We find our own way

[Ravief]

Hij lachte zachtjes. "Dan mogen ze wel heel wat uit de kast trekken." Maar het was wel eens voorgekomen dat iemand hem gek had gemaakt en hij alleen nog maar aan haar had kunnen denken. Voor nu trok hij haar dicht tegen zich aan en sloeg een arm om haar heen. "Als we ooit zover zijn dat we willen experimenteren, dan gaan we dat gewoon bespreken." Jep. Nish dacht in het langere termijn over hen. Hij wilde haar ook niet delen, maar ze had net aangegeven die kus wel prikkelend te hebben gevonden dus als ze dat eens wilde bekijken, dan kon dat.
Hij stopte met lopen en tilde haar zonder pardon op. Warm drukte hij een kus op haar lippen en keek haar met glinsterende ogen aan. "Anders ik wel."

[varden]

Zacht glimlachend keek ze naar hem, waarna ze rustig haar lippen weer naar de zijne bracht. Die korte kus was niet genoeg, bij lange na niet en dat was aan haar lippen te voelen. Ze wilde meer van hem en om hem dichtbij te houden sloeg ze haar armen dan ook om zijn nek en haar benen om zijn middel. Er waren een paar voordelen aan hun verschil in lengte, een daarvan was dat ze nu behoorlijk dicht tegen hem aangedrukt stond/hing.

[Ravief]

Zijn ene arm stevig om haar middel en zijn andere hand onder haar billen, hielden haar tegen zich aan en de lucht in. Het liefst van al ging hij nu met haar terug naar huis en kwamen ze zijn slaapkamer niet meer uit tot het weer ochtend werd. Maar Nish bouwde rustig op, tot hij haar gepassioneerd zoende en hij een beetje verschoof zodat hij Moyra met haar rug tegen een muur kon duwen en iets minder haar gewicht hoefde te dragen. Hij kreunde tegen haar lippen aan en hijgde toen hij even adem nodig had. Zijn ogen glinsterden echter en het was duidelijk dat hij het geen probleem vond om door haar buiten adem te zijn.

[varden]

Moyra grijnsde naar hem, ook ietwat buiten adem en met glinsterende ogen. Ze wist nog niet helemaal voor hoeveel ze klaar was vanavond, maar dat ze zich aangetrokken voelde tot Nish was overduidelijk. Zacht drukte ze haar lippen weer op de zijne, proefde ze nog een keertje. "Wat zeg je ervan als we het gewoon comfortabel gaan maken bij jou thuis?" fluisterde ze. Het dansen was leuk, maar ze hoefde niet perse weer die menigte in. Als ze Nish de rest van de avond voor zichzelf had was ze al helemaal blij.

[Ravief]

Ooh was ze daar wel voor in? Hij glimlachte warm naar haar en zette Moyra met tegenzin op de grond. "Klinkt heel erg prima." Ontspannen met z'n tweeën en met de avond nog voor hen, was alles nog mogelijk en elkaar eventjes niet delen was voor nu precies wat hij wilde.
Ze wandelden dus rustig naar huis, gingen naar zijn woon- en slaapgedeelte en installeerden zich met wat drinken en lekkers op de bank. Nish in het hoekje en Moyra tegen zich aan, half tussen zijn benen.

[varden]

Hoewel ze die avond opnieuw in haar eentje in het logeerbed eindigde, was er wel heel wat gebeurd en voelde ze voor het eerst in maanden weer een gezonde opwinding in haar lichaam. Als Moyra iets meer zoals Anná was geweest had ze er zelf iets aan gedaan, maar zo was ze niet en ze had dat ook eigenlijk nog nooit echt gedaan.
De dagen dat ze hier was werden gevuld met werk, overleg, gezoen, geknuffel, en elkaar weer leren kennen. Nish en zij vonden een ritme waarin ze konden werken en samen leven, maar dat ritme was gevoelig voor verstoringen. Zoals twee weekenden later, toen Moyra vanwege deadlines geen enkele mogelijkheid zag om naar Vexgarde te komen. Zij vulde haar weekend met onderzoek, schrijven, en twee dubbele shifts in de Argos. Als ze dan toch in Grimmere bleef kon ze het net zo goed gebruiken om weer wat geld te verdienen, want dat ging in rap tempo op met al die reizen die ze betaalde. Als ze elkaar niet konden zien spraken ze af en toe via de Ravenpost. Af en toe kwam daar ook het onderwerp van het centrum er in naar boven. Moyra kon aangeven dat een grens was dat zij niet hoefde te zien dat hij seks had met een ander. Ze zou het niet erg vinden als hij het had, en ze wilde het wel horen, maar ze wilde het niet zien.

Toen Moyra eindelijk weer tijd had om naar Vexgarde te gaan, stond ze haast trappelend van ongeduld op Nish te wachten bij de platforms. Ze had hem veel meer gemist dan ze in de eerste instantie had verwacht.

[Ravief]

Hij kon ook best naar Grimmere komen, als ze elkaar toch wilden zien, maar gezien ze vaak ook bezig waren met hun plannen was Vexgarde gewoon makkelijker. Het was verrassend hoe snel ze weer in een ritme vervielen waar ze allebei tevreden mee waren. Ze hadden hun eigen leven, maar zagen elkaar vaak genoeg om van een relatie te spreken. Nish maakte ook weer een afspraak met Mira, al ging het ondertussen een heel stuk beter met hem. Dingen uitspreken met Moyra hielp hem een heel eind vooruit. De fysio was ook weer te spreken van zijn inzet en beetje bij beetje kreeg Nish zijn oude postuur, en ook weer wat van zijn oude karakter, terug. Al spraken ze nog steeds in termen van lange termijn, ze waren duidelijk blij met zijn nieuwe houding en hoe het ervoor stond.

Ook Nish kon niet wachten haar te zien en hij stapte even van het vlot af om haar op te tillen, rond te zwieren en haar flink te zoenen. Met een brutale grijns en twinkelende ogen zette hij Moyra weer op de grond en vervolgens konden ze aan de reis terug beginnen. Uiteraard moest hij alles horen over de afgelopen weken, ook al hadden ze in grote lijnen best het één en ander besproken.

[varden]

Het was maar goed dat hij afstapte want Moyra vloog hem ongeveer om de hals en anders waren ze misschien wel naar beneden gedonderd. Ze grijnsde terug na de zoen, en het kon haar niet schelen dat er een paar mensen (die af werden gezet of opgehaald op het station) naar hen keken. En dat was ook iets nieuws, want de oude Moyra zou zich daar zeker hyperbewust van zijn geweest. Zacht drukte ze nog een kus op zijn lippen waarna ze op het vlot klom en begon te vertellen. Over haar essays, de opdrachten, de klanten in de Argos, Gennat die Iriza was op komen zoeken, alles wat er gebeurd was gedurende de tijd dat ze elkaar niet hadden gezien. En hij werd net zo goed ondervraagd. Moyra wilde weten hoe het bij de fysio was gegaan, hoe zijn sessie met Mira was geweest, wat hij nog aan werk had verricht. Alles...
Dat ze op deze manier haar leven weer kon delen met Nish deed de jonge vrouw duidelijk goed, hoewel ze ook een beetje nerveus was over waar het heen kon gaan.

[Ravief]

Hij vertelde over zijn opdrachten en dat de fysio tevreden was. Dat hij nieuwe oefeningen mee had gekregen die nogal wat van hem vroegen, maar dat hij had gehoord dat ze vonden dat het sneller ging dan verwacht en dat gaf wel extra energie en moed en zin om door te gaan. De gesprekken met Mira waren het zwaarste. Het ging nu niet zozeer met over de reis en bijna doodgaan, maar vooral ook over zijn relatie met zijn ouders en over het verwerken van Catha's dood. Hij had er nooit echt voor open gestaan, maar nu stond hij zichzelf echt toe om verder te gaan op een goede manier. Het was intensief, om het nog maar eens zwakjes uit te drukken. Toch moest Nish ook direct toegeven dat hij zich beter voelde. Het was thuis nog niet altijd even makkelijk, maar alles kreeg nu een plekje en het werd makkelijker om alles vanuit het juiste perspectief te zien.
Thuis maakten ze het zich gemakkelijk, voordat hij ging koken en daarna ging het kletsen en eten gewoon door op het balkon.

Hun tijd samen vloog voorbij en voor ze het wisten hadden ze nog maar één dag te gaan. Ze pakten wat lekkers in voor onderweg en gingen samen naar het track voor wat plezier. Daarna nam Nish haar mee naar de vlotten om Moyra in te wijden in de wereld van het besturen van die dingen en hoe je je bestemming in kon voeren en hoe je 'vrij' kon varen. Het was een heerlijke dag. Rustig aan en veel vrije lucht en niks moest, wat altijd fijn was. Veel kletsen en knuffelen en ontspannen wat dobberen.
"Hoe zit dat eigenlijk met je studie? Moet je nu al veel op de GU zijn, of is het veel voorbereiding en verder werken als dank voor je kamer?" Nish wilde haar helemaal niet laten gaan.

[varden]

Moyra schudde haar hoofd terwijl ze ontspannen op een vlot laten te dobberen in de lucht, op hun rug liggend en zo naar de lucht kijkend. "Ik heb een aantal voorbereidende vakken met veel deadlines, en één keer in de week college. Verder veel werken, voor mijn kamer, mijn eten, en voor de fooien zodat ik de metro kan blijven betalen." Ze keek met een grijns naar Nish. Dat hij niets aan Grimmere vond wist ze, en bovendien vond zij de sfeer in Vexgarde veel te heerlijk en daarom vroeg ze hem niet naar haar te komen. Maar ze had weinig spaargeld en elk uurtje dat ze kon draaien in de Argos nam ze dan ook aan. Daardoor hield ze Iriza bovendien te vriend met het feit dat ze bijna geen enkel weekend beschikbaar was, tenzij de deadlines te krap waren om een weekendje niet te studeren. "Het echte werk begint over twee maanden." Ze trok een gezicht. Dan zouden Nish en zij wel eens naar een planning "voor hen" moeten kijken. Ze zou drie tot vier dagen in de week college hebben, wat betekende dat ze avonddiensten moest gaan draaien in het café, en weekenddiensten kon ze dan niet eeuwig blijven weigeren...