Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Met een zachte glimlach gaf Edmond haar een kus op haar voorhoofd en streelde door haar lokken. "Het komt wel goed lieverd. Dat zijn dingen waar je je echt nog niet druk over hoeft te maken." Hij nam nu al heel veel dingen over. Koken en huishoudelijke klusjes en luiers verschonen in het midden van de nacht zou hij geen probleem vinden. Maar nu ze toch een ongestoord momentje samen hadden, wilde hij even wat anders aankaarten. Het ging goed met Aelia en daar maakte Edmond zich geen zorgen om. "Hoorde ik nou dat Nova naar het gala gaat? Met Collin, wel te verstaan?" Hoe moest hij dat zien? Zou er wat spelen tussen die twee? "Het is goed om te zien dat ze weer zoveel plezier in het leven heeft, maar ik maak me hier toch een beetje zorgen om.." Wat als Collin terug ging naar Griekenland? Tenslotte was hij gekomen om Destan te helpen met het verwerken en dat ging nu een heel stuk beter.

[varden]

Themis knikte. "Ja, als vrienden maken ze zichzelf wijs." Ze ging even iets verliggen, met een zacht geluid van ongenoegen. "Ik weet zeker dat er meer speelt tussen die twee, als je ziet hoe Collin met Senna en Nyah omgaat, en hoe Nova hem nu al helemaal vertrouwd met Aves... Ze hebben het zelf alleen nog niet door volgens mij." Dat ze samen naar het gala gingen was hopelijk een duwtje in de rug voor de twee, hoewel beiden best in staat waren alles te blijven ontkennen. Themis zuchtte, ze snapte en deelde Ed's zorgen. "Ik ook," zei ze zacht. "Ik zou Collin willen vragen naar zijn plannen voor na de jaarwisseling maar tegelijk durf ik dat niet goed. Ik wil me niet bemoeien met Nova's zaken, en als ze het zelf niet door hebben kan het ook averechts werken." Maar ze vreesde voor de gevolgen als Collin weer terug zou gaan naar Griekenland...

Op dat moment klopte Collin, met Aves nog op de arm omdat Nova bezig was met Von, bij Kaspar aan. Het kantoor op klein-Eldon had altijd een open deur, maar dan nog. "Kaspar? Heb je even?" Misschien moest hij dit eigenlijk met Destan overleggen, maar dat wilde hij pas doen op basis van het gesprek met de oudere weerwolf. Als die hem nu zou afwijzen hoefde Collin het immers ook niet bij zijn broertje te proberen.

[Ravief]

"Vrienden, ja ja," mompelde Edmond, maar glimlachte er warm bij. Hij had ze een paar keer buiten zien wandelen en van een afstandje hadden ze net een gezinnetje geleken. Senna die enthousiast voor hen uit hobbelde en af en toe terugkwam, Nyah aan Collins hand en Nova met Avès op de arm, of zonder jongste telg. "Het zou goed voor haar zijn. Zoals ze hem vertrouwd en toelaat.. ik dacht niet dat het nog zou gebeuren, maar Collin is een goede man. Ik denk dat hij zeker de steun zou zijn die Nova soms nodig heeft en een vaderfiguur voor de kinderen."
Edmond hielp Themis met haar pijntjes door maar te beginnen met masseren. "Misschien moeten we het aankijken. Ze zijn volwassen genoeg om hiermee om te gaan en we hoeven ons niet te bemoeien met hun liefdesleven. Eerst maar eens dat gala aanzien."

Wat verbaasd keek Kaspar op van zijn werk. Ondanks dat Destan bijna alles overnam, waren er altijd zaken waarbij hij meekeek en dingen die hij zelf te regelen had. "Ja, natuurlijk, altijd. Kom erin." Hij schoof zijn werk aan de kant en maakte duidelijk tijd voor Collin, al keek hij even vertederd naar de kleine Avès. "Is alles in orde?" een nogal brede en heel algemene vraag, maar Kaspar had geleerd dat het genoeg kon zijn om mensen aan het praten te krijgen.

[varden]

Een zachte kreun vanwege de handen op haar, toch wat beurse, lichaam. "Lieverd, vind je het erg als ik het gala dit jaar even oversla? Ik weet niet hoe ik het ga volhouden zo'n hele avond op mijn benen." Ze betwijfelde ten zeerste of ze dat uberhaupt kon op het moment. Normaal gingen ze altijd, en ze genoot er elk jaar van om met hem te dansen, maar dit jaar zat het er schijnbaar niet in. Het zou mooi zijn als Nova en Collin op die manier er zouden zijn voor elkaar. Hij leek een stabiliteit en rust aan het jonge gezin te geven die de kinderen en Nova alle drie nodig leken te hebben, Avès telde ze daar niet echt bij mee want die was er pas net.

Collin ging zitten en nam Avès even iets anders in zijn armen. Hoe hij het ventje vasthield leek hij inderdaad bijna een vader. Hij knikte op Kaspar's algemene vraag. "Ja, ja niets aan de hand. Ik ehm... Ik kom eigenlijk met een vraag," waarna hij even stil werd terwijl hij de woorden formuleerde in zijn hoofd. "Stel.. stel ik zou hier willen blijven... Ik vroeg me af of er dan misschien wat vaster werk zou zijn voor me. Je weet wel, voor als ik dat zou overwegen." Als klusjesman, leraar sport, iets in die richting. Hij wist niet of Imre's baan als groundskeeper ooit weer was gevuld, wist niet of er uberhaupt sportlessen werden gegeven, maar als er iets was waar hij zich echt in kon vastbijten, dan was zijn keuze eigenlijk al voor 80% gemaakt.

[Ravief]

Edmond had daar al helemaal rekening mee gehouden en vond het geen enkel probleem. Maar onder oudjaar kwam ze niet uit! Hij wilde minstens 1 dans en voor de rest kon ze wel gezellig op de bank bij de groep zitten voor zolang het ging.

Een vraag? Nieuwsgierig nam de wolf hem op en keek zowaar een beetje verbaasd, maar vervolgens kwam er een warme glimlach door. "Eldon heeft je te pakken gekregen?" vroeg hij plagend, maar begreep wel dat dit serieuzer was dan Collin het deed overkomen. Tenslotte was het niet zomaar iets, en aan de andere kant kon Kaspar het zich goed voorstellen. Hij had sfeer geproefd hier en gemerkt hoe het kon zijn. "Ik weet niet wat je graag zou willen doen, maar er is eigenlijk altijd wel werk op Eldon. Destan en ik zijn nog steeds op zoek naar iemand die de sportlessen voor de hogere klassen ziet zitten, maar dat zou een part-time baan zijn. Ik weet niet wat voor verdere ambities je hebt om voor een klas te staan, maar we zoeken ook altijd nog iemand als allround klusjesman. Wat ook inhoud om de tuinen bij te houden, glazen te repareren, bestellingen bij te houden en wat al niet meer..." vragend keek hij de man aan. "Naar wat voor iets ben je op zoek?"

[varden]

Brommend beloofde ze hem die dans met oudjaar, in ruil voor dat hij nu nog even bij haar bleef. Ze kroop tegen hem aan. Ze had het koud en hij was lekker warm. Dus toen hij ook lag kroop ze met haar rug tegen zijn borst en trok zijn armen om haar heen als een soort dekentje. "Hmrrr... Mijn pluisje," bromde ze. Ja, hij was een miljoen keer beter dan welke kruik dan ook.

Eigenlijk klonk dat perfect. "Hoeveel dagen is die sportklus?" Aan de gretigheid achter de vraag was eigenlijk wel genoeg te horen. Als hij de twee kon combineren zou hij 's avonds vrij hebben voor... ja, voor wat eigenlijk? Voor het helpen van Nova en de kids? Voor Destan's herstel? Collin kon het niet ontkennen dat hij ergens al een plaatje in zijn hoofd zag van in klein-Eldon of waar dan ook "thuis komen" na een dag hard werken met studenten en in dat plaatje zaten Nova, Senna, Nyah en Aves wel degelijk. Zijn blik werd weer een beetje afwezig, net zoals hij bij Von was geworden, toen de wolf doorkreeg hoe dat plaatje zich al aan het vormen was op zijn netvlies. Hoe kon hij dat nou denken? Nova en hij waren niet samen, haar kids waren de zijne niet.

[Ravief]

Die gretigheid bleef niet verborgen voor Kaspar en hij nam de man wat serieuzer op. Dus hij dacht er echt over om te blijven? Wat had hem van gedachten doen veranderen? Zou de wolf zich kunnen settelen hier? "Het zal dan om verschillende dagdelen gaan. Waarschijnlijk als je alles bij elkaar op telt, dat je op tweeënhalve dag komt. Daarnaast word je natuurlijk gevraagd als de andere docent uitvalt om wat voor reden dan ook." Hij glimlachte naar de man. "Al zou het fijn zijn als je op de lijst wilt komen te staan voor spoedklussen rondom het kasteel, als je voor de baan gaat." Nu werd zijn blik nieuwsgierig. "Maar er is dik kans dat de sportdocent die we nu hebben met een jaartje wil stoppen, zou je dan voor alle klassen willen gaan? Wat maakt dat je bent gaan nadenken over blijven?" Kaspar zag hem graag blijven. Een stabiele factor, goed met kinderen, serieus in zijn taken.. in alle opties een geschikte vent.

[varden]

Dat klonk fantastisch, en als hij tussendoor bezig kon blijven met klussen rond het terrein en de school zou hij er een prima baan van kunnen maken. "Ik heb wel eens zomers surfles gegeven, ik denk dat ik dat wel kan." Een programma bedenken waarin de kinderen konden verbeteren, waarin hij ze dingen kon leren, waarmee hij de wolven, centauren en faunen een manier kon geen om eens echt te bewegen. Het klonk helemaal binnen zijn straatje. "Ik bedoel... Ik moet er natuurlijk nog wel even over nadenken maar..." Tja, waarom wilde hij blijven? Dat was een goeie vraag. Collin dacht dat hij het hier goed kon hebben, iets kon opbouwen, zijn band met Destan weer versterken, kon aarden in een roedel waar men echt om elkaar leek te geven. En dan was er natuurlijk de grootste reden... Onbewust ging Collin's blik even naar het hummeltje in zijn armen, het ventje dat net als zijn zussen al een plekje in zijn hart had weten te veroveren. "Ik denk dat ik me hier nuttiger kan maken dan in Griekenland, er is niet zoveel daar meer waar ik echt voor nodig ben." Zijn broers hadden eigen relaties, hij zag ze nog maar weinig, binnen de roedel hing hij ergens tussen alle rangen in, zijn relatie was over. Het enige wat hij daar eigenlijk nog had waren wat spullen, maar die kon hij in een doos stoppen en hierheen brengen. Tenminste, als hij besloot dit vage idee concreet te maken.

[Ravief]

Kaspar zag die blik wel en hij glimlachte lichtjes. De genegenheid tussen Nova en Collin was hem niet ontgaan, maar het leek erop dat als die twee zich al bewust waren van hun gevoelens, dat die niet werden uitgesproken. Nu was hij niet de juiste persoon om erover te beginnen, ook al wilde hij nog zo graag een opmerking maken. Hij was niet de eerste die dacht dat Nova het fijn zou vinden als hij zou blijven, en waarschijnlijk dachten haar dochtertjes er net zo over. Dus knikte hij alleen maar. "Denk er even over, je hoeft niet direct te beslissen natuurlijk. We hebben hier altijd plek voor je."

Ondertussen probeerde Nova uit te vissen wat Von had gemaakt voor Collin, maar de wolvin gaf totaal niet toe. Nou ja.. dan zou ze nog maar een paar daagjes geduld moeten hebben.

[varden]

Collin dankte Kaspar en beloofde hem na de feestdagen te laten weten wat hij wilde doen. Daarna vertrok hij weer, met Avès in zijn armen en ging hij eens op zoek naar Nyah en Senna. Waar waren die kleine druktemakers heen verdwenen?
Von gaf daarin nooit toe, want toen het Collin's beurt was om af te passen zou hij ook geen reactie krijgen op zijn vraag waarom er zoveel paars in zijn pak zat. Hij vond het niet bepaald zijn kleur, maar dat kon hij fout zien. Hij was immers een man met weinig gevoel voor stijl was eerder al geconstateerd.

Die avond sliep Collin onrustig, en de dag daarna was hij zowaar een beetje afwezig. Hij stond voor een keuze die hij niet makkelijk kon maken. Aan de ene kant was er niets dat hem in Griekenland hield, maar tegelijk was het toch zijn thuis. Aan de andere kant was er de warmte van Eldon, maar tegelijk wist hij niet zeker of dat allemaal echt zo diep ging als hij dacht. Het maakte hem de dagen tot het gala een klein beetje afweziger dan normaal. Tegen Nova zei hij eerlijk dat er een paar dingen waren waar hij een beetje over na moest denken en dat hij het haar zou vertellen als het ernstig was. Hij wilde haar niet meeslepen in zijn train of thought, maar Collin was wel volwassen genoeg om eerlijk te zijn. Wat als hij zichzelf nou allemaal dingen wijsmaakte en er niets was tussen Nova en hem? Het waren twijfels die hem langzaam gek maakten.
En het waren twijfels die in een seconde allemaal vergeten waren toen hij onderaan de trap op haar stond te wachten, in één van de pakken die Von voor hem had gemaakt, en hij haar naar beneden zag lopen. Collin's mond zakte iets open terwijl zijn ogen groot werden. Hij had Avès in zijn armen, van haar overgenomen zodat ze zich kon omkleden en haar haar en make up kon doen en waar hij normaal nog wel iets vriendelijk plagends had gezegd wist hij nu niets meer uit te brengen. Nog nooit had hij Nova zo gezien, en nog nooit was hij zo van iemand ondersteboven geweest.