Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Dus na het ontbijt en de dagelijkse klusjes om te helpen met de voorbereidingen van de bruiloft (zij en Nadiya waren een lied aan het instuderen zodat ze iets konden geven) keek Lea met een lach haar vader aan. "Ik weet dat u zich inhoudt." Waarop ze maar met hem een eind ging lopen en nog even naar de anderen zwaaide. Ze was benieuwd naar wat hij wilde zeggen.

[varden]

Mano glimlachte betrapt. "Je kent me te goed meisje." Waarop ze samen door het kampement begonnen te wandelen. Mano wachtte echter met praten tot ze erbuiten waren. Dit was iets tussen hen, niet de hele familie hoefde het te horen. "Lieverd, ben je echt dol op hem?" Dat was de belangrijkste vraag, wat voelde Lea precies voor Seff?

[Ravief]

Ze haalde haar schouders op. Ze lette op mensen. Gezichtsuitdrukkingen, houding van schouders, bepaalde blikken. Soms zei dat veel meer dan woorden konden doen. Lea liep rustig met hem mee tot ze inderdaad uit het kamp waren. "Hmhm." ze knikte. "Het duurde alleen eventjes," grijnsde ze verlegen. Ze had het kunnen weten natuurlijk na Raoul en het gedoe met haar wolf en hoe ze op Seff reageerde.

[varden]

Mano glimlachte bij dat antwoord. "Bij hem anders ook hoor. Von had al heel lang door dat hij verliefd op je was, Seff zelf alleen nog niet." De weerwolf was immers al enigszins gestoken toen Lea iets met Michaël kreeg, wat ongeveer gebeurde toen Liz hem zo pijnlijk dumpte. "Lieverd, je moet in je eigen tempo gaan. Maar maak het hem niet te moeilijk oké? Het is een goeie knul, alleen denkt hij niet altijd na en is hij ook jong." En Lea was zelfs nu ze uitgingen af en toe nog redelijk afstandelijk naar hem. "Wat ik vooral bedoel te zeggen is dat je ervan moet genieten. Die wolf gaat voor je door het vuur." Daar was Mano van overtuigd. Daarom vond zijn wolf het prima dat Lea en Seff uitgingen, terwijl hij van Michaël niet zeker was geweest en Raoul al helemaal niet prettig had gevonden.

[Ravief]

Fronsend kijk ze haar vader aan. "Pap, dat is echt zo tegenstrijdig. Ik moet genieten en in mijn eigen tempo gaan en benadrukken dat we jong zijn en Seff niet altijd nadenkt?" Dat maakte het alleen maar ingewikkelder voor haar. "Denk je dat ik dat zelf niet doorheb?!" wat zo'n beetje de eerste keer was dat Lea de beleefdheidsvorm liet varen. Ze vond het al moeilijk genoeg om een balans te vinden en te zoeken naar wat ze wilde.

[varden]

Daarop moest Mano lachen. "Kleine wijsneus", zei hij grinnikend, maar tegelijk liefdevol. "Ik bedoel meer... Ik weet dat Seff iets met Rosa heeft gehad, en jou kennende zit dat je dwars. En dat hij met Eva stond te zoenen helpt vast ook niet erg. Maar Seff heeft waarschijnlijk niet echt nagedacht toen hij dat deed, en hij denkt nu wel na. En als hij nadenkt kiest hij altijd voor jou." Liz had hem bijna verleidt, hem een enorme belofte gedaan voor een hormonale tiener. Maar hij ging achter Lea aan omdat hij wist dat dat het juiste was. Toen Rosa en Seff kort iets hadden, had hij Lea nooit links laten liggen. Zo waren er tig momenten dat zijn verstand het had gewonnen van zijn chaotische gedrag, en dan kwam hij altijd bij Lea. Waarom moest ze daar nog aan twijfelen?

[Ravief]

"Bedankt voor het nog een keer zeggen," bromde ze chagrijnig. Ze wist wel dat ze dit gesprek uit de weg had moeten gaan en zelf de leiding had moeten nemen. Ze had gewoon moeten zeggen dat dol was op Seff en hij zich geen zorgen hoefde te maken om 'per ongelukjes' zoals haar moeder het uitdrukte als er een leerlinge naar huis werd gehaald.
Als Seff nadacht koos hij altijd voor haar? En zij moest wat minder nadenken en erin geloven? "Ik snap het, pap. Thanks."

[varden]

Oei... Die toon kende hij. "Het spijt me lieverd. Maar ik ben je vader, en eigenlijk ben ik altijd bang dat Rosa of jij iets overkomt, ook als ik weet dat dat niet gaat gebeuren. Dus ik moest dit zeggen." En nu zou hij het laten rusten. "Nou, zijn er nog dingen in Spanje die jij wilt zien of doen?" Zo vaak kwamen ze hier niet, en nu ze er toch waren konden ze ook wel wat meer zien dan alleen Barcelona.

[Ravief]

Haar houding verzacht wat en ze haalde haar schouders op en schudde haar hoofd. Nee, ze had geen wensen. Elke dag hier was vreemd en bizar en exotisch. En Lea voelde zich klein en half onzichtbaar tussen zoveel mensen vol gezelligheid en vreugde en luidruchtigheid. "Misschien wat plekken waar u bent geweest toen u jong was?"

[varden]

Hmm... Hij kon wel wat laten zien ja. Ze hadden een hele tijd in Granada gewoond, misschien vond zijn gezin het leuk om het Moorse kasteel er te zien? Het was immers prachtig en het zou een dag of twee weg van de gekte van zijn familie betekenen?
Dus stelde hij dat voor tijdens het eten. Zijn moeder wilde het eigenlijk niet horen, tot hij beloofd op tijd terug te zijn voor de bruiloft. Misschien konden ze in Granada nog wel een cadeautje voor Diego en zijn aanstaande vinden? Of in ieder geval jurken, van Oosterse snit, voor Avyanna en Lea om te dragen?