er zo makkelijk onderuit komt, Mo. Ik wil alles horen hoor!" Al kon het wachten. Ze had vanavond op het laatst nog een reservering voor een besloten feestje gekregen en daar moest alles voor klaargezet worden. Dus zette ze haar vriendin al snel aan het werk zodat het haar minder stress gaf. Ze zetten tafels klaar, dekten alles netjes en sprak ondertussen wat over haar eigen weekend en dat het fijn was met Gennat die het prima vond om elkaar niet elk weekend te zien, zolang ze elkaar maar zagen en bij elkaar hoorden.

[varden]

Dat Iriza wel eens mee wilde naar een speciale avond, was iets dat Gennat alleen maar ontzettend heet had gevonden. Waarop hij haar had overladen met aandacht en complimenten over dat ze de perfecte vrouw was voor hem. Het was wel waar, ze was de eerste vrouw die hem in een relatie had weten te krijgen en voor wie hij was gestopt met zoveel mogelijk te scoren.

Moyra kreunde getergd. "Maar er is niets te vertellen," klaagde ze terwijl ze een schort voorbond. Het was een leugen, een enorme leugen zelfs. Waarna ze hielp met het opzetten en dekken van de tafels, en toen de eerste gasten aankwamen begon ze drankjes rond te brengen en bestellingen op te nemen alsof ze dit werk al jaren deed in plaats van enkele maanden. Maar haar hoofd zat al half bij het komende weekend...