Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Plagend liet ze hem af en toe afkoelen, voor ze hem weer compleet opzweepte. Uiteindelijk hielp ze hem genadeloos het randje over, met haar lippen tegen de zijne en zijn gekreun ongeveer als haar adem. Vervolgens gaf ze Collin even de tijd om bij te komen en gooide hem een handdoek toe. Na nog een lange, hartstochtelijke zoen, verdween Nova de badkamer in om te douchen. Eenmaal klaar, kwam ze als geroepen want Avès was ondertussen aardig toe aan een maaltijd en schone broek. Nova grijnsde opgewekt naar Collin, maar richtte zich op haar jongste telg en verschoonde hem, maar liet de voeding zitten. Nu het ventje een paar maanden was, was het tijd om borstvoeding af te bouwen. Helemaal omdat ze daar geen last van wilde hebben in bed, als ze wel zo ver ging met Collin.


De alarmbellen gingen af bij Kaspar's wolf. Alles in hem schreeuwde dat er iemand vers geclaimd was en dat hij heel erg moest oppassen nu. Wat verbaasd keek de oudere man naar Nova en Collin met de kinderen die hen kwamen vergezellen bij het ontbijt. Ooh.... Dat was een interessante en mooie ontwikkeling. Hij kon het niet laten en grijnsde schalks.

[varden]

Hijgend bleef hij even op zijn rug liggen om bij te komen, en hij was pas weer op adem toen Nova onder de douche vandaan kwam en zich met haar zoontje bezig hield. Met een grijns keek hij even naar de twee, waarna ook hij opstond. Even drukte hij nog een kus in Nova's nek maar ging toen ook douchen om haar daarna te helpen met de ochtend rituelen van haar kinderen.

Met Nyah op zijn schouders en Senna aan de hand, en Aves in de armen van zijn moeder, kwam het gezinnetje bij de rest zitten. Collin was zich in niets bewust dat alle alarmbellen bij de wolven in de nabije omgeving af zouden gaan als Nova nu in de buurt kwam. Zijn markeringen stonden dan wel op een plek waar niemand ze zou kunnen zien, maar ze waren er wel. En voor een wolf roken de twee duidelijk nog naar elkaar. Collin zette Nyah in haar stoel en drukte nog even met een glimlach een kus op Nova's wang, waarna hij ging zitten en hij een glimps van Kaspar's blik opving. Huh? Wat was daar aan de hand?

[Ravief]

De man schudde lichtjes zijn hoofd en knipoogde naar hem maar boog toen naar Boaz om hem toe te fluisteren dat er die avond zeker wat veranderd was in de relatie tussen Nova en Collin.

Nova was zich ook niet van alles bewust, maar ze glimlachte warm naar hem. Vervolgens hadden ze een beetje overleg, want zij had eigenlijk afgesproken om naar Aya te gaan en ze wilde even controleren hoe het ondertussen met Themis en Edmond ging. "Dan zie ik je later vanavond weer?" Ze was van plan om Avès mee te nemen en de meisjes hier te laten. Kaspar en Boaz zouden zich er ook wel mee redden tenslotte.
Na een uitgebreide maaltijd, gaf ze hem nog even een knuffel, sprak ze haar meisjes toe dat ze goed moesten luisteren en ging zij op weg naar Eldon. Eens zien hoe het met Aya ging en of die zich verveelde of dat de ziekenboeg vol lag. Ze glimlachte naar Mano toen ze hem zag wachtlopen en zwaaide even terwijl ze de controle onderging, ook al kende iedereen hier haar.

[varden]

Er was niets aan de hand tot Mano Nova aankeek. De man zijn ogen werden groot en zijn wolf roerde zich zo dicht onder het oppervlakte dat hij met moeite kon voorkomen direct te transformeren. Met een schok kwam hij terug. Nova... was geclaimd? Wat?
Mano seinde kort iemand en liet zijn post direct voor wat het was terwijl hij op de Nimf bij de poort afliep. "Nova, hey."
De claim was zo vers, dat het voor zijn wolf haast fysiek moeilijk was om dichtbij haar te komen. Alles in het beest wilde een respecterende afstand houden tot iemand die zo kort geleden door een andere wolf als "de zijne" was gemarkeerd. "Dus.. Collin en jij?" Was dit de oudere Coin? Mano zag zo snel geen afdrukken, maar dat zei helemaal niets. Als hij ze instinctief bij Avy achterliet, iets dat niet heel vaak gebeurde maar dat ook hij niet altijd tegen kon houden, dan zorgde hij dat ze netjes onder haar kleding te verbergen waren. Alleen Aya en Themis liepen nog wel eens met duidelijke afdrukken rond.

[Ravief]

"Hey Mano.." Ze glimlachte warm naar hem, maar trok een wenkbrauw op bij zijn vraag. Wauw. Dat was nogal direct. Ze had natuurlijk moeten weten dat hij van alles kon ruiken waarvan het zijn zaken niet waren, maar dit klonk alsof het meer betekende. En dat terwijl ze elkaar een poosje niet hadden gesproken en het juist net weer een paar weken weer beter ging.
Wat kwam omdat ze het beiden druk hadden met hun werk, maar ook omdat Nova het na de dood van Sam heel erg moeilijk had gehad met allemaal stelletjes. En Mano met Avyanna en zijn kinderen zien, had haar teveel pijn gedaan voor een lange periode. Iets waar ze het samen goed over hadden gehad -zij huilend, hij troostend. Ze was zijn directheid een beetje vergeten en moest daar nu duidelijk weer aan wennen. "Leuk jou ook weer te zien. Hoe gaat het met je en met Avyanna?" ze plaagde hem, natuurlijk, maar er zat een kern van waarheid in haar toon. "Wat is er met Collin en mij?"

[varden]

Mano's directheid bracht hem vaker in de problemen, ook met zijn eigen vrouw en kinderen. Hij grinnikte zacht en keek een beetje betrapt naar Nova. Hij vond het fijn dat het weer beter tussen hen was, na een zware periode voor hun vriendschap. Mano had het begrepen, maar hij had het lastig gevonden. Zijn wolf vond Nova deel van de roedel, en dat ze hem niet in haar buurt wilde was dan ook lastig geweest. "Sorry," zei hij met een schaapachtige grijns. "Het gaat goed, de meiden zijn gezond en Rosa breekt het huis ongeveer af." Maar daar stond zijn jongste ook bekend om. "En met Avyanna en mij gaat het goed." Waarna hij even moest zoeken naar woorden die niet te direct waren, maar die waren er niet echt. "Ehm... Heeft Collin je.. je gebeten, misschien?" Had ze afdrukken van zijn tanden op haar lichaam staan? Want dat zou de enige reden zijn die hij kon bedenken waarom zijn wolf zo ongedurig was, zo terughoudend in het contact met Nova op het moment.

[Ravief]

Ze lachte toen ze het besef door zag dringen en gaf hem plagend een por. Voor zover dat ging, want een wachter (die wolf was) porren was een lastige zaak. "Wacht maar, als ze uit huis is ga je haar gedrag ontzettend missen en wenste je dat ze thuis was om met haar kuren om te kunnen gaan," plaagde Nova. Maar het was fijn dat het goed ging met hem en Avy en ze was oprecht weer gelukkig voor het stel en had ook wel een paar keer haar excuses aangeboden voor haar gedrag in die tijd.
Even keek ze verbaasd, maar kreeg toen een lichte kleur. "Ehm... dat zou wel kunnen ja.." En dan te bedenken dat zij jaren geleden had moeten uitleggen aan Themis hoe het zat met de beten en waarom een wolf dat deed. Ze probeerde wanhopig die kennis weer op te duikelen, maar die was duidelijk een beetje verslapt. "Heeft ie... me geclaimd?" het drong maar langzaam door.

[varden]

Het was natuurlijk ook geen kennis die ze iedere dag hoefde te gebruiken, maar Mano zag het besef langzaam tot haar doordringen. Toen ze de woorden uitsprak knikte hij. "Mijn wolf wil afstand tot je houden, uit respect naar Collin's wolf. Omdat de beten zo vers zijn." Over tijd zou zijn wolf er geen problemen meer mee hebben, maar dit was niet na enige tijd. De claim, de markeringen waren vreselijk vers en zijn wolf had daar wat moeite mee. Hij grinnikte zacht, en kreeg zowaar een plagende blik in zijn ogen. "Wie had gedacht dat jij je zou laten markeren," plaagde hij.

[Ravief]

Wat een bizarre gedachte. Ze moest naar de bibliotheek en weer bij lezen over het onderwerp. Deze wolven dat niet alleen met mates? Ze hadden niet eens gezegd wat ze voor elkaar voelden en Collin claimde haar als de zijne? Nova kon er totaal niet bij. Tegelijk deed het haar warm voelen en vond ze het fijn.
Ze stak haar tong uit naar Mano en rolde haar ogen. "Ik laat me heus niet zomaar markeren," kaatste ze terug, maar in hoeverre dat waar was... Tenslotte had ze er helemaal niet over nagedacht en was ze er heerlijk door gekomen -de combinatie dan van zijn tanden en zijn vingers. "Ga jij maar terug naar die respectvolle afstand," plaagde Nova tenslotte en gaf hem een zetje. Als Mano al zo reageerde, dan kon ze zich wel schrap zetten om Aya's reactie. Zou dit dan hetgeen zijn waardoor ze de vrouw eens meisjesachtig aan het gillen kreeg?

[varden]

Mano keek haar met een grote plagende grijns in maar liet zich een stapje wegduwen. Ja ja, niet zomaar laten markeren... Maar hij hield, voor een zeldzame keer, eens wijselijk zijn mond dicht.
Ook Aya's wolf ging af toen Nova binnenkwam. Verbaasd keek de jonge vrouw op van haar werk, dat ze thuis zat te doen terwijl Kiran en Kaspar op klein-Eldon les volgden. Wat was dit nou? Maar zodra ze zag dat deze vreemde sensatie van Nova, een vrouw, kwam nam de drang tot afstand houden meteen af. Het duurde echter nog wel even voordat Aya besefte waar deze plotselinge alertheid vandaan kwam, en waarom ze ineens enorm de neiging had om te transformeren en Nova al snuffelend te inspecteren alsof ze een roedelgenoot en mede-wolf was. Aya had dit nog niet eerder gehad, de enige andere vrouwen in de roedel die ze met verse markeringen had meegemaakt waren Themis en Von, en in geval van beiden was Aya jong en haar wolf een pup geweest. Een grote grijns, die on-Aya-achtig brutaal was brak op haar gezicht door terwijl haar ogen goud kleurden. En die grijns was richting Nova geprojecteerd. "Volgens mij heb jij me iets te vertellen." Ze zou niet meteen gaan gillen, iets dat ook heel on-Aya-achtig was, maar wie wist wat nog kon komen...