Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Met een glimlach nam Nova dat aanbod aan. "Maar alleen als Aelia en Edmond ook thuis zijn om mee te helpen. Senna kan zich dan wel heel goed vermaken, Nyah en Avès vragen genoeg aandacht en ik wil niet hebben dat je dat in je eentje moet doen." Themis mocht voor haar willen zorgen zoveel ze wilde, maar Nova wist heel goed dat de vrouw nog lang niet zoveel hersteld was, als ze graag zou zien. Een hele avond alleen met Collin klonk echter als een geschenk wat ze niet kon laten staan. Al maakte haar dat direct ook nerveus op een goede manier.

Het duurde even voordat ze Amiel te pakken kregen. De man had met heel veel dankbaarheid gebruik gemaakt van het feit dat Gaëlla nog maanden was gebleven na de epidemie, maar nu had hij het zelf weer druk met zijn kinderen en lesgeven en wat allemaal niet meer.
Toen hij beide vrouwen zag, werd zijn blik echter direct zorgelijk en voornamelijk om Themis. Hij ging staan en bood haar meteen zijn stoel aan en keek naar Nova toen deze zachtjes uitlegde waarom ze hier waren. "Ik weet het niet precies.. maar iets zit me dwars, misschien kun je helpen met een paar testjes?" Waarna ze het een en ander opschreef en even naar Themis keek, maar vervolgens subtiel tikte op 'gehoor'.

Ze waren een poos in de weer met het kleine meisje, maar vervolgens haalde Amiel een hand door zijn haar. "Je kon weleens gelijk hebben."

[varden]

Die bezorgdheid bezorgde een zachte lach van Themis' kant. "Naar mijn weten komen ze vanavond gewoon naar huis, dus waarom laat je Collin hen na school niet hierheen brengen?" Zijn wolf was groot en sterk genoeg om de twee meisjes te dragen, en tegelijk warm te houden. En zag ze daar nou iets van zenuwen in die grote ogen van Nova? Het deed Themis zacht grinniken. Nee maar, de Nimf had het echt behoorlijk te pakken bij deze Coin.

Themis wilde de stoel afslaan, zeggen dat ze heus niet van suikergoed was gemaakt, maar in realiteit stond ze redelijk op omvallen en dus nam ze hem toch maar aan. Met een vermoeide zucht ging ze zitten en liet het verder over aan Nova en Amiel. Ze zag niet wat er werd opgeschreven, of Nova's subtiele gebaar op het woordje "gehoor". Maar het getest en dergelijken maakte haar niet geruster, en Amiel's en Nova's gezicht ook niet. Ze had de band op dit moment geblokkeerd, om te voorkomen dat ze Edmond net zo gek zou maken als zij nu werd.
Toen Amiel zijn hand door zijn haar haalde stond de Duivelin op. Ze wilde haar hummeltje in haar armen! "Wil iemand me nu vertellen wat er aan de hand is?" Haar toon was wat kribbig, haar gezicht ronduit bezorgd. Wat was er gaande met haar kind?

[Ravief]

Het was best een idee. Nova zou een pixie sturen naar Collin en ze was benieuwd hoe het zou gaan. Een avond samen... alles lag open. Wat als ze elkaar ineens niets meer te vertellen hadden?! Inderdaad had Nova het aardig te pakken. Ze was niet mega verliefd, maar ze voelde veel meer voor de wolf dan ze uitsprak, zoveel was duidelijk.

Amiel gaf haar onmiddellijk haar kind, wisselde even een blik met Nova maar liet het uiteindelijk aan de Nimf over om te vertellen. Hij nam iets meer afstand om de vrouwen een momentje te geven, maar hield ondertussen Themis goed in de gaten.
Nova gebaarde dat ze moest gaan zitten en was niet van plan iets te zeggen voordat Themis dat ook echt deed. "Ik heb het vermoeden dat Rissa... nou.. dat ze op dit moment niet kan horen."

[varden]

Themis nam Rissa over van de Elf en hield het meisje dicht tegen zich aan, uit automatisme zachte geluidjes tegen haar makend.
Dat ze dat altijd had gedaan sloeg dan ook in als een bom bij het nieuws dat haar kind doof zou zijn. De schok op Themis' gezicht was moeiteloos op 10 kilometer afstand te zien. "Rissa is... is doof?" Nova zei dan wel "op dit moment", maar dat was niet iets dat vanzelf zou genezen. Als het kleintje nu niets hoorde, dan zou ze doof geboren moeten zijn. Ze was immers pas een paar dagen oud. Haar blik schoot van Nova, naar Amiel, en terug. "Zijn.. zijn jullie hier zeker van?" De angst in de ogen van de Duivelin was haast wanhopig. Haar kind was doof? Maar... hoe? Had ze dit kunnen voorkomen? Was haar angst over de gezondheid van haar kind door haar eigen leeftijd dan toch gegrond geweest?

[Ravief]

De Nimf moest hulpeloos toekijken bij hoe het nieuws insloeg en ze slikte moeizaam. "Daar lijkt het wel op," stemde ze zachtjes in. Doof... dat was nieuw. Of nou ja.. dat hadden ze nog niet eerder meegemaakt. Nova had ooit in Afrika in haar dorp iemand meegemaakt die ook doof was, maar dat was zo lang geleden dat ze zich dat amper kon herinneren. "We kunnen geen ontstekingen vinden en alles lijkt in orde, qua hersenactiviteit en alles daaromheen. Het is het enige waar ze niet actief op reageert... Het kan zijn dat we ernaast zitten, maar... zoals het nu lijkt, is ze inderdaad doof."

[varden]

Themis' ademhaling ging huiverig, en de enige reden dat ze geen lichtelijke paniekaanval kreeg was dat ze Rissa in haar armen had en ze bang was haar dan te laten vallen. Zacht streek ze over het hoofdje van het meisje. Doof... Haar kind was doof... Hoe had ze dat niet kunnen merken als moeder? Zich dat niet beseft? En opnieuw kwam de verwoestende vraag in haar hoofd op: had zij dit kunnen voorkomen? Als ze Saturnalia niet had gevierd, als ze jonger was geweest, als..., als..., als.... Themis' ogen kleurden geel en een wanhopige piep kwam over haar lippen, het kleine beetje wolfachtige instinct dat ze bezat kwam naar de oppervlakte terwijl de mens probeerde de wanhoop en het schuldgevoel te beteugelen. "Wat... wat nu?" Waren er mogelijkheden om aangeboren doofheid te verhelpen? Wist Amiel daar iets over? Of was dit iets waar het gezin mee zou moeten gaan leren leven? Over de band reikte ze naar Edmond, ze kon dit niet van hem houden.

[Ravief]

Amiel kwam weer bij haar staan en legde zijn hand op haar schouder. "Hé... Ze is compleet gezond en dit ligt niet aan jou." Doordringend keek hij haar aan en kneep zacht in haar schouder. Ze kon de schuld hiervan niet op zich nemen. Doofheid kwam veel vaker voor dan gedacht en jonge moeders maakten daar net zo goed kans op.
"Het is nu van belang om haar in de gaten te houden. Ik ga onderzoek doen om te kijken of ik wat kan vinden. Maar blijf ondanks dit, toch tegen haar praten. Blijf contact maken op alle mogelijke manieren. Mocht het wel blijvend zijn, dan is de kans groot dat trillingen een manier zijn om haar toch te laten weten dat je tegen haar praat. Bijvoorbeeld met haar handen op je hals, kan ze wel de vibraties voelen." Het was, zoals Nova al zei, geen ontsteking. Maar het was wel van belang dat deze er ook echt niet zou komen. Het was meer... alsof er een linkje miste. "Themis... als ik al iets vind, dan zullen we pas als Rissa groter is kunnen kijken naar een behandeling. Alles is zo klein nu, dat als ik iets zou proberen, ik waarschijnlijk haar schade aandoe en dat wil ik echt niet." Bedenkelijk keek hij even naar het kleine meisje. "Ze is echter wolf... de kans is groot dat ze vrij vlot een mentale band gaat ontwikkelen en via die manier in staat is tot communiceren."

Hij merkte het contact vrij snel op. Theems? Darling... wat is er aan de hand?

[varden]

Lieverd, kunnen Aelia en jij... mee naar huis? We... Ik... Ze moest hen gaan vertellen dat het kleintje in haar armen, zijn dochter en haar babyzusje, doof was. Ze deed haar best om Amiel's woorden volledig tot zich door te laten dringen, ze in zich op te nemen. Maar toch kon ze het niet helpen zich schuldig te voelen. "O.. oke," stamelde ze bibberig. Ze was zo verstandig om te blijven zitten, want anders wist ze vrij zeker dat ze met kind en al in zou storten. Haar kleintje... Ze hield haar warm en stevig in haar armen, dicht tegen zich aan terwijl ze naar het fijne ding keek, naar de kleine handjes en het vertederende gezichtje. Even sloot Themis haar ogen, in een volgende poging zichzelf staande te houden hierin. Haar dochter... haar dochter was doof... Wat betekende dat voor het gezin? Ze zouden gebarentaal moeten leren, een manier moeten bedenken om met Rissa te communiceren. Als de band er was zou dat al makkelijker gaan, maar er was geen garantie dat die zich snel zou ontwikkelen. De meeste wolven transformeerden pas rond tegen hun 10de jaar, en de band vormen duurde dan nog zeker een jaar. Dat zou te laat zijn, ze hadden voor die tijd al iets nodig. Het meisje zou moeten leren gebaren, schrijven, alles in een hoger tempo dan andere kinderen. Een snik wist zich uit Themis' keel te wringen, terwijl ze haar ogen weer langzaam opende en naar de twee voor haar keek. Ze voelde zich ineens zo ontzettend moe...

[Ravief]

Blijf waar je bent, ik zoek Aelia op en kom eraan. Edmond was misschien zachtaardig en het minste 'wolf-wolf', hij wist wel van handelen. Dit was niet iets voor over de band en dus liet hij zijn werk liggen en ging direct op zoek naar hun oudste. Hij gaf het meisje een knuffel en volgde toen de mentale connectie met zijn mate richting het kantoor van Amiel. Wat verbaasd, en vervolgens heel bezorgd, keek hij naar Nova en de Elf, maar stond al snel naast zijn vrouw. Zacht raakte hij haar aan en maakte zoveel mogelijk contact met haar. "Themis?"

Nova kwam direct op haar af en sloeg een arm om haar heen. "Het komt goed, Themis. Heus. We vinden er wel wat op en we zullen haar allemaal helpen waar we kunnen." Dit vroeg inderdaad om behoorlijk wat aanpassingen in hun levens, maar tegelijk... Rissa was doof, maar dat betekende niet dat ze niet minder was. In elk geval was hier beter mee te leven dan een andere handicap. Maar dat ze mogelijk nooit haar moeders stem zou horen, ze wist dat dat een gigantische klap moest zijn.
Zodra het gezin compleet was, lieten ze hen met rust. Nova bedankte Amiel voor zijn hulp, maar ging toen richting het landhuis. Ze zou Kaspar en Boaz vragen op de meisjes te passen.. ze zou hen nu niet naar Themis en Edmond sturen. Die hadden in elk geval voor vanavond wel andere dingen aan hun hoofd, maar als ze Collin kon strikken voor wat tijd alleen, dan was vandaag een dag dat ze dat wel graag wilde.

[varden]

Nova's halve knuffel was al bijna teveel en Themis' schouders schokten kort, maar uiteindelijk werd ze door Edmond's aanraking over het randje geduwd. De tranen begonnen over Themis' gezicht te stromen. Rissa leek zich nergens van bewust en kraaide alleen maar kort. Snikkend liet Themis haar hoofd tegen Edmond aan leunen.

Collin keek verbaasd op toen hij Nova binnen zag komen. Er leek iets mis te zijn, ze keek nogal bedrukt. Hij liet Senna en Nyah dan ook even alleen en liep op haar af. Meteen sloot hij haar in zijn armen, trok haar stevig tegen zich aan. "Is er iets?" Hij wist dat ze bij Themis was geweest, was er iets mis met de Duivelin of de baby? Aves kraaide vrolijk in de draagdoek, tussen Nova en Collin in geklemd.