Taloc&Gaëlla

[varden]

Dit was ook de eerste keer dat Caron niet naar Lyov keek om te weten hoe lang hij pauze kon houden. Het kon hem eventjes niet schelen en lunch was altijd rustig. "Graag. Hoe ging je werk?" Lyov was de keuken in verdwenen om wat te eten voor hen te maken. Nathara zou pas na de lunch beginnen met haar shift.

Dus was het dit keer Taloc die Gaëlla op kwam halen. Met een zak ijs tegen zijn blinde oog gezien dat behoorlijk blauw aan het worden was doordat hij met die kant vol tegen Sigrids houten wapen was opgelopen. Ach, hij zag toch al niets aan die kant, dus dat viel mee? Hij stak zijn hoofd om de deur van haar kantoor. "Is Torec je nog aan het martelen lieverd?"

[Ravief]

Ze glimlachte en wenkte hem binnen. Ze had huiswerk mee om over na te denken voor hun volgende potjes, wat verdacht veel op schaken begon te lijken, maar Torec was er niet. "Hij is al een uurtje weg, dus de kust is veilig," plaagde Gaëlla en trok een gezicht bij het zien van de zak ijs tegen zijn hoofd. "Sigrid je bont en blauw geslagen?"

"Fantastisch!" Ze vertelde warm en vrolijk en uitgebreid over alle mooie en goede dingen. Maar daarna vroeg ze naar zijn dag, naar wat hij deed als hij niet hoefde te werken en naar zijn favoriete eten. Het was lief en onschuldig, maar ze kwam wel een boel over hem te weten. Myra had het ontzettend naar haar zin, zo erg zelfs dat ze niet eens doorhad dat Lyov hen in de gaten hield en ook niet doorhad dat een dik kwartier later wat vriendinnen binnenkwamen.

[varden]

Net op het moment dat Lyov eten voor hun neus neerzette. Caron had net verteld dat als hij niet werkte, hij veel zwom en anders zijn buurman hielp, die de 'gewone' stallen van de stam grotendeels beheerde. Hier stonden veel werkpaarden, ezels en dergelijke dieren. Hij vond het leuk om met ze te werken. Hij had ooit gehoopt dierenarts te kunnen worden, of op z'n minst veearts, maar het leek gewoon een barbaantje voor hem te zijn. Caron vond het niet zo erg. Myra's vriendinnen keken verbaasd naar het tafereel met Caron en Myra, en besloten toen hun vriendin te gaan 'redden'. Ze kwamen dus al snel naast haar en bij het tafeltje zitten. Caron keek verbaasd op. Huh? "Myra! Hier ben je dus steeds! We hadden kunnen weten dat je hier ging lunchen!", kirde er een van de vrouwen.

Taloc grijnsde verontschuldigend. "Ik vroeg haar om te sparren. Ik had natuurlijk moeten weten dat dat niet goed ging aflopen." En het deed behoorlijk pijn, maar dat liet hij niet zien.

[Ravief]

Terwijl Myra helemaal niet gered wilde worden! Ze wilde net verder gaan vragen over waarom hij niet daarvoor (dierenarts) was gegaan, toen ze bij haar kwamen staan. Het was amper te zien, maar gezicht betrok een beetje al was dat alweer weg toen ze weer opkeek. Hoe kwam ze nou weer van hen af?! "We gaan net eten.. ik-.." maar voor Myra kon voorstellen of ze hen later zou spreken, waren de drie al aangeschoven door een tafeltje erbij te zetten. Ze glimlachte verontschuldigend naar Caron. "Zoida, Iris en Jill dit is Caron.. Caron.. de rest."

Waarop Gaëlla even spiekte, door het ijs weg te halen, en daarna hem een kusje gaf op zijn goede wang. "Verder ben je ook niet eigenwijs ofzo, hè?" maar het deed haar ergens deugd om hem zo te zien. Hij leek niet zo verslagen als de eerste twee avonden dat hij terugkwam van training.

[varden]

Taloc glimlachte naar haar. "Moet je nog veel? Ik kan wel vast wat boodschappen doen?" Dan kon zij meteen door als ze klaar was, in plaats van nog het dorp in te moeten.

Caron groette hen met een beleefde glimlach, maar de afkeurende blik in de ogen van de vrouwen was hem wel duidelijk ook al lieten ze hem niet aan Myra zien. Dus toen ze Myra in hun gesprek betrokken, bleef hij maar gewoon rustig zitten eten en hield zich er maar gewoon buiten. De drie meisjes waren geen dokters, zoals Myra maar Zoida was hoofdzuster, Jill werkte op de afdeling waar medicijnen werden gemaakt en Iris was vooral nog erg op zoek naar wat ze wilde nu ze de academie (op arts-niveau) had afgerond.

[Ravief]

Myra baalde als een stekker en de drie keer dat ze Caron erin probeerde te betrekken, liepen nogal stroef. Al negeerden ze haar pogingen eigenlijk gewoon. En Myra was nogal zachtaardig en zou nooit zomaar zeggen dat ze moesten oprotten (zelfs niet vriendelijk), maar dit was duidelijk niet hoe ze haar lunch wilde spenderen.
Dus toen de meisjes haar praktisch meesleurden, keek ze nog even over haar schouders. Voor wie haar kende zei haar blik genoeg, maar ze kon alleen maar hopen dat Caron besefte dat ze met hém had willen lunchen. Eenmaal buiten maakte ze zich nogal ruw los van Zoida's arm. "Oké, oké, ik ben buiten. Laat me los."

Haar gezicht klaarde op. "Heel graag! Ik denk dat ik met twee uurtjes wel naar huis kan."

[varden]

Caron glimlachte nog naar haar, ten teken dat het niet erg was dat het zo was gelopen. Ze hadden in ieder geval nog iets aan gesprek kunnen voeren? Maar toen was ze weg, meegesleurd door haar vriendinnen, en ging hij maar gewoon weer met een zucht aan het werk. Hij groette Nathara nog kort en begon toen maar aan de afwas die er altijd was na de lunch.
Het was Iris die haar streng aankeek. "Myra! Wat dacht je wel niet? Je laat die arme jongen nog denken dat hij een kans maakt bij je!" Dat 'arme jongen' klonk niet bepaald gemeend.

Taloc grinnikte, kuste haar nog kort en vertrok toen het dorp in. Toen ze thuis was, stond er inderdaad eten op het vuur en rook het hele huis daarnaar. Taloc stond in de tuin, zonder shirt, nog wat hout te hakken gezien de stoofschotel echt wel even op moest staan en hij daar niet de hele tijd bij hoefde te zijn. Zo was ook te zien dat zijn spieren weer helemaal terug waren.

[Ravief]

Verbaasd keek ze Iris aan. "Hè?" ze begreep het oprecht niet en keek hen fronsend aan. "Is daar iets mis mee?" Wat in de vrede was er mis met Caron? Hij was aardig, leuk en zag er goed uit. Myra keek wat bevreemd naar haar vriendinnen.

Gaëlla stond een poosje naar hem te kijken. Oh wauw.. Ze liep op hem af, liet haar vingers over zijn borst glijden en drukte zich tegen hem aan. "Hmm, schat.. niet vervelend thuis komen zo." Ook al had ze honger en rook het binnen heerlijk, Taloc was zo heet dat ze dat niet kon negeren.

[varden]

Taloc keek verbaasd naar haar en ving haar toen grijnzend in zijn armen, hoewel hij behoorlijk bezweet was. "Hmm... Vind je dit zo leuk dan?" Dat gaf hem een idee. Een idee voor later, dan wel want hij wist niet of hij het al aan zou kunnen.

"Je wilt toch niet zeggen dat je die barknul leuk vind hè?" Totaal verbijsterd keken de meiden naar haar. "Myra, je kan zo'n beetje iedere vrijgezel in het dorp krijgen. En dan bedoel ik vooral vrijgezelle mannen die je iets te bieden hebben." Iris keek haar vriendin verbijsterd aan. Zelf was ze nogal jaloers op de aandacht die Myra kreeg elke dag in het ziekenhuis, veelal van (licht)gewonde en knappe officieren. Het was frustrerend dat Myra geen oog voor hen leek te hebben!

[Ravief]

"Schatje, je bent heel heet!" Ze zoende hem vurig en grijnsde. Dit was fijn thuiskomen.

Iemand die haar wat te bieden had? Ze keek hen fronsend aan. Wat was er mis met je hart volgen als het eindelijk eens goed voelde met iemand? Wat ze, na Jotham eigenlijk niet meer had gehad. Ze hield haar vragen in en stak haar handen in de zakken van jas. "Ik moet gaan. Ik ben laat," mompelde ze en maakte zich los van het kliekje en haastte zich terug naar het ziekenhuis.
Zoida tikte de anderen aan. "Volgens mij vindt ze hem leuk..." hier moest een stokje voor gestoken worden!